บทที่421 ตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
“ฉันจะทำให้พวกมันชดใช้แบบยากจะจินตนาการ ครั้งก่อนไม่สำเร็จ ครั้งนี้จำเป็นต้องยิงเครื่องบินรบพวกนั้นลงทั้งหมด!” นายพลระดับสูงกวาดตามองนายทหารที่อยู่ในห้องสังเกตการณ์และควบคุม ถามว่า “เข้าใจกันแล้วหรือยัง?”
เสียงตะโกนอย่างโมโหของนายพลระดับสูงดังก้องอยู่ในห้องสังเกตการณ์ที่ควบคุม ทั้งตัวมีลักษณะท่าทางไร้จุดสิ้นสุด กำลังก่อหวอดขึ้นไม่หยุด
“เข้าใจครับ!”
……….
บนท้องฟ้าสูงอย่างมากของอังกฤษ เครื่องบินรบของกองทหารหลงบินตามกันมาติดๆ หลายลำ ทันใดนั้นในหูฟังของพวกเขามีคำสั่งดังขึ้น
ชั่วแวบเดียว เครื่องบินรบพวกนั้นค่อยๆ ล็อกเครื่องบินของกองทหารหลงไว้ จากในเครื่องบินรบพวกนี้ มีกระบอกปืนแต่ละอันยื่นออกมา เล็งเป้าที่เครื่องบินรบของกองทหารหลง
“ปังๆๆๆ!”
แวบเดียว เครื่องบินรบพวกนี้ได้รับคำสั่งยิง อาวุธพ่นไฟที่สยองขวัญอย่างไร้ขีดจำกัดกระหน่ำพ่นออก กลายเป็นตาข่ายห่ากระสุนเปลวไฟนับไม่ถ้วนรวมตัวกัน ปกคลุมไปทางฝูงเครื่องบินของกองทหารหลงอย่างมหาศาล
“แม่งเอ๊ย!”
ผู้ชายสูงใหญ่ที่กำลังขับเครื่องบินรบคนนั้นดวงตาหดลงอย่างแรง จากนั้นสีหน้าดูแย่ขึ้นมาทันที แววตามีแสงเย็นที่หนาวเหน็บไร้จุดสิ้นสุดสาดส่องออกมา
“กล้ายิงฉัน พวกแกจบเห่แล้ว!” ผู้ชายสูงใหญ่เอ่ยปากเสียงเย็นชา เครื่องบินรบที่เขาขับเปลี่ยนทิศทางกะทันหัน มุ่งไปยังเครื่องบินรบที่กำลังยิงพ่นเปลวไฟจำนวนมากสุดชีวิตออกมาลำหนึ่ง
“ปังๆๆ!”
“จำฉันไว้ ฉันคือเสือขาว หนึ่งในนายพลหลงของกองทหารหลง!” เสือขาวเอ่ยปากอย่างเย็นชา เปลวไฟที่พลังสยองขวัญ ชั่วพริบตาเดียวทะลุผ่านปีกของเครื่องบินรบลำนั้นแล้ว ควันดำกลบโผล่ออกจากในปีกของเครื่องบินรบ เครื่องบินรบดิ่งลงไปฉับพลันแบบเสียการความคุม
เสียงของเสือขาวลอยเข้ามาในหูของนักบินคนนั้น ราวกับเสียงที่มาจากนรก
เครื่องบินรบดิ่งลงอย่างรวดเร็ว ส่วนเสือขาวขับเครื่องบินรบอยู่ พูดสั่งการในไมโครโฟนกับนักบินของเครื่องบินลำอื่น “ทุกคน เป้าหมายปราสาทเต๋อกุลา ว่ากันตามแผนการเดิมปฏิบัติภารกิจ ฉันจะไปจัดการเครื่องบินรบพวกนี้เอง!”
เสือขาวพูดจบ ทันใดนั้นปรับเปลี่ยนทิศทาง พุ่งตรงไปยังเครื่องบินรบที่สกัดกั้นกระหน่ำยิงพวกนั้น
“ปังๆๆ…….”
เวลานี้เครื่องบินรบของเสือขาวเล็งเป้าไปยังเครื่องบินรบพวกนั้น เปิดฉากกราดยิงอย่างคลุ้มคลั่ง เปลวไฟแต่ละดวงสามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า แฉลบผ่านกลางอากาศอย่างรวดเร็ว โจมตีไปทางเครื่องบินรบเหล่านั้นเต็มกำลัง
“คู่ต่อสู้ของพวกแกคือฉัน!” เสือขาวเอ่ยปากอย่างเย็นชา ในแววตาเปล่งประกายความบ้าคลั่งและกระหายเลือด
“ปัง!”
เครื่องบินรบพวกนั้น หลังโดนโจมตีจนตกไปสองลำติดกัน ในที่สุดก็หมุนเปลี่ยนทิศทาง นำความสนใจทั้งหมดไว้ที่เสือขาวกันแล้ว
อำนาจคุกคามของเสือขาวมากเหลือเกิน พวกเขาจำเป็นต้องกำจัดเสือขาวทิ้งก่อน
“ปึงๆๆ!”
ชั่วพริบตาเดียวเครื่องบินรบแต่ละลำก็ล้อมรอบเสือขาวไว้ กราดยิงอย่างบ้าคลั่ง ลูกกระสุนที่ดุจลูกธนูไฟไหลทะลักระเบิดยิงออกมา เครื่องบินรบที่เสือขาวขับอยู่นั้น อยู่กลางห่ากระสุนปืนที่ขวักไขว่ไปมา ขอเพียงประมาทสักนิด คงโดนยิงร่วง
“แค่นี้ยังขวางฉันไม่ได้หรอก!” เสือขาวทำเสียงฮึดฮัด พูดตะโกนอย่างเหยียดหยาม เครื่องบินรบที่เขาขับพลิกหมุนหนึ่งร้อยแปดสิบองศา หลบหลีกห่ากระสุนปืนที่สยองขวัญแบบไร้ขอบเขตนั้นได้แล้ว
ในห้องสังเกตการณ์และควบคุม บนหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่อันหนึ่งฉายภาพถ่ายทอดสด นายทหารมากมายดูเสือขาวพลิกหมุนร้อยแปดสิบองศา ต่างร้องตกใจ พวกเขาถูกการกระทำของเสือขาวทำเอาสั่นสะเทือนอย่างลึก
นายพลระดับสูงจ้องเครื่องบินรบสีดำลำนั้นอย่างเย็นชา หมัดทั้งคู่กำไว้แน่น เสียงกระดูกเสียดสีกันแกร่กๆ ดังก้อง ในตาลึกของเขามีความแปลกใจนั้นแวบผ่านไป ไม่นานจึงโดนไฟโกรธเข้าแทนที่
“ใช้ปืนต่อสู้อากาศยาน จำเป็นต้องยิงมันลงมาให้ฉัน!” นายพลระดับสูงเอ่ยปากอย่างเย็นชา ชั่วขณะนั้นทำให้เจ้าหน้าที่ที่ร้องตกใจเหล่านั้นหุบปากลงกันอย่างเชื่อฟัง
“ปังๆๆ!”
บนพื้นดิน ปืนต่อสู้อากาศยานแต่ละอันเล็งเป้าที่เครื่องบินรบสีดำที่อยู่บนอากาศสูงแล้ว เปิดฉากยิงกระหึ่ม
“เชี้ย! แม่งปืนต่อสู้อากาศยานก็เอามาด้วย!” เสือขาวตกใจ เดิมกระแสอากาศบนที่สูงก็ไม่มั่นคง เปลวไฟแต่ละดวงที่ระเบิดยิงออกมาจากปืนต่อสู้อากาศยานลากเปลวไฟไปยังเครื่องบินรบสีดำลำนั้นที่เสือขาวอยู่ ระเบิดยิงไปอย่างรวดเร็ว
“ซู่ๆๆ!”
เปลวไฟที่มีพลังสยองขวัญแต่ละลูกถูกเสือขาวหลบหลีกอย่างหวาดเสียวครั้งแล้วครั้งเล่า แม้กระทั่งขีปนาวุธลูกสุดท้ายยังเกือบจะเฉียดเข้าเครื่องบินรบด้วย
“แม่งเอ๊ย! อังกฤษซื้ออาวุธจากประเทศอังกฤษมากเท่าไรกัน!” ในห้องโดยสาร เสือขาวอดไม่ไหวหลุดปากด่าทอ พวกนี้ล้วนเป็นอาวุธใหม่ล่าสุดของประเทศอังกฤษ ถ้าใช้อาวุธของอังกฤษมาจัดการเสือขาว เดิมทีเสือขาวคงไม่กระเซอะกระเซิงขนาดนี้
“การหลบหลีกแบบจำกัด!”
ในห้องสังเกตการณ์และควบคุม บรรยากาศที่เงียบกริบถูกการกระทำของเสือขาวที่หวาดเสียวสมบูรณ์แบบทำลายลงอีกครั้ง ผู้คนมากมายต่างตื่นตกใจ
กำลังที่ยิ่งใหญ่หนาแน่นเช่นนี้ปกคลุมโจมตี เดิมทีนักบินทั่วไปคงหลบไม่ได้ นี่แทบจะเป็นสถานการณ์เสี่ยงตาย
แต่เห็นได้ชัดว่าเครื่องบินรบสีดำที่มีความมั่นใจพยายามเข้าประเทศลำนี้ไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้น คาดไม่ถึงในช่วงที่อันตรายถึงตาย ยังใช้การเคลื่อนไหวจำกัดที่ธรรมดาสุด หลบผ่านขีดจำกัดได้
การใช้ความสามารถแบบนี้ได้ สามารถพูดได้ว่ากองทัพอากาศของอังกฤษมีจำนวนน้อยมาก ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ต้องใช้การหลบหลีกออกมา เกือบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
แต่ตอนนี้เสือขาวกลับทำได้แล้ว
ในห้องสังเกตการณ์และควบคุมเงียบสงบ แม้กระทั่งเงียบผิดปกติ นายพลระดับสูงท่านนั้นยืนอยู่ในห้องสังเกตการณ์และควบคุม มองฉากนี้อยู่ ในใจซับซ้อน สีหน้าอึมครึมอย่างยิ่ง
แม้แต่นายพลระดับสูงยังนึกไม่ถึงว่าเครื่องบินรบสีดำจะเป็นเหมือนปลาเลน ลื่นเป็นมันอย่างยิ่ง เขาได้สูญเสียเครื่องบินรบสองลำไป แต่เครื่องบินรบสีดำนั้นกลับยังคงไม่ได้รับความเสียหายสักนิด
“จะต้องหาสถานะของเครื่องบินรบลำนี้ออกมาให้ได้!” นายพลระดับสูงสั่งการไปอย่างไม่ลังเลสักนิด
“ตึง!”
เสือขาวขับเครื่องบินรบความเร็วฉับไว และที่ด้านหลังของเสือขาวเป็นเครื่องบินรบลำอื่นอีกมาก กระหน่ำระเบิดอย่างไม่ลดละเลย
จากนั้นเสือขาวหลบหลีกแบบปราดเปรียว หลบการโจมตีพลิกแพลงสารพัดของอังกฤษออกไป ในที่สุดทางทหารพบว่าเสือขาวจัดการยาก ตัดสินใจกำจัดเสือขาวแบบถอนรากถอนโคน
พอเสือขาวตาย ทางทหารก็สามารถใช้ความสนใจทั้งหมดไปกำจัดเครื่องบินรบที่เข้าเขตแดนมาที่เหลือพวกนั้นให้สิ้นซาก
ขีปนาวุธแต่ละลูกระเบิดยิงออกมาจากในเครื่องบินรบด้านหลังเสือขาว เสือขาวหลบเลี่ยงอย่างว่องไว สามารถหลบผ่านการโจมตีที่ระเบิดมาหลายรูปแบบได้อย่างกระเซอะกระเซิงอยู่หน่อย
“พวกแกมีฝีมือแค่นี้น่ะเหรอ? กองทัพอากาศอังกฤษที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก ก็แค่นี้เอง!”
เสือขาวพูดผ่านไมโครโฟน ถากถางนักบินเหล่านั้นอย่างกำเริบเสิบสาน เสียงที่โอหังของเขากลับดูลำบากอยู่หน่อยๆ เต็มไปด้วยการเยาะเย้ยที่เข้มข้น เขากังวลว่านักบินเหล่านั้นจะฟังไม่เข้าใจ จึงเอ่ยปากไปโดยใช้ภาษาอังกฤษเป็นพิเศษ
ผลปรากฏว่านักบินหลายคนนั้นที่ตามหลังเสือขาวมาติดๆ ได้ยินการถากถางของเสือขาว โมโหจนแทบบ้าแล้ว “fuck!”
“ปังๆๆๆ!”
เครื่องบินรบพวกนั้นที่อยู่ด้านหลังเสือขาว มีเปลวไฟไหลทะลักอย่างกับบ้าไปแล้ว ภายในห่ากระสุนปืนผืนหนึ่ง เสือขาวขับเครื่องบินรบสีดำอยู่ หนีหัวซุกหัวซุน เกือบใกล้จะด่าทั้งโคตรตระกูลของนักบินด้านหลังเหล่านี้สักรอบหนึ่งแล้ว
ขีปนาวุธแต่ละลูกระเบิดยิงมาทางเสือขาวอย่างคลุ้มคลั่ง ระเบิดออกดังตูม ประกายไฟแต่ละวงราวกับดอกไม้ไฟบานออก กลางอากาศกลายเป็นทะเลไฟผืนหนึ่ง เสือขาวขับเครื่องบินรบสีดำ มองเห็นทะเลไฟผืนนั้น ดวงตาของเขามีความหมายเย็นยะเยือกแวบผ่านฉับพลัน
“ฟรึ่บ!”
เสือขาวขับเครื่องบินรบสีดำด้วยความเร็วฉับพลัน พุ่งเข้ากลางทะเลไฟแล้ว
ด้านหลังเครื่องบินรบสีดำ เครื่องบินรบที่ตามมาติดๆ ค่อยๆ พุ่งเข้าทะเลไฟเช่นกัน…แต่ตอนที่พวกเขาขับออกจากทะเลไฟ กลับพบเข้าทันใด ชั่วขณะหนึ่งเครื่องบินรบสีดำลำนั้นหายไปในรอยเงาแล้ว
เขาไปไหนแล้ว?
นักบินเกือบทั้งหมดต่างงงงวยกันหมด ไม่เพียงแค่นี้ ในห้องสังเกตการณ์และควบคุม คนมากมายต่างมองหน้ากันและกันขึ้นมาเช่นกัน
นายพลระดับสูงขมวดคิ้ว ทันใดนั้นลูกตาของเขาหดลงเท่าเข็ม
“ปัง!”
ตอนที่เครื่องบินรบหลายลำของกองทัพอากาศหาเครื่องบินรบสีดำลำนั้นยังไม่เจอ ทันใดนั้นเครื่องบินรบสองลำในนั้นก็ระเบิดออกฉับพลัน กลายเป็นประกายไฟกองหนึ่ง ร่วงลงอย่างรวดเร็ว
การระเบิดของเครื่องบินรบสองลำนั้นช่างเกินความคาดหมายของผู้คน ทำให้อีกสามลำที่เหลือตกใจ นักบินที่อยู่บนเครื่องบินสองลำนั้น แม้กระทั่งกระโดดร่มยังทำไม่ทัน โดนโจมตีระเบิดไปอย่างน่าประหลาดใจ
“อยู่ด้านหลัง” ในห้องสังเกตการณ์และควบคุม นายพลระดับสูงที่จ้องมองฉากนี้อยู่เงียบๆ เอ่ยปากโดยกะทันหัน ดวงตาของเขาเพิ่มความตื่นตระหนกและตกใจเข้ามา
ทั้งภายในห้องสังเกตการณ์และควบคุม มีเพียงนายพลระดับสูงที่เดาได้ว่าเครื่องบินรบสีดำถือโอกาสตอนที่ทะเลไฟบดบังวิสัยทัศน์ พลิกหมุนสามร้อยหกสิบองศา ปรากฏตัวอยู่ด้านหลังของกองทัพอากาศอย่างไม่รู้ตัว
“ตอนนี้ถึงตาฉันโต้กลับบ้างแล้ว” เสือขาวจ้องมองเครื่องบินรบที่งงงวยพวกนี้อย่างหนาวเย็น มุมปากฉีกรอยยิ้มประหลาดขึ้น
ในใจของนายพลระดับสูงตกใจ หยิบไมโครโฟนด้านข้างขึ้น ออกคำสั่งกับเครื่องบินรบพวกนั้น “เครื่องบินศัตรูอยู่ด้านหลังพวกนาย รีบหลบออก!”
“ซู่!”
นายพลระดับสูงพึ่งพูดจบ เครื่องบินรบพวกนั้นก็ตอบสนองเข้ามา ทว่ากลับสายไปเสียแล้ว
เสียงคำรามที่ใหญ่โตแสบแก้วหูดังขึ้น ดังก้องอยู่ด้านข้างหูของแต่ละคน
“ปัง! ตึง!”
เสียงระเบิดกระหึ่มดังจนหูแทบแตกดังขึ้น เครื่องบินรบลำหนึ่งโดนยิงอย่างแม่นยำเข้าที่ห้องโดยสาร นักบินไม่ทันได้กระโดดร่มหนีเอาตัวรอด
เหลือเพียงแค่เครื่องบินรบสองลำสุดท้ายแล้ว
“ปัง!”
นายพลระดับสูงมองเครื่องบินรบแต่ละลำถูกเสือขาวยิงเสียหายต่อหน้าต่อตา สีหน้า ค่อยๆ เปลี่ยนมาเขียวปัด สีหน้าอึมครึมไม่ชัดเจน
มือที่นายพลระดับสูงจับไมโครโฟนกุมแน่นทันใด ไมโครโฟนในมือถูกเขาบิดง้อบิดเบี้ยวอย่างจัง…จนเปลี่ยนรูป
