บทที่422 เป็นกองทหารหลงได้อย่างไรกัน!
“แค่กๆๆๆ….” ไมโครโฟนในมือของนายพลระดับสูงค่อยๆ บิดเบี้ยวผิดรูป ภายใต้พลังมหึมาสยองขวัญของนายพลระดับสูง
“ปึง!”
นายพลระดับสูงยกไมโครโฟนขึ้น จากนั้นขว้างลงบนพื้นอย่างฉับพลัน ทั้งห้องสังเกตการณ์และควบคุมเงียบเชียบ คนมากมายมองทางนายพลระดับสูงด้วยสายตาที่ระมัดระวัง ในใจกระสับกระส่าย
“วอนหาที่ตาย!” ดวงตานายพลระดับสูงจ้องหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่ตาไม่กะพริบ มองเครื่องบินรบพวกนั้นกลายเป็นกองไฟกองใหญ่ร่วงลง ในใจของนายพลระดับสูงรู้สึกปวดร้าวอย่างลึกซึ้ง
แม้กระทั่งนายพลระดับสูงท่านนี้ยังโดนเสือขาวคนนี้ทำให้โมโหจนร่างกายสั่นเทา สำหรับเขาแล้วนี่คือเรื่องอัปยศอดสูอย่างยิ่ง
กองทัพอากาศลูกน้องของเขา ได้รับคุณงามความดีอย่างมีเกียรตินับครั้งไม่ถ้วน เป็นบุคคลที่มีความสามารถยอดเยี่ยมสุด ไม่เคยพ่ายแพ้ในกองทัพอากาศ…แต่ตอนนี้พวกเขาทุกคนต่างโดนเครื่องบินรบสีดำลำนั้นเล่นสนุกกันครั้งแล้วครั้งเล่า
เขาสามารถยอมได้อย่างไร เวลานี้ถ้าแพร่ออกไป ต่อไปเขาต้องกลายเป็นจุดอ่อนที่น่าหัวเราะของกองทัพอากาศแน่นอน
และเวลานี้ ตอนเขาเห็นเครื่องบินรบสีดำลำนั้นยังคงอยู่ดี อยากให้ตนไปนั่งบนเครื่องบินเองใจแทบขาด จะไประเบิดเรื่องบินรบสีดำลำนี้ให้แตกละเอียดเสีย
นักบินแต่ละคนในกองทัพอากาศล้วนเป็นการใช้ทรัพยากรนับไม่ถ้วนของอังกฤษสร้างออกมา เครื่องบินรบพังยังเป็นเพียงแค่เงิน แต่ถ้านักบินตายแล้ว นั่นคือการสูญเสียของอังกฤษ
นายพลระดับสูงยิ่งนึกไม่ถึงว่าเครื่องบินรบสีดำมีที่มาไม่ธรรมดาลำนี้ จะสามารถโจมตีกลับเครื่องบินรบได้หลายลำเพียงคนเดียว
ถ้าเป็นไปได้ นายพลระดับสูงคงอยากรับสมัครเสือขาวเข้ามาอย่างแน่…เพียงแค่เวลานี้ในใจของเขาเต็มไปด้วยไฟโกรธมหาศาล ยากจะสงบลง
ในห้องสังเกตการณ์และควบคุมเงียบกริบ มีเพียงเสียงหายใจที่ดุดันของนายพลระดับสูง ผู้คนมากมายที่นั่งอยู่ ยังไม่กล้าแม้แต่หายใจดังกันเลย พวกเขามองทางหน้าจอ มีเพียงความตกใจและตื่นตระหนกอย่างไร้ขีดจำกัด
ยังเป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบเจอสถานการณ์แบบนี้ กองทัพอากาศที่มีชื่อเสียงที่ต่างประเทศ วันนี้กลับถูกหักหน้าที่น่านฟ้าถิ่นของตนเองแล้ว
หากเรื่องราวแบบนี้แพร่ไปถึงต่างประเทศ คงเรียกความฮือฮาได้มากอย่างแน่แท้ เพราะนี่เท่ากับว่าคนอื่นต่างวิ่งมายั่วยุถึงหน้าบ้านของคุณแล้ว แต่คุณกลับทำอะไรเขาไม่ได้เลยสักนิด ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
ทันใดนั้น นายพลระดับสูงท่านนั้นยืดตัวตรง ในแววตาของเขาเผยความเด็ดเดี่ยวออกมา บนตัวของเขามีจิตใจที่พร้อมพลีชีพ และความหมายที่แน่วแน่ระเบิดออกมา
“ทุกคนฟังคำสั่ง!” เขาตะโกนทันที จ้องมองหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ เอ่ยปากพูดชัดถ้อยชัดคำ “ล็อกเครื่องบินศัตรูไว้ ใช้ขีปนาวุธติดตามโจมตี!”
“ซู่!”
ภายในห้องสังเกตการณ์และควบคุม นายทหารมากมายหน้าเปลี่ยนสีตามๆ กัน ขีปนาวุธติดตาม……..เพื่อเครื่องบินรบลำเดียวแบบนี้แล้ว ถึงขั้นต้องใช้ขีปนาวุธติดตามเลย
นี่พอจะสะท้อนให้เห็นว่านายพลระดับสูงให้ความสำคัญต่อเครื่องบินรบสีดำ
“ใช้ของเมื่อเดือนที่แล้ว ชุดนั้นที่นำเข้าจากประเทศอังกฤษ” นายพลระดับสูงจ้องมองหน้าจออิเล็กทรอนิกส์อยู่ ค่อยๆ เอ่ยปาก ทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นอีกครั้ง
นายทหารมากมายมองทางเครื่องบินรบสีดำลำนั้นที่อยู่ในหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ด้วยสีหน้าซับซ้อน เมื่อเดือนก่อน อังกฤษพึ่งนำเข้าขีปนาวุธติดตามรุ่นใหม่ล่าสุดชุดหนึ่งมาจากประเทศอังกฤษ เรียกได้ว่าราคาสูงมาก
เดิมทีอังกฤษเพียงแค่คิดจะใช้มันมาข่มขู่อิทธิพลที่มีเจตนาไม่ดีพวกนั้นสักหน่อย แต่อย่างไรเสียพวกเขาก็คิดไม่ถึงว่าขีปนาวุธชุดนี้จะได้ใช้ออกไปเร็วขนาดนี้
กลางท้องฟ้าที่สูงลิบ เครื่องบินรบสองลำที่เหลือยังคงตามหลังเสือขาวไปอย่างไม่ยอมแพ้ เพียงแต่มีบทเรียนของเครื่องบินรบหลายลำก่อนหน้านี้ พวกเขาจึงไม่กล้าดึงระยะห่างให้ใกล้เกินไปกว่านี้ เพียงแค่ตามติดอยู่ห่างๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ รักษาระยะห่างที่มั่นคงไว้จากเครื่องบินรบสีดำของเสือขาว
“พวกแกอังกฤษเชื่อฟังขึ้นมาหน่อยแล้ว……” เสือขาวที่นั่งอยู่ในเครื่องบินรบ เห็นเครื่องบินรบตามมาอยู่ด้านหลังไกลๆ อดหัวเราะชอบใจไม่ได้
แต่เสือขาวยังได้ใจไม่ทันนาน ทันใดนั้นรอยยิ้มของเขาก็แข็งทื่อฉับพลัน
แสงไฟสองดวงยิงออกมาจากในเครื่องบินรบทั้งสอง เล็งเป้าล็อกมาที่เครื่องบินรบสีดำของเสือขาว ตามมาด้วย แสงไฟสองดวงพุ่งตรงมายังเสือขาว ระเบิดยิงออกไป แฉลบผ่านอย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้เพียงเมฆหางเครื่องบินสองเส้นไว้กลางอากาศ
“ขีปนาวุธติดตาม! แม่งยังเป็นชุดที่ประเทศอังกฤษวิจัยทำขึ้นใหม่ล่าสุดด้วย!” เสือขาวถลึงดวงตาโต ชั่วขณะนั้นสับสนแล้ว
“เชี้ย แม่งแค้นมากแค่ไหนกัน ขีปนาวุธติดตามก็เอามาใช้ อังกฤษแกนี่แม่งกำลังบีบฉันสินะ!” เสือขาวตะโกนด้วยเสียงเดือดดาล
เสือขาวย่อมนึกไม่ถึงเป็นธรรมดา เพื่อที่อังกฤษจะยิงเขาให้ร่วงลงมา แม้แต่ขีปนาวุธติดตามที่ประเทศอังกฤษวิจัยทำขึ้นล่าสุดยังยอมเอามาใช้…โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังติดตั้งบนเครื่องบินรบสองลำนี้ด้วย
“ถ้าไม่ใช่ฉันตัดใจใช้ไม่ลง แกคิดว่าแกจะโอหังไปได้ถึงไหนกัน?” ในหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ของห้องสังเกตการณ์และควบคุม นายพลระดับสูงยืนเอามือไพล่หลัง กลับคืนสู่สภาพเรียบนิ่งล้ำลึกดังเดิมอีกครั้ง เขาจ้องเครื่องบินรบสีดำลำนั้นอย่างมีการขบคิด ไม่มีใครรู้ว่าเวลานี้ในใจเขาคิดอะไรอยู่บ้าง
มองเห็นในหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ เครื่องบินรบสีดำลำนั้นหลบอย่างกระเซอะกระเซิง ผู้คนที่อยู่ในห้องสังเกตการณ์และควบคุมไม่น้อยเผยรอยยิ้มที่หยอกเย้าออกมา มีบางส่วนที่กระซิบกระซาบกัน เหมือนเวลานี้ดูเครื่องบินรบของเสือขาวขึ้นมาแล้วน่าตลกขบขันมาก
“แม่งเอ๊ย ของเล่นประเทศอังกฤษนี้สะบัดยังไงก็สะบัดไม่หลุด!” เครื่องบินรบสีดำหมุนหลบหลีกไม่หยุด ทำการหลบหลีกพิเศษแต่ละท่าก็ไร้ประโยชน์ทั้งหมด ขีปนาวุธติดตามตามติดไม่เลิก ทำให้ระยะห่างของมันใกล้เครื่องบินรบสีดำมาก
เสือขาวที่อยู่ในเครื่องบินรบควบคุมเครื่องบินรบไม่หยุด พอเห็นว่าระยะห่างของขีปนาวุธติดตามกับตนเองนับวันยิ่งแคบลง อดมีเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดบนหน้าผากไม่ได้
เสือขาวควบคุมเครื่องบินรบ ปล่อยระเบิดรบกวนไปตั้งหลายครั้ง แต่ขีปนาวุธติดตามรุ่นใหม่ล่าสุดของอังกฤษอันนี้เหมือนไม่ได้รับผลกระทบจากระเบิดรบกวนเลย
“เวรเอ๊ย!”
เสือขาวหมดความอดทน ในที่สุดหลุดปากด่าทอ ขีปนาวุธติดตามนี้ทำให้เขาไม่มีวิธีสักนิด ขีปนาวุธติดตามที่ประเทศอังกฤษวิจัยทำขึ้น เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว แม้กระทั่งทำให้เสือขาวหนังศีรษะชา
………
และตอนที่เสือขาวมือไม้อ่อนไปหมด เวลานี้ ยุโรปที่กว้างใหญ่ ในพระราชวังแห่งหนึ่ง สาวงามผมบลอนด์ที่เพริศพริ้งคนหนึ่ง ดวงตากลมโตใสแจ๋ว เปล่งประกายเสน่ห์แปลกประหลาดที่ลุ่มลึก
เธอนั่งอยู่ที่เก้าอี้ ใบหน้าที่งดงามเผยสีหน้าเบื่อหน่ายออกมา
ทันใดนั้น สาวรับใช้รีบร้อนเดินเข้ามาจากด้านนอกพระราชวัง เดินมาถึงตรงหน้าของสาวผมบลอนด์คนนี้ พูดจาอย่างเคารพ “เจ้าหญิงคะ ที่ยุโรปมีการเคลื่อนไหวใหม่แล้วค่ะ”
“มีอะไรแล้ว?” สาวงามผมบลอนด์คนนั้น บนใบหน้าที่สาวเพริศพริ้งเผยสีหน้าที่อยากรู้อยากเห็นนิดๆ ออกมา เธอยักคิ้วขึ้น เพียงแค่การกระทำนี้ยังเต็มไปด้วยความหมายสวยหยาดเยิ้ม
“ท่านดูสิคะ” สาวใช้คนนั้นนำแท็บเล็ตที่อยู่ในมือยื่นเข้าไปแล้ว
สาวผมบลอนด์กวาดสายตามองแวบหนึ่ง ในแท็บเล็ตถ่ายทอดสดภาพเหตุการณ์หนึ่งอยู่ เหมือนกันกับในห้องสังเกตการณ์และควบคุม
“ตามที่ท่านได้สั่งไป พวกเราเชื่อมต่อระบบสังเกตการณ์และควบคุมของอังกฤษเข้าด้วยกัน ทำให้สามารถได้รับข่าวทั้งหมดของพวกเขาค่ะ” สาวใช้ยิ้มอ่อน พูดแนะนำเสียงเบา
สาวผมบลอนด์พยักหน้าแล้ว หลังปัดมือให้สาวใช้ถอยไป ถือแท็บเล็ตเอาไว้ มองเครื่องบินรบสีดำลำนั้นที่หลบหนีการตามโจมตีของขีปนาวุธติดตามอย่างกระเซอะกระเซิงสุดจะทนด้วยความสนใจ
จนกระทั่งขีปนาวุธติดตามเกือบจะตามก้นเครื่องบินรบของเสือขาวทัน ทั่วตัวเสือขาวมีเหงื่อผุดเต็ม ตอนที่ใกล้เตรียมจะกระโดดร่ม บนใบหน้าสาวผมบลอนด์ที่สวยเพริศพริ้งมีเสน่ห์ท่านนี้ ถึงปรากฏความหมายไม่พอใจนิดๆ
“ไม่สนุกขนาดนี้เลยเหรอ งั้นฉันมาทำให้เกมนี้ความสนุกขึ้นบ้างดีกว่า” สาวผมบลอนด์เอ่ยปากพูดกับตนเอง ดวงตาของเธอประกายความหมายเจ้าเล่ห์ขึ้นฉับพลัน ทันใดนั้นยื่นนิ้วเรียวงามออกมา เปิดเว็บไซต์หนึ่งเข้าแล้ว
บางทีบนโลกใบนี้อาจมีเพียงคนจำนวนน้อยมากที่สามารถเข้าใจได้ เธอเข้าสู่เว็บไซต์ลับของอังกฤษได้อย่างง่ายดาย หลังถือโอกาสแก้ไขเว็บไซต์นั้นแล้ว โม่ถีซือจึงเข้าไป กดนิ้วเรียวงามที่แวววาวมากลงไป ไม่นานมุมปากของเธอก็ฉีกรอยยิ้มลึกลับขึ้นแล้ว
“ราชาหลง…ตอนนี้ไม่เพียงแค่ชีวิตนายเป็นของฉัน แต่ยังติดหนี้บุญคุณฉันอีกด้วย” โม่ถีซือบ่นพึมพำ ในแววตา เปล่งประกายแสงรุ่งโรจน์ที่เจ้าเล่ห์หลักแหลม
……….
เวลานี้ กลางท้องฟ้าที่สูงลิบ หน้าผากเสือขาวเหงื่อตก ขับเครื่องบินรบอย่างบ้าคลั่ง เขาในเวลานี้ เตรียมพร้อมแม้กระทั่งทำการฆ่าตัวตายเอาไว้แล้ว
ในเมื่อหนีไม่พ้น งั้นก็ได้แต่ไปเผชิญหน้า
พอเสือขาวตัดสินใจเด็ดขาด กัดฟัน หลับตาลงแล้ว ว่าตามการคาดคะเนของเขา ขีปนาวุธติดตามเข้ามาใกล้แล้ว
แวบเดียวก็เป็นวินาทีที่เขาสละชีพ เครื่องบินรบคงระเบิดกระจาย
และตอนที่เสือขาวหลับตาทั้งคู่ ผ่านไปห้าถึงหกวินาทีเต็มๆ กลับยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ
เสือขาวลืมตาขึ้นด้วยความสงสัย กลับนึกไม่ถึงว่าขีปนาวุธติดตามลูกนั้นไม่ได้เป็นไปตามแผนก่อนหน้าที่จะยิงใส่เขา
หรือว่าไม่ยิงใส่แล้วเหรอ?
หลังจากที่เสือขาวควบคุมเครื่องบินรบพลิกหมุน สีหน้าฝืดค้างทันใด
เขามองฉากตรงหน้าด้วยความอึ้งทึ่ง สีหน้าตกใจ ยากจะเชื่อ
เห็นเพียงขีปนาวุธติดตามนั้นอยู่บนท้องฟ้าสูงลิบ บินวนหมุนไปไม่หยุด…เสือขาวมองอยู่ตั้งนาน พบเข้าด้วยความตกใจ…วงโคจรของขีปนาวุธติดตามนี้ คาดไม่ถึงเปลี่ยนเป็นรูปหัวใจดวงหนึ่ง
“แม่งเอ๊ย ฉันตาลายแล้วเหรอวะ?” เสือขาวไม่อยากเชื่อ แต่ความเป็นจริงนี้กลับเกิดขึ้นตรงหน้าเขาอย่างแท้จริง
เสือขาวย่อมไม่รู้ว่าผู้ที่ปกป้องเขาจากความตายคือเทพธิดาแห่งภูมิปัญญาซึ่งดูฉากนี้ที่ถ่ายทอดในแท็บเล็ต ด้านในพระราชวังในพื้นที่ยุโรปห่างไกลออกไป ขีปนาวุธติดตามที่ราคาหลายสิบล้าน วงโคจรผสมผสานกันไม่หยุดออกมาเป็นรูปหัวใจ ทำให้ใบหน้าที่สวยสดงดงามที่ทำให้ผู้หญิงเกิดความอิจฉากันใบนั้นของเธอเผยรอยยิ้มออกมาทันใด
เหมือนว่า……เธอชอบการเล่นพิเรนทร์แบบนี้มาก
………
ภายในห้องสังเกตการณ์และควบคุม
“ปึง!”
นายพลระดับสูงสีหน้าขุ่นเคืองมาก เขาที่โกรธแค้นอย่างยิ่ง ทุบหมัดหนึ่งลงบนโต๊ะสเตนเลสตัวนั้น โต๊ะที่แข็งแรงเป็นพิเศษแบบนั้น ปรากฏรอยนิ้วมือห้านิ้วลึกขึ้นทันที
ทั้งห้องสังเกตการณ์และควบคุม ทุกคนมึนงงกันหมด มองรูปหัวใจอันนั้นอยู่ สีหน้าทึมทื่อ
นายพลระดับสูงยิ่งโกรธแค้น ขีปนาวุธลูกหนึ่งราคาหลายสิบล้านที่ยิงออกไปแล้ว ไม่เพียงไม่ได้ยิงเครื่องบินรบสีดำลำนั้นร่วงลงมา ยังทำให้พวกเขาทั้งหมดมองเครื่องบินรบสีดำลำนั้นหนีไปอย่างสง่าผ่าเผย ทั้งยังจ้องขีปนาวุธที่เป็นรูปหัวใจภาพนั้น มองอยู่ตั้งนานเลย
ความอัปยศอดสูที่ใหญ่หลวง เขาได้รับความอับอายตั้งแต่เมื่อไร
เรื่องที่แปลกประหลาด ครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าถูกตบหน้ากลับอย่างแรง อับอายขายขี้หน้า
ทั้งใบหน้าของนายพลระดับสูงจ้องมองหน้าจออิเล็กทรอนิกส์นั้นไม่กะพริบ ใกล้จะบิดเบี้ยวผิดรูปเต็มที่ โกรธอย่างยิ่ง เหมือนตายแล้วเกิดมาใหม่
“มี—อย่าง—ที่—ไหน!” เขาเอ่ยปากอย่างชัดถ้อยชัดคำ ไฟโกรธมหึมา
ขีปนาวุธติดตามที่วาดเป็นรูปหัวใจนั้นถึงตอนนี้ยังไม่ได้หยุดลง วาดเป็นรูปหัวใจออกมาไม่เลิก ราวกับเป็นการเยาะเย้ยเขาอย่างไร้การปรานีหนาวเหน็บที่สุ
