บทที่79 เงินจำนวนมากที่ไม่ชัดเจน
ฝูงชนค่อยๆ แยกออก ภาพคนคนหนึ่งปรากฏตัวที่ต้นทาง กำลังเดินเข้ามาที่นี่
“เฉินเป่ย……” หลีเช่าเทียนสีหน้าเย็นนิดหน่อย ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ปรากฏตัวที่นี่ทำอะไรกัน?
ไม่เพียงแค่นี้ ในใจพนักงานไม่น้อยก็สงสัยอย่างมากเช่นกัน
“นายมาได้ยังไง ไม่ใช่ให้นายกลับไปเหรอ?” ใบหน้างดงามของหลีชิงเยียนเผยความมึนงงออกมา
เฉินเป่ยยิ้มนิดหน่อย “ประธานหลี กระเป๋าของคุณตกอยู่ในรถ ผมเลยเอามาส่ง”
หลังจากเฉินเป่ยยื่นกระเป๋างดงามใบนั้นของหลีชิงเยียนออกไป กวาดตามองหลีเช่าเทียนทีหนึ่ง มุมปากฉีกเส้นรัศมีวงกลมขึ้น “โอ้ นี่ไม่ใช่คุณชายหลีเหรอ……”
หลีเช่าเทียนสีหน้าเมินเฉย ดวงตาที่ลึกล้ำเดิมทีไม่ได้มองทางเฉินเป่ย มองข้ามเฉินเป่ยไปโดยตรง ราวกับเป็นเพียงอากาศ
“ชิงเยียน รับไว้เถอะ มันช่วยบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปได้” หลีเช่าเทียนหันหน้า จ้องหลีชิงเยียนตรงไปตรงมา เอ่ยปากลุ่มลึก
ดวงตาหลีชิงเยียนจ้องมองแบล็กการ์ดในกล่องของขวัญ ดวงตาเผยความมึนงงดิ้นรน……หลีเช่าเทียนพูดไม่ผิด สิ่งที่บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปต้องการมากที่สุดเป็นแบล็กการ์ดใบนี้จริงๆ
แต่หลีชิงเยียนไม่เชื่อว่าหลีเช่าเทียนกับเธอที่พึ่งเกิดปัญหามากขนาดนั้น คาดไม่ถึงจะมาช่วยเธออย่างไร้เงื่อนไข?
“ชิงเยียน รับไว้เถอะ นี่คือโอกาสของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป” ทันใดนั้นเฉินเป่ยพ่นเสียงหนึ่งออกมา ทำให้ผู้คนสีหน้างุนงง ใครๆ ต่างก็คาดไม่ถึงว่าจะมีวันหนึ่งที่เฉินเป่ยช่วยพูดแทนคุณชายหลี?
เฉินเป่ยในฐานะสามีของหลีชิงเยียน หลีชิงเยียนกำลังได้รับความช่วยเหลือของคนอื่น ในฐานะสามีของประธานนางฟ้า เฉินเป่ยไม่ถือสาสักนิด แต่ทว่ายังช่วยพูดแทนคุณชายหลี?
นี่ช่างไม่มีศักดิ์ศรีเหลือเกิน สายตาคนไม่น้อยเปลี่ยนมาเหยียดหยามสุดจะทน เดิมทีเป็นคนที่ไม่รักในศักดิ์ศรีของตัวเองเลย
ไม่แปลกที่จะโดนคนบอกว่าเกาะผู้หญิงกิน พวกที่ไม่มีศักดิ์ศรี เขาคู่ควรกับหลีชิงเยียนสาวงามอันดับหนึ่งในวงการธุรกิจท่านนี้เหรอ?
ทุกคนต่างคนต่างวิพากษ์วิจารณ์ถึงฐานะสามีของหลีชิงเยียน ตอนที่บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปยากลำบากยังไม่ก้าวออกมา แต่ทว่าคุณชายหลีที่ไม่เกี่ยวพันกับหลีชิงเยียนสักนิด ยังมาถึงเมืองหู้ไห่ก่อน จากนั้นลงมืออย่างอลังการ ช่วยเหลือให้บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปผ่านวิกฤตไป
มีคนไม่น้อยรู้สึกพอดูขึ้นมาหลีเช่าเทียนยังเหมาะสมยิ่งกว่าสามีของหลีชิงเยียนอย่างเห็นได้ชัด
เฉินเป่ย ถือว่าเป็นของอะไร?
“ชิงเยียน รับมันไว้เถอะ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปจะสามารถพลิกกลับมาปลอดภัยได้ทันที” หลีเช่าเทียนเอ่ยปากอย่างอ่อนโยน น้ำเสียงนุ่มนวล ราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่ต่างออกไป เดิมทีไม่มีความคิดที่จะให้คนปฏิเสธได้
ในเวลานี้ ใบหน้างดงามราวกับเจียระไนของหลีชิงเยียนตื่นตัวฉับพลัน เปลี่ยนมาแน่วแน่อย่างยิ่ง “คุณชายหลี เงินนี้ชิงเยียนคงรับไม่ได้”
ซ่า!
เสียงของหลีชิงเยียนไม่ดังนัก กลับทำให้ทุกคนในเหตุการณ์ล้วนฟังกันได้ชัดแจ้ง
ทุกคนสีหน้าตกตะลึง! คาดไม่ถึงว่าหลีชิงเยียนจะปฏิเสธคุณชายหลีแล้ว!
โอกาสเพียงหนึ่งเดียววางอยู่ตรงหน้าหลีชิงเยียน หลีชิงเยียนกลับปฏิเสธอย่างไม่ลังเลสักนิดเลย
หลีชิงเยียน นี่ไม่ใช่ทิ้งโอกาสเหรอ นี่กำลังเป็นการปล่อยทั้งบริษัทตระกูลหลีทิ้งไป!
คุณชายหลีแห่งเยี่ยนจิงที่น่าเกรงขาม มีสักวันหนึ่งที่ถูกปฏิเสธได้!
มือหลีเช่าเทียนที่ถือกล่องของขวัญไว้สั่นเทาเล็กน้อย ถึงแม้สีหน้ายังคงสงบนิ่ง แต่ในแววตาลึกๆ กลับเพิ่มความโกรธแค้นขึ้นมา
เขา……ถูกปฏิเสธอีกครั้งแล้ว
“ชิงเยียน ฉันเตือนเธอให้คิดดีๆ หน่อย นอกจากมันแล้ว บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปก็ไม่มีโอกาสอื่นใด” หลีเช่าเทียนพูดเสียงทุ้ม
“ไม่ต้องพิจารณาหรอก ฉันตัดสินใจตั้งนานแล้ว” หลีชิงเยียนส่ายหน้า ท่าทางยืนหยัด พูดด้วยความหนักแน่นมาก “ความหวังดีของคุณชายหลี ฉันจะรับเอาไว้ แต่เงินนี้ฉันรับไว้ไม่ได้ คุณชายหลีเชิญกลับไปดีกว่า”
เฉินเป่ยที่อยู่ด้านข้าง ยืนด้วยท่าทางที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วย แต่ในดวงตาที่มองทางหลีชิงเยียนนั้น กลับประกายความปลื้มใจลุ่มลึก
“หลีชิงเยียน……เธอ……นี่กำลังล้อฉันเล่นเหรอ?” ในที่สุดหลีเช่าเทียนไม่อาจฝืนทำเป็นแน่นิ่งได้ จ้องหลีชิงเยียนแบบตรงๆ สายตาเปลือยเปล่า เพิ่มความหนาวเย็นไม่พอใจ
“ไม่ได้ล้อคุณเล่น คุณชายหลี ฉันขอบคุณมากที่คุณมาช่วยเหลือบริษัทตระกูลหลีที่ตกทุกข์ได้ยาก แต่ว่าของสิ่งนี้มากเหลือเกิน ชิงเยียนรับไว้ไม่ได้” หลีชิงเยียนส่ายหน้า ดวงตางามสงบนิ่ง ถึงแม้ความดุเดือดโกรธแค้นบนตัวเขานั้นจะทำให้เธอจิตใจสั่นไหว เธอก็ไม่ได้สั่นคลอนสักนิด
“ดีมาก” หลีเช่าเทียนสีหน้าสีหน้าดุร้ายโหดเหี้ยม เขาแสร้งทำเป็นสุภาพบุรุษไม่ไหว กวาดตามองหลีชิงเยียนกับเฉินเป่ยด้วยความหนาวเย็นลึกซึ้ง “อีกสามชั่วโมง ฉันจะรอให้ละครสนุกแสดง”
“ไป”
หลีเช่าเทียนรีบเดินออกจากห้องทำงานประธาน หลีชิงเยียนมองหลีเช่าเทียนเดินออกไปจากอาคารตระกูลหลีอยู่ตลอด กระทั่งนั่งในรถส่วนตัวแล้วขับออกไป จากนั้นเธอถึงนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานได้ สีหน้าซีดเซียว เผยความหมดหวัง
“ประธานหลี ทำไมเมื่อกี้ไม่รับปากคุณชายหลีล่ะคะ?” หลินเฉว่ถามอย่างไม่เข้าใจ
“เธอไม่เข้าใจหรอก” หลีชิงเยียนส่ายหน้า “มันไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้นแน่นอน จะต้องมีเงื่อนไขอะไรสักอย่าง”
“ถึงแม้บริษัทตระกูลหลีจะล้ม ฉันก็จะไม่ให้เขาทำสำเร็จได้” หลีชิงเยียนส่งเสียงหนึ่งออกมา ดวงตาแน่วแน่
บนถนน หลีเช่าเทียนนั่งอยู่ในรถยนต์ มองแบล็กการ์ดในมือ สีหน้าอึมครึมราวกับน้ำ
ด้านข้าง ลูกน้องสั่นเทา ดวงตาของคุณชายหลีหนาวเย็นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
“เหี้ย……” หลีเช่าเทียนตวาดออกมา กำแบล็กการ์ดในมือแน่น แบล็กการ์ดที่มูลค่าหมื่นล้านใบนั้น อยู่ในมือของหลีเช่าเทียน บิดเบี้ยวไม่หยุดจนเปลี่ยนรูปแล้ว!
“คุณชายหลี พวกเราไว้หน้าหลีชิงเยียนขนาดนั้นแล้ว เธอยังไม่รู้จักถูกผิดขนาดนั้น……” ลูกน้องด้านข้างพูดอย่างโกรธแค้น
“ไป บอกฮวยเถิงให้พวกเขาเพิ่มความเร็ว ฉันจะให้หลีชิงเยียน ร้องไห้มาอ้อนวอน” หลีเช่าเทียนเอ่ยปากอย่างเย็นชา
“ครับ!”
“หลีชิงเยียน……เธอหนีไม่พ้นเงื้อมมือของฉันหรอก” หลีเช่าเทียนพึมพำ สายตาหนาวเย็นล้ำลึกที่สุด
…………
อาคารตระกูลหลี ในห้องประชุม บนโต๊ะยาว ล้อมรอบด้วยกรรมการมากมาย สีหน้าเคร่งขรึม
ภายในห้องประชุม บรรยากาศเงียบสงบอย่างแปลกประหลาด หลีชิงเยียนกับหลีหยางนั่งอยู่ในนั้น เวลาผ่านไปทีละนิด……
ในที่สุดหลีหยางก็ทำลายความเงียบเหงาขึ้นก่อน “ทุกท่าน ครั้งนี้เป็นวิกฤตใหญ่ที่สุดของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป พวกเราเหลือเวลาเพียงสามชั่วโมงแล้ว ถึงตอนนี้ยังคิดหาวิธีไม่ได้ ทุกคน เตรียมทำใจกันเอาไว้ก่อน”
กรรมการท่านหนึ่งเอ่ยปาก “ผมได้ยินว่าเมื่อกี้คุณชายหลีแห่งเยี่ยนจิงมาหาประธานหลี ซึ่งมายื่นมือช่วยเหลือ ภายหลังคุณหลีปฏิเสธแล้ว……ไม่รู้ว่าทำไม?”
“หลีเช่าเทียนกับฉันมีปัญหากัน เขากลับเอาเงินหลายหมื่นล้านมาช่วยฉันอย่างไม่พูดไม่จา แต่ไม่มีเงื่อนไขใดๆ ……คุณไม่คิดว่าแปลกบ้างเหรอ?” หลีชิงเยียนพูดขึ้น
“ถึงแม้ต้องชดใช้เงื่อนไขบางอย่าง ถ้าช่วยกอบกู้บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปได้ มีอะไรที่คุณหลีไม่สามารถรับปากได้ล่ะ?” กรรมการท่านนั้นจ้องใบหน้าสมบูรณ์แบบนั้นของหลีชิงเยียนไปตรงๆ
“งั้นให้ลูกสาวของคุณมาพลีชีพมั้ยล่ะ” หลีชิงเยียนกอดหน้าอก เอ่ยปากเรียบนิ่ง กลับนำคำพูดของกรรมการนั้นตอกกลับไปอย่างไม่ลังเลสักนิด
ทันใดนั้น! ประตูห้องประชุมถูกเคาะดังอย่างเร่งรีบ
เลขาฯ หลินเฉว่พุ่งเข้ามาห้องประชุม สีหน้าเคร่งขรึมเอ่ยปาก “ไม่ดีแล้วค่ะ บริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปเพิ่มระดับกำลังมากขึ้นกะทันหัน พวกเรา……เหลือเพียงสิบกว่านาทีแล้ว……”
ภายในห้องประชุมตื่นตระหนกกันหมด ฮวยเถิง สรุปเอากำลังมาจากที่ไหน ไม่เพียงกำลังกดหัวบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป คาดไม่ถึงยังสามารถเพิ่มกำลังได้!
ในอากาศฟุ้งกระจายไปด้วยกลิ่นอายที่หมดหวัง……กรรมการแต่ละท่านในห้องล้วนจมอยู่ในความเงียบ ช่วงเวลานี้พวกเขาแต่ละท่านล้วนหาวิธีไม่หยุด แต่กลับได้ผลอันน้อยนิด
คนเหล่านั้นที่เคยไปมาหาสู่กับพวกเขาต่างก็เหมือนบรรลุการติดต่อที่เห็นตรงกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ได้ตัดการติดต่อกับพวกกรรมการแต่ละท่านไปแล้ว
ขอเพียงไม่ใช่คนโง่ ล้วนสามารถสังเกตถึงความไม่ปกติสักนิด……ภายในความมืดสลัว ราวกับมีมือหนึ่ง บงการทุกอย่างนี้
หลังจากห้านาที หลีหยางลุกขึ้นทันใด กวาดตามองกรรมการที่เงียบนิ่งเหล่านั้น ถอนหายใจทีหนึ่ง พูดอย่างช้าๆ “ขอบคุณทุกท่านต่อความพยายามการสนับสนุนในหลายปีนี้……”
ภายในใจหลีชิงเยียนสั่นอย่างแรง เธอเงยหน้าขึ้น มองทางหลีหยาง ใบหน้างามซับซ้อนหมดหวัง
ในที่สุดก็มาถึงขั้นนี้แล้วเหรอ……
บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปจะล้มแล้ว……
ทันใดนั้น!
ผู้จัดการฝ่ายการเงินพุ่งเข้ามาห้องประชุม ท่าทางตื่นเต้น พูดเสียงสั่น “ประ……ประธานหลี ท่านประธานกรรมการหลี……มี……มีหวังแล้ว!”
“มีอะไร? คุณนั่งลงแล้วพูด” หลีชิงเยียนขมวดคิ้วนิดหน่อย ผู้จัดการฝ่ายการเงินเสียมารยาทมาก แม้แต่ประตูยังไม่เคาะ
“บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป มีเงินแล้ว!” ผู้จัดการฝ่ายการเงินกระดกน้ำไปอึกหนึ่ง ตัวสั่นระริกด้วยความตื่นเต้น
“เงิน? เงินมาจากไหน?” เหล่ากรรมการในห้องมองหน้ากัน
“เมื่อกี้มีบัญชีหนึ่งโอนเงินมาแสนล้านแล้ว!!”
เสียงพูดพึ่งออกมา ผู้คนภายในห้องประชุมตาค้างกันหมด!!
