ตอนที่ 11 เข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ
“โอ้พระเจ้า!”ฉากที่ตัวเองหนีออกมาจากร้านกาแฟโอเก้อแวบ ฝ่านเข้ามาในสมอง พิมพ์ลดารู้สึกตนเองไม่ค่อยดีไปหมดทั้งตัว เธอยักไหล่ขึ้น วางกระเป๋าทั้งลงบนพื้นแล้วเอนหลังนอนลงไป ข้างหลัง ดันเอาศีรษะด้วยเองทั้งหัวมุดเข้าไปในผ้าห่ม
พิมพ์ลดารู้สึกเธออับอายไม่มีหน้าพบผู้คนแล้ว
เดทผิดคนแถมยังขอแต่งผิดงาน!
“ร้าวว้าวว้าว…ทำอย่างไรดี!”ดีกสงัดแล้ว ภายใต้แสงจันทร์ บนที่นอนเล็ก ๆ ในบ้านหลังน้อยนั้น มีสาวน้อยคนหนึ่งยังกระสับ กระส่ายพลิกตัวไปมา
แต่ว่า การไตร่ตรองก็ยังต้องใช้พลัง ฉากแต่ละฉากเมื่อตอน นัดบอดในกลางวันย้อนซ้ำไปซ้ำมาในสมองนับครั้งไม่ถ้วน ใน ที่สุดพิมพ์ลดาหลับไปแล้ว
รุ่งเช้า ในอพาร์ทเมนต์น้อยบริเวณสวนหย่อมของเมือง จิร ฐาล้างหน้าล้างตาอาบน้ำเสร็จ รับอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว ยืน อยู่หน้ากระจกผูกเน็คไท
วันนี้เป็นวันที่เขาไปเมืองรเข้ารับตำแหน่งผู้ว่าฯอย่างเป็น ทางการ จิรฐาเป็นคนตรงต่อเวลาเสมอ เมื่อถึงเวลาก็เตรียมทุก อย่างแล้วพร้อมออกจากบ้านไป
เมื่อรถหยุดลงที่หน้าประตูสำนักงานเขตเทศบาล จิรฐาไม่ รีบลงจากรถแต่หันไปมองที่ประตูใหญ่
ปรัณยังคงไม่สามารถยับยั้งคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพล ไว้ได้ตามความคาดหมาย เขากำลังพาลูกน้องคนสนิทของเขา คณะกรรมการบริหารฯหลายท่านและผู้อำนวยการยืนอยู่หน้า ประตูรอจิรฐาลงจากรถ
ขณะจิรฐาเปิดประตูลงจากรถ ปรัณก็เพิ่งมาถึงประตูพอดี
“ท่านจิ…” เขากำลังคิดจะอธิบายไม่กี่คำ ด้านข้าง คุณรอง นายกเทศมนตรีถิรพลก็ได้นำคณะเข้ามาต้อนรับ
“โอ้! ท่านผู้ว่าจิ! ยินดีต้อนรับครับ! ยินดีต้อนรับคุณเข้ารับ ตำแหน่งผู้ว่าฯเมืองรครับ”
และแล้วคนที่คลุกคลีตีโมงในสนามราชการมานาน แต่ละ คน ๆ ต่างเป็นหมูอ้วนลงพุงหูบาน เวลาพูดก็พูดอย่างเป็น ทางการได้เต็มปากเต็มคำ
เห็นคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลยื่นมือออกมา จิรฐาก็ เอื้อมมือไปจับมือเขาเขย่าอย่างมีมารยาท “สวัสดี คุณรองฯถิร พล!ทุกท่านสบายดีนะครับ”เขาพูดและมองไปที่ผู้นำหลายๆคน ซึ่งติดตามอยู่ข้างหลังคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพล
“ผู้ว่าจิครับ เพื่อแสดงให้เห็นการยินดีต้อนรับคุณ เราเพื่อน ร่วมงานสำนักงานเทศบาล จึงได้มาเข้างานเช้ากว่าปกติในวันนี้ ต่างมารวมตัวกันเองที่ชั้น 3 ห้องประชุมอเนกประสงค์เพื่อรอ การมาถึงของท่านน่ะครับ!”ทักทายกันอย่างง่าย ๆ ในที่สุด คุณ รอง นายกเทศมนตรีถิรพลพูดกับเขาถึงวัตถุประสงค์หลักของ เขาในวันนี้”เชิญทางนี้ครับ!”พูดแล้ว เขาก็เดินเลี่ยงไปข้าง ๆ แสดงท่าผายมือเชิญท่านจิรฐา
เห็นเขาในสภาพนี้ จิรฐาเดินไปเองข้างหน้าพร้อมรอยยิ้มทั้ง
หน้า
ในห้องประชุมอเนกประสงค์ชั้น 3 ผู้ร่วมงานเมื่อเห็นชาย หนุ่มคนนั้นเดินเข้ามาหลังคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลต่าง หยุดหัวข้อการสนทนาลง
จิรฐารูปร่างผอมสูงโปร่ง หน้าตาหล่อเหลาคมคาย มีดวงตา ดำขลับเฉียบแหลมสดใสคู่หนึ่ง เป็นที่ดึงดูดทุกสายตาของผู้ ร่วมงาน
แม้ว่าทุกคนจะได้ยินกับหมาแต่เนิ่น ๆ ว่าจิรฐาที่มาเข้ารับ ตำแหน่งคนนี้ เป็นผู้นำที่มีอายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของ เมืองS อายุยังน้อย แต่ก็ประสบความสำเร็จมานาน แต่สิ่งที่ทุก คนต่างคิดไม่ถึงคือผู้นำท่านนี้ไม่เพียงหนุ่มแน่น ยังมีสภาพผิวที่ ผู้คนไม่อาจคุ้นหาปัญหาใด ๆได้เลยเช่นนี้
หลังจากที่คุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลได้แนะนำสถานะ ของท่านจิรฐาแล้ว ท่านได้ก้าวเท้าขึ้นไปบนเวทีกล่าวปาฐกถา หน้าห้องประชุม
บอกตามตรงจริง ๆ จิรฐาไม่ชอบสภาพนี้สักนิด เขาคือผู้นำ คนที่ต้องเป็นแบบอย่างในการทำงานควรเป็นผู้ที่เข้มงวดจริงจัง กับงาน เขาไม่ได้เป็นประธานบริษัทกรุ๊ปใด ๆ เพลย์บอยที่ สามารถจัดงานปาร์ตี้ตามสบาย กอดสาวสวย ยืนถือไมโครโฟน พูดฮัลโหลไปเรื่อยเปื่อยกับผู้คนระดับล่าง
ยืนบนเวทีปาฐกถา เขาเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆช้า สายตา กวาดอย่างช้า ๆ แต่ไม่หยุดนิ่งไปยังฝูงชน
ยิ้มให้กับทุกคนอย่างสุภาพ เขากล่าวว่า “สวัสดีครับ ผม จิรฐา วันนี้จะเริ่มทำงานในเขตเทศบาลเมืองS ผมหวังว่าในวัน ข้างหน้า เราจะร่วมงานกันอย่างดี ขอบคุณครับ”
เพียงไม่กี่คำเท่านั้น จิรฐากล่าวจบก็รีบลงเวทีปาฐกถา ก่อน คุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลจะได้เปิดปากพูด ก็เดินไปที่ประตู เองและเดินออกจากห้องประชุมไปแล้ว เห็นจิรฐาไป ปรัณก็รีบ ตามไปทันที
ชั่วพริบตาเดียว สุดหล่อสมาร์ทร่ำรวย รอยยิ้มตวัดรัดตรึง ดวงจิตวิญญาณผู้คนของผู้นำคนใหม่ ก็กลายเป็นเทพบุตรของ พนักงานหญิงทุกคนในอาคารใหญ่ของตึกที่ทำการรัฐบาลแห่ง นี้ไปแล้ว
