แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
บทที่ 151 ติดอันดับ100ของวงการด้านมืด!
“เพล้ง!”
เสียงดังชัดเจน แก้วเหล้าแหลกกระจุยไปทั่วทิศทั่วทาง จนทำให้เท้าของหลีชิงเยียนหยุดทันที
หลีชิงเยียนหันหลังไปดู ดวงตางดงามมองไปทางหลีเช่าหง
หลีเช่าหงยิ้มเล็กน้อย รอยยิ้มช่างบาดลึกกินใจ “ขอโทษค่ะ มือมันลื่นไปหน่อย’
หลีเช่าหงส่งสายตาด้วยความสงสัยเล็กน้อย พร้อมทั้งกวาดตามองหลีชิงเยียน ภาพนั้น ราวกับเหมือนเข้าใจ
ในเวลานั้นเอง ในงานเลี้ยงตอนที่ออกมารับลมนั้น หลีเช่าเทียนก็มือลื่นและทำแก้วแตกในเวลานั้น
ทำไมมันช่างบังเอิญขนาดนี้?
หลีเช่าหงก็เป็นพี่ชายของหลีเช่าเทียน หน้าตารูปร่างของทั้งสองคน ก็มีส่วนที่หน้าตาละม้ายคล้ายกัน
ทางเดินอีกห้องรับรอง สาวงามที่กำลังดื่มเหล้าเป็นเพื่อนกับเฉินเป่ยยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ ส่วนเฉินเป่ยนั้นเริ่มเมาเล็กน้อย สายตาที่จดจ้องบรรดาสาวงามเหล่านั้น แสดงความร้อนผ่าวหื่นกระหาย
เขากวาดตามองตรงประตูห้องรับรองอย่างไม่ตั้งใจ รอยยิ้มยิ้มอย่างมีความหมาย
“คุณชายใหญ่ ชิงเยียนกินอิ่มแล้ว ขอตัวก่อน” หลีชิงเยียนเอ่ยปากพูด ความจริงแล้ว การกระทำของเธอตั้งแต่เริ่มแรกจนถึงตอนนี้ การกระทำของเธอ มันก็แสดงออกอย่างชัดเจนทั้งหมด
เธอไม่อยากจะเชื่อว่าหลีเช่าหงจะพูดการเจรจาเรื่องผลประโยชน์ที่มีแต่ได้ไม่มีเสียกับเธอ
“ชิงเยียน รีบร้อนเดินไปทำอะไร กินอิ่มแล้ว ไม่ใช่ว่ามีของหวานหลังกินข้าวเสร็จไม่ใช่เหรอ” หลีเช่าหงค่อยๆ คลี่ยิ้ม ดวงตาคู่นั้นถลำลึก แวบเดียวก็หายไปจนมองไม่เห็น
ในใจของหลีชิงเยียนหม่นหมองลง หลีเช่าหง ทำไมต้องให้เธออยู่ที่นี่ทำเรื่องอะไรกัน?
“ก็ดี” หลีชิงเยียนไม่ได้ตอบปฏิเสธเหตุผลของหลีเช่าหง ทำได้แค่หันหลังกลับไป เพื่อกลับไปนั่งลงยังตำแหน่งเดิม
หลีเช่าหงไม่รู้เลยว่า จุดประสงค์หลักของหลีเช่าหง ต้องการที่จะฆ่าปิดปาก เพื่อขึ้นมารับตำแหน่งแทน!
ทันใดนั้น ด้านนอกของร้านอาหารที่ได้ดาวมิชลินสตาร์สามดาวนั้น ตรงกลางพื้นสนามหญ้า ก็มีเงาดำกลุ่มหนึ่ง กำลังเขยิบเข้าใกล้บนพื้นสนามหญ้า พร้อมทั้งเขยิบเข้ามาใกล้ๆ อย่างระมัดระวัง อาศัยความมืดมิดปกปิดการเคลื่อนไหว พร้อมทั้งเขยิบเข้าหาห้องรับรองที่อยู่ตรงกลางอย่างไม่หยุดนิ่ง
มีคนที่ใส่ชุดดำทั้งชุดแถมคลุมผ้าดำบริเวณใบหน้า เงยหน้าขึ้น เพื่อมองด้านในห้องรับรองผ่านกระจก สายตาต้องการฆ่าคนเย็นชาเลือดเย็น
เป็นใบหน้าของคนทางฝั่งตะวันตก ดวงตาสีเขียวแกมฟ้า จมูกโด่งเป็นสัน มีเครารอบคาง แววตาหยิ่งจองหอง
“อดัมส์ มันคุ้มไหม ก็แค่มาลอบฆ่านักธุรกิจเชื้อสายจีนหัวเซี่ยแค่คนเดียวเนี่ย” ด้านข้าง มีเสียงบ่นของเพื่อนร่วมทีมอยู่หนึ่งคน
“นายจ้างกับทางพี่ใหญ่ต่างร่วมมือกัน เลยให้พวกเรามาทำเรื่องนี้ ก็คือการให้พวกเรามาทำเรื่องนี้ให้เงียบเชียบอย่าให้เหลือแม้แต่ร่องรอยทิ้งไว้!” มุมปากอดัมส์แสยะยิ้มอย่างดูถูก “การลอบสังหารมันไม่ได้ยากเย็นแสนเข็ญอะไร แต่ทางเราไม่สามารถแสดงออกความสัมพันธ์ใดๆ กับทางผู้ว่าจ้าง… ถึงแม้ว่าผู้ว่าจ้างจะเป็นหนึ่งในเป้าหมายสำคัญก็ตาม!”
“เพี๊ยะ!”
เสียงสูดลมหายใจดังเป็นระลอก ทุกสายตามองมายังอดัมส์อย่างตกใจ ตะลึงงันเป็นอย่างมาก!
พวกเขาไม่เคยพบเคยเจอ นายจ้างเอาชื่อของตนเองเข้าไปอยู่ในบัญชีรายชื่อเป้าหมายในการลอบฆ่าด้วย!
มันเท่ากับว่านายจ้างเอาตัวเองเข้าไปอยู่ท่ามกลางอันตราย ความอันตรายของนายจ้าง ก็ไม่ได้ต่ำกว่าเป้าหมายไปมากนัก!
นี่มันต้องมีความกล้าหาญบ้าบิ่นมากถึงทำเรื่องนี้ออกมาได้!
“ดังนั้น เรื่องนี้ถึงต้องให้พวกเรามาลงมือ!” อดัมส์เงยหน้าขึ้น จนสามารถเห็นใบหน้าที่หยิ่งผยองอย่างเย็นชาออกมา!
คนอื่นๆ ต่างพยักหน้าให้ พวกเขาทุกคน ต่างเป็นมือสังหารอันดับต้นๆ ที่มาไกลจากต่างประเทศทั้งสิ้น เป็นกลุ่มมือสังหารที่อยู่ในอันดับต้นๆ ของต่างประเทศ อดัมส์ จัดอยู่ในอันดับใน 100 ของมือสังหารระดับต่างประเทศ!
อันดับในวงการด้านมืด… นั้นถือว่าเป็นมือสังหารที่มีเกียรติ! การได้เข้ามาอยู่ในอันดับในวงการด้านมืด ความสามารถนั้นถือว่าน่ากลัวที่สุด!ถือว่าเป็นสิ่งที่มีเกียรติไปทั้งชีวิต!
การมีที่มาอันดับในวงการด้านมืดของต่างประเทศนั้นมีความสำคัญมาก ต่างมีข่าวออกมาว่าเจ้าพ่อแห่งวงการนักฆ่าสังหารเป็นคนจัดตั้งอันดับรายชื่อ
เจ้าพ่อแห่งวงการนักฆ่าสังหาร… เป็นคนที่ฝีมือน่าหวาดกลัวคนหนึ่ง ความสามารถเก่งกาจจนไม่ต้องคาดเดาสิ่งใดอีก ได้ข่าวว่าเคยต่อสู้กับราชาหลงมาก่อน… แค่ชื่อก็สะเทือนไปทั้งวงการต่างประเทศ
นักฆ่าทุกคนที่อยู่ในเวลานี้ มองมาที่อดัมส์ด้วยสายตาเคารพ…การที่ได้เข้าไปอยู่ในอันดับในวงการด้านมืด ความสามารถนั้นก็เป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขายอมรับในตัวได้
“เพล้ง!”
ทันใดนั้น มีเสียงสิ่งของแตกกระจายดังขึ้น ดังมาจากด้านในห้องรับรอง จนทำให้พวกเขานั้นตัวสั่น แววตาที่สื่อออกมาดุดันคมกริบ พร้อมทั้งความต้องการที่จะฆ่าแสดงให้เห็นได้ชัด จากนั้นก็ควักดาบคมกริบออกมาจากฝัก!
“ลงมือ!” อดัมส์ส่งเสียงดัง บรรดากลุ่มเงานั้น ต่างแยกเป็นสองกลุ่ม นักฆ่ากลุ่มใหญ่ บุกเข้าไปด้านในห้องรับรองของเฉินเป่ย!
ส่วนเป้าหมายของกลุ่มเล็กอีกกลุ่มนั้น เป็นห้องรับรองของหลีชิงเยียน!
กลุ่มเงาเรือนร่างทุกคนต่างเคลื่อนไหวปานสายฟ้าฟาด ท่ามกลางความมืดในยามวิกาล เฉกเช่นกับค้างคาวตัวหนึ่ง ที่เขยิบเข้าหาอย่างรวดเร็ว!
“เพล้ง เพล้ง เพล้ง!”
ด้านในห้องรับรอง เฉินเป่ยกำลังดื่มเหล้า ส่วนมือซ้ายนั้นก็โอบกอด พร้อมทั้งดื่มอย่างหิวกระหาย
ใบหน้าของเขานั้น แสดงออกมากำลังมึนเมาอย่างเห็นได้ชัด ลมหายใจที่พ่นออกมามีแต่กลิ่นเหล้า เหม็นคละคลุ้ง
หญิงสาวสวยเหล้านั้นกำลังกระดกเหล้าให้ไม่ขาดปาก หวังว่าจะให้พรวดเดียวอยู่หมัด จนทำให้เฉินเป่ยเมาหัวทิ่มหัวตำได้
แต่ว่าพวกเธอจะรับรู้ได้ยังไงกัน ว่านัยน์ตาของเฉินเป่ยนั้น กลับมีนัยน์ตาที่สงบนิ่ง
ราวกับว่า เขาเหมือนเสือตัวหนึ่ง ที่กำลังรอเวลาทำอะไรสักอย่าง
ในเวลานั้นเอง ในห้องรับรองก็มีเสียงกระจกแตกกระจาย จากนั้นก็มีกลุ่มคน กระโจนเข้ามาจากด้านนอกหน้าต่าง!
มุมปากเฉินเป่ยฉีกยิ้มเป็นรอยยิ้มที่ใครก็ไม่สามารถรับรู้ได้ เวลา มันมาถึงแล้ว
“ว้าย!”
เรือนร่างสูงเพรียวนุ่งนิดห่มน้อยของสาวงามหน้าถอดสีทันที พวกเธอต่างสวมใส่บิกินี แต่บางคนส่วนบนนั้นแทบไม่ได้มีสิ่งใดปกปิดไว้!
แต่อยู่ดีก็มีคนเข้ามาฆ่า กลุ่มคนที่ใช้ผ้าสีดำปกปิดใบหน้า จนทำให้พวกเธอทำตัวไม่ถูกในขณะนั้น สีหน้าต่างหวาดกลัวมาก
“สวบ สวบ สวบ!”
แสงของดาบนั้นสะท้อนไปทั่วห้องรับรอง เลือดกระจายเต็มห้อง ร่างกายเซ็กซี่ของแต่ละคนต่างล้มลงกันเป็นแถวๆ บนกำแพง ต่างมีเลือดสาดกระเซ็นไปทั่วจนกลายเป็นภาพวาดที่มาจากเลือด
“เป้าหมายอยู่ตรงไหน?!”
อดัมส์ที่เป็นตัวหลักของเหล่านักฆ่า กวาดตามอง ก็เห็นว่ามีแต่ผู้หญิง แต่ไม่เห็นจะเจอเป้าหมายในการฆ่าเลย
“ฉันอยู่ที่นี่ยังหาฉันไม่เจอ ยังจะคิดมาฆ่าฉันอีกเหรอ?”
เสียงนิ่งสงบเสียงหนึ่งนั้นดังมาจากมุมห้อง มันทำให้อดัมส์ตัวชาหนาวขึ้นสมองทันที จนสิ้นหวังเสียววาบ
เป้าหมายกำลังมาหลบอยู่ที่มุมห้อง… แต่พวกเขากลับไม่รู้ตัวเลย?!
ตอนที่อดัมส์หันหลังกลับไปนั้น ก็เห็นว่าเฉินเป่ยกำลังเล่นไฟแช็กสีทองอยู่ในมือ ในปากยังคาบบุหรี่อยู่ พร้อมทั้งจ้องมองมาที่เหล่านักฆ่า ด้วยแววตาที่สงบนิ่งเป็นอย่างมาก
“ฆ่ามัน!” อดัมส์ตะโกนใส่เสียงแข็ง ดาบยาวแทงเข้าไป แต่กลับว่างเปล่า ไม่มีส่งใดตอบสนอง
เฉินเป่ยยืนอยู่ที่เดิม ตอนที่ปลายดาบของอดัมส์กำลังแทงบริเวณร่างกายของเฉินเป่ยนั้น อยู่ดีๆ ร่างกายของเฉินเป่ยก็หลบไปอีกทางอย่างประหลาด จนสามารถหลบหลีกดาบยาวๆ ของอดัมส์ได้
“ช้าเกินไป” เฉินเป่ยเอ่ยปากพูด มุมปากแสยะยิ้ม สีหน้าแววตาดูถูก
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างนิ่งเงียบ สีหน้าของนักฆ่าเหล่านั้นต่างตกใจจนสิ้นสติ เฉินเป่ยหลบหลีกอย่างง่าย แถมยังตอบโต้ด้วยการพูดถากถางอดัมส์กลับมาอีก!
นักฆ่าที่จัดอยู่ในอันดับใน 100 ของวงการด้านมืดนั้น ความเร็วของเขา ยังถือว่าช้าอีกเหรอ?!
“ทุกคนลงมือจัดการให้หมด!” อดัมส์เครียดจนเส้นขมับเต้นแรง พร้อมทั้งตะโกนเสียงแข็ง
สวบ! ดาบทุกเล่มต่างแทงออกไป เพื่อดักเฉินเป่ยไว้ทุกทิศทาง
“ฮ่าๆๆ …” มุมปากเฉินเป่ยฉีกยิ้ม พร้อมทั้งพ่นควันบุหรี่ออกมาครั้งหนึ่ง รอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม
“ดาบ มันไม่ได้ใช้แบบนี้” เฉินเป่ยเอ่ยปากพูด ท่วงท่าการลงมือที่รวดเร็วปานสายฟ้าฟาดหมัดหนึ่งต่อยเข้าบริเวณแผงอกของนักฆ่าคนหนึ่ง จนทำให้ตัวของเขานั้นกระเด็นลอยออกไป!
วินาทีต่อมา ในมือของเฉินเป่ยก็มีดาบยาว เงาของร่างกายหายไปแต่ยังคงอยู่ ณ จุดเดิม
วินาทีนั้น สีหน้าของอดัมส์ถอดสี บรรดานักฆ่าวินาทีนั้นต่างขนพองสยองเกล้ากันเป็นแถว และรับรู้ได้ว่าตกอยู่ในภาวะอันตรายมาก!
“แยกกันหนี!” อดัมส์เปล่งเสียงกร้าว แต่ว่ามันช้าไปแล้ว
แสงที่แวบออกมาจากดาบอันเยือกเย็นของนักฆ่าที่อยู่ในห้องรับรองนั้น เสียงการฟาดฟันดังขึ้นอยู่หลายเสียง การตายของคนที่อยู่ในห้องรับรองนั้นมันเงียบเชียบมาก
อดัมส์หันกลับไปมอง ดวงตาเบิกโต ตกใจอย่างสิ้นสติ
ทั้งห้อง บรรดานักฆ่า เหลือเขาคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่
ส่วนคนที่อยู่ตรงข้ามเขา ก็คือเฉินเป่ยที่กำลังยืนอยู่ ด้วยสีหน้าสงบนิ่ง ถ้าไม่ใช่ว่าดาบยาวที่อยู่มือนั้นเปรอะเปื้อนเลือด ก็คงไม่ทำให้คนคิดว่าทั้งหมดนี่เขาเป็นคนลงมือหรือไม่
“แก…เป็นใคร?!” สีหน้าของอดัมส์ในที่สุดก็เปลี่ยนไป จนเสียงสั่น
“แกไม่มีสิทธิ์รู้” แววตาของเฉินเป่ยเปลี่ยนไป พร้อมทั้งแสดงความต้องการฆ่าอย่างเลือดเย็นออกมา “พาคนของแก ไสหัวออกไป!”
น้ำเสียงอันเยือกเย็นของเฉินเป่ย ราวกับว่าสามารถทำให้อดัมส์ตายตาไม่หลับได้
อดัมส์พยักหน้าหงึกหงัก ความสามารถของเขาเก่งกล้า ตอนที่เข้าเขามาอยู่ในอันดับวงการด้านมืดแล้ว ราวกับไม่เคยมองใครให้ดี…เพราะคิดว่างานในครั้งนี้มันง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก เลยแค่ฝึกฝนบรรดานักฆ่าคนอื่นตามปกติ
แต่ใครเล่าจะรู้ว่า เป้าหมายช่างเก่งกาจจนน่ากลัวมาก…อดัมส์เพิ่งเห็นผู้มีฝีมือที่น่าหวาดกลัวแบบนี้เป็นครั้งแรก!
ผู้มากวิชาแบบนี้…อยู่ในต่างประเทศ อย่างน้อยก็ต้องอยู่ในวงการด้านมืดอันดับ1ใน10!
อดัมส์ไม่เข้าใจว่า นักฆ่า1ใน10ของวงการด้านมืด ที่มีชื่อเสียงดังกระฉ่อน จะมาอยู่ในหัวเซี่ย ในดินแดนที่คนไม่มีความสามารถอ่อนแอปวกเปียกเลยเนี่ยนะ!
…………
ในห้องรับรอง นักฆ่าหลายคนกระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง ดาบยาวเริ่มขยับ หลีเช่าหงที่นั่งอยู่ใกล้กับหน้าต่างเลยหลีกไม่พัน ดาบยาวนั่นฟันมาโดนท่อนแขน จนเนื้อแขนถูกฟันจนหลุดออกมา
หลีเช่าหงส่งเสียงกรีดร้องดังลั่น ใบหน้าซีดเผือด
แต่หลีชิงเยียนลุกขึ้นยืน ใบหน้างดงามเริ่มเปลี่ยนสีหน้า!
นักฆ่าหลายคน พุ่งเข้าใส่หลีชิงเยียน! เป้าหมายของพวกเขาก็คือเธอ!
ในตอนนั้นเอง โต๊ะอาหารถูกทำให้ล้มไปแล้ว ซูเหลยลงมือได้ทันท่วงที ร่างกายที่ปรากฏตัวมาจากด้านข้างและมายืนกันท่าต่อหน้านักฆ่าหลายคน เพื่อลงมือต่อสู้ที่อยู่ใกล้ตัว!
ดวงตางดงามของหลีชิงเยียน กำหมัดแน่นอย่างเงียบๆ พร้อมทั้งตะโกนเสียงดัง “ซูเหลย สู้ๆ จัดการพวกมันให้สิ้นซาก”
ส่วนสีหน้าของหลีเช่าหงก็เปลี่ยนไป มุมปากกระตุกขึ้น ผิดจากที่เขาคาดไว้! เขาไม่เคยคิดเลยว่า ผู้หญิงที่อยู่ข้างกายหลีชิงเยียนคนนี้ จะเป็นคนที่มากด้วยฝีมือมาอยู่ข้างกาย พร้อมทั้งฝีมือไม่เลวเลย!
ตนเองเชิญพวกนักฆ่าเหล่านี้มา เพื่อที่จะได้ฆ่าซูเหลย จนไม่ทนซูเหลยอีกต่อไป!
ซูเหลยแววตาทอประกาย แต่ในเวลานั้นเอง หลีเช่าหงก็พูดออกมา “รีบจัดการฆ่าพวกเขาซะ!”
และก็ไม่รู้ว่าคำพูดของหลีเช่าหงนั้นพูดกับใครกันแน่ แววตาของเหล่านักฆ่าพวกนี้ จ้องมองมาทางหลีชิงเยียน ด้วยสายตาเพ่งเป้าและการอาฆาตอย่างเลือดเย็นอย่างเห็นได้ชัด!
หลีชิงเยียนก้าวถอยหลังไปหายก้าว ในใจเกิดลางสังหรณ์อย่างแรงกล้าขึ้นมามากมาย
นักฆ่าเหล่านี่กำดาบยาวๆ เอาไว้แน่น ตอนที่จะลงมือนั้น สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป!
“ถอย ภารกิจจบแล้ว ถอยให้หมด!!”
เครื่องดักฟังที่มีเสียงอดัมส์ออกคำสั่งดังขึ้นในหูของนักฆ่าหลายคนนั้น น้ำเสียงดูรีบร้อน จนถึงกับต้องสงสัย!
นักฆ่าเหล่านั้นต่างมองตากัน ด้วยสีหน้าสงสัย แต่ก็ไม่ได้ไม่ทำตามคำสั่ง พร้อมทั้งหันหลังกลับไป แล้วกระโจนออกไปทางหน้าต่าง
“เกิดอะไรขึ้น?” หลีชิงเยียนทำตัวไม่ถูก เพราะเห็นว่านักฆ่าที่เหลืออยู่หลายคนนั้นอยู่ดีๆ ก็ถอยกลับไปเฉยๆ จนตัวเองก็ตั้งตัวไม่ทัน
ส่วนหลีเช่าหงนั้นถือว่ามึนงงหนักกว่า นักฆ่าพวกนี้ เขาใช้เงินจำนวนมาก แถมยังอาศัยการฝากฝังจากเพื่อนเก่าอีก ถึงได้เชื้อเชิญพวกเขามา แต่ไม่ได้ฆ่าหลีชิงเยียนให้สิ้นซาก อยู่ดีๆ ก็หนีไปซะดื้อๆ?!
สีหน้าของหลีเช่าหงยังคงปกติเช่นเดิม แต่ในใจของเขา กลัวโกรธแค้นทวีคูณเป็นอย่างมาก!
หลีเช่าหงใช้มือหนึ่งกุมต้นแขนเอาไว้ ดูเหมือนว่ากำลังกดแผลเอาไว้ ตัวสั่นเล็กน้อย ความโกรธค้าของเขาอีกนิดก็จะระเบิดพวยพุ่งเป็นควันออกมาอยู่แล้ว!
แต่ว่าก็เร็วมาก หลีเช่าหงถึงได้ปล่อยวางได้ ได้แต่ปลอบใจตนเอง ถึงแม้ว่าไม่ได้จัดการหลีชิงเยียนให้สิ้นซาก แต่ว่าเฉินเป่ยคนนั้นที่บ้าคลั่งตนเองอยู่นั้น น่าจะโดนจัดการจนไม่เหลือซากแล้ว
เพราะว่านักฆ่ากลุ่มใหญ่ต่างลงมือจัดการเขา คนที่มาจัดการหลีชิงเยียน นั้นมีไม่กี่คน
จัดการเฉินเป่ยที่ลึกลับพิลึกคนนั้น ก็ไม่ได้ทำให้เสียหาย
ในเวลานั้นเอง ประตูห้องรับรองก็ถูกผลักเข้ามา มีร่างกายของคนหนึ่งเดินเข้ามา
