ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 767

ตอนที่ 767

บทที่767 กลายเป็นสูญเปล่า

เสียงแชะดังขึ้นมา แสงสีขาวก็กะพริบในระยะไกล พนักงานคนหนึ่งกดชัตเตอร์ และถ่ายภาพนี้ไว้

องค์การศิลปะป้องกันตัวระดับโลกไม่ได้ห้ามการถ่ายภาพ แต่ต้องเป็นบุคคลที่กำหนดโดยองค์กรศิลปะการต่อสู้เท่านั้น

ภาพถ่ายใบนี้ กลายเป็นภาพคลาสสิกในการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก

บริเวณโซนที่นั่งวีไอพี มองดูเฉินเฟิง เย่หนานเทียน อาจารย์ฟางเจิ้ง ชางโป๋ จีอู๋ฉางและคนอื่นๆเตรียมตัวออกไป อู่จื่อโจวยืนขึ้นและประสานมือคำนับแล้วพูดว่า: “พระสันตะปาปา ธิดาเทพแห่งพรรค เลขาธิการ ผมขอตัวไปก่อนล่ะ!”

“ตามสบาย!”

พระสันตะปาปาพยักหน้า อู่จื่อโจวไม่ลังเลแล้วหันออกไป

“ทิฟฟานี่ ไป ไปดูอาเธอร์กับฉัน”พระสันตะปาปาโจ้ส์มองดูแล้วเตรียมที่จะออกไป

“ค่ะ ก็ได้!”ทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรคหันกลับไปมองเฉินเฟิง และหันออกไป

เมื่อเฉินเฟิง อู่จื่อโจว เย่หนานเทียนและคนอื่นๆจากไปอย่างมีสง่าราศี อาเธอร์ยังคงนอนอยู่บนพื้นในสนาม สลบไม่ได้สติ เขารู้สึกอับอายอย่างมากในตอนนี้ หากไม่ใช่เพราะหน้าอกของเขายังขยับขึ้นๆลงๆ ไม่รู้คงจะคิดว่าอาเธอร์เสียชีวิตในสนามสงคราม

อาเธอร์ยังไม่ตาย และก็ไม่ได้สลบไป ที่สลบไปเมื่อกี้นี้เป็นเพียงแค่การเสแสร้ง ในตอนนี้เขาอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี แทบรอไม่ไหวที่จะมุดดินหนีไปเลย เขาไม่กล้าเผชิญกับการเยาะเย้ยของผู้ชม และสีหน้าท่าทางที่ถากถาง

เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับสีหน้าที่ผิดหวังของพระสันตะปาปาโจ้ส์และทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรค

ในขณะที่เขากำลังคิดมากอยู่ อาเธอร์ก็เห็นว่าพระสันตะปาปาโจ้ส์และทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรคกำลังมาทางเขาอีกครั้ง ครั้งนี้ทำให้สีหน้าเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และรูม่านตาก็หดลงอย่างรวดเร็ว

กลัวสิ่งไหนได้สิ่งนั้นจริงๆ เมื่อเห็นโจ้ส์และทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรครีบมาที่นี่ อาเธอร์ก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจเล็กน้อย คิดแม้กระทั่งการฆ่าตัวตาย

ตอนแรกเขาอยากจะยกมือขึ้นเพื่อฆ่าตัวตาย แต่แขนขวาของเขาไม่อยู่แล้ว แขนซ้ายก็แตกหัก ไม่มีทางฆ่าตัวตายได้

ในขณะนี้เหลือเพียงความอัปยศอดสูและความตื่นตระหนกอยู่ในใจของอาเธอร์ เงียบไปครู่หนึ่ง อาเธอร์เพียงแค่หลับตาลง แล้วไม่มองไปที่พวกเขาทั้งสองอีก

ทันใดนั้นโจ้ส์และทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรคก็มาถึงตรงหน้า

“ลูก เป็นยังไงบ้าง ให้ฉันดูว่าอาการบาดเจ็บของนายเป็นอย่างไรบ้าง!”โจ้ส์ในขณะที่พูด ก็ย่อตัวลงเริ่มตรวจดูอาการบาดเจ็บของอาเธอร์

“ผม….ผมขอโทษคุณ แล้วก็ขอโทษคูเรีย ผมทำให้พวกท่านขายหน้า!”เสียงของอาเธอร์สั่นสะท้าน เต็มไปด้วยความเสียใจ

“ลูก ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันรู้ว่านายประเมินศัตรูต่ำเกินไป ประมาทเล็กน้อย และประสบการณ์การต่อสู้อ่อนแอไปเล็กน้อย!”

โจ้ส์ตรวจดูอาการบาดเจ็บของอาเธอร์ วิเคราะห์สาเหตุของความล้มเหลว และกล่าวต่อว่า: “แม้ว่านายจะสูญเสียแขนข้างหนึ่งไป แขนอีกข้างก็หัก แต่แขนที่หักสามารถเชื่อมต่อได้ นอกจากนี้ยังสามารถรักษาด้วยยา อาการบาดเจ็บของนายจะหายภายในเวลาอันสั้น และศิลปะการต่อสู้ก็สามารถฟื้นคืนได้ด้วย!”

“อะไรนะ?ฝ่าบาทท่านพูดจริงหรือ?”

เมื่อโจ้ส์บอกว่าศิลปะการต่อสู้ของเขาสามารถฟื้นฟูได้ ดวงตาที่สลัวของอาเธอร์ ก็เปล่งประกายขึ้นทันที ราวกับว่ามีความหวัง

“ลูก ฉันจะโกหกนายได้อย่างไรล่ะ!”โจ้ส์ยิ้มเบาๆ และพูดปลอบใจ

“ขอบคุณฝ่าบาท!”เสียงของอาเธอร์สั่น และตื่นเต้นมาก และเขาก็มีความหวังอีกครั้ง

จากนั้นอาเธอร์ถึงค่อยมีความกล้าหาญมองไปที่ทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรค แต่สิ่งที่เห็นคือใบหน้าที่สงบนิ่งไม่มีท่าทีใดๆ

ตอนแรกคิดว่าทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรคจะใส่ใจเขาบ้าง แม้ว่าจะไม่มีพูดคำที่ห่วงใย เห็นตัวเองเป็นแบบนี้ควรจะรู้สึกสะเทือนใจบ้าง

แค่คาดไม่ถึงทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรคไม่มีท่าทีใดๆเลย ราวกับว่าไม่ได้เอาความเป็นความตายของเขาไว้ในสายตาเลย ฉากนี้ตกอยู่ในหัวใจของอาเธอร์ ทำให้บาดแผลเก่าที่ปวดแสบปวดร้อนอยู่แล้ว ก็ถูกโรยเกลือหนึ่งกำมืออีก

เดิมทีเขามีความรักและนับถือต่อธิดาแห่งพรรคเป็นอย่างมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรคก็ทำร้ายจิตใจเขาครั้งแล้วครั้งเล่า อาเธอร์ก็ค่อยๆเปลี่ยนความรักนี้ให้กลายเป็นความเกลียดชัง ความเกลียดชังมากมาย

เมื่อเทียบกับคำปลอบใจและกำลังใจของโจ้ส์ เขายิ่งหวังว่าจะกำราบคนที่เรียกว่าทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรค ให้เธอมาคุกเข่าลงแทบเท้าตรงหน้าตัวเอง

ในเวลานั้นอาเธอร์จะทรมานเธอเป็นอย่างดี เพื่อที่จะตอบแทนสำหรับความเจ็บปวดที่เกิดจากการปฏิเสธและความเย็นชาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

บางทีอาจเป็นเพราะความเกลียดชัง อาเธอร์กัดฟันและลุกขึ้นยืนในขณะนี้ ในขณะนี้เขาไม่มีความรู้สึกผิดหวังและตื่นตระหนก มีเพียงความเกลียดชัง ความเกลียดชังที่มีต่อทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรค

“หือ?”

เมื่อเห็นการแสดงออกที่ไม่พอใจของอาเธอร์ ในใจสันตะปาปาโจ้ส์ก็กระตุก เมื่อรู้สาเหตุของปมในใจของอาเธอร์แล้ว อาเธอร์ก็แอบถอนหายใจ และพาอาเธอร์และทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรคออกไปจากสนาม

ผู้ชมหยุดตะโกน ขณะนี้พวกเขากำลังมองดูโจ้ส์และอาเธอร์อย่างเงียบๆ บางทีสาเหตุอาจเป็นเพราะพระสันตะปาปา หรือเพราะอาเธอร์ยังเดินได้ ผู้ชมก็กลืนคำเสียดสีหายลงไปหมด

แม้ว่าผู้ชมจะไม่ได้พูดอะไร แต่พวกเขาก็ไม่ลืมคำพูดอันฮึกเหิมของอาเธอร์และถ้อยคำที่โม้ออกมาระหว่างการแข่งขัน ในตอนนี้สถานการณ์ตรงข้ามกับก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

การแข่งขันวันนี้จะถูกแพร่กระจายออกไป และการแข่งขันนี้จะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของการแข่งขันศิลปะป้องกันตัวระดับโลก แต่เป็นเพราะแบบนี้ ในชีวิตของอาเธอร์การแข่งขันนี้จะกลายเป็น เงามืดและฝันร้ายที่ไม่อาจลบเลือนหายไป

สำหรับเฉินเฟิง การแสดงของเขาในวันนี้จะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของการแข่งขันระดับโลก กลายเป็นการมีอยู่ของคนรุ่นหลังที่ใฝ่หา

ช่องว่างระหว่างพวกเขาสองคนเรียกได้ว่าแตกต่างกันเป็นอย่างมาก สามารถพูดได้ว่ามีคนรักย่อมมีคนเกลียด

Lendo เสียงอู้อี้ดังมาจากในคฤหาสน์ หน้าจอแสดงผลขนาดใหญ่ในคฤหาสน์ถูกกระแทกแตกด้วยหมัด พร้อมกับเสียงแตกของหน้าจอยังมีเสียงกรีดร้องของผู้หญิง

เมรี่มองไปที่ข่ายซ่า โรโปรีในขณะนี้ ด้วยความหวาดกลัว

ข่ายซ่า โรโปรีเพิ่งรับสายโทรศัพท์ แต่ยังพูดจบก็ชกลงบนหน้าจอหนึ่งหมัด

“เย็ด*แม่ง ทำไมถึงเป็นแบบนี้ นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

สีหน้าของข่ายซ่าบิดเบี้ยว และใบหน้าก็โกรธ เขาเพิ่งรับสาย และคนที่อยู่อีกด้านก็เล่าสถานการณ์การแข่งขันให้เขาฟัง

ข่ายซ่าไม่กล้าที่จะจินตนาการถึงอาเธอร์พี่ชายของเขา อัศวินในอนาคตของครอบครัวคนนี้ ซึ่งเป็นพาลาดินแห่งคูเรีย กลับพ่ายแพ้ และถูกเฉินเฟิงหักแขนอีกข้าง และแขนอีกข้างถูกตัดขาด เพิ่งได้รับข่าวคราวนี้ ข่ายซ่าไม่เชื่อ เขาไม่เชื่อว่าอาเธอร์จะพ่ายแพ้ แต่เขารู้ดีว่าผู้โทรมาไม่กล้าโกหกเขา และก็ไม่มีทางโกหกเขา

และคนคนนั้นบอกว่าจะใช้เวลาไม่นานเหตุการณ์นี้จะแพร่กระจายไปทั่วโลก และข่ายซ่ารู้ความจริงของเหตุการณ์นี้หลังจากได้รับการยืนยันสามครั้ง

ข่ายซ่าหงุดหงิดและตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อยๆ อารมณ์ทั้งสองนี้ผสมกัน ทำให้เขาแทบบ้า

ในตอนแรกเขาได้พูดคุยโอ้อวดออกไปในแวดวงสังคมชนชั้นสูงแล้ว ว่าอาเธอร์พี่ชายของเขาจะเอาชนะเฉินเฟิง และเหยียบย่ำอีกฝ่าย

เป็นเพราะสถานะและความมีหน้ามีตาของข่ายซ่า หลังจากคำพูดของเขาพูดออกไปผู้มั่งคั่งในแวดวงสังคมชนชั้นสูงวางเดิมพันกันมากมาย และแม้แต่คนธรรมดาก็รู้เรื่องนี้

และตอนนี้อาเธอร์พี่ชายของเขาพ่ายแพ้การแข่งนี้เขาควรจะเผชิญหน้ากับผู้มั่งคั่งในแวดวงสังคมชั้นสูงได้อย่างไร เขาควรเผชิญหน้ากับทุกคนอย่างไร

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เขาสามารถมีตำแหน่งในปัจจุบันในครอบครัวโรโปรีได้ เรียกได้ว่าที่พึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคืออาเธอร์พี่ชายของเขา แม้สาเหตุจะเป็นเพราะพี่ชายของเขาครอบครัวต้องเสียเงินเสียทองเลี้ยงดูเขา แม้แต่ต้องการให้เขาปีนขึ้นสนิทกับราชวงศ์อังกฤษ

ลูกเขยมังกร

ลูกเขยมังกร

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง ลูกเขยมังกร ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดย เรื่อง ลูกเขยมังกร บ้างส่วนของนิยาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

“อยากให้ฉันกลับบ้านตระกูลเฉินงั้นหรือ?” ถนนคนเดิน ในเมืองชางโจวที่ทางเข้าร้าน อาหาร เฉินเฟิงใส่ชุดส่งอาหารเดลิเวอรี่สีเหลืองด้วย สีหน้าเย็นชา

“ใช่ นายท่านบอกว่า ตราบใดที่นายน้อยเต็มใจ ที่จะกลับไปยังตระกูลเฉิน ทรัพย์สินทั้งหมดหลาย ล้านล้านของตระกูลเฉินจะอยู่ภายใต้การควบคุม ของนายน้อย” ตรงข้ามกับเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถัง สีเทาพูดด้วยความเคารพ

“เห้อ…ทรัพย์สินหลายล้านล้าน? ” เฉินเฟิง หัวเราะกับตัวเอง และถอนหายใจเบาๆ : “ตระกูล เฉินนั้นรวยมากจริงๆ”

ราวกับว่าเขาสามารถฟังออกจากคำ กาง ของเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถังถามอย่างหมด หนทาง : ” นายน้อย คุณยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิด ขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือ? ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดเลย เฉินจงก็ยิ้มอย่าง ขมขื่น ” นายน้อย เรื่องของเมื่อสามปีก่อน นาย ท่านเป็นฝ่ายทำผิดจริงๆ แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา นายท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้วมากพอสมควร สำหรับสิ่งนั้น เหตุใดนายน้อยจึงไม่ให้โอกาสนาย ท่านบ้าง?”

” โอกาสงั้นเหรอ? ” เฉินเฟิงยกมุมปากยิ้มเยาะ %3D เย้ย ขอให้เขาให้โอกาสเฉินเจิ้นหนาน แต่เฉินเจิ้น หนานเคยให้โอกาสแม่ของเขาหรือไม่?

เฉินเฟิงจะไม่มีวันลืมเรื่องที่แม่ของเขาเสียชีวิต de ด้วยโรคร้ายต่อหน้าตัวเอง เมื่อสามปีก่อน

ตระกูลเฉินมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่เฉิน เจิ้นหนานไม่ยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านเพื่อรักษาแม่ของ เขา แม้ว่าตัวเองจะเป็นเหมือนสุนัข คุกเข่าต่อหน้า เขา และขอความเมตตาจากเขา แต่เฉินเจิ้นหนานไม่ ได้สนใจเลยสักนิด และทำได้เพียงแค่เฝ้าดูแม่ของ เขาเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้ เฉินเจิ้นหนานต้องการโอกาสงั้นหรือ?

ที…

เฉินเฟิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเย้ยหยันสุดจะพรรณนา

“หรือว่า นายน้อยเต็มใจที่จะเป็นคนส่งอาหารไป ตลอดชีวิตหรือ? ” เฉินจงถามพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อเฉินเฟิงไม่ไหวติง เขารู้ว่าสามปีหลังจากที่เฉินเฟิ งออกจากบ้านของตระกูลเฉิน ชีวิตของเขาไม่ราบ รื่นเลย ไปเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยไม่ต้องพูดถึง ฐานะที่ต่ำต้อยของเขา ยังคงถูกคนในตระกูลเสี้ย ดูถูกอยู่ตลอดด้วย และวันเวลาของเขาที่อยู่ในตระ กูลเฉินนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ส่งอาหารดีกว่าตาย” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

สีหน้าของเฉินจงเปลี่ยนไป และเขาก็พูดว่า “นายน้อย คุณหมายถึงอะไร?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรเลย” เฉินเฟิงส่ายหัว “เฉิน จง คุณกลับไปได้แล้ว บอกเฉินเจิ้นหนานและคนใน ตระกูลเฉินด้วย สักวันหนึ่งผมจะกลับไปแน่นอน แต่ ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น!”

เฉินจงผงะ มองดูเงาร่างด้านหลังของเฉินเฟิงที่ กำลังเดินจากไป ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ซับ ซ้อน…

ตลอดทาง อารมณ์ของเฉินเฟิงซับซ้อนมาก

ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมา เขาก็อาศัยอยู่ในบ้านของ ตระกูลเฉิน แต่เนื่องจากฐานะของเขาเป็นลูกนอก สมรส คนในตระกูลเฉินจึงไม่ค่อยชอบเขานัก แม้ กระทั่งคนรับใช้ของตระกูลเฉินก็สามารถดุด่าว่าเขา อย่างดุเดือด และดูถูกเขาได้ตามต้องการ

เดิมที่เฉินเฟิงเคยคิดว่าเขาจะเป็นตัวหนอนใน ตระกูลเฉินไปชั่วชีวิต จนกระทั่งแม่ของเขาล้มป่วย เมื่อสามปีก่อน เขาจึงตระหนักถึงว่า ตระกูลเฉินไม่ ได้ให้โอกาสเขาเป็นแม้แต่ตัวหนอนด้วยซ้ำ!

ในคืนนั้น แม่ของเขาป่วยหนักมาก เฉินเฟิง คุกเข่าต่อหน้าคนในครอบครัวเฉินเหมือนสุนัขตัว หนึ่ง ขอร้องให้พวกเขาช่วยชีวิตแม่ของเขา แต่ไม่มี ใครยื่นมือช่วยเหลือเลย

การแสดงออกของทุกคนนั้น เย็นชามาก

ในที่สุด แม่ของเขาก็ป่วยหนักจนเสียชีวิต เฉินเฟิงรู้สึกว้าวุ่นมาก ในตอนนั้น เขาก็เข้าใจ แล้วว่า ชีวิตของตัวเอง และแม่ของเขานั้น ด้อยกว่า มดอยู่ในสายตาของคนในตระกูลเฉิน!

ในวันนั้น เฉินเฟิงก็ออกจากบ้านของตระกูลเฉิน

ในวันนั้น เฉินเฟิงสาบานว่า วันหนึ่งเขาจะกลับ ไปที่ตระกูลเฉิน และใช้ความสามารถเข้มแข็งอย่าง เต็มที่ เพื่อให้ทุกคนในตระกูลเฉินคุกเข่าต่อหน้า หลุมฝังศพของแม่เขา และขอให้เธอยกโทษ!

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆ น้อยๆของเขาที่ยังเด็ก หลังจากที่เขาออกจากตระ กูลเฉิน และมาที่ชางโจวได้สองวันเฉินเฟิงก็ถูกกลุ่ม คนไล่ล่าและสังหาร หากไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากเสี้ยเว่ยกั๋ว เขาก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนที่ไล่ล่าเขานั้น ต้องมีส่วน เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอย่างแน่นอน

อยู่ต่อหน้าคนในตระกูลเฉินที่ยักษ์ใหญ่ เฉินเฟิ งก็ต่ำต้อยราวกับมด

หลังจากกลายเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว ชีวิตของเฉินเฟิงก็ค่อยๆสงบลง แม้ว่าเขาจะถูกผู้คน นับพันหมื่นคนเยาะเย้ย แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นคน ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ต้นไม้ต้องการความสงบลมพัดไม่ยอมหยุด และตระกูลเฉิน ก็ตามมาอีกครั้งโดยไม่คาดคิด

ยังจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเฉิน และสืบทอดทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น

แต่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลเฉินที่ใหญ่โต นั้น มีผู้ชายมากกว่าหนึ่งร้อยคน ไม่ว่าจะวนกันไปกี่ รอบ ก็ไม่มีวันที่จะวนจนถึงลูกนอกสมรสที่จะ สืบทอดตระกูลเฉิน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นแผนการชั่วร้ายของ พวกเขา

ครั้งหนึ่งเขาเคยถ่อมตัวเหมือนสุนัข แต่วันนี้ เขา มีค่าหลายล้านล้าน

แผนการชั่วร้ายนี้ปลอมเกินไป!

“เฉินเฟิง!” เมื่อเฉินเฟิงขมวดคิ้วอยู่ในความคิด ก็ มีหญิงสาวใส่ชุดเดรสสีขาวที่สง่างามปรากฏต่อหน้า เขา ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่บอบบาง รูปร่างสูงสุด ส่วนอารมณ์ที่สวยงาม เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็จะ ทำให้คนรู้สึกสดใสและน่าทึ่งมาก

ผู้หญิงคนนี้ ก็เป็นภรรยาของเฉินเฟิง มีชื่อว่า เสี้ยเมิ่งเหยา

“เมิ่งเหยา มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเห็นเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เต็มทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท