บทที่ 693 แอนนี่โทรมา
“กริ้งๆๆ！”
โทรศัพท์ในกระเป๋าของเฉินเฟิงดังขึ้น หยิบโทรศัพท์ออกมาดู คนที่โทรมาคือองค์หญิงแอนนี่
“เฟิง ตอนนี้คุณน่าจะกำลังขึ้นเครื่องที่ดูไบแล้วบินมาที่ลอนดอน！”
ในวิดีโอคอล องค์หญิงแอนนี่ใส่ชุดนอนนอนอยู่บนเตียง เธอยิ้มแล้วมองมาที่เฉินเฟิง มีแค่ต่อหน้าเฉินเฟิงเท่านั้นที่เธอสามารถทำตัวตามสบาย ไม่ต้องกังวลอะไร
“ใช่ครับ กำลังจะขึ้นเครื่องแล้วครับ！”
เฉินเฟิงมองดูองค์หญิงแอนนี่ในหน้าจอโทรศัพท์ เขาหลบสายตาไปทางอื่น ไม่อยากมองเห็นสิ่งที่ไม่ควรมองเห็น
“โอเคค่ะ ถ้าอย่างนั้นรีบขึ้นเครื่องเถอะค่ะ ระวังตัวด้วยนะคะ！”
องค์หญิงแอนนี่ที่อยู่ในวิดีโอดีใจเป็นอย่างมาก
“ครับๆ รู้แล้วครับ คุณเองก็รีบพักผ่อนเถอะครับ！”
“ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แค่คิดว่าพรุ่งนี้จะได้เจอคุณ ฉันก็ดีใจมากเลยค่ะ ไม่ง่วงเลย！”
หน้าเล็กๆขององค์หญิงแอนนี่แดงเล็กน้อย มองดูหน้าตาคุ้นเคยนั้น
“อย่าคิดมากเลยค่ะ รีบนอนเถอะ เจอกันพรุ่งนี้นะครับ！”
เฉินเฟิงมองดูสีหน้าของแอนนี่ จึงพูดปลอบ
“ค่ะ ที่รัก！”
แอนนี่ยิ้มแล้วตัดสายไป
จากที่องค์หญิงแอนนี่เรียกเฉินเฟิงว่าเฟิงเฉยๆ ตอนนี้เธอเปลี่ยนเป็นเรียกเขาว่าที่รัก สำหรับเรื่องนี้เฉินเฟิงรู้สึกยิ้มเศร้าเล็กน้อย เขารู้ดีว่าองค์หญิงแอนนี่ชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ เขาไม่รู้ว่าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปแล้วจะเป็นยังไง
เฉินเฟิงเก็บโทรศัพท์ ไม่คิดเรื่องนี้เอง กำลังจะขึ้นเครื่อง แต่ในเวลานี้เองเขาก็หยุดเดิน จากสัมผัสที่หกของเขา เขารู้สึกว่ามีสายตาหนึ่งกำลังมองมาที่เขา
“ใครกันแน่? ทำไมถึงรู้สึกคุ้นหน้าเขาจัง！”
สาวผมบลอนด์ทองซูซาน ยืนอยู่ที่ประตูทางขึ้นเครื่องแล้วหันกลับมามองเฉินเฟิงกะทันหัน ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเจอกับเฉินเฟิง รู้สึกว่าเขาหน้าตาคุ้นมาก แต่ไม่ว่าจะคิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าเขาเป็นใคร เคยเจอที่ไหน
ซูซานส่ายหน้าไปมาแต่ก็ยังคงนึกไม่ออก เธอจึงหมุนตัวหันหลัง ขึ้นไปบนเครื่องบิน
เพียงแต่เธอไม่รู้ ตอนที่เธอนึกออกว่าเฉินเฟิงเป็นใคร ทุกอย่างก็สายไปแล้ว ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้ว
วันที่สอง ฟ้ากำลังสว่าง เครื่องบินที่บินจากสนามบินซีเหลียงได้บินจากดูไบไปยังลอนดอน ถึงสนามบินลอนดอนตรงเวลา
เวลานี้รอบๆสนามบินมีรถยนต์จอดเอาไว้ประมาณสิบกว่าคัน คนใส่ชุดเครื่องแบบทหารกำลังยืนรอ พวกเขาเป็นหน่วยข่าวกรองของประเทศอังกฤษในเวลาเดียวกันพวกเขาก็เป็นหน่วยรบพิเศษของ
หน่วยรบพิเศษหรือหน่วยข่าวกรองนี้ หน้าที่ของพวกเขาคือการบริการประเทศอังกฤษ หน้าที่หลักของพวกเขาคือการรวบรวมข่าว และเฝ้าระวังสิ่งที่เป็นอันตรายต่อประเทศ จัดการฆ่าทำลายรังของพวกมัน ก่อนที่สิ่งเหล่านั้นจะก่อความวุ่นวาย
หน่วยข่าวกรองของประเทศอังกฤษขึ้นชื่อด้านความลับ
ทีมข่าวกรองของ Eagle Country นี้ขึ้นชื่อเรื่องความลับ เพนตากอนของประเทศอเมริกา คณะกรรมการด้านความปลอดภัยของรัสเซียและอิสราเอลมอสสาด ถูกเรียกว่า“สี่องค์กรข่าวกรองระดับโลก”
หน่วยข่าวกรองของประเทศอังกฤษ ตั้งแต่เฉินเฟิงยังไม่ทันได้ขึ้นเครื่องบินจากยันเจียงบินมาลอนดอน ก็รู้แล้วว่าเฉินเฟิงจะมาลอนดน
ทำให้พวกเขาเป็นกังวลมาก！
ต้องรู้ว่าตอนนั้นเฉินเฟิงบุกเข้าไปในประเทศญี่ปุ่นคนเดียว ฆ่าคนมากมาย อีกทั้งยังออกจากประเทศอย่างปลอดภัยทั้งๆที่ถูกทั้งประเทศโจมตี เฉินเฟิงกลายเป็นตัวอันตรายของหลายๆประเทศทั่วโลกแล้ว
ฮัลค์หัวหน้าหน่วยข่าวกรองรู้เรื่องนี้มานานแล้ว หลังจากรู้ตนสายปลายเหตุทุกอย่างก็รีบรายงานเบื้องบน เฉินเฟิงมาประเทศอังกฤษในครั้งนี้ เป็นเพราะมาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดขององค์หญิงแอนนี่
แต่ถึงแม้จะรู้จุดประสงค์ของเฉินเฟิง คนของหน่วยข่าวกรองก็ไม่กล้าประมาท พวกเขากลัวเฉินเฟิงจะเข้าร่วมงานเลี้ยง แล้วแอบวางแผนร้ายอะไรในประเทศอังกฤษ
แม้ว่าเฉินเฟิงจะไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ แต่เฉินเฟิงมีปัญหากับหลายกองกำลังมากมาย เรื่องนี้สืบรู้ไม่ยาก และเป็นเพราะเหตุนี้ ถ้าศัตรูของเฉินเฟิงมาหาเรื่อง ประเทศอังกฤษก็ไม่สามารถที่จะถอยห่างจากเรื่องนี้ได้ ถึงเวลานั้นต้องก่อให้เกิดความไม่สงบ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เบื้องบนของอังกฤษอยากจะเห็น
หลังจากผ่านการหารือหลายต่อหลายครั้ง ตัดสินใจที่จะส่งเจ้าหน้าที่หน่วยรบพิเศษสิบคนเพื่อปกป้องเฉินเฟิง พูดว่าปกป้องเฉินเฟิง แต่ในความเป็นจริงคือการจับตาดูเขา เมื่อทำแบบนี้ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
ดังนั้นพวกเขาจึงมา มาที่สนามบินลอนดอนโดยตรง แต่ว่าเวลานี้ในกลุ่มคนมีคนหนึ่งที่ไม่ใช่เจ้าหน้าที่หน่วยรบพิเศษ
ยืนอยู่ข้างรถยนต์โรลส์รอยซ์ มองดูเครื่องบินจากที่ไกลๆที่กำลังจอด เขาคือเซียวเอิน เขาเป็นบอดี้การ์ดขององค์หญิงแอนนี่ ที่ให้เขามาที่นี่ เป็นเพราะได้รับคำสั่ง ให้มารับเฉินเฟิง อีกทั้งเขายังเคยเจอเฉินเฟิงหลายครั้ง ถือว่าเป็นคนรู้จักกัน
เซียวเอินนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงแรมในวันนั้น วันนั้นเขารู้ตัวดีจึงไม่ได้คอยเดินตามเฉินเฟิงและแอนนี่ เขายังจำสิ่งที่ตนเองพูดในวันนั้นได้:“มีคุณเฉินอยู่ ผมคิดว่าคนในประเทศหวาไม่มีใครกล้าแตะต้องแม้แต่เส้นผมขององค์หญิงแอนนี่”
ภายใต้การมองของเจ้าหน้าที่หน่วยรบพิเศษและเซียวเอิน เครื่องบินลงจอด วิ่งช้าๆบนรันเวย์ จากนั้นจอดสนิท
ประตูเครื่องบินเปิดออก ผู้โดยสารในเครื่องบินทยอยลงจากเครื่อง
ใช้เวลาไม่นาน เฉินเฟิงเดินออกมา เขาแต่งตัวธรรมดา ไม่โดดเด่น ไม่ว่าใครก็จินตนาการไม่ออกว่าเขาคือคนที่หลายๆประเทศรับมือป้องกัน
เฉินเฟิงเดินออกมาจากเครื่องบิน มองแค่ปรายตาเดียวก็เห็นเจ้าหน้าที่หน่วยรบพิเศษ รวมถึงเซียวเอิน แต่เขาไม่ได้ตกใจ คล้ายกับรู้แต่แรกแล้ว
ตอนนี้เขาถูกทุกประเทศทั่วโลกหมายหัวว่าเป็นบุคคลอันตราย ในสถานการณ์แบบนี้ เฉินเฟิงไม่ได้ซ่อนตัวแต่มาประเทศอังกฤษอย่างโจ่งแจ้ง ถ้าประเทศอังกฤษไม่ได้ทำอะไร ถึงจะทำให้คนรู้สึกสงสัย
“คุณเฉิน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ ยินดีต้อนรับในการมาถึงประเทศอังกฤษครับ！”
เซียวเอินเห็นเฉินเฟิงเดินออกมา รีบเดินขึ้นหน้าไปสองสามก้าวแล้วพูดขอโทษ:“องค์หญิงกำลังเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงในคืนนี้ ทำให้ไม่สามารถมารับด้วยตนเอง หวังว่าคุณเฉินจะไม่ถือสานะครับ！”
“ฮ่าๆ ไม่เจอกันนานเลยครับ！ไม่เป็นไรครับ！”
เฉินเฟิงรู้แต่แรกแล้วว่าแอนนี่ไม่สามารถมารับด้วยตนเองได้ ต้องรู้ก่อนว่าฐานันดรศักดิ์ของเธอพิเศษกว่าคนอื่น ถ้ามาถึงที่นี่ ต้องมีบอดี้การ์ดจำนวนมากคอยปกป้อง ถึงเวลานั้นต้องทำให้เกิดความวุ่นวายอย่างแน่นอน นี่ไม่ใช่สิ่งที่เฉินเฟิงอยากจะเห็น
“คุณเฉิน ถึงแม้ความสามารถของคุณจะแข็งแกร่งมาก แต่เพื่อความปลอดภัย หน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงส่งคนมาปกป้องคุณครับ！”
เซียวเอินพูดแล้วชี้ไปหน่วยรบพิเศษ
“อื้ม ได้ครับ！”
เฉินเฟิงพยักหน้า แสดงถึงความเห็นด้วย ที่ฝ่ายนั้นทำทั้งหมดนี้ เฉินเฟิงรู้ดีแก่ใจ เพียงแต่ไม่สามารถพูดออกไป และไม่มีความจำเป็นต้องพูดออกไป
เมื่อเห็นเฉินเฟิงตอบอย่างรวดเร็ว เซียวเอินโล่งอก เขากลัวว่าการตัดสินใจนี้จะทำให้เฉินเฟิงไม่พอใจมาก
จากนั้นภายใต้การเชิญของเซียวเอิน เฉินเฟิงเข้าไปนั่งในรถยนต์โรลส์รอยซ์ มุ่งหน้าไปยังโรงแรมฮิลตัน
ด้านหลังรถของพวกเขา มีรถของหน่วยรบพิเศษหลายคันขับตาม เบื้องหน้าคือการปกป้องเฉินเฟิง แต่เซียวเอินมองดูแล้ว พบว่าอย่างน้อยๆมีสามหน่วยงานตามพวกเขามา พวกเขารักษาระยะห่างได้ดีมาก ถ้าไม่มองดูดีๆ ยากที่จะรู้ตัว
สีหน้าของเซียวเอินเคร่งขรึม เขาเป็นตัวแทนของราชวงศ์อังกฤษ ส่งเฉินเฟิงด้วยตนเอง คิดไม่ถึงว่ายังมีคนอื่นสะกดรอยตาม ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาชัดๆ
