ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 682

ตอนที่ 682

บทที่ 682 ฆ่า

“ผู้สืบทอดศิลปะการต่อสู้โบราณ? ไม่แตกต่างอะไรกันคนไร้ประโยชน์!”

เฉินเฟิงยืนแล้วก้าวเท้าออกไป สีหน้าเย็นยะเยือก ในมือถือมีดมังกรเอาไว้ เสียงของดังก้องไปทั่วสารทิศ

ฉู่เหอไม่ได้ตอบ เวลานี้เขานอนชักกระตุกอยู่บนพื้น เหมือนปลาที่อยู่ห่างจากน้ำ พยายามหายใจเฮือกใหญ่ แขนทั้งสองข้างของเขาฉีกขาด ไม่มีแรงในการต่อสู้ มองดูเฉินเฟิงก้าวเข้ามาใกล้ทีละก้าวๆ เขาทั้งกลัวและหวาดกลัว แต่เวลานี้เขาเหมือนเนื้อปลาที่อยู่บนเขียง ที่ต้องยอมจำนน

การต่อสู้จบลงเพียงเท่านั้น ทุกอย่างจบลงแล้ว ภาพนี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์พากันสูญเสียความสามารถในการคิดพิจารณา พวกเขาคิดไม่ถึงว่าฉู่เหอจะแพ้

เวลานี้แม้แต่อู่จื่อโจว ฟางเจิ้ง ชางโป๋และจีอู๋ฉางยอดฝีมือทั้งหลาย ล้วนตกตะลึงกับภาพตรงหน้า ฉู่เหอเป็นผู้สืบทอดศิลปะการต่อสู้โบราณ เป็นหั้วจิ้งชั้นกลาง ในมือถือมีดมังกร แต่สุดท้ายกลับแพ้ แพ้ให้กลับคนที่เขาดูถูกเฉินเฟิง

พวกเขาถึงขั้นรู้สึกว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ไม่ใช่ความจริง ฉู่เหอกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?

พวกเขาคิดว่าแม้ว่าความสามารถของเฉินเฟิงจะไม่ธรรมดา แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะฉู่เหอที่อยู่ในระดับหั้วจิ้งชั้นกลางได้ ทว่าเสียงกรีดร้องของฉู่เหอในเวลานี้ คอยเตือนทุกคนอยู่ตลอดเวลา ทั้งหมดนี้เป็นความจริง

“ก่อนการต่อสู้ ผู้อาวุโสอู่ชมเฉินเฟิงไม่ขาดปาก ทั้งยังบอกว่าเย่หนานเทียนมีศิษย์น้องอย่างนี้ สามารถภาคภูมิใจได้แล้ว ตอนแรกฉันคิดว่าปรมาจารย์อู่พูดเกินจริง แต่ดูจากตอนนี้แล้ว เป็นการประเมินฝ่ายตรงข้ามต่ำเกินไป!”

ก่วนหนานเทียนลูบจับหนวดเครา แววตาของเขาเผยการครุ่นคิดพิจารณา อธิบายให้คนอื่นฟัง ในเวลาเดียวกันก็เป็นการให้เหตุผลตนเอง

“ถูกต้อง เฉินเฟิงคนนี้ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์การต่อสู้กับศัตรู หรือปฏิกิริยาตอบสนองในการต่อสู้ และการวิเคราะห์การต่อสู้แล้วทำการตอบสนอง ไม่ว่าจะมองจากมุมมองไหน ถือเป็นแบบอย่างที่ดีกับรุ่นรอง อย่าว่าแต่รุ่นน้อง แม้แต่พวกเรา ก็อยากที่จะทำได้ถึงขั้นนี้!”

จีอู๋ฉางพูดแสดงความเห็นด้วย เวลานี้เขามองดูเฉินเฟิง เขารู้สึกประทับใจกับคนรุ่นหลังคนนี้

“เขาไม่เพียงแต่มีความคิดละเอียดอ่อนรอบคอบ ความสามารถก็ไม่น้อย ไม่อย่างนั้นก็คงไม่สามารถทำได้ถึงระดับนี้ เมื่อครู่ฉู่เหอได้ใช้ท่าไม้ตายที่ฝึกฝนมาอย่างยาวนาน ทว่าเฉินเฟิงกลับตอบรับท่ามกลางสถานการณ์เร่งรีบ แม้จะเป็นแบบนี้ ก็ยังคงรับเอาไว้ เห็นได้ชัดว่าไม่ธรรมดาจริงๆ!ความสามารถระดับนี้ ลูกศิษย์ของพวกเราไม่อาจเทียบชั้นได้!”

เวลานี้ฟางเจิ้งเองก็พูดขึ้นมา เขาวิเคราะห์การต่อสู้ในครั้งนี้

ได้ยินคำพูดวิเคราะห์ของปรมาจารย์ฟางเจิ้ง คนอื่นๆก็พากันพยักหน้า เป็นจริงตามนั้น ความสามารถของเฉินเฟิงแม้ว่าจะไม่สามารถเทียบเท่าฉู่เหอ แต่ก็ไม่ได้แตกต่างกันมาก เมื่อเป็นแบบนี้ ลูกศิษย์ของพวกเขา ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินเฟิง”

“เป็นไปได้ยังไง! กลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง? ทำไมความสามารถของเขาถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?”

จียุ่นได้ยินคำวิเคราะห์ของผู้อาวุโส ส่วนลึกในใจไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ถึงแม้คำถามนี้ขึ้นมา

ก่อนจะมีการคัดเลือกในครั้งนี้ ตอนที่เขาเพิ่งลาศีล เขาคิดมาตลอดว่าตนเองคือหั้วจิ้งชั้นกลางคนแรก เก่งที่สุดในบรรดารุ่นน้อง พูดได้ว่ามีความมั่นใจมาก

ทว่าคิดไม่ถึง การปรากฏตัวของเทียนอิง ทำให้ภายในใจของเขาชะงัก รู้สึกว่าเขาเป็นคนเปิดความรู้สึกอันตรายภายในใจของตน ทว่าในตอนหลัง เฉินเฟิงมาแทนที่เทียนอิง กลายเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งภายในใจของเขา

จากนั้น ฉู่เหอและเฉินเฟิงต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย ดึงดูดความสนใจของทุกคน ฉู่เหอมีความสามารถระดับหั้วจิ้งชั้นกลาง แม้จะเป็นแบบนี้ ฉู่เหอก็ยังคงพ่ายแพ้ แพ้ด้วยน้ำมือของเฉินเฟิง

มองดูสีหน้าเย็นยะเยือกมีรังสีสังหารแผ่ออกมาจากตัวของเฉินเฟิง จียุ่นรู้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนระดับเดียวกันแล้ว

“เฮ้อ ยากที่จะเชื่อจริงๆ!”

เวลานี้เทียนอิงยอมรับความจริงได้แล้ว เขาถอนหายใจแล้วพูด:“พวกเราไม่สามารถเทียบกับเขาได้ พวกเราเป็นผู้สืบทอดของตระกูลหรือไม่ก็เป็นผู้สืบทอดของสำนัก ฝึกฝนวรยุทธ์ตั้งแต่เล็ก ได้ใช้ยาที่ดีที่สุด มีผู้อาวุโสในตระกูลคอยชี้แนะ ทำให้พวกเราไม่ต้องเดินทางผิดไปจำนวนไม่น้อย เส้นทางศิลปะการต่อสู้ราบรื่นยิ่งกว่า แต่เฉินเฟิงไม่มีทรัพยากรเหล่านั้น ความสามารถของเขาในวันนี้ล้วนพึ่งตัวเขาเอง เมื่อพูดแบบนี้แล้ว ทำให้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกนับถือ!”

“อื้ม ทำให้คนรู้สึกนับถือจริงๆ!”

ศีลสามหุบยิ้มเหยียดหยามที่ยากจะพบเจอ อีกทั้งพยักหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ยอมรับในตัวเฉินเฟิง ในเวลานี้เองเขาคิดบางอย่างขึ้นมาได้กะทันหัน สมองของเขาเอนเอียงไปด้านหนึ่ง เขาอยากเห็นหน้าคนหยิ่งผยองเมื่อครู่ หวังอีเตาที่บอกว่าจะฆ่าเฉินเฟิง ผู้อาวุโสหวังในตอนนี้สีหน้าของเขาจะเป็นยังไงบ้าง

ดวงตาทั้งสองข้างของหวังอีเตาเบิกกว้าง ปากอ้าใหญ่ สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ตีให้ตายเขาก็คิดไม่ถึง เรื่องจะเปลี่ยนเป็นแบบนี้ไปได้ ทว่าสภาพน่าอนาถของฉู่เหอที่นอนอยู่บนพื้นนั้น คอยย้ำเตือนเขาอยู่ตลอดเวลา ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องจริง

เขาไม่เชื่อ หรือไม่กล้าจะเชื่อ

“กลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?”

“ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ เป็นไปได้ยังไง!”

มองดูเฉินเฟิงที่ราวกับเป็นเทพแห่งความตาย ฉู่เหอเอาแต่พูดประโยคทั้งสองประโยคเมื่อครู่ไม่หยุด เขาแพ้แล้ว ศักดิ์ศรีและความทระนงของเขาถูกเฉินเฟิงเหยียบย่ำหมดแล้ว

“ไอ้คนไร้ประโยชน์แกเริ่มก่อนเถอะ ฉันกลัวว่าถ้าฉันเปิดเผยความสามารถที่แท้จริงของฉันออกมาแกจะไม่กล้าสู้กับฉัน ถ้าเป็นแบบนั้นคงไม่ดีแน่!”

“คนอย่างแก กล้าพูดแบบนี้กับฉัน?”

เวลานี้ เขานึกถึงความทระนงและมั่นใจของตนเองที่พูดออกไปก่อนจะเริ่มการแข่งขัน

ฉู่เหอที่นอนอยู่บนพื้น ไม่มีความทระนงและมั่นใจอีกแล้ว สิ่งที่มาแทนคือความผิดหวังและสับสน

เวลานี้ภายในใจของฉู่เหอพังทลาย เขาไม่มีความหวังแล้ว ถึงแม้ครั้งนี้เฉินเฟิงจะไม่ฆ่าเขา เส้นทางศิลปะการต่อสู้ในวันข้างหน้าของเขาก็จบลงแล้ว ไม่มีโอกาสที่จะพัฒนาได้แล้ว

“แฮ่กๆ!”

ฉู่เหอลุกขึ้นนั่ง ท่าทางนี้ทำให้หน้าอกของเขาเจ็บปวด อดไม่ได้ที่จะไอออกมา หลังจากดีขึ้นเล็กน้อยเขาก็พูดกับเฉินเฟิง:“เมื่อกี้นายใช้ศิลปะการต่อสู้อะไร?”

“นายสามารถนอนตายตาหลับได้แล้ว!”

เสียงของเฉินเฟิงเย็นยะเยือก ราวกับสายลมแห่งความตายจากนรก สำหรับเขาฉู่เหอในตอนนี้เป็นคนที่ตายไปแล้ว เขาไม่มีทางเห็นใจศัตรูของตนเอง

แน่นอนตอนที่หวังอีเตาและเย่หนานเทียนสู้กัน สุดท้ายเย่หนานเทียนเห็นใจ ไม่ได้เอาชีวิตเขา ทว่าหวังอีเตาไม่รู้สึกซึ้งใจแม้แต่น้อย เขาเอาแต่คิดอยากจะแก้แค้นเย่หนานเทียนอยู่ตลอดเวลา ถึงขั้นหลังจากที่เย่หนานเทียนพิการไปแล้ว หวังอีเตายังคงไม่ทิ้งโอกาสนี้ อีกทั้งยังเตรียมให้ลูกศิษย์ของตนมาเอาชีวิตเย่หนานเทียน

เฉินเฟิงเป็นศิษย์น้องของเย่หนานเทียน ไม่ว่าจะมุมไหน ฉู่เหอสมควรตายอย่างไม่ต้องสงสัย เฉินเฟิงไม่มีวันออมมือ ไม่มีวันสงสาร

“บอกฉัน ศิลปะการต่อสู้ของนายคืออะไร? รีบบอกฉันมา!”

สีหน้าของฉู่เหอซีดขาว ตัวของเขาขยับไปหาเฉินเฟิงไม่หยุด บวกกับเสียงแหบแห้งของเขา ภาพนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกว่าฉู่เหอแทบจบสิ้นแล้วจริงๆ เขาแค่อยากจะรู้ก่อนตายว่าเฉินเฟิงที่ทำให้ผู้สืบทอดศิลปะการต่อสู้โบราณของตนพ่ายแพ้ร่ำเรียนศิลปะการต่อสู้อะไร

“ไปตายซะ!”

ขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่าเฉินเฟิงจะบอกฝ่ายตรงข้ามมาก ฉู่เหอร้องตะโกนเสียงดัง สีหน้าของเขาเหี้ยมโหด หน้าตาโหดร้าย แววตาเผยความใจดำอำมหิตออกมา พุ่งไปหาเฉินเฟิงด้วยความเร็วเหมือนกระแสไฟฟ้า

ลูกเขยมังกร

ลูกเขยมังกร

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง ลูกเขยมังกร ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดย เรื่อง ลูกเขยมังกร บ้างส่วนของนิยาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

“อยากให้ฉันกลับบ้านตระกูลเฉินงั้นหรือ?” ถนนคนเดิน ในเมืองชางโจวที่ทางเข้าร้าน อาหาร เฉินเฟิงใส่ชุดส่งอาหารเดลิเวอรี่สีเหลืองด้วย สีหน้าเย็นชา

“ใช่ นายท่านบอกว่า ตราบใดที่นายน้อยเต็มใจ ที่จะกลับไปยังตระกูลเฉิน ทรัพย์สินทั้งหมดหลาย ล้านล้านของตระกูลเฉินจะอยู่ภายใต้การควบคุม ของนายน้อย” ตรงข้ามกับเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถัง สีเทาพูดด้วยความเคารพ

“เห้อ…ทรัพย์สินหลายล้านล้าน? ” เฉินเฟิง หัวเราะกับตัวเอง และถอนหายใจเบาๆ : “ตระกูล เฉินนั้นรวยมากจริงๆ”

ราวกับว่าเขาสามารถฟังออกจากคำ กาง ของเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถังถามอย่างหมด หนทาง : ” นายน้อย คุณยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิด ขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือ? ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดเลย เฉินจงก็ยิ้มอย่าง ขมขื่น ” นายน้อย เรื่องของเมื่อสามปีก่อน นาย ท่านเป็นฝ่ายทำผิดจริงๆ แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา นายท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้วมากพอสมควร สำหรับสิ่งนั้น เหตุใดนายน้อยจึงไม่ให้โอกาสนาย ท่านบ้าง?”

” โอกาสงั้นเหรอ? ” เฉินเฟิงยกมุมปากยิ้มเยาะ %3D เย้ย ขอให้เขาให้โอกาสเฉินเจิ้นหนาน แต่เฉินเจิ้น หนานเคยให้โอกาสแม่ของเขาหรือไม่?

เฉินเฟิงจะไม่มีวันลืมเรื่องที่แม่ของเขาเสียชีวิต de ด้วยโรคร้ายต่อหน้าตัวเอง เมื่อสามปีก่อน

ตระกูลเฉินมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่เฉิน เจิ้นหนานไม่ยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านเพื่อรักษาแม่ของ เขา แม้ว่าตัวเองจะเป็นเหมือนสุนัข คุกเข่าต่อหน้า เขา และขอความเมตตาจากเขา แต่เฉินเจิ้นหนานไม่ ได้สนใจเลยสักนิด และทำได้เพียงแค่เฝ้าดูแม่ของ เขาเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้ เฉินเจิ้นหนานต้องการโอกาสงั้นหรือ?

ที…

เฉินเฟิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเย้ยหยันสุดจะพรรณนา

“หรือว่า นายน้อยเต็มใจที่จะเป็นคนส่งอาหารไป ตลอดชีวิตหรือ? ” เฉินจงถามพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อเฉินเฟิงไม่ไหวติง เขารู้ว่าสามปีหลังจากที่เฉินเฟิ งออกจากบ้านของตระกูลเฉิน ชีวิตของเขาไม่ราบ รื่นเลย ไปเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยไม่ต้องพูดถึง ฐานะที่ต่ำต้อยของเขา ยังคงถูกคนในตระกูลเสี้ย ดูถูกอยู่ตลอดด้วย และวันเวลาของเขาที่อยู่ในตระ กูลเฉินนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ส่งอาหารดีกว่าตาย” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

สีหน้าของเฉินจงเปลี่ยนไป และเขาก็พูดว่า “นายน้อย คุณหมายถึงอะไร?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรเลย” เฉินเฟิงส่ายหัว “เฉิน จง คุณกลับไปได้แล้ว บอกเฉินเจิ้นหนานและคนใน ตระกูลเฉินด้วย สักวันหนึ่งผมจะกลับไปแน่นอน แต่ ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น!”

เฉินจงผงะ มองดูเงาร่างด้านหลังของเฉินเฟิงที่ กำลังเดินจากไป ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ซับ ซ้อน…

ตลอดทาง อารมณ์ของเฉินเฟิงซับซ้อนมาก

ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมา เขาก็อาศัยอยู่ในบ้านของ ตระกูลเฉิน แต่เนื่องจากฐานะของเขาเป็นลูกนอก สมรส คนในตระกูลเฉินจึงไม่ค่อยชอบเขานัก แม้ กระทั่งคนรับใช้ของตระกูลเฉินก็สามารถดุด่าว่าเขา อย่างดุเดือด และดูถูกเขาได้ตามต้องการ

เดิมที่เฉินเฟิงเคยคิดว่าเขาจะเป็นตัวหนอนใน ตระกูลเฉินไปชั่วชีวิต จนกระทั่งแม่ของเขาล้มป่วย เมื่อสามปีก่อน เขาจึงตระหนักถึงว่า ตระกูลเฉินไม่ ได้ให้โอกาสเขาเป็นแม้แต่ตัวหนอนด้วยซ้ำ!

ในคืนนั้น แม่ของเขาป่วยหนักมาก เฉินเฟิง คุกเข่าต่อหน้าคนในครอบครัวเฉินเหมือนสุนัขตัว หนึ่ง ขอร้องให้พวกเขาช่วยชีวิตแม่ของเขา แต่ไม่มี ใครยื่นมือช่วยเหลือเลย

การแสดงออกของทุกคนนั้น เย็นชามาก

ในที่สุด แม่ของเขาก็ป่วยหนักจนเสียชีวิต เฉินเฟิงรู้สึกว้าวุ่นมาก ในตอนนั้น เขาก็เข้าใจ แล้วว่า ชีวิตของตัวเอง และแม่ของเขานั้น ด้อยกว่า มดอยู่ในสายตาของคนในตระกูลเฉิน!

ในวันนั้น เฉินเฟิงก็ออกจากบ้านของตระกูลเฉิน

ในวันนั้น เฉินเฟิงสาบานว่า วันหนึ่งเขาจะกลับ ไปที่ตระกูลเฉิน และใช้ความสามารถเข้มแข็งอย่าง เต็มที่ เพื่อให้ทุกคนในตระกูลเฉินคุกเข่าต่อหน้า หลุมฝังศพของแม่เขา และขอให้เธอยกโทษ!

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆ น้อยๆของเขาที่ยังเด็ก หลังจากที่เขาออกจากตระ กูลเฉิน และมาที่ชางโจวได้สองวันเฉินเฟิงก็ถูกกลุ่ม คนไล่ล่าและสังหาร หากไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากเสี้ยเว่ยกั๋ว เขาก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนที่ไล่ล่าเขานั้น ต้องมีส่วน เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอย่างแน่นอน

อยู่ต่อหน้าคนในตระกูลเฉินที่ยักษ์ใหญ่ เฉินเฟิ งก็ต่ำต้อยราวกับมด

หลังจากกลายเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว ชีวิตของเฉินเฟิงก็ค่อยๆสงบลง แม้ว่าเขาจะถูกผู้คน นับพันหมื่นคนเยาะเย้ย แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นคน ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ต้นไม้ต้องการความสงบลมพัดไม่ยอมหยุด และตระกูลเฉิน ก็ตามมาอีกครั้งโดยไม่คาดคิด

ยังจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเฉิน และสืบทอดทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น

แต่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลเฉินที่ใหญ่โต นั้น มีผู้ชายมากกว่าหนึ่งร้อยคน ไม่ว่าจะวนกันไปกี่ รอบ ก็ไม่มีวันที่จะวนจนถึงลูกนอกสมรสที่จะ สืบทอดตระกูลเฉิน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นแผนการชั่วร้ายของ พวกเขา

ครั้งหนึ่งเขาเคยถ่อมตัวเหมือนสุนัข แต่วันนี้ เขา มีค่าหลายล้านล้าน

แผนการชั่วร้ายนี้ปลอมเกินไป!

“เฉินเฟิง!” เมื่อเฉินเฟิงขมวดคิ้วอยู่ในความคิด ก็ มีหญิงสาวใส่ชุดเดรสสีขาวที่สง่างามปรากฏต่อหน้า เขา ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่บอบบาง รูปร่างสูงสุด ส่วนอารมณ์ที่สวยงาม เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็จะ ทำให้คนรู้สึกสดใสและน่าทึ่งมาก

ผู้หญิงคนนี้ ก็เป็นภรรยาของเฉินเฟิง มีชื่อว่า เสี้ยเมิ่งเหยา

“เมิ่งเหยา มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเห็นเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เต็มทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท