แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
บทที่ 230 สร้างเรื่องให้ปีศาจมาเยือน!
ราชาผู้นั้นเข้าออกมาจากประตูเครื่องบิน ทุกๆ ก้าวดูเป็นธรรมชาติมาก สาวเท้าเหมือนกำลังเดินเล่นอย่างผ่อนคลายในบ้าน กลับทำให้คนเสื้อดำเหล่านั้นรู้สึกขวัญสี
พวกเขารู้สึกเย็นหลังอย่างน่าแปลก ม่านตาหดเล็กเหมือนดั่งเข็ม……ทำให้พวกเขาระมัดระวังตัวอย่างมาก
ราชาเดินออกจากลำเครื่องบิน แล้วเงยหน้ากวาดมองท้องฟ้าของหู้ไห่ พร้อมกับพึมพำขึ้น “ไม่น่าล่ะให้ฉันมาถึงที่นี่ ที่แท้……ท้องฟ้าของหู้ไห่ ก็ได้เกิดความวุ่นวายแล้ว……”
คนเสื้อดำเหล่านั้นต่างก็รู้สึกหวาดกลัวในใจ สายตาของราชาท่านนี้ลุ่มลึกอย่างไร้ขีดสิ้นสุด ทำให้มีพลังที่มองทะลุได้อย่างแข็งแกร่ง สายตานั้นเหมือนสามารถมองทะลุทิวทัศน์ตอนกลางคืนได้
ราชามีหน้าตาที่ธรรมดาทั่วไป ทว่าทั้งเรือนร่างกลับแผ่รังสีความมีเสน่ห์ที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้ ดวงตาดูไม่แน่นอน ทั้งเรือนร่างเหมือนถูกหมอกควันปกคลุม คนเสื้อดำเหล่านั้น กลับไม่สามารถมองอะไรออกจากเรือนร่างของราชาท่านนี้ได้
ราชากวาดมองคนเสื้อดำเพียงพริบตาเดียว สีหน้าที่เรียบเฉยดูเย็นชาขึ้นมา นัยน์ตากวาดมองไป ทำให้คนเสื้อดำสั่นสะเทือนไปทั้งตัว นัยน์ตาแปลกพิลึก ตรงหน้าราชาท่านนี้ พวกเขาเหมือนจะไม่มีความลับใดๆ เลย
“อยากรู้ฐานะของฉัน? พวกแกมีสิทธิ์รู้หรอ? ” ราชาพูดด้วยความเลือดเย็น แล้วสั่งการซามูไรเหล่านั้น “จัดการพวกมัน”
ซัวะ!
ซามูไรพวกนั้นทำนัยน์ตาที่เปล่งประกายแสงอันโหดเหี้ยม อุณหภูมิกลางอากาศก็ลดลงทันที และล่มจมเข้าไปในน้ำแข็ง!
พวกคนเสื้อดำทำสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที พวกเขาทำตามคำสั่งของท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังมารับราชาท่านนี้ สุดท้ายราชาท่านนี้กลับจะจัดการกับพวกเขาให้สิ้นซาก!
นี่มันเหนือความคาดหมายของพวกเขาจริงๆ
“ฉึก! ”
ซามูไรทำนัยน์ตาเปล่งประกายทันที ใบหน้าเลือดเย็นและอาฆาต แล้วกำลังพุ่งไปด้วยความอาฆาต!
ราชาเพิ่งจะพูดจบ เรือนร่างของซามูไรพวกนี้แวบผ่าน และหายไปจากที่เดิม ทันใดนั้นก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าคนเสื้อดำ!
เหล่าคนเสื้อดำเป็นคนของตระกูลหวัง อีกอย่างยังถือว่าเป็นกลุ่มคนที่มีความสามารถไม่เลว……ทว่าต่อหน้าซามูไรเหล่านี้ กลับไม่มีกำลังที่จะจู่โจมกลับ…….แม้กระทั่งยังถูกล็อคตัวไว้ตรงกลางอากาศ แม้แต่จะหนีก็ยังหนีไม่พ้น!
เหล่าคนเสื้อดำขึงตาโต นัยน์ตาเผยความตกตะลึงออกมา ซามูไรพวกนี้ว่องไวเกินไป……ทำให้พวกเขาไม่สามารถตอบสนองได้ทัน!
คนเสื้อดำไม่กี่คนต่างก็หันหลังแล้วคิดจะวิ่งหนี…..ทว่าตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว!
“ฉึก! ”
มีดบินหนึ่งใบฝ่าผ่านอากาศ แล้วทำให้เกิดเสียงฝ่าอากาศอันเลือดเย็น คลื่นลมพลิกไปกลับมา ไวเหมือนฟ้าแลบ! ทันใดนั้นก็แทบเข้าไปบนศีรษะของคนเสื้อดำคนหนึ่ง!
คนเสื้อดำเรือนร่างสั่นเทา และมีเลือดสดพุ่งกระฉูดออกมา
“ปึกๆๆ! ”
คนเสื้อดำแต่ละคนต่างก็ล้มลงบนพื้น แม้แต่โอกาสที่จะได้ดิ้นรนก็ยังไม่มี ซามูไรฆ่าพวกเขา ง่ายดายเหมือนดั่งบีบมด
ในสถานการณ์จึงเต็มไปด้วยความตาย และมีกลิ่นคาวของเลือดอ่อนๆ ลอยอยู่กลางอากาศ
ราชาท่านนั้นหลับตาลง แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เหมือนกำลังสูดลมกลิ่นความหวานและสดใหม่ที่สุดที่ลอยอยู่กลางอากาศ
ราชาค่อยๆ ลืมตาขึ้น แล้วนัยน์ตาก็เปล่งประกายความตื่นเต้นดีใจ แล้วค่อยๆ พูดขึ้น “นี่ เป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่ฉันส่งให้กับหู้ไห่”
“ไม่ได้ฆ่าคนหัวเซี่ยมานานมากแล้ว” ราชาพูดเองเออเอง แล้วพาพวกซามูไรสาวเท้าเดินออกมา!
ในทางเดินของสนามบิน ราชาและซามูไรไม่กี่ท่านต่างก็เดินออกไปด้วยความมากอิทธิพล คนกลุ่มหนึ่งเคล้าด้วยความอาฆาต ทำให้ผู้โดยสารต่างก็หลบไปไกลๆ!
ผู้โดยสารกลุ่มหนึ่งมองซามูไรที่อยู่ข้างหลังของราชากำลังทำสีหน้าที่โหดเหี้ยม จึงรู้สึกตื่นตกใจ แม้แต่คนโง่ยังมองออกว่าซามูไรพวกนี้ไม่ใช่คนธรรมดา!
คนกลุ่มหนึ่งเดินไปถึงประตูของสนามบิน จู่ๆ เรือนร่างหนึ่งก็สาวเท้าเดินมาที่ราชาโดยตรง
เรือนร่างนั้นจึงเดินมาตรงหน้าราชาอย่างว่องไว และตอนที่กำลังเดินผ่านข้างกายราชาไป จู่ๆ ก็ควักปืนออกจากเอว แล้วพูดด้วยเสียงดัง “ห้ามขยับ ผมคือตำรวจที่อยู่นอกเครื่องแบบ! ”
ราชาจึงหยุดฝีเท้าแล้วหันไปมอง ก็เห็นชายคนหนึ่งที่ทำสีหน้าที่จริงจังและเคร่งขรึมเพียงพริบตาเดียว มุมปากกระตุกความเย้ยหยันออกมา
ทันใดนั้น ก็มีผู้โดยสารนับไม่ถ้วนที่ทำสีหน้าที่ตกตะลึงต่างก็หายไปทันที ทีแรกสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบ ประตูสนามบินที่มีแต่คนสัญจรไปมา ตอนนี้กลับกลายเป็นไม่มีใครแม้แต่คนเดียว
มีผู้โดยสารนับไม่ถ้วนต่างก็ถอยไปอยู่สองข้าง และราชาท่านนี้ กำลังสังเกตมองผู้ชายไว้ แล้วพูดเองเออเองด้วยความหมายแอบแฝง “คนหัวเซี่ย……มีความหมาย……”
“ฉันว่าแล้ว คนเหล่านี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดา ต้องเป็นคนที่กระทำผิด! ”
“เธอดูคนพวกนั้นที่มีรูปร่างกำยำสิ คาดว่าน่าจะเป็นผู้มีอิทธิพลในตลาดล่าง พวกคนค้ายา”
“ยังไงก็ไม่ใช่คนดี ยังดีที่ที่นี่มีตำรวจนอกเครื่องแบบนี้อยู่ ถูกเขามองออก จึงได้จับตรงนี้…..คนพวกนี้หนีไม่รอดหรอก”
ผู้โดยสารมากมายต่างก็วิจารณ์ และได้วิพากษ์วิจารณ์ราชาและซามูไร
ส่วนซามูไรก็กวาดสายตามองผู้โดยสารเหล่านั้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความเลือดเย็น และเปล่งประกายความโหดเหี้ยมและความอาฆาต
และในตอนนี้ ตำรวจแต่ละท่านที่จะได้รับข่าวสารต่างก็พุ่งเข้ามาจากนอกสนามบิน และได้ล้อมรอบราชาและซามูไรไว้
บรรยากาศจึงเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดขึ้นมา
ปากกระบอกปืนชี้ไปยังราชาและซามูไร ตำรวจพวกนี้ถึงแม้ว่าจะจับปืนแล้วชี้ซามูไรเหล่านี้ที่ไม่มีแม้แต่อาวุธ ทว่าในนัยน์ตายังคงเปล่งประกายความหวาดกลัวออกมา สีหน้าที่ดูเย็นชาเหล่านี้ ซามูไรที่มีเรือนร่างที่สูงใหญ่เหมือนยักษ์น้อย ทำให้พวกเขารู้สึกกดดันอย่างมาก
ส่วนราชา ก็ถูกปากกระบอกปืนมากขนาดนี้ชี้ ก็ไม่ได้รู้สึกกระวนกระวายแม้แต่เล็กน้อย แต่กลับยังคงนิ่งเฉยจนน่าแปลก
ราชาจับจ้องตำรวจนอกเครื่องแบบไว้ แล้วพูดอย่างช้าๆ “คนหัวเซี่ย ตอนนี้หันหลังจากไป ฉันยังสามารถนึกว่าทุกอย่างไม่ได้เกิดขึ้น ฉันให้อภัยมดที่ไม่รู้เรื่องอย่างพวกแก”
ตำรวจนอกเครื่องแบบต่างก็ทำสีหน้าที่หนักแน่น แล้วพูดออกมาเป็นคำๆ “เรือนร่างของพวกคุณมีกลิ่นเลือด เราสงสัยว่าพวกคุณตั้งใจลอบสังหาร เชิญไปกับพวกเราหน่อย”
“ตั้งใจลอบสังหาร? ” ราชากระตุกริมฝีปากขึ้น แล้วเผยยิ้มออกมา แต่ยิ้มนี้กลับเลือดเย็นอย่างมาก
“บีบมดไม่กี่ตัวให้ตาย ก็ถือว่าลอบสังหารแล้วหรอ? ” ราชาพูดด้วยเสียงนิ่งเฉย และในตอนนี้ ซามูไรสองท่านที่อยู่ข้างหลังราชา จู่ๆ ก็พุ่งเข้าไปตรงที่ตำรวจนอกเครื่องแบบและตำรวจในเครื่องแบบ!
สีหน้าของผู้โดยสารนับไม่ถ้วนจึงเปลี่ยนไปอย่างมาก ทันใดนั้น ประตูสนามบินก็กลายเป็นสถานที่ที่ศพอาบด้วยเลือด!
“โอ้พระเจ้า! ”
มีผู้โดยสารมากมายต่างก็กรีดร้องด้วยเสียงแหลม สีหน้าดูตกตะลึงและหวาดกลัวอย่างมาก!
และผู้โดยสารที่ไม่เคยต่างก็ละทิ้งการไปขึ้นเครื่อง แล้วก็วิ่งออกไปนอกสนามบินอย่างกระวนกระวายทันที!
คนมากมาย กำลังเดินออกนอกสนามบินด้วยความบ้าคลั่ง และราชาที่ยืนอยู่ท่ามกลางความอาบเลือด นัยน์ตาเคล้าด้วยการดูหมิ่น “คนหัวเซี่ย ไม่แตกต่างอะไรจากมด ฉันฆ่ามัน แล้วจะมีความผิดอะไร? ”
ผู้โดยสารบางส่วนรู้สึกตื่นตระหนกมาก พวกเขาไม่มีคนรู้ถึงที่มาของราชาท่านนี้ ทว่าราชาท่านนี้ ทั้งเรือนร่างกลับเคล้าด้วยความรู้สึกที่เหนือกว่า!
ราชาท่านนี้มาถึงหู้ไห่ไม่นาน ก็ได้ฆ่าคนมากมาย…..เหมือนกับปีศาจเลยทีเดียว!
…….
ในห้องนอน ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังกำลังนั่งสมาธิอย่างเงียบๆ จู่ๆ ก็มีเสียงมือถือที่ดังขึ้นอย่างเร่งรีบ
ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังลืมตาขึ้น แล้วรับสาย ทางฝั่งจึงมีเสียงของคนในตระกูลหวังส่งมา “ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวัง ราชาท่านนั้น น่าจะออกจากสนามบินแล้ว แล้วกำลังนั่งอยู่บนรถของเราครับ”
ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังทำสีหน้าที่ดีใจ แล้วพูดขึ้น “ดูๆ แล้วชีวิตดีๆ ของตระกูลหลี ก็ใกล้จะถึงจุดสิ้นสุดแล้วแหละ”
“ทว่า……สถานการณ์กลับไม่ค่อยปกติครับ” คนของตระกูลหวังทำน้ำเสียงที่แปลกประหลาดเล็กน้อย ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังจึงขมวดคิ้วทันที “เป็นอะไรไป? ”
“เขาไม่ได้ถูกคนของเราพาออกมาครับ คนของเราไม่ได้ออกมาจากด้านใน อีกอย่าง…..เขายังจัดการตำรวจนอกเครื่องแบบไม่กี่นายตรงหน้าประตูสนามบินครับ”
“ไปจัดการกับปัญหาที่จะเกิดในภายหลังหน่อย อย่าให้ตระกูลอื่นจับจุดอ่อนได้” ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังกำชับ ตอนนี้เป็นเวลาที่สำคัญมาก โดยเฉพาะตระกูลหวังที่รับผิดชอบงานกรองข่าว ก็ยิ่งต้องระมัดระวังตัว
ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังวางมือถือลงได้ไม่นาน มือถือก็ดังขึ้นอีกรอบ ยังคงเป็นคนของตระกูลหวังคนนั้นโทรมา
ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังขมวดคิ้ว แล้วจับมือถือพลางพูดอย่างทนไม่ได้ “ไม่มีเรื่องสำคัญอะไรก็ไม่ต้องโทรหาฉัน”
“ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวัง…….เกิดเรื่อง……ใหญ่แล้ว! ” ทางสาย มีเสียงอันกระวนกระวายของคนในตระกูลดังส่งมา แล้วสายตาอย่างแรง พลางพูดด้วยความร้อนใจ
“เกิดอะไรขึ้น? ” ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังรู้สึกสะดุ้งตกใจ กลับรู้สึกเหมือนมีเซ้นส์ที่ไม่ค่อยโชคดีเกิดขึ้น
“เราเพิ่งเข้าไปในลานจอดเครื่องบิน…..และเห็นคนในตระกูลไม่กี่คน…….ถูกฆ่าตายกันหมด……เป็นฝีมือของราชาท่านนั้นครับ! ” คนของตระกูลหวังพูดด้วยความตกใจ และรู้สึกตื่นตระหนกมาก
“นายพูดว่าอะไรนะ?! ” ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังทำสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที เหมือนดั่งถูกฟ้าผ่า สีหน้าเปลี่ยนไปความไม่น่าเชื่อขึ้นมา
“ตายกัน……หมดเลยครับ คนในตระกูลตายกันหมด ต่างก็ถูกซามูไรของเขาฆ่าตายครับ! ” คนในตระกูลหวังท่านนี้พูดด้วยเสียงตกใจ
“ปึง”
ท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังทำสีหน้าที่เปลี่ยนไปมาก สมองเต็มไปด้วยความว่างเปล่า!
เขานึกไม่ถึงเลยจริงๆ ราชาท่านนั้นมาถึงก็ฆ่าคนมากมายขนาดนั้น กลับฆ่าคนในตระกูลของตัวเอง!
ตอนนั้น ภายในใจของท่านผู้อาวุโสตระกูลหวังรู้สึกถึงมีความไม่โชคดีอย่างหนึ่ง ตัวเองเหมือนไม่ได้พาคนที่สามารถช่วยเหลือตนมาสู่หู้ไห่……ตัวเองอาจจะสร้างเรื่องให้ปีศาจมาเยือน
