บทที่ 692 ถึงดูไบ
จุดหมายของเฉินเฟิงคือเมืองศักดิ์สิทธิ์อังกฤษ แต่เครื่องบินลำนี้จำเป็นต้องเปลี่ยนเครื่องที่ดูไบ
พูดถึงดูไบ เป็นเมืองในแถบพื้นที่อาราฮานที่คนเยอะที่สุด เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการเงินของตะวันออกกลาง และถูกเรียกว่าเป็นเมืองที่รวยที่สุดของอาราฮาน！
ดูไบเมืองนี้ถือว่าเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงของโลก ทุกครั้งที่คนพูดถึงดูไบ ภาพในหัวก็จะตัวอักษรสองคำลอยออกมาอัตโนมัติ “หรูหรา！”
ผ่านการบินหลายชั่วโมง เครื่องบินลำที่เฉินเฟิงนั่งลงจากที่สนามบินดูไบ ระหว่างรอเปลี่ยนเครื่องมีเวลาพักสี่ชั่วโมง หลังจากเฉินเฟิงลงจากเครื่องบิน เขาไม่ได้อยู่ที่สนามบิน เพราะถึงอย่างไรก็มีเวลาถึงสี่ชั่วโมง ซึ่งเป็นเวลาที่ไม่น้อยเลย
อีกทั้ง มาถึงดูไบแล้ว ถึงแม้จะบอกว่าเวลามีจำกัดไม่สามารถออกไปเที่ยวเล่นได้ แต่ออกไปเที่ยวชมก็ยังพอได้
เฉินเฟิงกินอาหารเล็กน้อย เดินเล่นในสนามบิน เวลาค่อยๆผ่านไป เวลาประมาณแปดโมงถึงจะผ่านการตรวจแล้วเข้ามาในสนามบินอีกครั้ง
ในเวลานี้เองด้านหน้ามีเสียงเอะอะดังขึ้น ผู้ชายกลุ่มหนึ่งเดินออกมา ดูจากหน้าตาของคนกลุ่มนี้แล้วไม่เหมือนคนอาหรับ แต่เป็นยุโรปอเมริกานั้น
ผู้ชายที่อยู่ด้านหน้าสุด ใส่ชุดสูท แต่งกายดูดีไม่เบา เพียงแต่สีหน้าของเขาดูไม่ดีเท่าไหร่ หน้าตาของเขามืดหม่นเหมือนน้ำ
ข้างๆผู้ชายคนนี้ มีผู้หญิงสง่างามคนหนึ่ง เธอสวมชุดทำงาน ตัวสูงโปร่ง มีทรวดทรงองค์เอวที่สวยงาม ทำให้คนที่มองเห็นดวงตาเป็นประกาย ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้พูด แต่เดินตามด้านหลังผู้ชายคนนั้น
ข้างหลังพวกเขาสองคน ยังมีผู้ชายรูปร่างกำยำเจ็ดถึงแปดคน ดูจากสีผิวของพวกเขาแล้วเหมือนจะไม่ได้มาจากที่เดียวกัน จากเสื้อผ้าที่พวกเขาใส่และท่าทางของพวกเขา ดูออกว่าน่าจะเป็นบอดี้การ์ด
คนกลุ่มหนึ่งเดินออกมา ผู้ชายที่อยู่ด้านหน้าสุด ไม่เพียงแต่อารมณ์ไม่ดี เขาก้าวเดินอย่างรวดเร็ว เหมือนมีเรื่องด่วนกำลังรอเขา
ด้านหลังของเขามีผู้หญิงคนหนึ่ง รีบวิ่งตาม แต่ก็ยังคงถูกทิ้งไว้ด้านหลัง ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้บ่นอะไร ยังคงเดินตามหลังผู้ชาย
“ให้ตายสิ ไอ้พวกสารเลว ไม่รักษาคำพูดแม้แต่น้อย ตกลงกันดิบดี ตอนนี้กลับคำ สารเลวจริงๆ！”
ผู้ชายที่อยู่ด้านหน้า ขณะที่เดินอยู่อดไม่ได้ที่จะสบถด่าออกมา ดูออกว่าเขาโมโหแค่ไหน
“คุณชายข่ายซ่าที่เคารพ คุณพูดถูก คนอาราฮานพวกนั้นไม่รักษาคำพูดแม้แต่น้อย！”
ผู้หญิงที่แต่งตัวสาวออฟฟิศที่เดินอยู่ข้างๆ พูดเห็นด้วย เธอเป็นผู้ช่วยของข่ายซ่า ข่ายซ่าที่เธอพูดถึงคือผู้ช่วยของประธานบริษัทแห่งหนึ่งในประเทศอังกฤษ มาอาราฮานในครั้งนี้ สิ่งสำคัญคือพูดคุยถึงการร่วมมือในการทำน้ำมัน
ก่อนหน้านี้พวกเขามารอบหนึ่งแล้ว ครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง เดิมทีพูดคุยกันเป็นมั่นเป็นเหมาะ แต่จู่ๆฝ่ายนั้นกลับเปลี่ยนไป
เดิมทีเตรียมที่จะเซ็นสัญญาแล้ว แต่ฝ่ายนั้นกลับเพิ่มราคาน้ำมันทุกถังจากเดิมขึ้นไปอีกหนึ่งในสิบ
สิ่งนี้ทำให้บริษัทในประเทศอังกฤษรู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามจงใจ จงใจที่จะใช้วิธีนี้หลอกพวกเขา
“ไอ้พวกคนสารเลว ถ้าไม่ใช่เพราะฉันรีบกลับไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดขององค์หญิงแอนนี่ ครั้งนี้ฉันจะต้องไปถามหาความเป็นธรรมกับพวกมัน！” สีหน้าของข่ายซ่าเต็มไปด้วยความโมโห ถึงเขาจะรู้ว่าช่วงนี้เป็นเพราะประเทศอเมริกาทำให้ราคาน้ำมันสูงขึ้น แต่ก็ไม่มีวันที่จะเพิ่มสูงขึ้นขนาดนี้
“ถูกต้อง ครั้งนี้พวกเขาผิดเงื่อนไข พวกเขาไม่รักษาคำพูด พวกเขาจะต้องชดใช้กับการกระทำโง่ๆของพวกเขาในครั้งนี้แน่นอนค่ะ！” ผู้หญิงผมบลอนด์ทองที่อยู่ข้างๆข่ายซ่าพูดด้วยความโมโห
ถึงแม้ตัวแทนของอาหรับในครั้งนี้จะเป็นสมาชิกของราชวงศ์สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ แต่หญิงผมบลอนด์ทองยังคงรู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามต้องเสียใจอย่างแน่นอน
ข่ายซ่าคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเธอ ไม่ใช่ผู้ช่วยธรรมดาๆของประธานบริษัทลงทุนอังกฤษ ตัวตนของเขาอีกตัวตนหนึ่งเป็นถึงสายเลือดตรงของตระกูลข่ายซ่าแห่งราชวงศ์อังกฤษ อีกทั้งในอนาคตข้างหน้าเขายังมีโอกาสที่จะเป็นผู้สืบทอดหัวหน้าตระกูล
ตระกูลข่ายซ่าไม่เพียงแต่เป็นตระกูลของราชวงศ์อังกฤษ แต่เป็นตระกูลที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน ตระกูลของเขาไม่ว่าจะเป็นด้านอำนาจหรือเงินทอง ล้วนอยู่ในระดับสูงสุด ถึงขั้นสูงว่าตระกูลสูงสุดของประเทศกาวลี่
ถึงขั้นที่ว่าตระกูลข่ายซ่าสามารถควบคุมทิศทางอำนาจทางการเมือง ไม่อย่างนั้นงานเลี้ยงขององค์หญิงแอนนี่แห่งราชวงศ์ ก็ไม่มีวันเชิญเขาไปร่วมงาน
เรื่องที่พวกเขาพูดขึ้น เฉินเฟิงได้ยินทุกคน เขาคิดไม่ถึงว่าคนพวกนี้จะมาจากยุโรป อีกทั้งยังเป็นชาวอังกฤษ และสิ่งที่ทำให้เขาคาดไม่ถึงก็คือ ฝ่ายนั้นได้รับคำเชิญจากองค์หญิงแอนนี่ด้วย
“ลิงผิวเหลือง นายมองอะไรของนาย?”
ข่ายซ่าที่กำลังโมโห เผลอไปมองเห็นเฉินเฟิงที่กำลังจ้องมองมาที่พวกเขา เดิมทีโมโหเพราะคนอาหรับไม่รักษาคำพูดอยู่แล้ว ตอนนี้มองเห็นเฉินเฟิง เขาก็ระบายอารมณ์ทั้งหมดไปที่เฉินเฟิง
ตอนที่ข่ายซ่าพูดออกไป หญิงสาวผมบลอนด์ทองและบอดี้การ์ดทั้งแปดคนก็มองมา
พวกเขาเห็นเฉินเฟิง สาวผมบลอนด์ทองหนึ่งในนั้นหลังจากเห็นเฉินเฟิง รู้สึกว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่นึกไม่ออก
ชายรูปร่างกำยำทั้งแปดคนเวลานี้กำลังโมโห สีหน้าของพวกเขาเหี้ยมโหด อารมณ์ของพวกเขาเปลี่ยนไปตามคำพูดของเจ้านาย เมื่อเห็นเฉินเฟิง ก็ทำทีจะพุ่งเข้ามา
เดิมทีเฉินเฟิงไม่อยากยุ่งเรื่องนี้ เพียงแต่คำพูดของฝ่ายนั้นทำให้เขาไม่พอใจ เวลานี้เฉินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย
เมื่อกี้ได้ยินพวกเขาพูดถึงองค์หญิงแอนนี่ เฉินเฟิงจึงมองไปด้วยความสงสัย ทว่าคิดไม่ถึงแค่ชำเลืองตามองไป ฝ่ายนั้นจะไม่พอใจขนาดนี้ ทั้งยังพูดจาหยาบคาย
“คุณชายข่ายซ่า ใจเย็นก่อนค่ะ ไม่จำเป็นต้องโมโหเพราะคนชั้นต่ำแบบนั้น พวกเรามีเรื่องสำคัญกว่าต้องทำ อีกทั้งองค์หญิงแอนนี่เชิญคุณด้วยไม่ใช่หรอคะ พวกเรารีบกลับไปกันเถอะค่ะ！”
ในเวลานี้เองหญิงสาวผมบลอนด์ทองพูดปลอบ
ขณะที่ข่ายซ่ากำลังจะโมโห หญิงสาวก็รีบพูดแก้ไขสถานการณ์ ถึงแม้เธอจะรู้สึกคุ้นหน้าเฉินเฟิง แต่นึกไม่ออก จึงไม่ได้คิดอีก อีกทั้งการไปร่วมงานเลี้ยงขององค์หญิงแอนนี่เป็นสิ่งที่สำคัญมาก ถึงแม้ข่ายซ่าจะเป็นสายเลือดโดยตรงของตระกูล แต่ก็ไม่ถึงขั้นกล้าเพิกเฉยต่อแอนนี่
“อื้ม ซูซานเธอพูดถูก！”
ข่ายซ่าทำหน้าครุ่นคิด มองดูหญิงสาวพูด
เมื่อกี้ข่ายซ่าโมโหจนเลือดขึ้นหน้า เกือบลืมเรื่ององค์หญิงแอนนี่ไปเลย เมื่อกี้ซูซานพูดขึ้นมา ข่ายซ่าอดไม่ได้ที่จะนึกถึงหน้าสวยๆขององค์หญิงแอนนี่ ความโมโหที่อยู่ในใจก็ลดน้อยลง
ครั้งนี้เขาเป็นตัวแทนของตระกูลในการพูดคุยเรื่องน้ำมันกับอาราฮาน แต่สุดท้ายกลับไม่สำเร็จ น้ำมันของอาราฮานมันเป็นอะไร เวลานี้ข่ายซ่ายืนอยู่ที่เดิมทว่าในสมองของเขากลับคิดจินตนาการชีวิตในอนาคตกับองค์หญิงแอนนี่ ในสถานการณ์แบบนี้เขาก็ไม่มีอารมณ์ถือสาเฉินเฟิงแล้ว ไม่แม้แต่จะมองเฉินเฟิง พาสาวผมบลอนด์ทองและบอดี้การ์ดทั้งแปดคนเดินจากไป
