บทที่762 หักแม่น้ำ
“นายสามารถหลบท่าไม้ตายของฉันได้ แสดงให้เห็นว่านายแข็งแกร่งมาก เพียงแต่มันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ยังไงนายก็พ่ายแพ้ไปตลอดกาลอยู่ดี!”
ในตอนแรกอาเธอร์ตกใจเล็กน้อย และค่อยๆดึงสติกลับมา พูดกับเฉินเฟิงด้วยใบหน้าที่สงบ ราวกับชัยชนะอยู่ในกำมือ
เฉินเฟิงไม่อยากพูดอะไรกับเขามากนัก เมื่อเห็นว่าอาเธอร์ยังต้องการพูดอีกเฉินเฟิงก็กำหมัดแน่มุ่งตรงไปที่อาเธอร์
เฉินเฟิงไม่ได้ออมมือ และใช้ท่าไม้ตายหักแม่น้ำขั้นสูงสุดทันที
เนื่องจากท่าไม้ตายขั้นสูงสุดไม่สามารถใช้ต่อเนื่องได้หลังจากใช้ไปแล้ว อาเธอร์จึงไม่สามารถใช้ท่าตัดลมมฤตยูได้ ตอนนี้ถึงเวลาที่เฉินเฟิงจะต้องลงมือ
อาเธอร์ส่งเสียงเย็นชา ตามที่คาดไว้ไม่ได้ใช้ท่าตัดลมมฤตยู แต่กางฝ่ามือออกเตรียมพร้อมที่จะสู้กลับ เห็นเพียงพลังภายในของเขาพลุ่งพล่าน ลมปราณภายในร่างกายก็เพิ่มสูงขึ้น ใช้วิชาลับ และฟาดฝ่ามือออกไป
“ผลัวะ!”
กำปั้นหมัดเหล็กของเฉินเฟิงปะทะกับฝ่ามือของอาเธอร์ มีเสียงดังมา มีพลังที่แข็งแกร่งมาก
พายุกระจายออกไปด้านนอกโดยมีศูนย์กลางอยู่ที่พวกเขาสองคน และเสื้อผ้าของทั้งสองก็ถูกพายุพัดดังพึ่บพับ
เนื่องจากพลังของทั้งสองคนมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แรงตอบโต้การกระแทกที่เกิดขึ้นนั้นแข็งแกร่งมากเช่นกัน และร่างกายทั้งสองก็ค่อยๆถอยหลังไปตามแรงตอบโต้
เฉินเฟิงก้าวถอยหลังหกก้าวติดต่อกัน ก้าวเท้าขวา พื้นก็แตกเป็นเสี่ยงๆ หยุดร่างที่ถอยหลังไว้ ในขณะนี้เขารู้สึกปวดชาที่แขนขวาเท่านั้น กำปั้นก็มีอาการปวดแสบปวดร้อน
อาเธอร์เป็นคนที่แข็งแกร่งมาก แม้ว่าเฉินเฟิงจะใช้ท่าไม้ตายของหักแม่น้ำ ก็ไม่สามารถทำอะไรฝ่ายตรงข้ามได้ ไม่เพียงแค่นั้นเขาก็ยังได้รับบาดเจ็บอีกด้วย
ถ้ามันเป็นเพียงแค่การบาดเจ็บก็เท่านั้น ในตอนนี้อวัยวะภายในของเฉินเฟิงก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน หากปกป้องหัวใจด้วยลมปราณภายในร่างกายไม่ทันเวลา จะต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน
ทั้งสองปะทะกันในครั้งนี้ ตัดสินชนะแพ้ได้ เฉินเฟิงใช้ท่าไม้ตาย แต่อาเธอร์ไม่ได้ใช้ท่าตัดลมมฤตยู เพียงแค่ฝ่ามือก็สามารถใช้พลังดังกล่าวได้
เมื่อเทียบกับในแง่ของความแข็งแกร่ง เฉินเฟิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอาเธอร์
เฉินเฟิงรู้ว่าอาเธอร์บรรลุความแข็งแกร่งในตอนนี้ด้วยความพยายามของตัวเอง มันบรรลุถึงจุดสูงสุดของหั้วจิ้งชั้นกลาง ซึ่งน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง
ก่อนหน้านี้ไม่ว่าทั้งหลี่ชางซี รอน หงหยี้ หรือจั่วจู้ก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับอาเธอร์ได้ พวกเขาทั้งหมดต่างก็ใช้ยาพันธุกรรมเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง เมื่ออานุภาพของยาหมดลงจะกลับมาเป็นปกติ จะเทียบกับอาเธอร์ได้อย่างไร
พูดถึงเฉินเฟิง แม้ว่าเขาจะใช้เคล็ดลับในการหายใจลึกลับเพื่อทำให้พลังงานภายในของเขาบริสุทธิ์มาก แต่เขาและอาเธอร์แตกต่างกันระดับหนึ่ง ดังนั้นแม้ว่าเขาจะใช้ท่าไม้ตายหักแม่น้ำ ก็ไม่เป็นภัยคุกคามต่ออาเธอร์ได้ ไม่เพียงแค่นั้นแต่ยังได้รับอีกบาดเจ็บจากอีกฝ่าย ถึงกระนั้นเฉินเฟิงก็ไม่ได้สูญเสียจิตวิญญาณการต่อสู้ไป แต่ก็สงบนิ่งมาก
การปะทะกันครั้งนี้ทำให้เฉินเฟิงเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของอาเธอร์ซึ่งมีประโยชน์อย่างแน่นอน เฉินเฟิงยิ่งช่วงเวลาวิกฤต ก็ยิ่งใจเย็น หลังจากเข้าใจความแข็งแกร่งของอาเธอร์แล้วก็สามารถรับมือกับมันได้อย่างราบรื่น
“ฉันบอกแล้วว่านายไม่ไหว นายยังอ่อนแอทนการโจมตีไม่ไหว!”
สีหน้าอาเธอร์ดูถูก ไม่ได้เอาเฉินเฟิงไว้ในสายแม้แต่น้อย เขามีสิทธิ์นี้ เห็นเพียงเขาพุ่งตรงมาที่เฉินเฟิงอย่างรวดเร็ว
เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของอาเธอร์ ก่อนหน้านี้เฉินเฟิงไม่ได้เลือกที่จะต่อสู้อย่างหนัก แต่ใช้รูปร่างและความเร็วในการหลบหลีกอย่างต่อเนื่อง
“เพียะ! เพียะ! เพียะ!”
อาเธอร์ไล่ตามอย่างไม่ยอมแพ้ ท่วงท่านั้นไม่สามารถคาดเดาได้มากขึ้น หนึ่งฟาดฟัน หนึ่งเชือดเฉือน หนึ่งกรงเล็บ
แม้ว่าเฉินเฟิงจะหลบพ้นทุกครั้ง แต่เขาก็เป็นอันตรายมากทุกครั้ง ถูกอาเธอร์กำราบ จนไม่สามารถต่อสู้กลับได้
“เฮ้อ ดูเหมือนว่าคราวนี้เฉินเฟิงประเทศหวาจะไม่ไหว!”
“ความแข็งแกร่งของเฉินเฟิงประเทศหวาสู้อาเธอร์ไม่ได้เลย ความพ่ายแพ้ของเขาถูกกำหนดไว้แล้ว เหลือเพียงแค่เรื่องของเวลาจะช้าหรือเร็วเท่านั้น เสียดาย น่าเสียดาย!”
ผู้ชมที่ดูการแข่งขันบนเวทีและแสดงความคิดเห็นโดยไม่ตั้งใจ ส่วนใหญ่เชื่อว่าเฉินเฟิงจะพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้ ดังนั้นเฉินเฟิงจึงรู้สึกกระอักกระอ่วน เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งมอมแมม ภาพลักษณ์ดูไม่ดี
ไม่เพียงแค่นั้น ใบหน้าของเฉินเฟิงยังเปื้อนฝุ่นอีกด้วย และมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะปะติดปะต่อกับท่าทางก่อนหน้านั้นของเขาเข้าด้วยกัน
ในทางกลับผมสีบลอนด์ของอาเธอร์ขยับโดยไม่มีลม และใบหน้านิ่งสงบ ในขณะนี้ใบหน้าเย็นชาไล่โจมตีเฉินเฟิงไม่หยุด ดูท่าทางเหมือนว่าจะฆ่าเฉินเฟิงได้แล้วถึงจะหยุด
ความแตกต่างระหว่างทั้งสองนั้นมากเกินไป จนผู้ชมอดไม่ได้ที่จะคิดว่าเฉินเฟิงคงยืนหยัดอยู่ได้ไม่นาน
“เฮ้อ ความแตกต่างของพวกเขาสองคนมากเกินไป เฉินเฟิงไม่มีโอกาสชนะแล้ว!”
“ถูกต้อง พวกคุณดูในตอนนี้เฉินเฟิงกำลังดิ้นรนที่จะหลบหลีก คาดว่าใช้เวลาไม่นานก็ตัดสินผลออกมาได้แล้ว!”
จอมยุทธ์ที่มีความแข็งแกร่งน้อยในสนาม ในขณะนี้พวกเขากำลังดูการแข่งขันในสนาม และแอบวิเคราะห์กันเอง
หนึ่งคือความแข็งแกร่งระหว่างเฉินเฟิงและอาเธอร์มีความแตกต่างกันมากเกินไป และในขณะนี้เฉินเฟิงถูกกำราบไม่มีพลังที่จะต่อสู้กลับ จึงไม่ยากที่จะเห็นความแตกต่าง
แต่อาจารย์ฟางเจิ้ง ชางโป๋ จีอู๋ฉางและอื่นๆต่างมองสถานการณ์การแข่งขันออก ในขณะนี้ต่างก็กังวลเป็นอย่างยิ่ง
สำหรับเย่หนานเทียนที่สีหน้าท่าทางนิ่งสงบ ตอนนั้นเขาเป็นที่รู้จักในฐานะผู้กล้าหาญ แม้ว่าจะถูกผู้คนรุมโจมตีจนพิการ แต่ความสามารถของสายตายังอยู่ ในขณะเดียวกันเขายังมองออกว่าเฉินเฟิงเสียเปรียบ
“เฮ้อ สถานการณ์ของการแข่งขันไม่ค่อยดีเลย ดูเหมือนว่าผู้เข้าแข่งของประเทศหวาจะรับมือไม่ไหวแล้ว!”
เลขาธิการโมดริชขององค์การศิลปะป้องกันตัวระดับโลกมองไปที่อู่จื่อโจวและกล่าว
“เอ่อ คุณคิดว่าเฉินเฟิงประเทศหวาจะแพ้หรือไม่?”ทิฟฟานี่ธิดาเทพแห่งพรรคขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ตูมมมม!”
มีเสียงอู้อี้ดังมาจากในสนามซึ่งดึงดูดความสนใจของทุกคน อาเธอร์กำราบเฉินเฟิง แล้วจากนั้นก็เตรียมเตะมันเท้าออกไป เนื่องจากความเร็วนั้นเร็วเกินไป เฉินเฟิงตอบโต้ไม่ทัน จึงใช้แขนสกัดกั้นอย่างไม่รู้ตัว และจากนั้นก็ถูกอาเธอร์เตะเข้าเต็มๆ
เนื่องจากความแข็งแกร่งของอาเธอร์ทรงพลังมาก เฉินเฟิงบินพุ่งไปทางซ้ายอย่างไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ แขนของเขาได้รับบาดเจ็บ และดูเหมือนว่าจะขยับไม่ได้ ใบหน้าเฉินเฟิงซีดเซียว และมีเลือดไหลออกมาจากปาก
จนถึงตอนนี้เฉินเฟิงได้รับบาดเจ็บสองครั้งในการแข่งขันครั้งนี้ แม้ว่าอาเธอร์จะไม่ได้เรียนรู้ท่าเตะมาโดยเฉพาะ แต่ศิลปะการต่อสู้ใดๆก็จะถูกรวมเข้ากับการออกกำลังกาย ดังนั้นเท้านี้จึงทรงพลังมาก จนทำลายการป้องกันของเฉินเฟิงโดยตรงและทำให้เขาได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง
ลูกเตะนี้ทำให้เฉินเฟิงบาดเจ็บไม่น้อย เขารู้สึกแค่ว่าแขนชาไม่สามารถใช้พละกำลังได้ และอวัยวะภายในก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน
“เฉินเฟิงแพ้แล้ว เขาไม่มีโอกาสแล้ว!”
ฉากนี้ตกอยู่ในสายตาของผู้ชม คนเกือบส่วนใหญ่เชื่อว่าเฉินเฟิงพ่ายแพ้แล้ว การแข่งพึ่งเริ่มต้น ถูกอาเธอร์กำราบไว้ไม่สามารถต่อสู้กลับได้ ตอนนี้ยังได้รับบาดเจ็บ พ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย
ในกลุ่มฝูงชนมีเพียงแต่เย่หนานเทียน อู่จื่อโจวและโจ้ส์ ทิฟฟานี่ธิดาเทพแห่งพรรคหลายคนไม่ได้คิดเช่นนั้น
ทิฟฟานี่ธิดาเทพแห่งพรรคไม่เชื่อ และไม่อยากเห็นเฉินเฟิงพ่ายแพ้
ตอนนี้เฉินเฟิงได้รับบาดเจ็บแล้ว ในเวลานี้ลงมือเลยเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
แน่นอนว่า ร่างของอาเธอร์สั่นไหว และมุ่งตรงไปที่เฉินเฟิงเพื่อให้คู่ต่อสู้ถูกโจมตีครั้งสุดท้าย เพื่อจบการต่อสู้ในครั้งนี้
เฉินเฟิงมองเห็นฉากนี้เป็นธรรมดา ในช่วงวิกฤตความแข็งแกร่งภายในของเขาเหยียบลงบนพื้นคอนกรีตอย่างรุนแรง และพื้นก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ฝุ่นก็ปลิวว่อน และเขาก็หยุดร่างไว้
นึกว่าจะช้าไปแต่กลับรวดเร็วกว่าที่คิด อาเธอร์ก็มาถึงตรงหน้าของเฉินเฟิงแล้ว ไม่ลังเลที่จะฟาดฟันมันด้วยฝ่ามือ ท่านี้เขาไม่ได้ใช้ตัดลมมฤตยู และหนึ่งในท่านั้น มีพลังเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นอาเธอร์ฟาดฟันมาด้วยฝ่ามือ เฉินเฟิงใช้เท้าขวา หมุนร่างราวกับลูกข่างหลบหลีกท่านี้ไปได้
