แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
บทที่ 19 เขามาทำอะไร
ซูเหลยกวาดตามองพวกชายฉกรรจ์อย่างเย็นชา สายตาของเธอจ้องไปที่ หลีชิงเยียน ที่กำลังดิ้นรนสุดกำลัง แววตาเผยความเยือกเย็น
บุคคลลึกลับคนนั้นพูดไม่ผิด ประธานหลี ได้ตกอยู่ในอันตรายจริงๆ!
ซูเหลยกำมือไว้แน่น ร่างเพรียวที่เพอร์เฟ็ค กำลังซ่อนพลังที่น่ากลัว
“พวกเรา จัดการ!” หนึ่งในชายฉกรรจ์หัวเราะเยาะ จากนั้นก็หยิบท่อเหล็กขึ้นมา พุ่งไปที่ซูเหลย!
ทันใดนั้น ร่างทั้งหลายถึงท่อเหล็กไว้ ดูมีพลังยิ่งใหญ่ ท่อเหล็กตัดผ่านอากาศ พลังน่าทึ่งยิ่งนัก!
“ไม่!”
หลีชิงเยียนตะโกน ดวงตาที่สวยงามเบิกกว้าง มอง ซูเหลยคนเดียว ถูกชายฉกรรจ์ทั้งหลายรายล้อมจมหายไป
หลีชิงเยียนหลับตาลง เธอไม่อยากเห็นฉากนั้นเกิดขึ้น
และในตอนที่ หลีชิงเยียนหลับตา เสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังขึ้น
เมื่อรอหลีชิงเยียน ลืมตาขึ้น กลับพบว่า พวกชายฉกรรจ์ที่ถือท่อเหล็กไว้ สีหน้าท่าทางโหดเหี้ยม กับล้มลงกองอยู่บนพื้นทั้งหมด!
สภาพยับเยินดูไม่ได้!
ส่วนซูเหลย ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาปลอดภัยโดยสวัสดิภาพ ใบหน้าดั่งน้ำค้างแข็ง
ชายฉกรรจ์พวกนั้นสีหน้าเจ็บปวดทรมาน บางคนกุมท้องคุกเข่าลงกับพื้น เลือดอาบหน้า
“แกเป็นใคร!” ชายฉกรรจ์ที่จับหลีชิงเยียนไว้ ดวงตานิ่งอึ้ง เขายังไม่ทันมองได้ชัดเจน จำได้เพียงว่า พวกพี่น้องของตัวเอง เมื่อกี้พุ่งกระโจนเข้าใส่ ซูเหลย จากนั้นก็โดนทิ้งออกมา ราวกับว่าวที่เส้นขาด น่าอนาถยิ่งนัก!
การเคลื่อนไหวของซูเหลยเร็วเกินไป ชายฉกรรจ์ยังไม่ทันได้เห็นท่าทางของ ซูเหลย !
ชายฉกรรจ์ในฐานะเป็นนักเลงอันธพาล จะรู้จักได้ยังไง ท่าที่ซูเหลยใช้เมื่อกี้ ซึ่งก็คือ หมัดทหาร!
“ปล่อยเธอออก!” ซูเหลยเดินเข้าไปหาชายฉกรรจ์ ทุกที่ที่ไป พลางร้องอย่างโหยหวน
“ปล่อยเธอออก ฝันไปเถอะ นังสารเลว!” ชายฉกรรจ์แสยะยิ้ม
“บูม—!” ฝีมือการต่อสู้ของ เฉินเป่ย ระเบิดออกทันที พุ่งเข้าหาชายฉกรรจ์!
ทันใดนั้น ชายฉกรรจ์ตาลาย ซูเหลย ก็ปรากฏต่อหน้าเขาแล้ว!
“ตาย!” ชายฉกรรจ์ตะโกนอย่างเยือกเย็น ท่อเหล็กในมือระเบิดพลัง ทุบเข้าใส่ซูเหลย อย่างรุนแรง!
ดวงตาที่สวยงามของหลีชิงเยียน เต็มไปด้วยความตกตะลึงในทันที ท่อเหล็กหนาราวกับแขนเด็ก ถ้าหากโดนบนตัวซูเหลย จะต้องทุบ ซูเหลยจนเลือดตกยางออกแน่นอน!
“อย่า—!” หลีชิงเยียนตะโกนด้วยเสียงตกใจ แต่มันสายไปแล้ว!
ท่อเหล็กฟาดไม่โดน เห็นเพียง ซูเหลย ใช่ท่าทางที่แปลกประหลาด ในการหลบหลีกท่อเหล็ก ช่างอันตรายยิ่งนัก
ชายฉกรรจ์เบิกตากว้างใจ สมองว่างเปล่า!
ถึงกับ……หลบไปได้?! เป็นไปได้อย่างไร คนปกติเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบออกได้
และในขณะนี้ มือข้างหนึ่งวางไว้บนไหล่ของชายฉกรรจ์ จากนั้นท่าเหวี่ยงข้างที่สวยงาม!
ตูม—!”
พื้นแตกร้าว เกิดรอยแตกคล้ายใยแมงมุม น่าตื่นตาตื่นใจ
หลีชิงเยียน ที่อยู่ข้างๆ ใบหน้าที่งดงามขาวซีด ฝีมือการต่อสู้ของ ซูเหลยเหนือจินตนาการของเธอมาก!
“ประธานหลี ขอโทษ ฉันมาสายแล้ว” หลีชิงเยียนตัวสั่นสะท้าน ซูเหลยพยุงตัวหลีชิงเยียน ขึ้น พูดด้วยความรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไร” หลีชิงเยียน พูดเสียงสั่น เธอในขนาดนี้ เสื้อผ้าฉีกขาด ผิวพรรณที่เรียบเนียนละเอียดอ่อนบริเวณใหญ่ ทำให้คนหัวใจเต้นระรัว
สามารถกล่าวได้ว่า ที่เด้งก็เด้ง ที่ควรแน่นก็แน่น ยอดปทุมที่มีเสน่ห์น่าหลงใหล มองสุดลูกหูลูกตา ไม่มีสิ่งกีดขวาง
ซูเหลยกระชากเสื้อผ้าจากชายฉกรรจ์พวกนั้น คลุมมให้ หลีชิงเยียน
“ใครส่งพวกนายมา” ซูเหลยนั่งลง พลิกตัวชายฉกรรจ์พวกนั้น แต่พบว่าพวกเขาหมดสติไปตั้งนานแล้ว
ในห้องข้างๆ ไต้ห้าวหนานถือถ้วยด้านยาวไว้ ส่วนลึกในดวงตานิ่งสงบ
ผ่านไปเนิ่นนาน ไต้ห้าวหนานได้ฟังการเคลื่อนไหวในห้องข้างๆ เบาลงเรื่อยๆ มุมปากยกโค้งขึ้นอย่างลึกลับมีเลศนัย
พอสมควรแล้ว หลีชิงเยียน ผู้หญิงคนนี้ คาดว่าตอนนี้น่าจะยอมจำนนแล้ว
ไต้ห้าวหนานสามารถจินตนาการได้ ชายฉกรรจ์ที่เป็นดั่งหมาป่าและเสือ คาดว่าได้เล่น หลีชิงเยียน จนสองเขาอ่อนแรงแล้ว แค่ยืนก็ยังยืนไม่ขึ้น
“หลีชิงเยียน ความอับอายที่เธอเคยให้กับฉันในอดีต ตอนนี้ฉันจะให้คุณชดใช้เป็นร้อยเท่า!” ไต้ห้าวหนานยิ้มอย่างเยือกเย็นลึกล้ำ เขาจะค่อยๆฝึกสอนหลีชิงเยียนทีละน้อย ให้กลายเป็นของเล่นใต้เป้ากางเกงของตัวเอง
ให้เทพธิดาของผู้คนมากมาย กลายเป็นRBQ ส่วนตัวของเขา
“ไปพาคนมาหาฉัน” ไต้ห้าวหนาน พูดสั่งคนของเขา
“ครับ”
ลูกน้องเดินออกจากห้องไม่นาน ก็วิ่งเข้ามาด้วยความตกใจ
“คนล่ะ?” ไต้ห้าวหนานขมวดคิ้วมุ่น เขาไม่เห็นร่างของ หลีชิงเยียน
“คุณไต้ คุณหลีเธอ……”ลูกน้องสีหน้าอึดอัด “คุณหลี ถูกบอดี้การ์ดของเธอช่วยเอาไว้……”
“ฉึก!” สีหน้าของ ไต้ห้าวหนานเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน จ้องเขม็งไปที่ลูกน้องคนนั้นอย่างดุดัน สั่นไปทั้งตัว ถามด้วยความเหลือเชื่อ
“นายพูดอะไรนะ?”
“บอดี้การ์ดของคุณหลีปรากฏตัวขึ้นมากะทันหัน ต่อยคนของเราหมดสติไปหมด……”
ลูกน้องคนนั้นกลัวตัวสั่น ไต้ห้าวหนานสองมือเส้นเลือดปูดโปน มือที่ถือแก้วก้านยาว สั่นไม่หยุด
“บอดี้การ์ดของเธอ ไม่ใช่อยู่ใต้ตึกหรือ? เธอขึ้นมาได้ยังไง?” เสียงของ ไต้ห้าวหนานทุ้มต่ำ เต็มไปด้วยความโกรธแค้นที่ระงับไว้!
“ไม่แน่ใจ บอดี้การ์ดคนนั้น ดูเหมือนว่าได้ข่าวอะไรมา……” ลูกน้องพูดขึ้น
“ฉัวะ—!”
มือที่ถือเอาก้านยาวของไต้ห้าวหนานออกแรง แก้วก้านยาวที่สวยงามประณีต ก็ถูกบดขยี้ในทันที!
“บ้าเอ้ย!” ไต้ห้าวหนานพึมพำอย่างเย็นชา เขารับไม่ได้จริงๆ…… แผนการที่วางไว้อย่างรอบคอบของเขา โดยไม่คาดคิด……ไม่ได้ผลเลย!
ไต้ห้าวหนานค่อยปล่อยมือออก ฝ่ามือของเขา ถูกเศษแก้วที่แหลมคมบาด เลือดสดไหลรินลงมา……
“ประธานหลี นี่เกิดอะไรขึ้น?” ซูเหลยปลอบหลีชิงเยียนที่ยังตกใจหวาดผวา แล้วถามขึ้น
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” ใบหน้าที่งดงามของ หลีชิงเยียนแสดงความซับซ้อน เธอยากที่จะยอมรับได้ ไต้ห้าวหนาน ได้เรียกคนเหล่านี้มา ต้องการกระทำอย่างโหดร้ายกับเธอ……”
“ทำไมคุณถึงคิดได้ที่จะมาช่วยฉัน?” ใบหน้าที่งดงามของ หลีชิงเยียน ขมวดคิ้วมุ่น สองมือกอดอกไว้ ปกปิดยอดกระเพื่อมตรงหน้าอก
“คือมีคนส่งข้อความมาหาฉัน บอกว่าคุณกำลังตกอยู่ในอันตราย” ซูเหลยยื่นโทรศัพท์มือถือของเธอให้ หลีชิงเยียนดู หลีชิงเยียนเหลือบมองดู พบว่าเป็นข้อความจากหมายเลขที่ไม่รู้จัก
“ประธานหลี ตกอยู่ในอันตราย ห้อง 616 รีบช่วยด่วน”
ข้อความสั้นๆ กลับทำให้หัวใจของ หลีชิงเยียน สะดุ้ง
บุคคลลึกลับที่ส่งข้อความ เห็นได้ชัดว่ารู้เรื่องงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ ไม่เพียงแค่นี้ แม้แต่หมายเลขห้องยังรู้ด้วย เรื่องนี้ หลีชิงเยียนไม่ได้บอกกับใคร แม้แต่ ซูเหลย ก็ไม่รู้
คนคนนี้ จะเป็นใคร?
และในขณะนี้ ประตูห้องส่วนตัวถูกผลักออกในทันใด ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามา ด้วยสีหน้าประหม่า “ประธานหลี คุณเป็นอะไรไป?”
หลีชิงเยียนเงยหน้าขึ้น เห็นชายหนุ่มคนนั้น ดวงตาคู่สวยพาดผ่านความรังเกียจ
ไอ้หมอนี่ เขามาทำอะไร?
