บทที่ 745 ตัวต่อตัว
สีหน้าของอู่จื่อโจวเปลี่ยนทันที รูม่านตาหดแคบลง การแข่งขันดำเนินมาจนถึงตอนนี้ล้วนเหนือความคาดหมายของทุกคนไปแล้ว เดิมทีอู่จื่อโจวคิดว่าคู่ต่อสู้ของเฉินเฟิงคืออาเธอร์หรือวิลเลียม ทว่าคิดไม่ถึงว่าเมื่อมาเจอจั่วจู้ก็ส่อแววว่าจะแพ้แล้ว
อีกทั้งอู่จื่อโจวรู้ดีว่าจั่วจู้ฉีดยาพันธุกรรมแต่เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายยังไม่ได้เรียกใช้งาน ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ยังสามารถทำให้เฉินเฟิงบาดเจ็บได้ หากจั่วจู้ใช้ยาพันธุกรรมในร่างกายเพื่อเพิ่มศักยภาพในการต่อสู้จะน่ากลัวขนาดไหน อู่จื่อโจวไม่อาจจินตนาการได้เลยและไม่กล้าที่จะจินตนาการด้วย
ที่พระสันตะปาปาเอ่ยเมื่อสักครู่ก็เพราะสาเหตุนี้ ถึงแม้อานุภาพของท่าไม้ตายแบ่งคลื่นจะแข็งแกร่งขนาดไหนทว่าก็แค่สามารถทำให้เฉินเฟิงบาดเจ็บภายนอกเท่านั้น
“จั่วจู้ ไม่ใช้แรงอย่างเต็มที่ตอนนี้จะรอใช้ตอนไหน อย่าประมาทศัตรู!”
และในช่วงวินาทีนี้เอง กงปุ่นเหย่อู่ผู้เป็นอาจารย์ของจั่วจู้ที่ดูอยู่ก็หยัดตัวขึ้นยืนอย่างฉับพลันก่อนจะตะโกนออกมาจนเสียงดังก้องไปทั่วทุกมุมของสนาม
จั่วจู้ที่กำลังนิ่งอึ้งอยู่ก็รู้สึกตัวราวตื่นจากฝัน ถึงแม้เขาจะคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้พลังทั้งหมด แต่เมื่อผู้เป็นอาจารย์เอ่ยปากแล้ว เขาก็ไม่กล้าขัดคำสั่ง พลังภายในพลุ่งพล่านกระตุ้นยาพันธุกรรมที่อยู่ในร่างกายเพื่อยกระดับพลังการต่อสู้
ความจริงแล้วจั่วจู้รู้ดีแก่ใจ หากเขาใช้แค่ความสามารถของตัวเองไม่มีทางที่จะฆ่าเฉินเฟิงได้ ก่อนการแข่งขันเขาคิดว่าอาศัยความสามารถของตัวเองก็เพียงพอแล้ว กระทั่งเมื่อสักครู่ที่เฉินเฟิงตั้งรับท่าไม้ตายแบ่งคลื่นของเขา เขาถึงเปลี่ยนความคิด
เมื่อกระตุ้นยาพันธุกรรมในร่างกายให้ออกฤทธิ์เพื่อเพิ่มศักยภาพในการต่อสู้แล้ว เขาต้องรีบฆ่าเฉินเฟิงโดยเร็ว
“โอเวอร์เกินไปแล้ว นี่จั่วจู้เก็บซ่อนความสามารถไว้หรือนี่!”
“พลังของจั่วจู้กำลังพุ่งสูงขึ้นแล้ว สิ่งที่รอคอยเฉินเฟิงอยู่จะเป็นอะไร?”
“เห้อ เฉินเฟิงก็ถือเป็นคนที่มีชื่อเสียง ไม่คิดเลยว่าจะเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่!”
คำพูดของกงปุ่นเหย่อู่เมื่อสักครู่ทุกคนล้วนได้ยินอย่างชัดเจน เมื่อเห็นท่าทีน่าเกรงกลัวของจั่วจู้ในตอนนี้ก็อดที่จะวิจารณ์กันไม่ได้
“เห้อ น่าเสียดายที่คนที่ฉันนับถืออย่างเฉินเฟิง คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้เขาจะเอาชีวิตไม่รอดแล้ว!”
ตอนนี้ไม่ได้มีแค่คนทั่วไปและจอมยุทธ์ระดับต่ำเท่านั้นที่วิพากษ์วิจารณ์กัน แม้แต่ผู้เข้าแข่งขันด้วยกันเองก็คิดว่าวันนี้เฉินเฟิงคงไม่รอดแล้ว เนื่องจากเมื่อสักครู่เห็นว่าเฉินเฟิงฝืนตั้งรับกระบวนท่าของคู่ต่อสู้ ยิ่งตอนนี้พลังการต่อสู้ของจั่วจู้กำลังพุ่งสูงขึ้น เฉินเฟิงต้องตายแน่อย่างไม่ต้องสงสัย
“สถานการณ์ไม่ดีนัก เฉินเฟิงระวัง!”
จีอู๋ฉางเอ่ยขึ้นโดยจิตใต้สำนึก โดยชางโป๋และปรมาจารย์ฟางเจิ้งที่อยู่ข้างๆไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่าเห็นด้วยกับคำพูดของจีอู๋ฉาง
“หึ ความสามารถแค่นี้ยังกล้ามาโชว์โง่ ไม่รู้ว่าฝ่าบาทและธิดาเทพชอบมันที่ตรงไหน ความสามารถแค่นี้ใช้แค่ท่าเดียวก็ฆ่ามันได้แล้ว!”
อาเธอร์ที่ยืนดูอยู่ในกลุ่มผู้ชมเผยยิ้มเยือกเย็น เขาพึมพำกับตัวเองคำพูดของเขาอาจจะเกินจริงไปบ้าง ทว่าเขาก็คิดว่าเฉินเฟิงต้องตายแน่อย่างไม่ต้องสงสัย
ส่วนวิลเลียมที่อยู่ด้านข้างไม่ได้พูดอะไร ทว่าส่ายหน้าไปมา เห็นได้ว่าไม่พึงพอใจกับความสามารถของเฉินเฟิง อีกทั้งเสียดายที่ไม่ได้ฆ่าอีกฝ่ายด้วยตัวเอง
“ไอ้บ้าเอ๊ย ทำไมไอ้ญี่ปุ่นนี่โรคจิตขนาดนี้!” จียุ่นที่ดูอยู่เริ่มนั่งไม่ติดเก้าอี้และอดที่จะด่าไม่ได้ เดิมทีเขาคิดว่าเฉินเฟิงจะข่มคู่ต่อสู้เหมือนอย่างที่ผ่านมา ทว่าคิดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะตกอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบ อีกทั้งยังได้รับบาดเจ็บอีก
“ฉันเชื่อว่าเฉินเฟิงจะพลิกวิกฤตเป็นโอกาสได้!” และในตอนนั้นเองเทียนอิงก็เอ่ยปากขึ้น ที่เขามีความเชื่อแบบนี้ก็เพราะว่าเขาเห็นท่าทีและสีหน้าที่สงบนิ่งของเฉินเฟิง
เฉินเฟิงยืนอยู่บนเวทีด้วยสีหน้าสงบนิ่งพลางใช้ลมปราณในร่างกายฟื้นฟูบาดแผลบนแขนอยู่เงียบๆ ไม่นานแขนของเราก็กลับมามีความรู้สึกเหมือนเดิม พลังการต่อสู้ก็ไม่ได้รับผลกระทบมากนัก
“ไอ้สวะ แกตื่นได้แล้ว ต่อจากนี้แกจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว!”
จั่วจู้คำราม พลังของเขาพุ่งสูงจนถึงขีดสุดในพริบตาจนให้ความรู้สึกแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก ตอนนี้พลังของจั่วจู้เข้าใกล้ขั้นหั้วจิ้งชั้นสุดแล้ว
เรียกได้ว่าหากจั่วจู้อาศัยความสามารถของตัวเองจนมาถึงขั้นนี้ได้ เช่นนั้นเขาจะกลายเป็นหั้วจิ้งชั้นสุดคนแรกเลยก็ว่าได้
เห็นร่างของจั่วจู้เคลื่อนไหวแวบหนึ่งก่อนจะหายไปในเสี้ยววินาที เรียกได้ว่าเร็วกว่ากระพริบตาเสียอีก ร่างของเขาพุ่งไปทางที่เฉินเฟิงอยู่
จั่วจู้รู้ดีว่าการใช้ยาพันธุกรรมในการเพิ่มพลังการต่อสู้นั้นมีเวลาที่จำกัด ดังนั้นเขาจึงไม่อยากเสียเวลา แค่ลงมือก็ใช้ท่าไม้ตายเลย
ชั่วพริบตาร่างของจั่วจู้ก็ปรากฏอยู่ข้างกายเฉินเฟิง เมื่อมาถึงก็ตวัดดาบใช้ผ่าคลื่นลมอย่างไม่รีรอ
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าไม่เสียแรงที่จั่วจู้เป็นถึงอัจฉริยะที่หาตัวจับยากของประเทศญี่ปุ่น เขาแข็งแกร่งกว่าอัจฉริยะด้านการต่อสู้อย่างหลิ่วชวนเหยิ่นอยู่มาก ไม่เพียงแต่ความสามารถที่แข็งแกร่งของจั่วจู้ อีกทั้งยังรอบคอบ มีประสบการณ์การในการวิเคราะห์สถานการณ์การต่อสู้ เขารู้ว่าท่าไม้ตายแบ่งคลื่นจะลดทอนพลังในร่างกายมาก หากไม่ถึงช่วงเวลาสำคัญจริงๆเขาจะไม่ใช้เด็ดขาด
เพราะก่อนหน้านี้เขาคิดว่าเฉินเฟิงไม่สามารถตั้งรับท่าไม้ตายแบ่งคลื่นได้ ทว่าคิดไม่ถึงเลยว่าเฉินเฟิงจะตั้งรับได้ อีกทั้งยังบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย ดังนั้นหากเขาไม่มั่นใจจริงๆเขาจะไม่ใช้ท่าไม้ตายนี้
หลังจากพลังของจั่วจู้พุ่งทะยานขึ้น เมื่อใช้ผ่าคลื่นลมเปรียบเทียบกับอานุภาพของท่าไม้ตายแบ่งคลื่น จะเห็นได้ว่าหลังจากพลังการต่อสู้สูงขึ้นนั้นเขาน่ากลัวขนาดไหน
มีเสียงตะโกนจากทางผู้ชมดังขึ้นเป็นระยะ ถึงแม้พวกเขาจะไม่เข้าใจทักษะของศิลปะการต่อสู้ ทว่าพลังของจั่วจู้ที่แผ่ซ่านออกมาในตอนนี้ถึงจะมองไม่เห็นพวกเขาก็ใช้ร่างกายสัมผัสได้
วิลเลียมหรี่ตา แววตาปรากฏความชอบใจ เห็นได้ว่าพลังการต่อสู้ของจั่วจู้ที่แสดงออกมานั้นแม้แต่เขายังประหลาดใจ
เมื่อเผชิญกับดาบที่รุนแรงราวกับสายฟ้าของจั่วจู้ เฉินเฟิงไม่ได้ฝืนรับเหมือนก่อนหน้านี้ ทว่าเขาเลือกที่จะหลบการโจมตีของจั่วจู้อย่างคล่องแคล่ว
“ไอ้สวะ ฉันจะคอยดูว่าแกจะหลบได้สักกี่ครั้ง!”
ระหว่างที่แสยะยิ้มก็เริ่มการโจมตี ทุกครั้งที่ตวัดดาบจะมีพลังอันแข็งแกร่งแผ่ซ่านออกมา เฉินเฟิงจึงเลือกที่จะหลบส่วนจั่วจู้ก็ไล่ตามเฉินเฟิงไม่ปล่อย
เฉินเฟิงยังไม่ยอมลงมือทว่าใช้ทักษะหลบหลีกไปเรื่อยๆ ปฏิเสธไม่ได้ว่าประสบการณ์ในการต่อสู้ของเฉินเฟิงนั้นแตะขั้นสูงสุดแล้ว ทุกครั้งที่จั่วจู้ลงมือเขาก็มักจะคาดเดาได้เสมอจากนั้นก็ค่อยขยับหลบ
คนหนึ่งไปคนหนึ่งมา คนหนึ่งโจมตี อีกคนหลบหลีก เป็นแบบนี้อยู่สิบกว่ารอบ ทว่าจั่วจู้ก็ยังโจมตีไม่โดนเฉินเฟิง แม้แต่ปลายผมของเฉินเฟิงเขาก็แตะไม่โดน
“ไอ้สวะ ไอ้ขยะ แกกล้ามาสู้กับฉันตัวต่อตัวหรือเปล่า?” เมื่อโจมตีไม่โดนเฉินเฟิงสักที จั่วจู้ก็เริ่มมีน้ำโห
“ฮึ ในรุ่นเดียวกัน ฆ่าแกนั่นง่ายเหมือนฆ่ามดตัวหนึ่ง!”
เฉินเฟิงยังคงหลบหลีกไม่หยุด การต่อสู้ไม่ใช่การพุ่งชนอย่างเดียวแต่ต้องอาศัยทักษะ หากระดับขั้นไม่ต่างกันมากเช่นนั้นล่ะก็ทักษะเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ตอนนี้เฉินเฟิงจะใช้คำพูดในการยั่วโมโหจั่วจู้เพื่อทำให้อีกฝ่ายขาดสติและลดทอนพลังของอีกฝ่าย
“ไปตายซะ!”
เฉินเฟิงยังพูดไม่ทันจบจั่วจู้ก็โมโหจนคำรามออกมา เขาขยับเข้าใกล้เฉินเฟิงพลังภายในพลุ่งพล่านก่อนจะตวัดดาบออกไป เขาใช้ท่าไม้ตายแบ่งคลื่นอีกครั้ง
ฟึบ!
พลังแข็งแกร่งกลุ่มหนึ่งวาดผ่าน อากาศตรงหน้าถูกแยกออกในชั่วพริบตาซึ่งระยะห่างใกล้กับเฉินเฟิงเป็นอย่างมาก เขาจึงอาศัยทักษะการต่อสู้ในการหลบหลีกทว่ายังดีที่พลังจากดาบวาดโดนเพียงชายเสื้อของเฉินเฟิง จนเสื้อของเขาฉีกออกในพริบตา
