บทที่ 649 หมัดหยินหยาง
ไม่ว่าจะเป็นจิ่งหยุนเฟิงหรือจิ่งเซ่อเหมิงต่างพากันขมวดคิ้วโดยไม่ได้นัดหมาย
ฉากนี้มันเหนือความคาดหมายของพวกเขามาก และทำให้พวกเขาฉุกคิดได้ว่า ที่เฉินเฟิงแกร่งขนาดนั้น ไม่ใช่เพราะโอ้อวดเหิมเกริม แต่เป็นเพราะมีฝีมือจริงๆ—การที่จิ่งเถิงจะฆ่าเฉินเฟิงนั่นไม่ใช่เรื่องง่ายแน่ๆ!
“ศิลปะการต่อสู้ในยุคปัจจุบันสามารถพัฒนาจนแกร่งได้ถึงขนาดนี้เลย?”
จิ่งเถิงเองรู้สึกถึงจุดนี้เหมือนกัน พูดให้ชัดเจน ความตกใจในใจเขามากกว่าคนทุกคนที่นั่นซะอีก
เพราะเขารู้ดีว่าใช้แรงไปแค่ไหนในการโจมตีเมื่อกี้ของตัวเอง ถ้าเป็นระดับต้นหั้วจิ้งปกติ ไม่มีทางรับมือได้แน่ แต่เฉินเฟิงกลับใช้หมัดไฟง่ายๆแค่หมัดเดียวปะทะเขาซะล่าถอยไปสามก้าวติด และยังสลายการโจมตีของเขาด้วย จนตอนนี้ฝ่ามือเขายังสะท้านชาเจ็บแทบจะปริแตกด้วย!
“ดี พี่เฟิงเก่งมาก ซัดมันให้ตายเลย!” เหมือนจะซ้ำเติมจิ่งเถิง หวู่เหวินโป๋ทำท่าตีปีก ตื่นเต้นจนร้องเสียงดัง ทำเหมือนกับคนที่ซัดหมัดจนจิ่งเถิงล่าถอยคือเขา ไม่ใช่เฉินเฟิง
“อาจารย์อาเฉินซัดมันให้หมอบเลย!” พอหวู่เหวินโป๋ออกเสียง สี่พี่น้องตระกูลเฉินก็โห่ร้องเสียงดังเหมือนไก่ตีปีกเหมือนกัน
“ต้องยอมรับจริงๆว่าแกทำให้ฉันประหลาดใจมาก แต่มันก็แค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น ต่อมาแกจะไม่มีโอกาสใดๆอีก!”
หูได้ยินเสียงพวกหวู่เหวินโป๋ร้องเสียงดัง จิ่งเถิงได้สติจากความตกใจกลับมา เขามีสีหน้าเคร่งขรึมแทบจะคั้นน้ำออกมาได้ เขาจ้องมองเฉินเฟิงเขม็ง ความโกรธและรังสีอำมหิตในแววตาชัดมาก
“ฆ่าแกง่ายเหมือนตัดหญ้า!”
เฉินเฟิงแค่นเสียงเย็นหนึ่งครั้ง ก่อนกระโดดพุ่งเข้าหาจิ่งเถิงประหนึ่งเสือร้ายพุ่งลงจากรถ
หนึ่งกระบวนท่าผ่านไป เขาจู่โจมก่อนเลย กะซัดจิ่งเถิงให้หมอบคาที่!
การประลองเริ่มต้นขึ้น เฉินเฟิงกับจิ่งเถิงเริ่มต้นมาก็แข็งชนแข็งเลย สุดท้ายเฉินเฟิงมาเหนือความคาดหมายดูมีดีกรีสูงกว่า ทำทุกคนตกตะลึง จากนั้นก็เริ่มจู่โจมเข้าหาจิ่งเถิงก่อน
ฮุ!
แค่พริบตาเดียว เฉินเฟิงก็ปราดถึงหน้าจิ่งเถิง ฝ่ามือขวาฟาดใส่กระหม่อมจิ่งเถิง
ฝ่ามือตีแสกหัว
ฝ่ามือนี้เฉินเฟิงใช้ฝ่ามือตีแสกหัวที่มีชื่อของสำนักปากั้ว และยังขับเคลื่อนพลังภายในทั้งหมดออกมาผสานกับร่างกายกำยำแข็งแรง ประหนึ่งดาบล้ำค่าที่คมปลาบ จากนั้นอากาศค่อยๆถูกตัดขาดออกเป็นเส้นๆกระจายไปสี่ทิศ
ใช้วิธีหนามยอก เอาหนามบ่ง
เมื่อกี้จิ่งเถิงใช้วิธีที่น่าอายที่สุดมาโจมตีเฉินเฟิง ตอนนี้เฉินเฟิงก็จะใช้วิธีเดียวกัน เรียกได้ว่า กร่างจนถึงขีดสุด!
“หาเรื่องตาย!”
จิ่งเถิงตะคอกอย่างโกรธจัด ชกหมัดหนึ่งออกไปรับฝ่ามือของเฉินเฟิง
เฉินเฟิงใช้วิธีของจิ่งเถิงเมื่อกี้มาจู่โจม ส่วนจิ่งเถิงก็ใช้วิธีของเฉินเฟิงมารับมือต่อ—เขากำลังใช้วิธีนี้กำศักดิ์ศรีของตัวเองและความเย่อหยิ่งของตระกูลจิ่งไว้แน่น!
แต่ว่าที่เฉินเฟิงใช้ก่อนหน้านี้เป็นหมัดไฟที่แสนเรียบง่าย ส่วนจิ่งเถิงเพราะดูด้อยลงไป และรู้ซึ้งถึงฝีมือที่แท้จริงของเฉินเฟิงแล้ว เลยไม่กล้าดูเบาอีก เขาใช้หมัดหยินหยางที่สืบทอดกันมาในตระกูลจิ่งเลย
กระบวนท่าหมัดหยินหยางถูกคิดค้นโดยต้นตระกูลจิ่ง ผสมผสานความสัมพันธ์กันของหยินและหยางสี่คู่ ซึ่งจะทำให้ผู้ฝึกพัฒนาจิตใจ ลมปราณ รูปลักษณ์และจิตวิญญาณหลอมรวมเข้าด้วยกันในระดับสูงสุด
ดังคำกล่าวไว้ว่า หยินและหยางคั่นกลางด้วยเส้นเดียว จะช้าหรือเร็วก็ต่างกันแค่ชั่วความคิดเดียว (ว่า หยินและหยางคั่นกลางด้วยเส้นเดียว จะช้าหรือเร็วก็ต่างกันแค่ชั่วความคิดเดียว) ตอนนี้จิ่งเถิงใช้กระบวนท่าหมัดหยินหยาง ไม่ได้ใช้ความอ่อนนุ่มไปสกัดกั้นการโจมตีของเฉินเฟิง แต่ใช้แบบเร็วปะทะเร็ว กะใช้ความแข็งชนแข็งเรียกความได้เปรียบคืน!
ปึ้ก—-
วินาทีนั้น หมัดและฝ่ามือปะทะกัน พลังภายในแผ่ซ่านประหนึ่งอาวุธล้ำค่าสองชิ้นปะทะกันเกิดเสียงดังขึ้น ลมพลังภายในที่น่ากลัวพัดไปทุกทิศทางโดยมีจุดปะทะเป็นศูนย์กลาง แต่ก็ไม่สามารถเข้าใกล้ทั้งคู่ได้
หลังจากปะทะกันแล้ว เฉินเฟิงได้รับพลังสะท้อนอย่างรุนแรง จนเริ่มเสียศูนย์ถอยหลังไปครึ่งก้าว
ส่วนจิ่งเถิงยืนอยู่กับที่ไม่ไหวติง
ทั้งหมดนี้เหมือนเกิดขึ้นอีกครั้ง เพียงแต่ทั้งคู่สลับบทบาทกัน
ฮุ!
จากนั้นไม่ทันที่ทุกคนจะร้องอุทาน ไม่รอให้จิ่งเถิงแอบดีใจและแอบใช้ประโยชน์จากชัยชนะเล็กๆนี่ได้ ร่างของเฉินเฟิงประหนึ่งสปริงที่ถูกยื้อไว้เต็มแรงและพุ่งหมัดออกไปหาจิ่งเถิง ไม่ให้โอกาสจิ่งเถิงลงมือเลยแม้แต่น้อย
“เหอะ!”
จิ่งเถิงแค่นเสียงในลำคอ ฝ่ามือซ้ายตวัดออกไป
ฝ่ามือนี้เขาใช้ความเร็วน้อยมาก เพื่อให้พวกวิทยายุทธ์ไม่แก่กล้าอย่างหวู่เหวินโป๋มองเห็น จากนั้น—ในตอนที่หมัดของเฉินเฟิงกำลังจะปะทะเข้ากับตัวจิ่งเถิง จิ่งเถิงกลับเพิ่มความเร็วขึ้น ฝ่ามือซ้ายปัดโดนเข้ากับหมัดของเฉินเฟิงอย่างแม่นยำ ถึงจะยับยั้งหมัดเฉินเฟิงไม่ได้ แต่ก็ทำให้การจู่โจมของเฉินเฟิงเบนทิศทางไป
ในเวลาเดียวกัน จิ่งเถิงขยับเท้าหลบเอนร่างเล็กน้อย ในขณะเดียวกันที่หลบการโจมตีของเฉินเฟิง ก็เข้าประชิดตัวพร้อมทั้งยกแขนขวาศอกเข้าใส่เฉินเฟิง
มือซ้ายหยิน มือขวาหยาง
อ่อนพิชิตแข็ง ยืมพลังมาใช้โจมตี!
วินาทีนี้จิ่งเถิงไม่เพียงใช้หมัดหยินหยาง และยังแสดงเคล็ดวิชาหมัดท่านี้ออกมาจนหมดสิ้น การโจมตีนี้แฝงเคล็ดลับอ่อนพิชิตแข็งของ”ไท่จี๋” และในขณะเดียวกันยังมีความหนักแน่น แข็งกล้าของ”การพึ่งพาภูเขาเหล็ก”เอาไว้ด้วย พริบตาเดียวเปลี่ยนพลิกแพลงไม่รู้จบ เปลี่ยนรับเป็นรุก ทำให้เฉินเฟิงหลบไม่ทัน
จากนั้น—เฉินเฟิงเหมือนจะรู้ได้ล่วงหน้า เขาอาศัยประสบการณ์ที่ผ่านการฆ่าฟันความเป็นความตายมาหลายปีเก็บหมัด ย่อตัวหลบการจู่โจมอย่างรุนแรงของจิ่งเถิงอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันขาขวาพลันเตะออกไปกวาดท่อนล่างของจิ่งเถิง ทำการปรับเปลี่ยนรับเป็นรุกเช่นเดียวกัน
กวาดขาใส่
การโจมตีนี้เฉินเฟิงใช้ท่ากวาดขาที่มีชื่อในกระบวนท่าของขา เขากวาดขาอย่างรวดเร็ว พลังแรงกล้า ไม่ต้องบอกว่าร่างเนื้อธรรมดา ต่อให้เป็นต้นไม้ต้นหนาโดนกวาดขาท่านี้ไปก็ต้องแตกออกเป็นเสี่ยงฉับพลันแน่!
หือ?
ปฏิกิริยาโต้ตอบของเฉินเฟิงเร็วจนเหนือความคาดหมายของจิ่งเถิง ในเวลากระชั้นชิด เขาไม่ได้ใช้วิธีแข็งชนแข็งรับมือท่ากวาดขาของเฉินเฟิง แต่กลับถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างรวดเร็ว ทำให้เฉินเฟิงกวาดลานฟรี
ฮุ!
กวาดลานฟรีไป ร่างเฉินเฟิงหมุนคว้างราวกับลูกข่าง จากนั้นเขาเปลี่ยนเป็นขาขวาหลักยึด ขาซ้ายยกขึ้น ใส่พลังภายใจลงไปเต็ม หลังเท้าแข็งเกร็ง เตะเข้ากลางอกจิ่งเถิงอย่างแรง
“พอได้แล้ว!”
จิ่งเถิงอุตส่าห์ปรับรับเป็นรุกได้แล้ว แต่กลับโดนเฉินเฟิงกดกลับมาอีก เขารู้สึกโกรธมาก เลยตะคอกออกมาเสียงดัง ในขณะเดียวกันก็ยกฝ่ามือทั้งคู่ขึ้นกางกั้นหน้าตัวเองราวกับประตูคู่ใหญ่
เพี๊ยะ!
เฉินเฟิงถีบฝ่ามือจิ่งเถิงจนพลังภายในกระเด็น
จิ่งเถิงสองมือสั่นเทา จากนั้นรีบกำแน่นและสะบัดพลังภายในของเท้าเฉินเฟิงออกไป พลางส่งพลังออกไปทางข้างนอก
ยืมแรงต้านแรง
ท่านี้ดูเหมือนง่าย จริงๆแล้วจิ่งเถิงแสดงเคล็ดลับของหมัดหยินหยางออกมาได้อย่างสวยงาม ไม่เพียงสลายการจู่โจมของเฉินเฟิงลงได้ แถมยังทำให้ศูนย์กลางความสมดุลของเฉินเฟิงเซไปอีกครั้ง
อาศัยจังหวะนี้จิ่งเถิงรีบก้าวเท้าขึ้นหน้าหนึ่งก้าว เตรียมจะเปลี่ยนรับเป็นรุกอีกครั้ง!
จากนั้น—ตอนนี้เองเฉินเฟิงใช้แรงของจิ่งเถิงมาช่วยพยุงตน ขาขวายกขึ้นสูง เกร็งหลังเท้าส่งพลังเข้าไปเตะจิ่งเถิงที่พุ่งเข้ามาอย่างจัง
ยืมแรงต้านแรง เฉินเฟิงใช้วิธีหนามยอกเอาหนามบ่งอีกครั้ง!
