บทที่25 เอาเปรียบแล้วยังแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไร
แน่นอนว่าเฉินเป่ยเองก็คิดไม่ถึง ว่าเขาจะมาถูกจับขังนานถึง15วันในคุก ที่สถานีตำรวจเล็กๆของเมืองเมืองหู้ไห่…….
“รีบบอกมา ว่าคุณทำร้ายคนพวกนั้นบาดเจ็บได้ยังไง”เย่ชวงถามอย่างสงสัย
เฉินเป่ยจ้องมองเย่ชวงอย่างมีนัยยะ สีหน้าเรียบเฉย“หัวหน้าเย่ คุณดูสภาพผม จะไปทำร้ายพวกเขาให้บาดเจ็บได้ยังไงกัน ”
“คนพวกนั้นเป็นอันธพาลในองค์กรใต้ดินของเมืองเมืองหู้ไห่ ก่อนหน้านี้ไม่นานก็มีความเกี่ยวพันกับคดีค้ายาเสพติดรายใหญ่ ฉันสงสัยว่าคุณกับพวกเขามีความเกี่ยวข้องกับคดียาเสพติดนี้”เย่ชวงเอ่ยอย่างสงสัย
“เหอะ”เฉินเป่ยยิ้ม สายตามองไปยังใบหน้าสวยคมของเย่ชวงไม่วางตา
“หัวหน้าเย่ คุณนี่รูปร่างดีมากเลยจริงๆ”เฉินเป่ยแกล้งเอ่ยปากหยอก ทำให้เย่ชวงแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ ใกล้จะสติแตก !
ดวงตาคู่สวยของเย่ชวงถลึงตามองเฉินเป่ยอย่างโมโห เธอควักปืนที่ประกอบนั้นออกมา ใช้ปืนแบบ92จ่อที่ศีรษะของเขา!
กึก!
ภายในห้องสอบสวน จู่บรรยากาศก็ตึงเครียดขึ้นทันที!
“คุณไม่เชื่อเหรอ ว่าตอนนี้ฉันฆ่าคุณตายได้”น้ำเสียงเย่ชวงเย็นยะเยือก เต็มไปด้วยความกระหายเลือด!
“ผมเชื่อแน่นอน หัวหน้าเย่กล้าใช้อำนาจบิดเบือนความจริง ยังจะมีอะไรที่ไม่กล้าทำอีก”น้ำเสียงเฉินเป่ยยียวนกวนประสาท ราวกับว่าไม่เห็นที่นี่เป็นห้องสอบสวน……
ความจริงเป็นเช่นนี้ สามปีก่อน เฉินเป่ยเพื่อปฏิบัติภารกิจอย่างหนึ่ง ยอมถูกจับเข้าไปที่รังของแก๊งค์ค้ายาเสพติดสามเหลี่ยมทองคำ แทรกซึมเข้าไปรังพวกมัน ทำลายรังที่พวกมันคุ้มกันอย่างแน่นหนา เพียงเขาคนเดียว ก็สามารถทำลายฐานผลิตยาเสพติดให้พังพินาศลงได้……
เมื่อเทียบกับคุกที่เข้มงวดน่ากลัวของไซบีเรีย อันตรายจากป่าในเขตร้อนชื้นอยู่โดยรอบ ห้องสอบสวนนี้ จะขังเขาที่เป็นเสมือนสัตว์ดุร้ายได้อย่างไร….
…………
ภายนอกห่างจากสถานีตำรวจเมืองหู้ไห่ออกไปไม่กี่กิโลเมตร ภายในห้องรับรองของผับแห่งหนึ่ง ไต้ห้าวหนานลูบแผลตรงนิ้วมือซึ่งขาดไปที่ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าพันแผล แววตาดำดิ่งน่ากลัว
“คุณไต้ข่าวล่าสุด แผนที่คุณวางไว้ ได้ผลแล้ว เฉินเป่ยติดกับแล้ว ตอนนี้ถูกขังอยู่ในห้องสอบสวน และยังถูกตำรวจคนสวยอย่างเย่ชวงสอบปากคำอยู่”ลูกน้องรีบเดินมาด้านข้างไต้ห้าวหนาน “ด้วยนิสัยของเย่ชวง เฉินเป่ยน่าจะต้องถูกจับขังคุก”
“ดี คนเตรียมไว้พร้อมแล้วใช่มั้ย” ไต้ห้าวหนานถามด้วยเสียงแผ่วเบา
“เตรียมพร้อมแล้วครับ ขอแค่มีโอกาสที่เหมาะสม ก็จะพาตัวเขาออกจากสถานีตำรวจ มาพบท่านตรงหน้า”เอ่ยพลางทำมือแสดงความเคารพ
“ฉันต้องการให้มัน ตายทั้งเป็น”ไต้ห้าวหนานกำนิ้วที่ด้วนนั้นเอาไว้แน่น ดวงตาคู่นั้นลึกล้ำดำดิ่ง สาดความกระหายเลือดอกมา!
เย่ชวงมองเฉินเป่ยอย่างสงสัย ผู้ชายคนนี้ เห็นชัดว่าไม่รู้สึกเกรงกลัวเลยสักนิด!ไม่เห็นเธออยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ!
เย่ชวงเดินออกมาจากห้องสอบสวน ตอนนั้นเอง มีชายวัยกลางคนผู้หนึ่งเดินมา
“เย่ชวง สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง” ชายวัยกลางคนที่สวมเครื่องแบบตำรวจเอ่ยถาม
“หัวหน้าคะ เขาไม่ยอมเล่าขั้นตอนการกระทำของเขาค่ะ ฉันเตรียมจะฝากขังเขาไว้สักระยะก่อน รอจนเขายอมเปิดปากบอกความจริงแล้วค่อยสอบใหม่ค่ะ” เย่ชวงส่งเสียงฮึ่มในลำคอ พอนึกถึงคนๆนั้น เธอก็โกรธจนคันไม้คันมือ!
“ได้”หลังจากหัวหน้าถามอีกสองสามประโยค โบกมือให้สัญญาณ ให้เย่ชวงนำเฉินเป่ยไปฝากขัง
…………
หัวเซี่ย เยี่ยนจิง。
หลายกระทรวงในหัวเซี่ย แทบไม่เคยเปิดเผยต่อคนภายนอกมาก่อน แต่มีกระทรวงหนึ่ง กลับเป็นที่รู้จักดีของคนภายนอก
กระทรวงความมั่นคงของหัวเซี่ย คุ้มครองรักษาความปลอดภัยทั้งหมดของหัวเซี่ย แม้แต่ฝ่ายตำรวจทั้งหมดของหัวเซี่ย ก็ยังต้องฟังคำสั่งของกระทรวงความมั่นคง
จู่ๆ ภายในห้องทำงานของรัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคง ก็มีเสียงโทรศัพท์ลึกลับดังขึ้น
และเวลานี้เอง ในสำนักงานแห่งหนึ่งในเมือเมืองหู้ไห่ ก็มีเสียงโทรศัพท์สายด่วนดังขึ้นเช่นกัน!
รัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงกำลังก้มหน้าเตรียมทำงาน เมื่อมองโทรศัพท์สีดำเครื่องนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที!
โทรศัพท์สีดำเครื่องนี้ไม่ดังมาหลายปีแล้ว เพราะโทรศัพท์เครื่องนี้ มีเพียงคนระดับหัวหน้าพวกนั้นในต่างประเทศที่สามารถโทรเข้ามาได้…… และถ้าพวกเขาโทรมา ก็แสดงว่าหัวเซี่ยจะไม่สงบสุขอีกต่อไป!
รัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงรับสายโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาด้วยมือที่สั่นเทา ปลายสาย มีเสียงดุดันเยือกเย็นดังมา“คนๆนั้นที่ต่างประเทศถูกสถานีตำรวจเมืองเมืองหู้ไห่ของพวกคุณจับไปขัง ให้เวลาคุณห้านาทีจัดการให้เรียบร้อย ไม่อย่างนั้น คุณต้องรับผิดชอบผลที่จะตามมาเอง”
รัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงใจสั่น สีหน้าเปลี่ยนไปทันที!
เป็นไปได้อย่างไร! คนๆนั้น……อยู่ที่หัวเซี่ยเหรอ!
รัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงรีบโทรหาใครคนหนึ่ง เอ่ยด้วยเสียงดุดันว่า“รีบต่อสายผู้ว่าเมืองเมืองหู้ไห่ให้ผมเดี๋ยวนี้ ด่วนที่สุด!”
…………
หัวหน้าเพิ่งกลับมาถึงห้องทำงาน ก็พบว่าโทรศัพท์ที่ห้องทำงานของตน ดังอย่างบ้าคลั่ง
หลังจากที่หัวหน้ารับสาย สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที
“ผมคือผู้ว่าเมืองเมืองหู้ไห่ รีบปล่อยผู้ชายที่ชื่อเดี๋ยวนี้เฉินเป่ย นี่เป็นคำสั่งจากเยี่ยนจิง ถ้าภายในห้านาทีนี้ไม่ปล่อยคนออกมา คุณก็เตรียมออกจากตำแหน่งนี้ได้เลย!”
“เยี่ยนจิง……”
มือของหัวหน้าที่จับโทรศัพท์อยู่ยังสั่นไม่หยุด เขาไม่เคยเห็นท่านผู้ว่าออกคำสั่งอย่างดุดันเช่นนี้มาก่อนเลย!
เฉินเป่ย ไม่ใช่ผู้ชายคนนั้นที่เพิ่งถูกจับขังไปเหรอ
ตกลงว่าเขาเป็นใครมาจากไหนกันแน่ ถึงขั้นทำให้เยี่ยนจิงทางนั้นเรียกร้องให้ปล่อยคน!
ไม่พูดพล่ามทำเพลง แค่ชั่วเวลาเพียงอึดใจเดียวเท่านั้น ความคิดของหัวหน้ารวดเร็วปานสายฟ้าแลบ แค่คิดถึงเรื่องทั้งหมดก็รู้สึกหวาดกลัวมาก !เหงื่อเย็นๆผุดขึ้นทั่วทั้งร่างเขา รีบพุ่งตัวออกจากห้องทำงาน พบกับเย่ชวงที่เดินมาตรงระเบียงทางเดินเข้าพอดี
“เย่ชวง รีบปล่อยผู้ชายคนนั้นที่เพิ่งเอาตัวไปขังเมื่อกี้เลย! ”หัวหน้าเอ่ยอย่าแข็งกร้าว
“ทำไมล่ะคะ”เย่ชวงสีหน้ามึนงง ไม่ทันได้ตั้งตัว
“ผู้ชายคนนั้นไม่ผิด เบื้องบนมาปกป้องคนของเขาแล้ว”หัวหน้าถอนหายใจ
”เบื้องบนเหรอคะ เบื้องบนก็ไม่ได้นะคะ! ตอนนี้เขามีความเกี่ยวข้องกับคดียาเสพติดคดีใหญ่ นี่อาจจะเป็นคดีระหว่างประเทศ……“เย่ชวงมีท่าทีแข็งข้อ ไม่ฟังที่หัวหน้าบอกเลย
“เย่ชวง เรื่องนี้ต่อให้พ่อของเธอออกหน้าก็ไม่มีประโยชน์ นี่ไม่ใช่ท่านผู้ว่าขอให้ปล่อยตัวนะ แต่เป็นคำสั่งมาจากเยี่ยนจิง หากเธอยังไม่ยอมปล่อยคน ฉันคงต้องพาเธอไปอยู่กับพ่อเธอตอนนี้เลย!”หัวหน้าเอ่ยเสียงแข็ง ทำให้เย่ชวงตกตะลึง……เธอไม่เคยเห็นหัวหน้าอารมณ์เกรี้ยวกราดขนาดนี้มาก่อน เรียกว่าโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเลยก็ว่าได้!
“เขาเกี่ยวข้องกับเยี่ยนจิงได้อย่างไรกัน……”เย่ชวงทำปากจู๋ แม้หล่อนจะไม่ยินยอม แต่หัวหน้าโกรธขนาดนี้ เธอจะกล้าขัดคำสั่งได้อย่างไรกัน
เย่ชวงและหัวหน้ารีบไปที่ห้องสอบสวน ดวงตาคู่สวยของเย่ชวงถลึงตามองแรงไปที่เฉินเป่ย เอ่ยอย่างเยือกเย็น“คุณไปได้แล้ว ”
“คุณเฉิน นี่พวกเราเข้ใจผิดไป ตอนนี้ท่านพ้นข้อสงสัยแล้ว ท่านไปได้แล้วครับ”หัวหน้าตำรวจหัวเราะร่า ตอนนี้เขามองเฉินเป่ย ราวกับมองเทพเจ้าก็ไม่ปาน!
เขาอยากให้เฉินเป่ยจากไปเสียตอนนี้ ยิ่งไกลยิ่งดี เขาไม่อยากให้ตัวเองต้องกระเด็นหลุดจากเก้าอี้
เย่ชวงถลึงตามองเฉินเป่ย แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจร่วมมือด้วยอย่างไร ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้แค่มองไอ้สารเลวนี้ทำอวดดีเดินออกมาตาปริบๆ
จากนั้น เฉินเป่ยก็ยิ้ม เอ่ยเบาๆว่า“หัวหน้า ความเข้าใจผิดและสงสัยไม่น่าจะกระจ่างรวดเร็วขนาดนี้ ผมแนะนำว่าพวกคุณควรจะสืบดูให้ละเอียดอีกหน่อยดีกว่า”
“ไร้ยางอาย!ได้เปรียบแล้วยังทำเป็นอวดดีอีก!”เย่ชวงสุดท้ายก็อดไม่ได้ ตะคอกด่าเขาออกมา
หากสายตาฆ่าคนได้ เฉินเป่ยก็อาจพรุนไปทั้งตัวมานานแล้ว!
“หัวหน้าเย่ จับผมเข้ามาก็คือคุณ บอกว่าผมเกี่ยวพันกับคดียาเสพติดก็คือคุณ ตอนนี้ปล่อยผมก็เป็นคุณอีก ตั้งแต่ต้นจนจบ คุณมีหลักฐานหรือเปล่า !” จู่ๆเฉินเป่ยก็เอ่ยถามเสียงแข็ง ทำให้เย่ชวงตกตะลึง พูดอะไรไม่ออกสักคำ
“ไม่มีหลักฐาน จับผมมาขังส่งเดช นี่คือวิธีการทำงานของสถานีตำรวจเมืองเมืองหู้ไห่หรือ”เฉินเป่ยหัวเราะเยาะ ทำให้เย่ชวงโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ทั้งอายทั้งโกรธ
“ที่นี่สภาพแวดล้อมไม่เลวนะ ผมขออยู่ที่นี่อีกสักพัก”เฉินเป่ยกลับเข้าไปในห้องสอบสวนอีก ปิดประตู ทำให้หัวหน้าและเย่ชวงทั้งสองต่างอึ้งตะลึงกันหมด
