บทที่211 นางฟ้าดึงดูด
เฉินเป่ยหั่นสเต๊กเนื้ออยู่ และหลีชิงเยียนที่อยู่ตรงข้าม ดวงตางดงามจ้องเฉินเป่ยเขม็ง เธอเข้าใจมาตลอด เฉินเป่ยทำได้อย่างไร ให้ไห่ซือกรุ๊ปมาร่วมงานได้
เธอคิดแล้วทั้งวันก็ยังไม่เข้าใจ ช่วงเวลานี้เธอจ้องเฉินเป่ยไว้ตลอด เฉินเป่ยไม่มีการกระทำที่ผิดปกติอะไร กลับติดต่อไห่ซือกรุ๊ปได้อย่างไม่รู้ตัว ยิ่งเป็นการเจรจาใบสั่งซื้อใหญ่มากถึงสามพันล้าน
วันนี้ทั้งวัน ทั้งบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปล้วนเดือดปุดกัน หลีหยางแจ้งประกาศแล้ว พนักงานบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปนับไม่ถ้วน รวมถึงผู้นำของบริษัทต่างค่อยๆ มองเห็นประกาศ ในใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนัก
เฉินเป่ยเกินความคาดหมายของทุกคน ในสายตาของพวกเขา เฉินเป่ยเป็นเพียงลูกเขยแต่งเข้าบ้านหลีคนหนึ่ง แต่พวกเขาคาดไม่ถึงว่าแค่สวะที่เกาะผู้หญิงกินในสายตาพวกเขา ผู้ชายทำงานบ้าน คาดไม่ถึงจะสามารถพยายามเอาสามพันล้านเพื่อบริษัทตระกูลหลีได้
ความสามารถในการทำเงินนี้เกินกว่าพนักงานยอดเยี่ยมทั้งหมดไปแล้ว บดทับคนนับไม่ถ้วนที่ยามลำบากพยายามต่อสู้อย่างไม่ง่ายดาย สร้างความสำเร็จออกมาที่บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป
วันนี้เฉินเป่ยนำความตกใจมาให้บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป หรือใช้ประโยคหนึ่งอธิบายก็คือ: ปกติไม่มีการแสดงออกที่โดดเด่น…พอมีผลงานกลับทำให้คนตกใจ
พูดได้ว่าวันนี้เฉินเป่ยดึงดูดความสนใจคนอื่นขึ้น ขณะหลีชิงเยียนเดินออกจากห้องทำงาน พนักงานทั้งหมดต่างถกเถียงกันถึงเฉินเป่ยไปทั่ว ในคำพูดย่อมหนีไม่พ้นเกี่ยวกับใบสั่งซื้อสามพันล้านกับไห่ซือกรุ๊ป
ถึงแม้หลีชิงเยียนจะปรากฏตัว ก็ไม่ได้มีผลกระทบใหญ่อย่างเฉินเป่ย
พนักงานบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปที่ก่อนหน้านี้ยังเย้ยหยันเฉินเป่ยพวกนั้น วันนี้คำถามสักประโยคล้วนพูดไม่ออกแล้ว เฉินเป่ยกำลังใช้ความจริงตบหน้าของพวกเขา
หลีชิงเยียนมองเฉินเป่ยที่อยู่ตรงหน้า เธอมักมีภาพลวงตาอย่างหนึ่ง เฉินเป่ยที่อยู่ด้านหน้าไม่เหมือนกับเมื่อก่อน ไม่ธรรมดาแบบอธิบายชัดเจนอย่างหนึ่ง ทำให้หลีชิงเยียนพูดไม่ออก
เฉินเป่ยหัวเราะนิ่งๆ “ผมไม่ได้มีเพียงความสามารถแค่นี้นะ ผมยังมีความสามารถพิเศษมากด้วย เพียงแต่ว่าคุณไม่พบเจอเท่านั้น”
“ความสามารถพิเศษอะไร?” ใบหน้างดงามของหลีชิงเยียนเผยความอยากรู้อยากเห็นออกมา มองทางเฉินเป่ย
เฉินเป่ยยักคิ้วหลิ่วตา “ยังเป็นความสามารถพิเศษอะไรได้อีก”
หลีชิงเยียนความคิดใสซื่อ ไม่บริสุทธิ์แบบเฉินเป่ยขนาดนี้ที่ไหน หลังจากผ่านเฉินเป่ยบอกเป็นนัยสารพัด ในที่สุดก็เข้าใจความหมายในคำพูดของเฉินเป่ยแล้ว
ในใจหลีชิงเยียนมีไฟโกรธพึ่งขึ้นมา โมโหต่างออกไปจากปกติ แต่ไม่นานก็ถูกเธอกดลงไป สติปัญญาบอกเธอว่าเวลานี้ไม่สามารถโกรธปัญหาแบบนี้ได้ เป้าหมายที่เธอเลี้ยงเฉินเป่ยมื้อนี้คือทำให้กระจ่างว่าเฉินเป่ยติดต่อไห่ซือกรุ๊ปได้อย่างไร……ไห่ซือกรุ๊ป นั่นเป็นอีกด้านของดวงดาวใบนี้นะ!
แม้แต่บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปยังไม่มีสิทธิ์แลกเปลี่ยนกับไห่ซือกรุ๊ป เฉินเป่ย เขาคนเดียวทำได้อย่างไรกัน?
ไม่เพียงแค่นี้ อีกอย่างเขาเกลี้ยกล่อมไห่ซือกรุ๊ปได้อย่างไร ทำให้ไห่ซือกรุ๊ปโอนเงินมาก่อนได้ นี่ล้วนเป็นสิ่งที่หลีชิงเยียนอยากทำให้เข้าใจ
ดังนั้นเธอจึงชวนเฉินเป่ยมาทานข้าวเป็นหนแรก สามารถพูดได้ว่ามีเจตนาแอบแฝง
บนใบหน้าที่สวยสดของหลีชิงเยียนมีสีแดงขึ้น ทำให้เดิมเป็นนางฟ้าที่งดงาม ดูขึ้นมายิ่งน่าดึงดูดล่อใจ ไม่มีผู้ชายคนไหนควบคุมความเย้ายวนแบบนี้ไว้ได้
“ชิงเยียน คุณสวยจริงๆ” เฉินเป่ยจ้องมองหลีชิงเยียนอยู่ หลุดปากพูดความรู้สึกลึกๆ ออกมา ถ้าชิงเหนียนอยู่ที่นี่ มองเห็นท่าทางที่ลึกซึ้งแบบนี้ของเฉินเป่ย เดาว่าคงถอนหายใจ แอบว่าเฉินเป่ยอย่างหมดหนทางช่วยได้ ดูเหมือนจมสู่วังวนความรักไปอยู่มาก
“นายบอกฉันหน่อยสิ~” ทันใดนั้นหลีชิงเยียนวางมีดและส้อมในมือลง มุมปากฉีกรอยยิ้มหนึ่งขึ้น ริมฝีปากแดงอ้าเล็กน้อย ความออดอ้อนที่น่าดึงดูดเสียงหนึ่งลอยออก ทำให้ร่างกายเฉินเป่ยสั่นเทา
ดวงตาทั้งคู่ของเฉินเป่ยเบิกโต เขาก้มหน้ามองใต้โต๊ะแวบหนึ่ง พบว่าหลีชิงเยียนใช้เท้าที่มีถุงน่องดำห่อหุ้มดันเขามาเบาๆ
เฉินเป่ยประหลาดใจ ลูกตาแทบจะกระเด็นออกมา อย่างไรเสียเขาก็นึกไม่ถึงว่านางฟ้าที่ปกติเย็นชาหยิ่งยโสมาแต่ไหนแต่ไร จะมีวันหนึ่งจะมาออดอ้อนทางเขา
ฉากนี้ช่างน่าตื่นเต้น ทั่วตัวเฉินเป่ยกำลังเดือดปุดเร่าร้อน ฮึกเหิมจนจะระเบิดแล้ว
เขาไม่เคยคิดถึงฉากนี้มาก่อน หลีชิงเยียนรุกออดอ้อนกับเขาก่อนขนาดนี้ และเป็นครั้งแรกในชีวิตของหลีชิงเยียนด้วย
หลีชิงเยียนมองทางเฉินเป่ยท่าทางนี้ ในใจแอบถุย ขณะเดียวกันหัวใจมีความได้ใจลอยขึ้น
เหมือนว่ามองเห็นท่าทางนี้ของเฉินเป่ย ทำให้ในใจหลีชิงเยียนสบายมาก มีความรู้สึกสำเร็จแบบเต็มๆ อย่างหนึ่ง
ถ้าเปลี่ยนเป็นหลีชิงเยียนสมัยก่อน เจอกับลูกไม้อย่างนี้เข้า คงตำหนิอย่างคลุ้มคลั่ง และถือว่าน่าเหยียดหยาม
แต่หลีชิงเยียนคิดไปคิดมาก็คิดหาวิธีที่ดีกว่าไม่ได้แล้ว เพราะเหมือนมีเพียงลูกไม้นี้ที่จะทำให้เฉินเป่ยติดกับ ทำให้เธอไม่มีทางอื่น ได้แต่ฝืนทนใช้วิธีนี้แล้ว
ตอนนี้ดูแล้วผลลัพธ์คล้ายว่าไม่เลวเลย
หลีชิงเยียนพอใจมาก เฉินเป่ยบ้ากาม ปกติก็จ้องมองเธอไม่หยุด หลีชิงเยียนทำขนาดนี้ ชั่วขณะนั้นทำให้เฉินเป่ยควบคุมไม่อยู่ เตรียมแผนก่อการร้าย
“คุณอยากรู้อะไร?” เฉินเป่ยถามขึ้น
“นายติดต่อไห่ซือกรุ๊ปได้ยังไงกัน?” ลมหายใจหลีชิงเยียนเหมือนกลิ่นกล้วยไม้ พูดเสียงเบา เสียงน่ารักทำให้กระดูกคนแทบจะกรอบไปหมด ควบคุมไม่ไหวแล้ว
“ยังเพราะอะไรได้อีก เพราะผมมีเสน่ห์ไง” เฉินเป่ยหายใจหนักเร่งรีบขึ้นมาแล้วบอกไป
หลีชิงเยียนขมวดคิ้วนิดหน่อย เห็นได้ชัดว่าคำตอบนี้ทำให้เธอไม่พอใจมาก
หลีชิงเยียนถามตามมาติดๆ อีก “งั้นนายเกลี้ยกล่อมไห่ซือกรุ๊ปได้ยังไง?”
เฉินเป่ยตบๆ หน้าอกแล้วบอกว่า “นี่ก็ไม่ง่ายดาย พวกคนต่างประเทศนั้นล้วนไอคิวต่ำ ถูกผมพูดไม่กี่คำก็โน้มน้าวได้แล้ว”
หลีชิงเยียนฟังจนเส้นเลือดที่หน้าผากขาวเนียนกระตุกทันที ไห่ซือกรุ๊ป ในฐานะธุรกิจชื่อดังชั้นนำของยุโรป เป็นไปได้อย่างไรที่จะเป็นแบบที่เฉินเป่ยพูดมาจริงๆ พนักงานด้านในแต่ละคนล้วนมีบุคคลดีเลิศที่จบการศึกษาจากวิทยาลัยธุรกิจชื่อดังมากมาย นี่เห็นได้ชัดว่าเฉินเป่ยกำลังพูดเพ้อเจ้อคุยโม้
หลีชิงเยียนไม่มีทางยอมรับที่ตนเองทุ่มแรงมากขนาดนั้น คาดไม่ถึงจะได้รับเพียงคำขอไปทีและโอ้อวดของเฉินเป่ย
และในเวลานี้ ทันใดนั้นเฉินเป่ยก็ยื่นขาไปแบบคาดไม่ถึง หนีบขายาวใหญ่ข้างหนึ่งของหลีชิงเยียนไว้แน่น ทำให้ชั่วขณะนั้นหลีชิงเยียนสีหน้าเปลี่ยนไป
“นายอยากทำอะไร?” ในใจหลีชิงเยียนเกิดความรู้สึกไม่ดีขึ้น
เฉินเป่ยหัวเราะหึๆ พูดว่า “ชิงเยียน คุณยังอยากรู้อะไร……ผมจะบอกคุณทั้งหมดเลย……”
“ปล่อยนะ!” ใบหน้างดงามของหลีชิงเยียนเย็นฉับพลัน พูดสั่งเสียงหนาวเหน็บ
ส่วนเฉินเป่ยไม่ฟังไม่สนใจ แววตายื่นออก ยิ่งมีความหมายหยอกเย้าประกายผ่าน
แม้กระทั่งมือใหญ่ของเฉินเป่ยยังค่อยๆ ยื่นไปทางขายาวที่ขาววาวข้างนั้นของหลีชิงเยียน
ผิวพรรณขาวนวลตัดกันกับถุงน่องตาข่าวสีดำ ดำกับขาวผสานกัน นี่คือฉากที่ทำให้คนเลือดพลุ่งพล่าน ผู้ชายที่แนวโน้มทางเพศปกติ เมื่อมองเห็นฉากนี้ เดาว่าต้องกลายร่างเป็นหมาป่าหิวโซแล้ว
“ปัง!”
ทันใดนั้นขายาวใหญ่ของหลีชิงเยียนก็เตะขึ้นไปทันใด เตะไปส่วนเป้ากางเกงของเฉินเป่ย
สีหน้าของเฉินเป่ยเรียบนิ่ง แข็งตัวฉับพลัน!
