ในห้องส่วนตัวที่ชั้นสามของบาร์บาร์เยว่เฟย
บนโต๊ะมีเหล้าวางอยู่เต็มโต๊ะ เหล้าพวกนี้เป็นของสะสมส่วนตัวของพวกเถ้าแก่ เอาไว้ต้อนรับแขกวีไอพีเท่านั้นถึงจะเอาออกมา ปกติเวลามีคนมาขอซื้อขวดสองขวด เถ้าแก่ก็จะปฏิเสธกลับไปละมุนละม่อมในความเป็นจริง ห้องส่วนตัวที่แพงที่สุดบนชั้นสาม ไม่ใช่ที่ๆคนธรรมดาจะจองได้จริงๆ
ในที่เยี่ยนจิง ถ้าหากว่าไม่ใช่ตระกูลไฮโซ หรือว่ามีบารมี หรือมีค่าตัวมากกว่าร้อยล้านเป็นต้นไป จะมาจองห้องนั่งบนชั้นสามของบาร์บาร์เยว่เฟยเป็นสิ่งที่ไม่ต้องคิด
ในห้องส่วนตัว มีวัยรุ่นนั่งอยู่หกคน หกคนนี้สวมเสื้อผ้าแบรนด์เนมที่สั่งตัดเป็นพิเศษ มีสง่าราศีนัก แค่รอบๆตัวพวกเขาไม่มีสาวๆอยู่เป็นเพื่อนก็แค่นั้นเอง เลยทำให้บรรยากาศดูอึมครึมไปหน่อย
ตอนที่เพิ่งนั่งลง และตอนที่วัยรุ่นชายยกเหล้าขึ้นดื่ม วัยรุ่นที่เหลือคนอื่นๆต่างก็ยกแก้วเหล้าขึ้นคารวะชนแก้ววัยรุ่นคนนั้น
ท่าทีนอบน้อม สีหน้าเอาอกเอาใจเต็มกำลัง
แต่ว่า วัยรุ่นชายที่นั่งกลางคนนั้นจะไม่ได้สนใจพวกเขาเลยด้วยซ้ำ นั่งดื่มเหล้าเงียบๆ
เถ้าแก่ของบาร์เยว่เฟยได้เดินมาแล้วรอบหนึ่ง และให้คารวะเหล้าเขาแล้ว แต่ว่ากลับโดนผู้จัดวงเหล้าวันนี้ปฏิเสธเสีย ขอแค่ได้แลกคอนเนคชั่นกับกลุ่มวัยรุ่นในนี้ พวกเขาย่อมได้รับผลประโยชน์
โดยเฉพาะคนที่นั่งอยู่ในห้องพิเศษคนนั้น ถ้าสามารถสร้างคอนเนคชั่นด้วยได้ ต่อให้คุกเข่ารินเหล้าให้ก็ไม่มีปัญหา
วัยรุ่นที่เถ้าแก่ของบาร์เยว่เฟยพูดถึง เป็นลูกชายของเฉินโป๋ยุงแห่งตระกูลเฉิน——เฉินอิงไฉ
ส่วนคนที่จัดวงเหล้าคืนนี้คือน้องเมียในอนาคตของเฉินอิงไฉ——หวาหยู่
เรื่องในตอนนั้น อนาคตที่ดีของเฉินอิงไฉถูกเฉินเฟิงกำจัดเสีย ก็เพราะหวาหยู่นี่แหละ ส่วนหวาหยู่ก็เพราะเรื่องนี้ ก็โดนตำรวจจับ สุดท้ายก็โดนลงโทษตามกระบวนการ ถูกกักตัวอยู่สิบห้าวัน
ในห้องส่วนตัวนี้ นอกจากหวาหยู่ วัยรุ่นคนอื่นๆ ต่างก็เป็นทายาทเศรษฐีชั้นนำกันทั้งนั้น
ในบรรดาคนกลุ่มนี้ ผู้หลักผู้ใหญ่เป็นข้าราชการเมืองเยี่ยนจิง บางคนเป็นนักธุรกิจชั้นนำของเมืองเยี่ยนจิง และยังมีลูกชายของเจี่ยหวั้นเหามีฉายาว่า‘กษัตริย์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ’——เจี่ยตง
เจี่ยตงก็เป็นทายาทของอภิมหาเศรษฐีเช่นกัน รู้จักกับหวาหยู่มานาน งานเลี้ยงเหล้าคืนนี้ เขาก็อยากได้คอนเนคชั่นจากหวาหยู่ เพื่อสามารถรู้จักกับเฉินอิงไฉ
ถึงขั้นพูดได้ว่า ใครๆก็คิดแบบนี้
สิ่งที่น่าเสียดายคือ เฉินอิงไฉไม่มีโอกาสแนะนำตัวเองให้พวกเขารู้จักหลังจากที่มาถึงห้องส่วนตัว ต่างก็ดื่มเหล้าของตนเอง ไม่สนใจใครทั้งสิ้น
“จะบอกให้นะหวาหยู่ คุณชายเฉินดูเหมือนอารมณ์ไม่ดี เขาดื่มเหล้าคนเดียวเงียบๆ บรรยากาศดูน่าอึดอัด พวกเราไปหาสาวๆสองสามคนมากินเหล้าเป็นเพื่อนเขาเถอะ สร้างบรรยากาศกันหน่อยไหม”เจี่ยตงกระเถิบใกล้หวาหยู่ เขาพูดแนะเสียงค่อยกับหวาหยู่
“นี่นายกำลังจะให้ฉันไปตายหรือไง ให้พี่สาวฉันรู้ว่าฉันพาผัวเธอออกมา พี่เขยในอนาคตออกมาหาสาวดริงก์ดื่มเหล้า รับพี่ต่อให้ฉันมีสามขาพี่ก็คงตัดขาฉันหมดสามขา！”
สีหน้าของหวาหยู่ดูไม่ดีเลย พอนึกถึงพี่สาวเขาก็ดูหวาดกลัวเล็กน้อย วันนี้เขาไม่ได้จัดสถานที่พวกนั้น เพราะเฉินอิงไฉเป็นพี่เขยในอนาคต
“แหม แค่เรียกมาดื่มเหล้าแค่นี้ คุยด้วยนิดหน่อย ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย อีกอย่างฉันเรียกเอง ไม่ใช่นายเรียกสักหน่อย ต่อให้นายรู้ นายก็ผลักภาระมาที่ฉันก็ได้！พี่นายก็ไม่รู้สักหน่อย”เจี่ยตงพูดอย่างมีลับลมคมใน
“ตกลง”เจี่ยตงพูดถึงขนาดนี้แล้ว หวาหยู่ก็ปฏิเสธไม่ลง เลยถามขึ้น“แต่ว่า พี่เขยฉันคงไม่ชายตามองสาวดริ้งค์หรอกมั้ง และเวลาในตอนนี้ ก็ไม่ใช่เวลาที่คนนอกมา”
หวาหยู่เพิ่งพูดจบ เจี่ยตงก็ชี้ไปที่ชั้นหนึ่ง นิ้วชี้ไปที่ๆพวกหลินหวั่นชิวนั่งอยู่ “สี่สาวนั่นน่ะของดีสุดยอด โดยเฉพาะแม่สาวเสื้อม่วงคอวีนั่นน่ะ เป็นของพรีเมี่ยมท่ามกลางพรีเมี่ยมเลย พี่เขยต้องชอบแน่ๆ！”
หวาหยู่เองก็ตาเป็นประกาย
“งั้นนายก็ไปเรียกพวกเขามาไป”หวาหยู่กล่าว
“ได้”เจี่ยตงขานรับหวาหยู่เสียงหนึ่ง แล้วพยักหน้าให้กับเฉินอิงไฉอย่างเคารพนบนอบ จากนั้นก็หมุนตัวลงไปด้านล่าง
เฉินอิงไฉราวกับไม่เห็น แล้วไปดื่มเหล้าในนั้นต่อ
เจี่ยตงรู้ดีอยู่แก่ใจ ถ้าคืนนี้ทำให้เฉินอิงไฉแฮปปี้ไม่ได้ ต่อไปคิดจะประจบคงยาก เขาจึงยืนยัน ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ก็ต้องทำให้พวกหลินหวั่นชิวขึ้นมาให้ได้ แล้วมาสนุกกับเฉินอิงไฉ！
เจี่ยตงคิดพลาง เดินหน้ามั่นไปยังที่นั่งพวกหลินหวั่นชิว
“สี่สาวแสนสวย ยินดีที่ได้เจอนะครับ”ไม่นาน เจี่ยตงก็ยกแก้วเหล้าขึ้น เดินไปหยุดตรงหน้าพวกหลินหวั่นชิว ยิ้มเล็กน้อย“พบกันเป็นบุญสัมพันธ์ เรามาชนกันสักแก้วได้ไหม”
สำหรับสถานการณ์ที่พบบ่อยๆแบบนี้ พวกหลินหวั่นชิวชินเสียแล้ว ต่างก็ไม่พูดอะไร ได้แต่ชนแก้วกับเจี่ยตงไปตามมารยาท
“สาวสวยทั้งสี่ครับ ผมเห็นพวกคุณนั่งตรงนี้นานแล้ว แบบนี้ออกจะน่าเบื่อ หรือไม่เราขึ้นไปบนห้องส่วนตัวไหม ไปนั่งข้างในแป๊บ ด้านบนผมยังมีเพื่อนอีกห้าคน ทุกคนรู้จักกันดี ไปดื่มด้วยกัน คุยกันหน่อย”
หลังจากที่พูดคุยกันอย่างง่ายๆ เจี่ยตงก็ได้บอกจุดประสงค์ของตัวเอง
“ขอบใจนะ นายกลับไปบอกเพื่อน น้ำใจนายพวกเรารับไว้แล้ว ไม่ต้องไปหรอก”
“ใช่ค่ะ ก่อนที่คุณมา พวกเราได้รับคำเชิญเจ็ดแปดรอบแล้ว แต่คุณดูสิ พวกเรายังนั่งอยู่ที่นี่”
หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงนั้นสองคนก็ช่วยกันปฏิเสธเจี่ยตง
เจี่ยตงหน้าเสียเล็กน้อย สีหน้าบูดบึ้ง แล้วคอยเซ้าซี้ถามหลินหวั่นชิว“พวกเราไม่ได้หมายความเป็นอื่น ก็แค่อยากทำความรู้จัก ดื่มด้วยกัน คุยเล่นกัน”
หลินหวั่นชิวส่ายหน้า พูด“ขอโทษนะคะ ไม่สนใจ”
“คนสวย ลองคิดดูหน่อยสิ เพื่อนผมไม่กี่คนนั้นน่ะโดดเด่นมากเลยนะ”
เจี่ยตงเน้นคำว่าโดดเด่นไปที่พวกเพื่อนๆ แม้ว่าจะโดนปฏิเสธสองรอบ แต่ว่าเขาก็ยังคงมีใจเชื้อเชิญต่อไป
“เหอะๆ เกี่ยวอะไรกับฉันคะ”
หลินหวั่นชิวขมุ่นคิ้วอย่างหมดความอดทน ในตอนที่รู้ว่าเฉินเฟิงจะมาหา เธออารมณ์ดีเป็นพิเศษ นี่ก็เป็นเหตุที่เธอยอมชนแก้วกับเจี่ยตง
เหมือนกับคำๆนั้น วันที่รอคอยเจอหน้าคุณ ไม่ว่าหน้าหรือหลังก็ล้วนส่องประกาย
เสียดาย เจอพวกน่ารำคาญพวกนี้ทำเสียบรรยากาศ
คำพูดของหลินหวั่นชิว ทำให้ลูกชายของกษัตริย์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเจี่ยตงสีหน้าบูดบึ้งเป็นพิเศษ！ตลอดมามีแต่ผู้หญิงคอยติดเขา วันนี้เขากลับโดนปฏิเสธทั้งสองครั้งแล้วยังโดนดูถูก
