บทที่ 461 ไร้ประโยชน์!
จางเป่าเฉิงถึงกับอึ้งเมื่อเข้าใจในสิ่งที่ตาสีทองกำลังคิด จากนั้นเขามองตาสีทองด้วยความประหลาดใจ
เขาไม่คิดเลยว่าตาสีทองจะยอมร่วมมือกับเขา
จุดประสงค์ของตาสีทองนั้นง่ายมาก เขาเพียงเพื่อจะเอาชนะเทพเมถุนเท่านั้น
“ตอนแรกผมไม่คิดจะทำแบบนี้เหมือนกัน แต่หลังจากที่เห็นไอ้หมอนั่นตายผมถึงเข้าใจ ถ้าเป็นฝีมือของเทพเมถุนจริงๆ งั้นเขาก็คงโหดร้ายเกินไป ผมจะไม่ยอมให้คนแบบนี้กลายเป็นตำนานของวงการพนันเพชรพลอยหรอก” ตาสีทองกระซิบพูดต่อ “เรื่องนี้มันจะกลายเป็นความอัปยศของวงการพนันเพชรพลอย แม้กระทั่งเป็นเรื่องน่าหัวเราะของวงการพนันเพชรพลอยไปด้วย ผมจะไม่ยอมนิ่งเฉยหรอก”
จางเป่าเฉิงมองตาสีทองด้วยสายตาความซับซ้อน เขาไม่คาดคิดเลยว่าตาสีทองจะมุ่งมั่นขนาดนี้ได้!
“ในฐานะสมาชิกวงการพนันเพชรพลอย ผมมีหน้าที่กำจัดพวกส่วนเกินออกจากวงการอยู่แล้ว” เมื่อตาสีทองเห็นจางเป่าเฉิงมองเขาด้วยสีหน้าแปลกๆ เขาจึงต้องให้อธิบายให้เขาฟัง
จางเป่าเฉิงพยักหน้า การตายของจางห้านกงมันกะทันหันเกินไป เพิ่งทำการแลกเปลี่ยนกับเขาเสร็จและหลังจากถูกเทพเมถุนข่มขู่เขาก็ถูกซุ่มยิงทันที ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้มันเผยให้เห็นถึงกลิ่นอายอันแปลกประหลาดจริงๆ
“คุณไม่กลัวตายเหรอ?” จางเป่าเฉิงยังคงถามตาสีทองด้วยความไม่มั่นใจ
“ถ้าเราสองคนร่วมมือกัน ผมว่าเราอาจจะถูกขึ้นบัญชีดำก็ได้ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ถึงยังไงเราก็ต้องตายอยู่แล้ว ดังนั้นผมเลือกที่จะตายอย่างมีศักดิ์ศรีดีกว่า” ดวงตาของตาสีทองเปล่งประกาย “ใช้สุดยอดดาบสามเล่มเป็นเครื่องมือ เทพเมถุนต้องสูญเสียความเป็นมนุษย์และไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อย่างแน่นอน!”
“คุณคิดจะทำยังไง?” จางเป่าเฉิงถามตาสีทอง
“ง่ายๆ หินหยาบอัญมณีชิ้นนี้เป็นชิ้นที่มีคุณค่าที่สุดเท่าที่ผมมี ถ้าเทพเมถุนฆ่าผมจริงๆ ทางตำรวจต้องรู้ทัน” ตาสีทองพูดต่อ “ด้วยเหตุนี้เขาจะหลีกหนีความสงสัยไม่ได้อย่างแน่นอน”
จางเป่าเฉิงพยักหน้าและครุ่นคิดตาม ตาสีทองยังคงพูดต่อ “การตายของจางห้านกงอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับสมาคมการพนันเพชรพลอย แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นคุณกับผมแล้วมันต้องแตกต่างกันอย่างแน่นอน หรือถ้าผมเป็นคนถูกฆ่า ทั้งวงการพนันเพชรพลอยจะไม่ปล่อยเทพเมถุนไว้อย่างแน่นอน”
จางเป่าเฉิงได้แต่มองไปที่ตาสีทอง สีหน้าน้ำเสียงของตาสีทองดูจริงใจมาก ทำให้จางเป่าเฉิงยากที่จะสงสัย
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจางเป่าเฉิงจะเชื่อในคำพูดของตาสีทอง แต่ในใจลึกๆ ของเขาก็ยังรู้สึกหวาดระแวง คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ แม้คำพูดของตาสีทองจะฟังดูดี แต่จางเป่าเฉิงก็ยังไม่แน่ใจว่าตาสีทองกำลังหลอกใช้เขาอยู่หรือไม่
ดวงตาทั้งคู่ของจางเป่าเฉิงมองไปที่ตาสีทอง ทั้งสองต่างสบตากันสักพัก จากนั้นไม่นาน จางเป่าเฉิงเหลือบเห็นเทพเมถุนเดินมาจากที่ไกล เขาจึงตัดสินใจรับหินอัญมณีจากมือของตาสีทองและยื่นหินอัญมณีที่มีมูลค่าน้อยที่สุดในมือให้กับตาสีทอง
ในขณะนี้เทพเมถุนหรือชายชราทั้งสองก็ได้เดินใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ พวกเขาเห็นตาสีทองกับจางเป่าเฉิงแลกเปลี่ยนอัญมณีกันกับตาจึงมองไปที่ตาสีทองและพูดพร้อมเพรียงกันด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “ผมเคยเตือนคุณแล้วว่าอย่าร่วมมือกับเขา”
“จะร่วมมือกับใครนั้นเป็นอิสระของผม และคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาห้ามผมด้วย” ตาสีทองตอบด้วยความเย็นชาเช่นกัน
เมื่อได้ยินคำพูดของตาสีทอง สีหน้าของเทพเมถุนก็ตึงเครียดทันที!
หลังจากนั้นสักพัก เทพเมถุนค่อยๆ พยักหน้าแล้วพูดกับตาสีทองและจางเป่าเฉิงอย่างซ้ำๆ “เยี่ยม เยี่ยมาก พวกคุณเยี่ยมมาก……”
ในน้ำเสียงของชายชราทั้งสองเต็มไปด้วยความโกรธและความเย็นชา เห็นได้ชัดว่าพฤติกรรมยั่วยุของตาสีทองทำให้พวกเขารู้สึกหงุดหงิดมาก!
“กล้าท้าทายเรา……คอยดูก็แล้วกัน พวกคุณจะเจออะไรในวงการพนันเพชรพลอย”
เมื่อทั้งสองพูดจบก็ค่อยๆ หันเดินจากไป ในเวลาเดียวกัน แรงกดดันในใจของจางเป่าเฉิงและตาสีทองก็หายไปเช่นเดียวกัน
การที่ตาสีทองและจางเป่าเฉิงตัดโอกาสในการแลกเปลี่ยนหินหยาบกับเขาโดยสิ้นเชิงนั้น เหมือนเขาได้รับกรรมที่เคยก่อนไว้
เทพเมถุนเคยทำกับจางเป่าเฉิงอย่างไร ตอนนี้เขาก็ต้องเจออย่างนั้น!
ชายชราทั้งสองเริ่มตัดหินหยาบและตาสีทองก็พูดขึ้นว่า “เวลามีจำกัด ผมหวังว่าการร่วมมือของเราจะกำจัดมันได้นะ”
เมื่อตาสีทองพูดจบเขาก็เดินไปที่เครื่องตัดและนำหินหยาบของเขาวางลงบนเครื่องตัดเพื่อเตรียมตัดมัน
หลังจากที่จางเป่าเฉิงได้ฟังคำพูดของตาสีทอง เขาก็ก้มดูเวลาและเริ่มดำเนินการทันที
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ได้เห็นจางเป่าเฉิงกับตาสีทองร่วมมือกันเพื่อจัดการกับเทพเมถุน ในกลุ่มผู้ชมก็เริ่มพูดคุยแสดงความคิดเห็นถึงเรื่องนี้
คงไม่มีใครนึกถึงสถานการณ์นี้ได้ แม้แต่คณะกรรมการยังรู้สึกไม่คาดคิดเลย
นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของสุดยอดดาบสามเล่มและยังเกิดขึ้นในรอบรองชนะเลิศอีกด้วย
ตาสีทองได้รับความสนใจและได้รับการแสดงความคิดเห็นจากผู้ชมมากมาย ในรอบรองชนะเลิศนี้ ทุกคนที่มีพื้นฐานก็สามารถมองออกได้อย่างชัดเจนว่าตาสีทองกำลังเสียเปรียบอย่างมาก เขาต้องจ่ายราคามหาศาลเพียงเพื่อจะกำจัดเทพเมถุน
แต่แล้วสิ่งนี้จะกำจัดเทพเมถุนได้จริงหรือ?
ทุกคนไม่สามารถตัดสินได้ในขณะนี้ เพราะไม่มีใครเคยเห็นเทพเมถุนแพ้เลย เขาผู้ไม่เคยแพ้แล้วจะพ่ายแพ้ในสุดยอดดาบสามเล่มนี้ได้ไง?
ไม่มีใครรู้ในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้แม้กระทั่งเก้าอี้ที่นั่งหลักของประธานกรรมการ ผู้ตัดสินกานขมวดคิ้วและเฝ้าดูสถานการณ์อย่างไม่คาดสายตา
ตาสีทองและจางเป่าเฉิงร่วมมือกัน นี่คือสิ่งที่เขาไม่คาดคิด เกมดำเนินไปถึงรอบรองชนะเลิศและเข้าสู่เวทีอันร้อนแรง ผู้เข้าแข่งขันต่างไม่เคยร่วมมือกันมาก่อน แต่ครั้งนี้กลับเกิดแล้ว
ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ก็เพราะเทพเมถุนกับจางห้านกงที่ตายไปแล้ว
เห็นได้ชัดว่าตาสีทองโกรธมาก เขารู้สึกว่าเทพเมถุนศูนย์เสียความเป็นคนจึงต้องทุ่มทุกอย่างเพื่อกำจัดเทพเมถุน
เหล่าคณะกรรมการต่างก็พูดถึงตาสีทองและจางเป่าเฉิง พวกเขาทุกคนต่างสงสัยกันว่าเทพเมถุนจะถูกกำจัดออกไปจากที่ประชุมนี้หรือได้ไม่ ซึ่งไม่มีใครตอบคำถามนี้ได้เลย
มีเพียงเฉินเป่ยเท่านั้นที่จ้องมองไปที่ไปตาสีทองอยู่ตลอดเวลาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความลึกล้ำสุดจะพรรณนา
“แก๊ง……”
เสียงระฆังโบราณอันยิ่งใหญ่ดังก้องในสนามแข่งขันขึ้นอีกครั้ง การแข่งขันสิ้นสุดลงและพิธีกรก็ก้าวขึ้นไปบนเวทีอีกครั้ง
ผู้เข้าแข่งขันทั้งสามคนวางหินหยาบในมือลง เจ้าหน้าที่รับช่วงต่อและนำมันไปวางไว้ตรงหน้าคณะกรรมการ
ทันทีที่ผู้ตัดสินกานได้หินหยาบก้อนแรกก็รู้สึกตกตะลึงทันที
“เป็นไปได้ไง……” ผู้ตัดสินกานพึมพำกับตัวเอง เขาจ้องมองไปที่หินหยาบในมือและใจเต้นเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
และเมื่อผู้ตัดสินคนอื่นๆ เหลือบมองไปเห็นหินหยาบชิ้นนั้น สีหน้าของพวกเขาก็เยือกแข็งขึ้นมาทันที
พวกเขาต่างก็มองไปที่หินหยาบด้วยความตกใจ หลังจากนั้นไม่นานการหายใจของทุกคนก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ
มีแสงสีฟ้าม่วงพุ่งออกมาจากรอยบาก ผู้ตัดสินทุกคนเหลือบไปเห็นด้านในของหินหยาบก็รู้สึกตื่นเต้นมาก
“เป็นไปได้ไง!” ผู้ตัดสินบางคนตะลึงจนบ่นพึมพำออกมา
“อัญมณีสองสี……เป็นอัญมณีสองสีอีกแล้ว โอ้พระเจ้า!” ผู้ตัดสินคนหนึ่งพูดขึ้นมา ผู้ตัดสินกานถือหินหยาบนี้ด้วยความมึนงง หัวใจของเขาเต้นแรงมาก เขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหินหยาบนี้เป็นของจริง
และผู้ชมในหอประชุมทั้งหมดต่างก็รู้สึกไม่คาดคิด
อัญมณีสองสีที่เป็นอัญมณีชนิดหายากที่มีอยู่ในตำนานเท่านั้น แต่ตอนนี้กลับปรากฏขึ้นอีกครั้งโดยไม่คาดคิด สิ่งที่น่าตกใจกว่านั้นคือมันกลับปรากฏสองครั้งซ้อนในสุดยอดดาบสามเล่ม!
ความน่าจะเป็นนี้ต่ำเกินกว่าจะจินตนาการได้!
“พระเจ้า! ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม!” ผู้ตัดสินบางคนตื่นเต้นใจสั่นจนไม่สามารถหยุดมันได้
อัญมณีสองสีในตำนานก่อนหน้านี้ก็ทำให้พวกเขาตกตะลึงมากแล้ว แต่หลังจากที่พวกเขาเพิ่งเชื่อในสิ่งที่เห็นก่อนหน้านี้ อัญมณีสองสีกลับปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขาอีกครั้ง!
“อัญมณีสองสีที่หายากที่สุดในตำนานกลายเป็นผักกาดขาวตามท้องตลาดตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย……” ดวงตาของผู้ตัดสินหลายๆ คนประกายด้วยความตกใจอย่างสุดขีด!
“ใช่อัญมณีสองสีจริงๆ!” หลังจากได้รับการประเมินอย่างเป็นเอกฉันท์จากผู้ตัดสินหลายคน ในที่สุดก็ได้ข้อสรุปว่าอัญมณีชิ้นนี้เป็นอัญมณีสองสีจริงๆ!
“เทพเมถุนสมเป็นตำนานที่ไร้พ่ายในโลกแห่งวงการพนันเพชรพลอยจริงๆ!” ผู้ชมหลายคนบ่นพึมพำ ถ้าหากจางเป่าเฉิงเปิดอัญมณีสองสีได้เพราะความโชคดีของเขา ดังนั้นเกือบทุกคนก็เชื่ออย่างสนิทใจว่าเทพเมถุนต้องเปิดอัญมณีสองสีได้เพราะความสามารถของเขาอย่างแน่นอน
ภายใต้การตัดสิน เมื่อจางเป่าเฉิงกับตาสีทองได้ยินคำตัดสินจากผู้ตัดสินแล้ว หัวใจของทั้งสองต่างก็รู้สึกสั่นไหวอย่างรุนแรง พวกเขาชำเลืองมองกันและกัน อัญมณีสองสี…… ทั้งสองต่างก็เห็นความตื่นตระหนกนัยน์ตาของฝ่ายตรงข้าม!
เทพเมถุนเปิดอัญมณีสองสีเชียวนะ ถ้าจางเป่าเฉิงเปิดอัญมณีที่มีค่ามากกว่าอัญมณีสองสีไม่ได้ เขาก็จะพ่ายแพ้ไปอย่างไม่ต้องสงสัยเลย!
จางเป่าเฉิงเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ เขาไม่มีความมั่นใจเลยว่าตัวเองจะเปิดอัญมณีที่หายากเช่นไฟของดวงอาทิตย์ได้อีกหรือไม่
เทพเมถุนเหลือบมองไปที่จางเป่าเฉิงกับตาสีทองด้วยสายตายั่วยุ มุมปากของชายชราทั้งสองเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ประชดประชัน พวกเขาไม่ได้เห็นหัวจางเป่าเฉิงกับตาสีทองเลยแม้แต่นิด!
หยิ่งผยองอย่างที่สุด!
ณ ที่นั่งวีไอพีในหอประชุม หลีเช่าเทียนที่เห็นฉากนี้ก็เกิดรอยยิ้มบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา
เทพเมถุนเอาการเหมือนกัน เพราะท้ายที่สุดก็ไม่ได้ทำให้เขาต้องอับอายขายหน้าและยังทำให้เขาเข้าใกล้ชัยชนะไปอีกขั้นด้วย
หลีเช่าเทียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกได้ใจและมองไปที่หลีชิงเยียน
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้หลีชิงเยียนจะเอาชนะได้อย่างไร?