บทที่ 741 นิสัยของเทียนอิง
จากเรื่องนี้จึงเห็นได้ว่าทุกคนให้ความสำคัญกับการแข่งขันของเฉินเฟิงและจั่วจู้ จอมยุทธ์ที่เป็นตัวเต็งในการคว้าตำแหน่งแชมป์ทั้งสองคนอย่างอาเธอร์และวิลเลียมก็มาที่สนามแข่งขันด้วย
ในช่วงที่เหลือเวลาไม่ถึงสองก้านธูปก่อนการแข่งขัน พระสันตะปาปาแห่งคูเรียวาติกันและธิดาเทพทิฟฟานี่ก็มาถึงสนามแข่งขัน และคนที่มาพร้อมกันคือโมดริชเลขาธิการขององค์การศิลปะการต่อสู้ระดับโลก การมาของพวกเขาเกิดเป็นกระแสใหญ่โตพอสมควร
อาเธอร์และผู้เข้าแข่งขันคนอื่นเดินมุ่งไปยังพื้นที่สำหรับผู้เข้าแข่งขัน ส่วนพระสันตะปาปามุ่งไปยังพื้นที่วีไอพีภายใต้การดูแลของทิฟฟานี่และเลขาธิการโมดริช
“การแข่งขันรอบนี้คงน่าตื่นตาตื่นใจมาก คุณคิดว่ายังไงโมดริช?” ฉับพลันพระสันตะปาปาที่นั่งอยู่บนที่นั่งวีไอพีก็เอ่ยถามเลขาธิการที่อยู่ด้านข้าง
เลขาธิการโมดริชครุ่นคิดก่อนเอ่ย “กระผมคิดว่าจั่วจู้จากประเทศญี่ปุ่นจะเป็นผู้ชนะในการแข่งขันครั้งนี้!”
“เอ๋? ทำไมคุณถึงสรุปแบบนั้นล่ะ?” คำตอบของเลขาธิการโมดริชเหนือความคาดหมายของพระสันตะปาปา อีกฝ่ายจึงอดที่จะเอ่ยถามเหตุผลไม่ได้
“เท่าที่ดูมา เฉินเฟิงจากประเทศหวาคนนั้นเผยความสามารถของตัวเองออกมาแล้ว เริ่มจากฆ่าหลี่ชางซีและรอน ต่อด้วยการดวลกับหงอี้ จึงเห็นได้ว่าเขาใช้พลังจนหมดแล้ว ด้านจั่วจู้นั้นไม่เหมือนกัน เขาคืออัจฉริยะด้านศิลปะการต่อสู้ที่แทบจะไม่ปรากฏตัว ที่ปรากฏตัวในครั้งนี้ก็เพื่อมาฆ่าเฉินเฟิง!”
เลขาธิการโมดริชเอ่ยแสดงความคิดเห็นของตัวเองอย่างค่อยเป็นค่อยไป “หลังจากได้เห็นฝีมือของเฉินเฟิงแล้ว จั่วจู้ยังคงยืนยันที่จะดวลกับเขา อีกทั้งยังกลัวว่าเฉินเฟิงจะถอนตัวก่อนจนต้องเอ่ยปากท้าทาย ส่วนเฉินเฟิงกลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ กระผมจึงคิดว่าเฉินเฟิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจั่วจู้!”
เรียกได้ว่าเลขาธิการโมดริชอธิบายอย่างละเอียดเลยทีเดียว เขาเพิ่งเอ่ยจบพระสันตะปาปายังไม่ทันได้เอ่ยปาก ธิดาเทพทิฟฟานี่ก็เอ่ยขึ้น “ท่านเลขาธิการ ท่านรู้ไหมว่าหลี่ชางซี รอนและหงอี้ แต่ละคนล้วนอวดเก่งและหยิ่งยโสแต่สุดท้ายก็แพ้ให้กับเฉินเฟิงอยู่ดี อีกทั้งเท่าที่ฉันรู้มีอิทธิพลมากมายที่ต้องการชีวิตของเฉินเฟิง แต่สุดท้ายเฉินเฟิงก็รอดมาได้ตลอด ส่วนคนพวกนั้นกลับจากโลกนี้ไปก่อนแล้ว!”
“จริงหรือ เห็นที่ว่ากระผมจะพลาดข่าวไป ได้ฟังธิดาเทพวิเคราะห์เช่นนี้ ความคิดเห็นของผมที่ว่าจั่วจู้จะเป็นผู้ชนะเกิดการสั่นคลอนแล้วล่ะ!”เลขาธิการโมดริชเอ่ยปนหัวเราะ ทว่าใจเขากระตุกครั้งหนึ่ง เขาไม่รู้ว่าทำไมธิดาเทพถึงรู้จักเฉินเฟิงดีขนาดนี้ อีกทั้งเมื่อสักครู่บทที่เขาบอกว่าเฉินเฟิงไม่มีทางชนะ สีหน้าของธิดาเทพปรากฏความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เรื่องนี้มีอะไรแอบแฝงอยู่แน่
“ฮ่าฮ่า ทิฟฟานี่พูดถูก ฉันก็คิดว่าเฉินเฟิงมีโอกาสเป็นผู้ชนะมากกว่า!” ขณะนั้นเองพระสันตะปาปาก็หันไปมองธิดาเทพทิฟฟานี่ด้วยสีหน้าประดับรอยยิ้ม ราวกับว่าเห็นความคิดของอีกฝ่ายอย่างทะลุปรุโปร่ง
ธิดาเทพทิฟฟานี่แก้มแดงเป็นริ้ว นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา ดวงตาคู่สวยสอดส่องไปยังด้านในสนามเพื่อตามหาร่างนั้น
แม้แต่คนในระดับพระสันตะปาปาและธิดาเทพยังถกเถียงกันเรื่องการแข่งขันในครั้งนี้ คนอื่นยิ่งไม่ต้องพูดถึง คนทั้งสนามไม่ว่าจะเป็นจอมยุทธ์ ผู้เข้าแข่งขัน คนระดับชั้นแนวหน้าหรือแม้แต่คนทั่วไปล้วนมีการถกเถียงผลการแข่งขันในครั้งนี้อย่างไม่มีข้อยกเว้น คนบางส่วนคิดว่าเฉินเฟิงผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง มีความสามารถแข็งแกร่งจะเป็นผู้ชนะ และก็มีคนที่คิดว่าอัจฉริยะที่หาตัวจับยากจากประเทศญี่ปุ่นอย่างจั่วจู้ที่ถูกส่งมาเพื่อฆ่าเฉินเฟิงนั้น ความสามารถคงไม่ธรรมดา
คนจำนวนมากกำลังถกเถียงกันอยู่จนเกิดเสียงดังวุ่นวาย ฉับพลันในสนามก็ครึกครื้นเป็นอย่างมาก
บรรยากาศในสนามครึกครื้นกว่าปกติ ทว่าคนที่เป็นตัวละครเด่นอย่างจั่วจู้ตอนนี้นั่งอยู่บนรถเก๋งสีดำที่จอดสนิทคันหนึ่ง
กงปุ่นเหย่อู่เอ่ยปนหัวเราะ “จั่วจู้แกวางใจได้ อีกเดี๋ยวไอ้เฉินเฟิงก็มาแล้ว!”
พูดยังไม่ทันจบก็มีรถเอ็มพีวีคันหนึ่งขับเข้ามา กงปุ่นเหย่อู่และจั่วจู้รู้ว่าคนที่นั่งอยู่บนรถคันนั้นคือเฉินเฟิง
“อาจารย์วางใจได้ ผมจะเอาเลือดเฉินเฟิงมาล้างความอัปยศของประเทศญี่ปุ่นให้ได้!”
จั่วจู้มองรถคันที่ขับเข้ามาพลางแสยะยิ้มอย่างเลือดเย็น เขารอวันนี้มานานมากแล้ว
เพื่อแก้แค้นเฉินเฟิง เขาได้ศึกษาข้อมูลของเฉินเฟิงมาตั้งแต่แรก จนรู้ว่าเฉินเฟิงเป็นคนให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ ยิ่งกับพวกพ้องยิ่งไม่ต้องพูดถึง ดังนั้นเพื่อที่จะได้ดวลกับเฉินเฟิงและไม่ให้เฉินเฟิงยอมแพ้ เขาจึงลากเทียนอิงเข้ามาเกี่ยวเพื่อที่เฉินเฟิงจะได้ไม่ปฏิเสธการแข่งขัน
และในตอนนี้เฉินเฟิงมาแล้ว เช่นนั้นพวกเขาสองคนก็จะได้เข้าสู่สงครามแห่งความเป็นความตาย นี่คือความคิดของจั่วจู้
“จั่วจู้อย่าประมาทเด็ดขาด ถึงแม้แกจะมีท่าไม้ตายแบ่งคลื่นที่สามารถฆ่าเฉินเฟิงได้อย่างไม่มีปัญหา แต่ไอ้เด็กนั่นมีประสบการณ์การต่อสู้อย่างมาอย่างมากมาย อย่าประมาทเด็ดขาด!”
เพื่อความปลอดภัย กงปุ่นเหย่อู่จึงอดที่จะเอ่ยเตือนสติจั่วจู้ไม่ได้
“อาจารย์วางใจได้ ฆ่ามันไม่ใช่เรื่องยาก!” ถึงแม้จั่วจู้จะเอ่ยสั้นๆทว่าความมั่นใจเต็มเปี่ยม ราวกับว่าในสายตาเขาเฉินเฟิงเป็นเพียงคนที่ตายแล้ว
กงปุ่นเหย่อู่ที่เห็นท่าทีมั่นใจของจั่วจู้ก็คิดจะเอ่ยเตือนสติอีกครั้ง ทว่าก็เกรงว่าหากใช้คำพูดผิดจะเป็นการทำลายความมั่นใจของจั่วจู้ได้ เขาจึงไม่ได้เอ่ยอะไรออกไป ก่อนจะให้จั่วจู้ไปที่ห้องสำหรับรอการแข่งขัน
ในขณะเดียวกันด้านเฉินเฟิง อู่จื่อโจว ชางโป๋ ปรมาจารย์ฟางเจิ้ง จีอู๋ฉางและจียุ่นที่นั่งอยู่ในรถเอ็มพีวีก็เห็นจั่วจู้และอาจารย์ของเขาเช่นกัน จียุ่นจึงอดที่จะเอ่ยถามไม่ได้ “เฉินเฟิง ก่อนหน้านี้ที่ไอ้ญี่ปุ่นนั่นพูดท้าทายนาย ทำไมนายถึงไม่ตอบโต้ล่ะ?”
“ที่ควรพูดเทียนอิงก็พูดไปหมดแล้ว ฉันไม่มีเวลามาพูดซ้ำอีกรอบ!” เฉินเฟิงตอบกลับด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเฟิง ทุกคนก็ชะงักไปก่อนจะย้อนนึกถึงคำพูดของเทียนอิงบทที่พ่ายแพ้ “บทที่สู้กับเฉินเฟิงในวันพรุ่งนี้ ฉันหวังว่าแกจะโอหังแบบตอนนี้นะ หากเฉินเฟิงแพ้นาย ฉันจะปลิดชีวิตตัวเองต่อหน้าทุกคน!”
ทุกคนต่างเงียบไม่พูดไม่จา ขณะนั้นเองด้านหลังก็มีรถเก๋งคันหนึ่งขับเข้ามาด้วยความเร็ว ชั่วพริบตารถเก๋งคันนั้นก็แซงรถเอ็มพีวีของพวกเขาไป กระทั่งไปจอดอยู่ด้านหน้ารถของพวกเขา
คนขับรถเอ็มพีวีจึงรีบเหยียบเบรกทันที เหตุการณ์นี้ทำให้จียุ่นขมวดคิ้วมุ่น
“ขับรถประสาอะไร ไม่มีตาหรือไง!” คนขับรถอดที่จะด่าออกมาไม่ได้
กระทั่งประตูรถเก๋งคันนั้นเปิดออก ก่อนที่เทียนอิงที่ยังมีผ้าพันแผลอยู่บนร่างกายจะกระโดดลงมาจากรถ
ชางโป๋จึงลงจากรถแล้วรีบวิ่งเข้าไปหาก่อนเอ่ย “เทียนอิง ทำไมแกไม่นอนพักอยู่ที่โรงพยาบาล มาที่นี่ทำไม!”
“วันนี้เป็นการแข่งขันของเฉินเฟิงและไอ้ญี่ปุ่นนั่น ผมจะมาดูเฉินเฟิงจัดการมันด้วยตาตัวเอง!”
น้ำเสียงของเทียนอิงเต็มเปี่ยมไปด้วยความอาฆาตและความคาดหวัง
การที่เทียนอิงมาถึงที่นี่ เฉินเฟิงไม่ประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้เทียนอิงจะเป็นคนพูดน้อยทว่าในใจลึกๆเป็นคนดื้อด้าน เขาแพ้อย่างคับข้องใจ ฉะนั้นการดวลระหว่างเฉินเฟิงและจั่วจู้จะขาดเขาไปได้อย่างไร
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ตอนนี้เทียนอิงจะกระโดดขาเดียว ดูเหมือนว่าจะธรรมดาทว่ากระโดดได้ไกลและมั่นคงขนาดนี้ คนธรรมดาทั่วไปไม่มีทางทำได้ แม้แต่นักกีฬามืออาชีพบางคนก็ยังทำไม่ได้
เพื่อมาเป็นพยานดูเฉินเฟิงกำราบจั่วจู้ด้วยตาตัวเอง เขาถึงกับไม่สนใจคำเตือนของแพทย์และพยาบาล กระโดดขาเดียวออกมาจนถึงประตูโรงพยาบาลแล้วเรียกรถแท็กซี่มาที่นี่โดยเร็วที่สุด
“อืม ไหนๆก็มาแล้ว คงไม่ให้แกกลับไปอีกรอบหรอก!”
ชางโป๋ไม่ได้ยืนหยัดจะให้เทียนอิงกลับไป เพราะว่าเขารู้จักนิสัยของเทียนอิงดี ถึงแม้เฉินเฟิงจะชี้แนะเทียนอิงแล้วแต่ภายในใจของเทียนอิงก็ยังมีปมอยู่ หากได้ดูการแข่งขันในครั้งนี้แล้ว ไม่แน่ว่าปมในใจของเทียนอิงอาจจะหายไปก็ได้
