หลังจากที่ติดต่อกับSouthcoแล้ว เฉินเฟิงก็โทรศัพท์ไปหาไป๋ซิง ไป๋ซิงก็พูดตอบเฉินเฟิงด้วยถ้อยคำขอบคุณชุดใหญ่ ฟังแล้วรู้สึกแทบจะขนลุกซู่ไปทั้งตัว เฉินเฟิงก็ไม่อยากจะฟังอีกต่อไปแล้ว รีบวางสายก่อนที่เขาจะพูดจบเสียอีก
เดินกลับเข้าไปในบ้าน เสี่ยวเย่ก็ทำกับข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“คุณทำอะไรเนี่ย ดูไปแล้วก็ไม่เลวเลยนะ” เฉินเฟิงมองดูกับข้าวบนโต๊ะอาหาร
เสี่ยวเย่ยกกับข้าวจานใหญ่จานหนึ่งเดินออกมา รู้สึกในนั้นจะเป็นซุปกระดูก
“นี่มันเป็นกับข้าวประจำถิ่นของที่นี่เลยนะ นางฟ้าโปรยดอกไม้ รสชาติอร่อยดีมากเลย คุณชายเฉิน คุณต้องลองชิมดูหน่อยแล้ว รับรองว่าคุณกินแล้วจะต้องติดใจอยากกินอีกแน่เลย”
เฉินเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าไม่อร่อยละก็ ฉันจะต้องหักเงินเดือนคุณแล้วล่ะ”
เสี่ยวเย่พูดโวยวายว่า “โอ๊ย! คุณชายเฉินคุณทำอย่างนี้ได้ยังไงกัน ถ้าคุณแกล้งบอกว่าไม่อร่อยล่ะ งั้นฉันก็ไม่ต้อง…….”
เฉินเฟิงมองดูท่าทางที่เธอตกใจแทบจะร้องไห้ออกมา เขารู้ว่าคำล้อเล่นของตัวเองทำให้เสี่ยวเย่นึกว่าเป็นจริง จึงปลอบใจเธอว่า “คุณไม่ต้องตกใจหรอก ฉันก็แค่พูดเล่นเท่านั้นเอง ฉันยังพูดไม่จบเลย ถ้ามันอร่อยจริงละก็ ฉันก็จะเพิ่มเงินเดือนให้คุณไง คุณไม่ใช่ว่าแม้แต่ความเชื่อมั่นตัวเองก็ไม่มีสักนิดเลยเหรอ? ถ้าเป็นอย่างนี้นะ ดูไปแล้วก็ไม่น่าจะอร่อยเท่าไหร่นักหรอก”
พอพูดเช่นนี้แล้ว เสี่ยวเย่ก็หน้าระรื่นขึ้นมาทันที แล้วพูดว่า “คุณชายเฉิน คุณวางใจเถอะ ฉันรับรองว่ามีความมั่นใจแน่นอนเลย แต่ว่าฉันก็ไม่อยากให้คุณเพิ่มเงินให้ฉันหรอก ขอเพียงแค่คุณพูดชมฉันก็พอแล้ว”
ไม่ต้องการเพิ่มเงินเดือน เฉินเฟิงถามด้วยความอยากรู้ว่า “ทำไมล่ะ ฉันเพิ่มเงินเดือนให้คุณไม่ดีเหรอไง?”
เสี่ยวเย่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “คราวที่แล้วคุณก็เพิ่มเงินเดือนให้ฉันครั้งหนึ่งแล้ว ส่วนนี่ก็เป็นเรื่องที่ฉันควรจะทำอยู่แล้ว ทำให้อร่อยก็สมควรแล้ว ฉันคงไม่ใช่อยากได้เงินตอบแทนเพราะเรื่องนี้หรอก”
เฉินเฟิงหัวเราะ หยิบตะเกียบขึ้นมาแล้วคีบชิ้นเนื้อข้างบนชิ้นหนึ่งเข้าปากไป รู้สึกกรอบนอกนุ่มใน อร่อยจนแทบจะลืมไม่ลง เป็นอาหารที่เลิศรสจริงๆ
จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อร่อยสุดยอดจริงๆเลย อร่อยกว่าที่ร้านภัตตาคารทำเสียอีก”
เสี่ยวเย่ก็ดีใจมาก “ขอบคุณคำชมของคุณชายเฉินมากค่ะ ต่อไปนี้ฉันจะยิ่งขยันทำมากขึ้นกว่านี้ ฉันยังมีของที่อร่อยอีกหลายอย่างนะ คุณชายเฉินก็จะต้องชอบแน่ๆเลย”
เมื่อเห็นเด็กสาวคนนี้ยิ้มด้วยความดีใจ เฉินเฟิงก็ถูกรอยยิ้มของเธอซึมซับไปด้วย ก็รู้สึกดีใจไปกับเธอด้วย
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว เสี่ยวเย่ก็เก็บกวาดจานชาม เฉินเฟิงก็นอนเล่นสบายอารมณ์อยู่ใต้ต้นไม้ ช่วงนี้ดูเหมือนเป็นเวลาพักผ่อนที่สุขสบายอะไรเช่นนี้
ในไม่ช้าก็ถึงวันที่Southcoมาถึงทะเลทรายแล้ว หลังจากนัดหมายวันที่พบเจอกันแล้ว ไป๋ซิงก็ขับรถด้วยตัวเองมารับเฉินเฟิงถึงบนเขาโดยเฉพาะ
เมื่อเห็นปอร์เช่ 911 คันนั้น เฉินเฟิงก็ถามว่า “แกไปได้ของเก่สโบราณชิ้นนี้มาจากไหนเหรอ? ตัวถังทาร์โกหรือว่าเทอร์โบล่ะ?”
ไป๋ซิงยิ้มแล้วพูดว่า “แบบทาร์กา ก็ชอบรถเก่าแก่แบบนี้แหละ ถึงจะให้ความรู้สึกที่แท้จริง กว่าจะได้มาไม่ใช่ง่ายเลยนะ ไปควานหาซื้อมาจากพวกนักสะสมรถเก่าแก่คนหนึ่ง ดังนั้นจึงใช้มาจนถึงทุกวันนี้เลย”
เฉินเฟิงกลับไม่ได้มีความชอบส่วนตัวกับการสะสมรถหรูพวกนี้ เขาขอเพียงแค่ให้มีครบสี่ล้อ สามารถที่จะใช้แทนการเดินได้ เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว
จากนั้นก็ไปกับไป๋ซิงสองคนตรงไปยังโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดของเมืองหลาน ส่วนพอรู้ว่า Southcoจะมา ไป๋ซิงก็ได้รีบสั่งจองห้องพิเศษของโรงแรมที่หรูที่สุดไว้ก่อนแล้ว
เดิมทีเฉินเฟิงก็ไม่อยากจะฟุ่มเฟือยเช่นนี้ ก็มีพวกเขาแค่สามคน อย่างมากSouthcoทางนั้นก็เพิ่มมาอีกสักคนสองคนเท่านั้น แล้วมาจองห้องพิเศษใหญ่ขนาดนี้ก็จะเป็นการฟุ่มเฟือยไปหน่อย
แต่ว่าไป๋ซิงกลับยืนยันว่า “นั่นมันก็เป็นธุรกิจของตระกูลตัวเอง จะไปบอกว่าฟุ่มเฟือยอะไรกันล่ะ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้แล้ว เฉินเฟิงก็ไม่คัดค้านอีกแล้ว
แล้วมันก็สมกับที่เป็นโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดของเมืองหลานจริงๆ ภายในลานจอดรถนั้นแทบจะมีแต่รถหรูราคาแพง แม้แต่ออดี้ คาดิลแลครถพวกนั้นก็แทบจะไม่ได้เห็นเลย เบนซ์ S Class พวกนั้นอยู่ที่นี่ล้วนถือว่าเป็นรถธรรมดาไปแล้ว
เดินตามหลังไป๋ซิงไป ขึ้นลิฟต์ทีเดียวก็ตรงไปถึงที่หมายแล้ว ชั้นนี้ดูเหมือนว่ามีเพียงแค่ห้องเดียวเท่านั้น ก็เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้คนมารบกวนนั่นเอง
สาวสวยรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นราวสามสี่คนแต่งชุดกี่เพ้าสีแดงสดใส เกล้าผมมวยแบบสตรีโบราณ ยืนยิ้มต้อนรับพวกเขาอยู่ตรงด้านหน้า
“ก็ช่างรู้จักหาความสุขเสียจริงนะ แม้แต่สาวเสิร์ฟก็ยังต้องหาที่สวยงามขนาดนี้เลย” เฉินเฟิงมองไปยังไป๋ซิงพูดแล้วรอยยิ้ม
ไป๋ซิงพูดว่า “สาวๆพวกนี้สวยที่สุดในภัตตาคารเลยนะ ฉันได้เปลี่ยนเวรให้พวกเธอมาเข้าทำงานในวันนี้โดยเฉพาะ ถ้ามีสาวงามมานั่งเป็นเพื่อนเวลากินข้าว แม้แต่ข้าวที่กินเข้าไปก็ยังหอมเป็นพิเศษเชียวล่ะ”
เฉินเฟิงได้แต่ยิ้มให้ ไม่ได้พูดอะไร
ผ่านไปสักครู่หนึ่ง Southcoก็มาถึงแล้ว
ตาเฒ่าคนนี้หน้าตาท่าทางนั้นก็ยังคงเหมือนเดิม ผมสีดอกเลาหยิกเป็นลอนทั้งศีรษะ หน้าตาแบบคนทางยุโรปตะวันตก ไม่มีหนวดเคราอะไรเลย ดูแล้วช่างสง่างามเหลือเกิน แต่ก็ดูเหมือนว่าชราไปบ้างเล็กน้อย
เมื่อเห็นSouthcoเดินเข้ามา เฉินเฟิงก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไปหา
“เฮ เพื่อนเก่าของฉัน” Southcoก็กอดเฉินเฟิงไว้ด้วยความสนิทสนม
ถึงแม้จะไม่ค่อยชอบกับพิธีการที่ร้อนแรงเช่นนี้เท่าไหร่นัก แต่เฉินเฟิงก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร ส่วนเขาก็มองเห็นแล้วว่าSouthcoไม่ได้มาเพียงคนเดียว ข้างตัวเขายังมีหญิงสาวชาวจีนคนหนึ่งใส่ชุดกี่เพ้าสีเขียวอ่อนตามมาด้วย
หลังจากSouthcoปล่อยมือแล้ว เฉินเฟิงพูดว่า “ฉันก็คิดไม่ถึงว่านายจะมาลงทุนที่เมืองจีน ด้วย หลายปีที่ผ่านมานี้การแข่งขันทางธุรกิจดุเดือดมาก เงินทุนพวกนั้นทยอยเข้ามามากมาย คิดอยากจะหาเงินก็เป็นเรื่องที่ลำบากมากขึ้นแล้วล่ะ”
Southcoพยักหน้าแล้วพูดว่า “จริงด้วย แต่ฉันยังค้นพบโครงการที่ดีโครงการหนึ่ง ฉันเชื่อว่ามันสามารถทำกำไรให้กับฉันตามที่ฉันต้องการเลยทีเดียว”
เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “งั้นก็ขอให้นายประสบความสำเร็จในเร็ววัน”
จากนั้นSouthcoก็พาสาวสวยชุดกี่เพ้าคนนั้นมาถึงตรงหน้าไป๋ซิง
เฉินเฟิงก็แนะนำว่า “นี้คือไป๋ซิง เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลไป๋ที่จะร่วมลงทุนโครงการแร่แรร์เอิร์ธกับนาย”
เมื่อได้ยินเฉินเฟิงแนะนำเช่นนี้แล้ว Southcoก็มองไปยังไป๋ซิงอีกครั้งหนึ่ง
“คุณกับไป๋ซูคนนั้นรู้จักกันหรือเปล่า?”
ไป๋ซิงตอบว่า “นั่นเป็นน้องชายของผมเอง ผมเป็นพี่ชายของเขา”
Southcoพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มิน่าล่ะฉันเห็นพวกคุณหน้าตาคล้ายกันมากเลย พวกคุณคนจีนหน้าตาก็ดูคล้ายๆกันหมด บางทีก็แยกไม่ออกเหมือนกันนะ”
เฉินเฟิงก็หัวเราะแล้วพูดว่า “ที่จริงแล้วดูพวกฝรั่งอย่างพวกคุณแบบนี้ ก็แยกไม่ค่อยออกเหมือนกัน ก็มักจะรู้สึกว่าอ้วนๆเหมือนกันหมด หรือไม่หน้าตาก็เป็นแบบนายอย่างนี้แหละ”
Southcoก็หัวเราะตาม แต่เขากลับไม่ได้แนะนำหญิงสาวที่อยู่ข้างกายเขาคนนั้นเลย
เฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “Southco นายนี่เป็นเพื่อนยังไงใจไม่ถึงเลย สาวสวยขนาดนี้นายก็ยังไม่แนะนำให้พวกเรารู้จักมั่งเลย”
Southcoไม่ใช่ไม่ยอมแนะนำเธออย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นแล้วเขาคงไม่พาหญิงสาวคนนี้มาด้วยแล้ว
แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเฟิงแล้ว Southcoก็รีบหันหน้ามามองเฉินเฟิงด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม แล้วพูดว่า “ฉันเตือนนายก่อนนะ เฉินเฟิง นายอย่าคิดไม่ซื่อกับLeonaล่ะ นายห้ามแตะต้องตัวเธอเด็ดขาดเลย”
เฉินเฟิงยิ้มแล้วมองไปยังหญิงสาวที่ชื่อLeonaคนนี้ เขายื่นมือขวาออกไปแล้วพูดอย่างสุภาพว่า “ยินดีที่ได้พบคุณครับ”
Leonaก็ยื่นออกมือออกมาเช็กแฮนด์กับเฉินเฟิงอย่างไม่เคอะเขิน แล้วพูดว่า “ยินดีที่ได้พบคุณค่ะ”
“เฉินเฟิง นายได้ยินคำพูดของฉันหรือเปล่า? ฉันบอกนายแล้วนะ นายห้ามคิดไม่ซื่อกับLeonaเด็ดขาดเลย”
