แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
บทที่429 การแก้แค้นด้วยเลือดพิษ!
“ซู่ซ่า!”
ของเหลวใสไม่มีสีผืนใหญ่พ่นทะลักออกมาจากในเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ ทั้งเมฆพยับมืดมิดขนาดใหญ่ทั้งผืน สาดกระเซ็นทั้งหมดแล้ว
ไม่เพียงแค่นี้ ของเหลวที่ราวกับฝนที่สาดกระเซ็นลงมายังราดลงบนพื้น ดุจดังพายุฝน ชะล้างพื้นที่แห่งนี้
วินเซนตท์ขยับจมูกขึ้น สัมผัสการได้กลิ่นของชนเผ่าเลือดนั้นว่องไวต่อเลือดสดเป็นอย่างมาก แต่สำหรับกลิ่นอย่างอื่นกลับเชื่องช้ามาก
ผ่านไปสักพักหนึ่ง วินเซนตท์ถึงสัมผัสได้ คาดไม่ถึงนี่คือน้ำมัน
ของเหลวที่แสบจมูกเหม็นคลุ้งนี้ ทั้งหมดเป็นน้ำมันที่สาดกระเซ็นลงมา
ในเวลานี้ ดวงตาท่านผู้อาวุโสใหญ่หดตัวอย่างรุนแรง ในใจสั่นเทา
“รีบหนี!”
เวลานี้เอง ถึงแม้จะเป็นวินเซนตท์ก็ตอบสนองเข้ามาแล้ว เขาเงยหน้าทันใด ภายในใจเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้น
วินเซนตท์มองทางเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ ขมวดคิ้วแน่น สรุปกองทหารหลงคิดจะทำอะไร?
และในเวลานี้เอง ทันใดนั้น มีเปลวไฟชุดหนึ่งพุ่งทะยานขึ้นฟ้าจากในเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธแต่ละลำนั้น
“ปัง!”
ภาพเงาแต่ละคนพุ่งออกจากในเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ
เมฆสีดำ วินาทีที่ปรากฏเปลวไฟกองนั้นขึ้น ความเร็วฝืดจนชะงักฉับพลัน หลังชนเผ่าเลือดพวกนั้นกลายเป็นค้างคาว ระดับความตอบสนองต่อวิกฤติยิ่งว่องไวขึ้น
“กองทหารหลงทั้งหมด!”
ทันใดนั้น เสือขาวก้าวเท้าออกมา ระเบิดเสียงตะโกน
“รวบไฟโจมตี เผาให้หมด!”
เสือขาวตะโกน เต็มไปด้วยแรงอาฆาตที่เย็นยะเยือกไร้จุดสิ้นสุด ลอยเข้าในหูของแต่ละคนแล้ว ทำให้พวกเขาจิตใจสั่นเทา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งชนเผ่าเลือด ชนเผ่าเลือดมากมายที่โดนน้ำมันสาดใส่ พอได้ยินเสียงตะโกนของเสือขาว…สั่นเทาไปทั้งตัว สีหน้าเปลี่ยนมาซีดเผือด
จากนั้นพวกเขาวนกลับหนีตายกันอย่างไม่ลังเลสักนิด ร่างกายสั่นไหว กลายเป็นค้างคาวฝูงใหญ่ ต่างอยากจะหนีออกไปจากสถานที่ผีสิงแห่งนี้อย่างตื่นตระหนก
ครั้งนี้ทุกคนเข้าใจความคิดของเสือขาวแล้ว นี่คืออยากจับทั้งหมดรวดเดียว เผาชนเผ่าเลือดให้ตายทั้งเป็น
ชนเผ่าเลือดมีวิชาป้องกันตัวอยู่ ที่จริงฆ่ายาก แต่โจมตีด้วยไฟ แทบจะพิชิตชนเผ่าเลือดได้อย่างสมบูรณ์แบบ
วินเซนตท์จ้องเสือขาวตาแน่น ร่างกายของเขาโกรธจนสั่นเทาไม่เลิก ในดวงตาทั้งคู่มีแสงโชติช่วงสีเลือดผุดขึ้นอย่างบ้าคลั่ง
ภาพเงาแต่ละคนพุ่งออกมาจากเฮลิคอปเตอร์ ภาพเงาแต่ละคนนั้นมีอาวุธพ่นเปลวไฟทั้งนั้น เล็งเป้าไปยังก้อนเมฆสีดำผืนนั้นทั้งหมด
“เผา!”
เสือขาวตะโกนเสียงดุ ออกคำสั่งทันที
“ปุง!”
วินเซนตท์ ท่านผู้อาวุโสใหญ่ และชนเผ่าเลือดทั้งหมดที่อยู่ในเหตุการณ์ ในใจต่างสั่นกันหมด สายตาจ้องนายทหารของกองทหารหลงที่แบกอาวุธพ่นไฟนั้นเอาไว้ตาไม่กะพริบ
“ปุง!” นายทหารของกองทหารหลงเหล่านั้นเปิดฉากยิงถี่ยิบ ปากกระบอกของอาวุธพ่นเปลวไฟเล็งที่ค้างคาวฝูงใหญ่นั้น
ชั่วขณะนั้น งูไฟแต่ละสายพุ่งออกมาจากปากกระบอก ทันใดนั้นงูไฟพวกนี้รูปร่างเพิ่มขึ้นอย่างว่องไว ชั่วพริบตาเดียวกลายเป็นมังกรไฟแต่ละสายแล้ว บินว่อนไปทางฝูงค้างคาวตาแดงที่เกือบจะปกคลุมทั่วทุกแห่งนั้น
“ปุงๆๆ!”
ที่ว่างกลางอากาศสั่นสะท้านลุกไหม้ อุณหภูมิสูงคล้ายกับสามารถเผาทุกอย่างทิ้งได้หมด อากาศบิดเบี้ยวสั่นสะท้านอย่างรวดเร็วจนเห็นได้ด้วยตาเปล่า เปลี่ยนรูปไม่หยุด
“คือน้ำมัน!”
ท่านผู้อาวุโสใหญ่ดวงตาหดอย่างแรง มองมังกรไฟที่ยิ่งใหญ่เกินไปแต่ละสายนั้น พลันตอบสนองกลับมากะทันหัน ตะโกนเสียงหลง “รีบหนีไปจากเขตนี้ ในอากาศยังมีน้ำมันอยู่ เป็นโอกาสอันดีต่อกองทหารหลงในการทำสงคราม!”
“ครืน!”
ท่านผู้อาวุโสพึ่งพูดจบ ชนเผ่าเลือดแต่ละคนตกใจจนไม่รู้จะทำอย่างไร ค่อยๆ แปลงเป็นค้างคาวฝูงใหญ่ กระพือปีกอย่างตื่นตระหนก อยากจะบินหนี
“อยากหนีงั้นเหรอ สายเกินไปแล้ว!”
เสือขาวสีหน้าเย็นยะเยือกอย่างไร้ขีดจำกัด เขากุมมีดยาวไว้ในมือ ทันใดนั้นชี้ไปทางค้างคาวฝูงใหญ่ที่ดูสยองขวัญนั้น ตะโกนว่า “ฆ่า!”
“ปุงๆๆ!”
อาวุธพ่นเปลวไฟแต่ละอันเปลี่ยนทิศทางของปากกระบอก ค่อยๆ เล็งไปที่ค้างคาวแต่ละฝูงนั้น
กองไฟที่ละอันพ่นยิงออกไปไม่ขาดสาย ทะลักไปทางค้างคาวแต่ละฝูงนี้แล้ว
“ฮู้ๆๆ!”
เปลวไฟไร้ขอบเขตเขมือบอากาศอย่างคลุ้มคลั่ง ในอากาศส่วนที่ยังมีน้ำมันหลงเหลือ ทำให้กองไฟพวกนี้กระจายไปทั่วทิศ กลายเป็นทะเลไฟไร้ขอบเขตผืนหนึ่ง
ค้างคาวที่มืดครึ้มน่ากลัวฝูงนั้นรวมตัวเป็นเมฆดำ ชั่วพริบตาเดียวถูกทะเลไฟไร้ขอบเขตกลืนกิน นี่คือท้องทะเลของไฟผืนหนึ่ง ชนเผ่าเลือดมีความหวาดกลัวต่อไฟโดยธรรมชาติ…เหมือนกับบรรพบุรุษของชนเผ่าเลือดที่หวาดกลัวแสงแดด
ชนเผ่าเลือดนับไม่ถ้วนใช้วิชาอย่างบ้าคลั่ง อยากจะหนีไปราวกับบ้าไปแล้ว แต่พวกเขาหนีไม่รอด
ที่นี่ถูกกองทหารหลงล้อมรอบไว้ตั้งแต่แรก พวกเขากลายเป็นคนที่หนีไม่รอดแล้ว
“วันนี้ ชนเผ่าเลือดจำเป็นต้องตายอยู่ที่นี่ทั้งหมด หนีไม่พ้นสักคน!” เสือขาวถือมีดยาวไว้ ดุจเสือดุลงจากเขา แรงอาฆาตแค้นมหาศาล
“ฉันไม่รอด แกก็อย่าคิดจะมีชีวิตเหมือนกัน!” ชนเผ่าเลือดสายตาเผยความบ้าระห่ำ อยากจะแปลงเป็นค้างคาว กระโจนไปทางเสือขาว
แต่พวกเขายังไม่ทันได้เข้าใกล้ตัว มีดยาวที่เสือขาวกุมไว้ก็ปรากฏขึ้นทันใด
“ให้ฉันตาย?” เสือขาวยกมุมปากขึ้น นั่นคือเส้นรัศมีวงกลมที่เหยียดหยามอย่างยิ่ง…นั่นคือการล้อเล่นที่บ้าบอที่สุด
“ซู่!”
มีดในมือของเสือขาววาร์ปผ่าน ไม่มีใครสามารถเห็นการกระทำของเสือขาวชัดเจน เห็นเพียงชั่วขณะที่ที่ว่างกลางอากาศบิดเบี้ยวนิดหน่อย ตามมาด้วยแสงของมีดที่ขาวโพลนเส้นหนึ่งแวบผ่าน ชนเผ่าเลือดที่กระโจนมายังเสือขาวคนนั้น เผยรอยเลือดรอยหนึ่งขึ้นมาตรงกลางร่างกาย จากนั้นรอยเลือดแยกออกเป็นสองส่วน ร่างกายของชนเผ่าเลือดผู้นั้นโดนเสือขาวผ่าออกเป็นสองส่วนอย่างจัง
ชนเผ่าเลือดนับไม่ถ้วนจิตใจสั่นสะท้าน มองทางเสือขาวราวกับมองปีศาจร้ายที่มาจากนรกตนหนึ่ง
ชนเผ่าเลือดผู้นั้น แม้แต่วิชาป้องกันตัวยังไม่ทันได้ใช้ โดนเสือขาวฆ่าในพริบตาเดียว
ทุกอย่างนี้มาไวเกินไปแล้ว เสือขาวกุมมีดยาวไว้ในมือ ตามโจมตีชนเผ่าเลือดที่หนีไปพวกนั้นอย่างดุเดือดรุนแรง
“ไม่ควรเป็นแบบนี้……ไม่ควรเป็นอย่างนี้!”
วินเซนตท์มองฉากนี้อยู่ ที่เกิดเหตุวุ่นวายอย่างยิ่ง ลูกตาของเขาหดลงเท่าเข็ม ชนเผ่าเลือดที่รวบรวมกันขึ้นมาก่อนหน้านี้ถูกกองทหารหลงยิงถล่มถึงที่สุด สถานการณ์ยิ่งถูกเสือขาวคนเดียวพุ่งเข้าทำลายล้าง
สำหรับความกลัวไฟโดยสัญชาตญาณ ชนเผ่าเลือดนับไม่ถ้วนต่างพ่ายแพ้หนีตายกัน และเสือขาวเพียงคนเดียว ตามชนเผ่าเลือดสิบกว่าคนที่เหมือนกับหมาข้างถนนไป
วินเซนตท์สีหน้าซีดเซียวไปแถบหนึ่ง เขาไม่มีทางเชื่อ ก่อนหน้านี้เขายังกล้าพูดจาโอ้อวดว่าจะทำลายกองทหารหลงให้สิ้นซากอยู่ที่ปราสาทเต๋อกุลาอยู่เลย
แต่ตอนนี้ล่ะ? ทุกอย่างเกินกว่าจินตนาการของวินเซนตท์แล้ว ทำให้วินเซนตท์ยากจะเชื่อ
ตอนนี้ ที่จริงปรากฏสถานการณ์เอียงไปอีกด้านขึ้นแล้ว กลับกลายเป็นชนเผ่าเลือดถูกกองทหารหลงสังหารหมู่อย่างบ้าคลั่ง
“วินเซนตท์ คุณไม่ได้บอกว่าคุณมีหนทางเหรอ? หนทางล่ะ หนทางอยู่ที่ไหน?” มีท่านผู้อาวุโสซึ่งหลบกองไฟที่กองทหารหลงยิงออกมาจากอาวุธพ่นยิงเปลวไฟอย่างกระเซอะกระเซิง พลางตะคอกใส่วินเซนตท์
ร่างกายของวินเซนตท์สั่นเทาอย่างแรง เขาไม่มีทางยอมรับผลแบบนี้ได้ ก่อนหน้านี้ตอนอยู่ที่โต๊ะประชุม ท่านผู้อาวุโสท่านนี้ยังเห็นดีเห็นงามกับวินเซนตท์อย่างมาก ตอนนี้…เขากลับต้องมาชดใช้สิ่งที่ตนเองเลือก
“ไม่!”
เสียงคำรามกระหึ่มเสียงหนึ่ง มังกรไฟระเบิดยิงออกมา ชั่วพริบตาเดียวปกคลุมท่านผู้อาวุโสผู้นั้น ท่านผู้อาวุโสคนนั้นไม่ทันได้พูดจาอีก ทำได้เพียงส่งเสียงร้องโหยหวนตอนที่ถูกเปลวไฟย่าง ก่อนจะมลายหายไปฉับพลัน
อากาศโดยรอบเต็มไปด้วยกลิ่นนำมันแสบจมูกที่เข้มข้นคลุ้งกระจายอยู่ อาวุธพ่นไฟอยู่ภายในสถานที่แบบนี้ เป็นอะไรที่เหมาะเจาะอย่างยิ่ง มีพลังทำลายล้างยิ่งกว่าอาวุธใดๆ
ในอากาศมีมังกรไฟแต่ละแถวรวบตัวบินว่อน ฉากนี้ ต่อให้เป็นหนังใหญ่ที่มีเทคนิคการถ่ายทำพิเศษอย่างใดก็ถ่ายออกมาไม่ได้
ชนเผ่าเลือดแต่ละคนถูกเปลวไฟคลอก กลายเป็นมนุษย์ไฟแล้ว ทุกที่ต่างเป็นเสียงร้องโหยหวน ในขณะนี้ที่นี่ดุจดังนรกผืนหนึ่ง
บุคคลเหล่านี้ที่มีหน้ามีตามากมาย ปกติจะปรากฏตัวที่แวดวงไฮโซ งานเลี้ยง งานการกุศลงานประมูลสารพัด ตอนนี้กลับต้องหนีกระเจิงไปทั่วทิศอย่างกระเซอะกระเซิง
“พวกแกคือปีศาจร้าย ปีศาจร้ายฝูงหนึ่งอย่างแท้จริง!” ชนเผ่าเลือดคนหนึ่งที่ทั่วทั้งตัวล้วนเป็นรอยเผาไหม้ดำปี๋ ตะโกนอย่างตกใจและหวาดกลัว นายทหารของกองทหารหลงที่ถืออาวุธพ่นไฟเหล่านี้ ในสายตาของพวกเขา ไม่มีอะไรต่างกับปีศาจร้ายที่พ่นไฟในตำนาน
“ปีศาจร้าย สำหรับคนธรรมดาทั่วไปที่ไร้ความผิดเหล่านั้น พวกแกผีดูดเลือดพวกนี้ยังเหยียบย่ำสังหาร ดูดเลือดมีความสุข สำหรับพวกเขานั้น พวกแกต่างหากที่เป็นปีศาจร้ายที่แท้จริง!” เสือขาวสีหน้าหนาวเย็น ตะโกนอย่างเย็นชา แวบเดียว มีดยาวที่ถือไว้ในมือก็ปรากฏตรงหน้าของชนเผ่าเลือดคนนั้น ลงมือไวดุจฟ้าแลบ ถึงแม้จะเป็นชนเผ่าเลือดที่มีพรสวรรค์ด้านความเร็ว ก็ไม่มีใครมองการเคลื่อนไหวของเขาแน่ชัด ชนเผ่าเลือดคนนั้นโดนมีดตัดครึ่งฟันขาด!
วินาทีนั้น เสือขาวราวกับเทพเจ้าสังหาร ทำให้คนนับไม่ถ้วนหัวใจสั่นระรัว
“ปัง!”
วินเซนตท์มองฉากนี้อยู่ ร่างกายสั่นเทาอย่างแรง ในแววตาของเขาเผยแสงโชติช่วงน่าตกใจที่ยากจะจินตนาการออกมา…ขาทั้งคู่ของเขากำลังสั่นไม่หยุด เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมกองทหารหลงถึงสามารถทำให้ทั้งต่างประเทศสั่นสะเทือนได้
เขาพึ่งเข้าใจว่าทำไมราชาหลงถึงสามารถนำกองทหารหลงถล่มโลกชั่วร้ายได้ กองทหารหลง หรือว่าเป็นทหารรับจ้างธรรมดากลุ่มหนึ่งเหรอ?
กองทหารหลงในเวลานี้เหมือนคนฆ่าสัตว์ที่ในมือถือมีดไว้ ส่วนพวกเขาชนเผ่าเลือดเป็นดั่งคนทั่วไปดุจตัวตุ่นและมด แต่ละคนเป็นลูกแกะในกำมือ…เนื้อปลาที่อยู่บนเขียง
ครั้งนี้ชนเผ่าเลือดเจอเข้ากับกองทหารหลง หายนะถึงตาย……นี่คือเรื่องราวที่แน่นอน
“ท่านผู้อาวุโสทั้งหมด นำคนในตระกูลตีวงล้อมออกมาสุดกำลัง!”
ในเวลานี้เอง ท่านผู้อาวุโสใหญ่ตะโกนทันใด ทำให้คนในตระกูลชนเผ่าเลือดที่จมสู่ความตกใจหวาดกลัวทั้งหมด ร่างกายสั่นทันที แวบหนึ่งได้สติกลับมาแล้ว
เสือขาวฝีเท้าชะงัก มองทางท่านผู้อาวุโสใหญ่ของชนเผ่าเลือด แววตาท่านผู้อาวุโสใหญ่เผยความแน่วแน่ออกมา มองทางเสือขาว พูดเสียงหนาวเหน็บอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ขอเพียงพวกเราชนเผ่าเลือดสามารถรักษาเชื้อเพลิงดวงหนึ่งไว้ได้ ต่อไปพวกแกกองทหารหลงอยู่ที่ต่างประเทศ ก็อย่าคิดว่าจะสงบสุข!”
เสือขาวยกมุมปาก…มองทางท่านผู้อาวุโส ตอบอย่างเมินเฉย “ข่มขู่? พวกแกชนเผ่าเลือดมีสิทธิ์งั้นเหรอ?”
“วิชาชนเผ่าเลือดมากมายพร้อมใจกันพยายาม ย่อมสามารถฝ่าวงล้อมสำเร็จ!” คำพูดของท่านผู้อาวุโสใหญ่ ทำให้ชั่วขณะนั้นคนในตระกูลชนเผ่าเลือดฮึกเหิมขึ้นมา ความเร็วของการหลบหนีช้าลงไปมาก
“พึ่บ!”
ชนเผ่าเลือดนับไม่ถ้วนที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมดแปลงร่างเป็นค้างคาวแต่ละกลุ่ม พุ่งไปทางนายทหารของกองทหารหลง
“สู้สุดชีวิตสักตั้ง…” เสือขาวมองทั้งหมดด้วยสีหน้าเย็นชา ริมฝีปากขยับนิดหน่อย พ่นประโยคหนึ่งออกมา
ส่วนท่านผู้อาวุโสของชนเผ่าเลือด จ้องเสือขาวด้วยสายตาหนาวเย็นโหดร้าย ทันใดนั้น ร่างกายเขาวาร์ปไป หายตัวจากที่เดิม ทั้งหมด เงาดำภาพหนึ่งวาร์ปมาที่เสือขาว
เสือขาวเผยรอยยิ้มที่เยาะเย้ยออกมา…นี่ต้องการจะปะทะซึ่งหน้ากับเขา?
กำลังในการปะทะซึ่งหน้าของเสือขาวนั้น แม้แต่เฉินเป่ยก็ปวดหัวอย่างมาก……ท่านผู้อาวุโสใหญ่นี้ คาดไม่ถึงอยากปะทะกันซึ่งหน้า?
