บทที่ 625 แอนนี่โกรธจัด
“ทำยังไงดี?”
เฉินอิงไฉนั่งกระวนกระวายราวกับบนเก้าอี้มีเข็มทิ่มก้น ร้อนรนราวกับมดที่อยู่ในกระทะ นายกเทศมนตรีของยันเจียงไปรายงานความคืบหน้าของงานต่อหัวหน้าแล้ว อีกทั้งจะไปรอรับแอนนี่และพวกบริเวณสถานที่นัดพบพร้อมกับหัวหน้า
ในสถานการณ์แบบนี้ เขาไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าหากพวกเขาทราบถึงสถานการณ์ล่าสุดนี้พวกเขาจะรู้สึกยังไง
แอนนี่กลับมาถึงห้องพักในโรงแรมอย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังให้บอดี้การ์ดเรียกมู่เล่อมาพบเธอ
“เจ้าหญิงแอนนี่เรียกใช้กระผมหรือครับ” มู่เล่อมาถึงก็ค้อมตัวทำความเคารพ
“อามู่เล่อแจ้งไปทางยันเจียงที บอกว่าเรื่องที่เราจะลงทุนในยันเจียงหยุดชั่วคราว กำหนดการในวันนี้ยกเลิกทั้งหมด” แอนนี่เอ่ยด้วยสีหน้าตึงๆ น้ำเสียงกดต่ำอย่างไม่ต้องสงสัย
ตอนนี้รอบกายของเธอก็มีออร่าของความเป็นเจ้าหญิงแผ่ซ่านออกมา
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือครับเจ้าหญิง?” มู่เล่อได้ยินดังนั้นฉับพลันสีหน้าเปลี่ยนทันที เขารู้ว่าต้องมีเรื่องเกิดขึ้นแน่นอน ไม่อย่างนั้นแอนนี่คงไม่มีทางตัดสินใจกะทันหันแบบนี้
“อาบอกพวกเขาว่าหากต้องการให้กลุ่มนักลงทุนอังกฤษลงทุนในยันเจียงต่อ ต้องเอาเฉินอิงไฉออกจากตำแหน่งปัจจุบัน และในอนาคตเขาไม่มีสิทธิ์รับตำแหน่งใดๆในหวาเซี่ยอีก”
“ฉันจะให้เวลาพวกเขาแค่ยี่สิบสี่ชั่วโมง ยี่สิบสี่ชั่วโมงหลังจากนี้หากเฉินอิงไฉยังไม่ออกจากตำแหน่ง พวกเราจะกลับอังกฤษทันที แล้วฉันจะบอกเสด็จพ่อให้ยกเลิกการลงทุนในครั้งนี้” แอนนี่ตอบข้อสงสัยของเขาเป็นนัย
“ครับเจ้าหญิง” เมื่อได้ยินคำพูดของแอนนี่ในครั้งที่สอง มู่เล่อก็ไม่ถามอะไรอีก
เพราะว่าเขารู้สาเหตุจากคำพูดของแอนนี่แล้ว ต้องเป็นเพราะเฉินอิงไฉมีปัญหากับเฉินเฟิงแน่นอนเลยทำให้แอนนี่โกรธจัดแบบนี้
นอกจากนี้เขาก็รู้ดีว่า ไม่ว่าจะเป็นแอนนี่หรือเสด็จพ่อของแอนนี่ถึงจะไม่ได้มาเยือนหวาเซี่ยเพราะเฉินเฟิงทั้งหมด แต่จุดประสงค์หลักคือมาเพื่อตอบแทนเฉินเฟิง
ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ หากเฉินเฟิงเป็นอะไรแล้วทำให้แอนนี่โกรธหรือไม่พอใจ ถึงแม้คนทางนี้จะพูดจนปากฉีกงานในครั้งนี้ก็ต้องถูกยกเลิกอย่างไม่ต้องสงสัย
ในขณะที่มู่เล่อรับคำสั่งเรียบร้อยและกำลังออกจากห้องของแอนนี่ อีกด้านหนึ่ง ณ โรงแรมแห่งหนึ่งในยันเจียง นายกเทศมนตรียันเจียงกำลังพบปะกับผู้บังคับบัญชาจากเบื้องบน หลังจากทักทายกันตามธรรมเนียมเรียบร้อยก็เริ่มวกเข้าเรื่องงาน ทว่าน้ำเสียงที่ใช้คุยกันนั้นสบายๆไม่เคร่งครัด
“เมื่อสักครู่เสี่ยวเฉินโทรมาบอกว่าตอนที่เขาทานอาหารเช้ากับเจ้าหญิงแอนนี่ เขาได้เกริ่นเรื่องที่นักลงทุนอังกฤษจะลงทุนในยันเจียงแล้ว เจ้าหญิงแอนนี่พอใจกับสภาพการณ์ลงทุนในยันเจียงเป็นอย่างมาก อีกทั้งจะลงทุนมูลค่ามหาศาล” เซ่หย่วน นายกเทศมนตรียันเจียงเอ่ยขึ้น
“เสี่ยวเซ่ หากความเห็นของเจ้าหญิงแอนนี่เปลี่ยนเป็นการลงมือจริง นั่นจะเป็นผลงานชิ้นใหญ่เลยล่ะ” หัวหน้าใหญ่เอ่ยแกมหัวเราะ หากเรื่องนี้สำเร็จไม่เพียงแค่เซ่หย่วน เขาก็จะได้ผลประโยชน์ไปด้วย เพราะเขาคือหัวหน้างานของโครงการนี้
“หัวหน้าวางใจได้พวกเราจะทำอย่างเต็มที่ครับ”
เซ่หย่วนเอ่ยพร้อมรอยยิ้มก่อนจะเปลี่ยนหัวข้อการสนทนา “จะว่าไปเรื่องนี้ราบรื่นขนาดนี้ได้ก็เป็นเพราะเสี่ยวเฉิน ถึงแม้เสี่ยวเฉินจะอายุยังน้อยแต่ประสบการณ์เยอะมาก ทำงานก็เก่งโดยเฉพาะด้านการติดต่อกับภายนอก”
“อืม เฉินอิงไฉไม่เลวเลย เขาได้อยู่ภายใต้การดูแลของคุณเป็นทั้งโอกาสที่ดีของเขาและเป็นโชคดีของคุณ” หัวหน้าใหญ่พยักหน้ารับ เขาไม่ได้คุ้นเคยกับคุณชายใหญ่ตระกูลเฉินคนนี้เท่าไหร่ ทว่าก็รับรู้ถึงการมีอยู่ของคนๆนี้เช่นเดียวกับผู้มีอำนาจคนอื่นๆ
นี่เป็นเพราะอำนาจของตระกูลเฉินนำมาซึ่งประโยชน์แก่เฉินอิงไฉ
หากข้าราชการชั้นต้นทำได้ขนาดนี้ เช่นนั้นโอกาสเลื่อนขั้นก็อยู่อีกไม่ไกล
ครั้งนี้ไม่รอให้เซ่หย่วนได้พูดอะไรอีก ประตูห้องพักก็ถูกเคาะจนเกิดเสียง
เซ่หย่วนได้ยินดังนั้นก็รีบหยัดตัวลุกขึ้นไปเปิดประตูก็พบว่าเป็นเลขาของตัวเอง ยืนทำหน้าตื่นตกใจอยู่ราวกับมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น
เห็นดังนั้นสีหน้าของเซ่หย่วนก็เปลี่ยนไปเป็นโมโหทันที
โดยทั่วไปแล้วเลขาคือคนที่หัวหน้าไว้วางใจที่สุด ตอนเลือกคนที่จะดำรงตำแหน่งนี้หัวหน้าจึงใส่ใจเป็นพิเศษ นั่นเป็นเพราะหากความสามารถของเลขาไม่ดีพอนั่นเป็นการบ่งบอกว่าหัวหน้าดูคนหรือเลือกใช้คนไม่เป็น
“มีอะไร?” เซ่หย่วนเอ่ยถามหน้าตึง
“หัวหน้า มีเรื่องด่วนและสำคัญมากครับ” คนเป็นเลขาสัมผัสได้ถึงความโกรธของเซ่หย่วนทว่าไม่อาจจะรักษาภาพลักษณ์ให้ใจเย็นอยู่ได้ สีหน้ายังคงดูตื่นตกใจแม้แต่เสียงก็สั่นเล็กน้อย
“ผมขอตัวสักครู่นะครับ” เซ่หย่วนได้ยินดังนั้นก็หันกลับไปบอกหัวหน้าใหญ่ ก่อนจะเดินออกจากห้องพักตรงไปยังดาดฟ้าของโรงแรมโดยไม่พูดไม่จา
“เกิดอะไรขึ้น?” กระทั่งมาถึงดาดฟ้าเซ่หย่วนจึงเอ่ยปากถามออกมา
“หัวหน้า เมื่อสักครู่ทางสำนักงานได้รับสายจากหัวหน้าแผนกคุณมู่เล่อตัวแทนกลุ่มนักลงทุนอังกฤษ จากการบอกเล่าของกรรมการจาง กลุ่มนักลงทุนอังกฤษจะหยุดการลงทุนในยันเจียงเป็นการชั่วคราวและกำหนดการในวันนี้ถูกยกเลิกทั้งหมด” เลขารีบตอบคำถามอย่างรวดเร็ว
“ว่า……ว่าไงนะ?”
เมื่อได้ฟังรายงานจากเลขา เซ่หย่วนคนที่ผ่านการเป็นข้าราชการมานานจนหัวใจแข็งแกร่ง ไม่แสดงอารมณ์ออกมาทางสีหน้าก็ยังตกใจชะงักค้างอยู่กับที่ “ทางกลุ่มนักลงทุนอังกฤษได้บอกสาเหตุไหม?”
“แกรีบโทรหากรรมการจางเดี๋ยวนี้”
หลังจากถามออกไปเซ่หย่วนก็เปลี่ยนใจให้เลขาต่อสายถึงกรรมการจางแทน
เนื่องจากคำพูดที่ถูกส่งต่อๆกันมามักเกิดข้อผิดพลาด สู้โทรถามตรงๆเลยดีกว่า
“กรรมการจาง เกิดอะไรขึ้นครับ? อยู่ดีๆทำไมทางกลุ่มนักลงทุนอังกฤษถึงพักเรื่องการลงทุนและยกเลิกกำหนดการในวันนี้ไปหมด?” เมื่อโทรติดเซ่หย่วนก็เอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา
“หัวหน้าแผนกคุณมู่เล่อบอกว่าเป็นการตัดสินใจของเจ้าหญิงแอนนี่” อีกฟากของสาย กรรมการจางที่กำลังร้อนอกร้อนใจเมื่อได้รับสายจากเซ่หย่วนก็รีบเอ่ยปากพูดทันที “ผมก็ถามรายละเอียดแล้ว เขาบอกว่าเฉินเฟิงผู้มีพระคุณของเจ้าหญิงแอนนี่เกิดเรื่องนิดหน่อย ทำให้เจ้าหญิงแอนนี่ไม่พอใจในตัวเฉินอิงไฉเป็นอย่างมาก ขณะเดียวกันเจ้าหญิงแอนนี่ก็เกิดข้อข้องใจเกี่ยวกับสภาพการณ์ลงทุนในยันเจียง……”
เซ่หย่วนขมวดคิ้วเข้าหากัน
เขาคิดไม่ถึงว่าเฉินอิงไฉเพิ่งแจ้งข่าวดี วินาทีต่อมาก็มีข่าวร้ายแล้ว
เรื่องราวเกิดขึ้นอย่างกะทันหันจนเขาตั้งรับไม่ทัน
“ท่านนายกเทศมนตรี นอกจากนี้เจ้าหญิงแอนนี่ยังบอกอีกว่าหากยังอยากให้กลุ่มนักลงทุนอังกฤษลงทุนในหวาเซี่ยต่อไป ต้องเอาเฉินอิงไฉออกจากตำแหน่งปัจจุบัน หากภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงทางหวาเซี่ยยังไม่เอาเฉินอิงไฉออกจากตำแหน่ง เธอจะพาทีมกลับประเทศอังกฤษ อีกทั้งจะแนะนำให้พ่อของเธอยกเลิกการลงทุนในครั้งนี้”
กรรมการจางเอ่ยเสริมอีกประโยค “จากที่หัวหน้าแผนกคุณมู่เล่อบอกมา คำแนะนำของเจ้าหญิงแอนนี่จะสามารถตัดสินทิศทางของกลุ่มนักลงทุนอังกฤษได้”
