บทที่ 466 อับอายขายหน้า
“ใช่คุณจริงด้วย……” ตาสีทองมองไปที่เฉินเป่ยด้วยความตื่นเต้น ในตอนนี้เขารู้สึกตกใจ ซับซ้อน น่าทึ่งและทุกรูปแบบ ขาของเขาอ่อนแรงจนต้องคุกเข่าต่อหน้าเฉินเป่ยอย่างบังคับไม่ได้!
ตาสีทองที่รู้สึกตื่นเต้นอย่างกะทันหันทำให้ผู้คนที่อยู่รอบข้างเขาต้องสับสน ตาสีทองก็เป็นสมาชิกคนหนึ่งในวงการพนันเพชรพลอย แต่เขากลับคุกเข่าต่อหน้าเฉินเป่ยแบบนี้มันทำให้ผู้คนต้องสับสนจริงๆ
เฉินเป่ยดูสงบมาก “ไม่ต้องคุกเข่าแล้ว ต่อให้เป็นวันนี้ผมก็จะไม่รับปาก”
ตาสีทองตัวสั่นอย่างไม่หยุด เขามองไปที่เฉินเป่ยแล้วพูดด้วยเสียงสั่นเทาว่า “หลังจบการแข่งขันในครั้งนั้น ผมทิ้งทุกอย่างเพื่อจะตามหาคุณ แต่ผมกลับต้องผิดหวังเพราะไม่มีข่าวอะไรเกี่ยวกับคุณเลย”
เมื่อได้ยินคำพูดของตาสีทอง ผู้คนรอบข้างก็ยิ่งประหลาดใจ พวกเขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าหลงคนนี้คือใครกันแน่ ถึงขั้นต้องทำให้ตาสีทองทิ้งทุกอย่างเพื่อตามหาเขา!
และสุดท้ายยังต้องผิดหวังอีกด้วย
ด้วยอุปนิสัยของตาสีทอง ในวงการนี้เขาเป็นคนกว้างขวางอยู่แล้ว หลังจากที่เขาทุ่มทั้งแรงกายและแรงใจ แต่ก็ยังไม่ได้การตอบรับจากเฉินเป่ยคนนี้ ซึ่งเหตุนี้จึงทำให้ผู้คนยิ่งสงสัยใจตัวของเฉินเป่ยมากขึ้น
เฉินเป่ยยิ้มจางๆ ถ้าเขาไม่ต้องการให้ตาสีทองได้พบเขา ต่อให้ตาสีทองหาแทบตายก็ไม่มีทางได้เจอเขาอยู่ดี
ต่อให้เป็นทีมงานสายลับที่เก่งที่สุดในหัวเซี่ยก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อจะตามหาตัวเขาจนพบ!
“หลง……คุณคือหลงจริงๆ หรือ?” กานหนิงได้แต่มองไปที่เฉินเป่ยอย่างไร้วิญญาณ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและเหลือเชื่อ!
คนอย่างตาสีทองไม่มีทางจำคนผิดอย่างแน่นอน และด้วยปฏิกิริยาของตาสีทองมันเพียงพอที่จะทำให้ทุกคนเชื่อว่าเฉินเป่ยก็คือตำนานที่ไร้พ่ายในโลกแห่งการพนันเพชรพลอยที่แท้จริง!
“หลง……” เทพเมถุนสั่นสะท้านในใจ ชายชราทั้งสองตกใจ หากพวกเขาสงสัยในตัวของเฉินเป่ยตั้งแต่แรก ตอนนี้พวกเขาต้องเป็นบ้าไปแล้ว!
เฉินเป่ย อยู่ในระดับเดียวกับเขา!
ส่วนจางเป่าเฉิงได้แต่สับสน เขาไม่อยากเชื่อจริงๆ ว่าชายตรงหน้าที่คอยถูกเขาพูดจาล้อเลียนและชิงชังมาก่อนนั้นจะเป็นตำนานที่ไร้พ่ายในโลกแห่งการพนันเพชรพลอย!
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วจนไม่มีใครรับได้เลย！ กานหนิงหายใจกระเพื่อม เขาได้แต่จ้องมองไปที่เฉินเป่ย หลงผู้ไร้พ่ายในวงการพนันเพชรพลอยยืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว และเขาคิดอะไรอยู่ถึงได้พูดจาหยิ่งผยองต่อหน้าตำนานไร้พ่ายและยังดูถูกหลงด้วย!
ตอนนี้กานหนิงรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถ้าเขารู้ว่าเฉินเป่ยคือหลงผู้ไร้พ่ายตั้งแต่แรกแล้วล่ะก็……ต่อให้ตายเขาก็จะไม่ยอมมาที่นี่!
นี่มันไม่ต่างอะไรกับเอามือตบหน้าตัวเองเลย หลงเคยทำให้สั่นสะเทือนทั้งวงการพนันเพชรพลอย เพียงแต่เรื่องนี้ผ่านไปนานแล้ว หลายๆ อาจจะลืมมันแต่กลับจำเทพเมถุนได้ดี สำหรับกานหนิงที่ผ่านอะไรมามากมาย เขาไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน และเขารู้ดีว่าความลึกลับของหลงนั้นอยู่เหนือเทพเมถุนอย่างแน่นอน
ไฟของดวงอาทิตย์……ซิลเวอร์พันปี วัตถุเหล่านี้แม้แต่เทพเมถุนก็ยังไม่รู้ แต่หลงกลับเข้าใจอย่างถ่องแท้ ด้วยเหตุนี้ เทพเมถุนจึงไม่สามารถเทียบกับหลงได้!
“คือเขาจริงด้วย!”
ในที่นั่งผู้ชม อวี้เฉิงวั่งที่เห็นเหตุการณ์นี้ก็แสดงสีหน้าตกตะลึงและทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ที่นั่งทันที
เขากลับปะทะกับคนที่มีระดับเดียวกันกับเทพเมถุน!
“ใช่ ผมก็คือหลง มีใครไม่พอใจไหม?” เฉินเป่ยค่อยๆ เอ่ยปากพูดขึ้น แม้เสียงพูดจะเบาแต่กลับทำให้ทุกคนเงียบลงในทันใดนั้น!
เขา ก็คือหลง
อีกหนึ่งตำนานที่ไร้พ่ายของโลกแห่งการพนันเพชรพลอย นามของเขา ในที่สุดก็ปลุกความทรงจำที่ถูกฝังและหลับใหลอยู่ในส่วนลึกของคนรุ่นเก่า
หลง ผู้ที่ลึกลับกว่าเทพเมถุนทำให้คนยิ่งให้ความสนใจของการดำรงอยู่ของเขา
และครั้งนี้ การปรากฏตัวของหลงไม่เหมือนก่อนแล้ว เขาก่อเรื่องขึ้น เป็นเรื่องที่แม้แต่เทพเมถุนยังต้องก้มหัวให้เขา!
ผู้ชมจำนวนนับไม่ถ้วนต่างลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้น สุดยอดดาบสามเล่มในครั้งนี้เป็นประวัติศาสตร์ที่ไม่เคยมีมาก่อนจริงๆ ตำนานไร้พ่ายทั้งสองปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน หนึ่งในตำนานยังเป็นผู้ตัดสินลึกลับในสุดยอดดาบสามเล่มนี้ด้วย แล้วจะไม่สร้างความฮือฮาให้กับทุกคนได้อย่างไร!
“คุณเป็นถึงหลง แล้วยังจะปลอมตัวเข้ามาทำไม!” กานหนิงรู้สึกไม่เต็มใจ เขารับไม่ได้กับการกระทำของตนเอง เพราะชายผู้ที่ถูกเขาดูถูกคนนี้กลับเป็นหลง! อารมณ์ของเขาแปรปรวนและสีหน้าก็ซีดเซียวไปหมด
เฉินเป่ยเหลือบมองไปที่เขาแล้วยิ้มพูดอย่างมีเลศนัย “เพิ่มความลึกลับไง ไม่ดีเหรอ?”
“ฮ่า ๆ ๆ ……” กานหนิงสั่นไปทั้งตัว เขามองไปที่เฉินเป่ยแล้วหัวเราะขึ้นมาอย่างกะทันหัน ตอนนี้เขาเหมือนคนสติหลุดไปแล้ว
“อ่อค!” หลังจากหัวเราะอย่างอดกลั้น ทันใดนั้นกานหนิงก็กระอักเลือดออกมาแล้วล้มลงกับพื้นอีกครั้ง!
“ผู้ตัดสินกาน!” ผู้ตัดสินคนอื่นๆ รีบเข้าไปพยุงตัวเขาด้วยความกังวล
กานหนิงแสดงสีหน้าไม่เต็มใจอย่างที่สุด เขารู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นตัวตลก เพราะเขากลับพูดจาถากถางต่อหน้าตำนานไร้พ่ายทั้งสอง ตัวเขาเองรู้ดีว่าเขาจะไปสู้หน้าใครไม่ได้อีก!
หลังจากสุดยอดดาบสามเล่มนี้ กานหนิงต้องขึ้นเป็นพาดหัวข่าวในเยี่ยนจิงอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นเขาจะไปสู้หน้าผู้คนอย่างไร? เขาต้องกลายเป็นเรื่องตลกสำหรับผู้คนทั่วทั้งเมืองอย่างแน่นอน!
กานหนิงไม่เหลือชิ้นดีแล้ว ส่วนจางเป่าเฉิงได้แต่มองไปที่เฉินเป่ยด้วยความซับซ้อน ในเวลานี้เขารู้สึกร้อนไปทั้งตัว เมื่อนึกถึงคำพูดเย้ยหยันที่เขาใช้กับเฉินเป่ยก่อนหน้านี้ เขาอดไม่ได้ที่จะมุดรูหนีไปให้ไกล!
หากไม่มีเฉินเป่ย เขาก็ไม่สามารถผ่านเข้ารอบได้!
“คุณแพ้แล้ว” เฉินเป่ยมองไปที่เทพเมถุนแล้วค่อยๆ พูดขึ้น
ชายชราทั้งสองมองไปที่เฉินเป่ยและยังรู้สึกไม่ตายใจ “สรุปคุณรู้เรื่องชิ้นส่วนหายากสองชิ้นนี้บนโลกได้อย่างไร?”
“แม้แต่ผมยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย แล้วคุณจะรู้จักมันได้ยังไง?” เทพเมถุนมองเฉินเป่ยด้วยความคาดหวัง ถ้าวันนี้เฉินเป่ยไม่ยอมบอก เกรงว่าอนาคตพวกเขาจะไม่ยอมกินข้าวอีก!
“เรื่องนี้คุณกลับไปถามอวี้เฉิงวั่งสิ เขาจะบอกคุณเอง” เฉินเป่ยพูดอย่างเฉยเมย จากนั้นหันมองไปที่หลีเช่าเทียนที่อยู่ในที่นั่งวีไอพีแล้วพูดกับเขาว่า “กลับไปบอกเจ้านายคุณนะว่าเขายังเด็กไป อย่าคิดเล่นตลกเหมือนเด็กๆ ต่อหน้าผมอีก”
หลังจากพูดจบ เฉินเป่ยหันมองไปที่จางเป่าเฉิงด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า จากนั้นผิวปากด้วยเสียงนกหวีดแล้วพูดกับเขาว่า “หัวหน้าสมาคมจาง ยังสับสนอยู่เหรอ?”
“คุณเป็นหลงจริงๆ ……” จางเป่าเฉิงมองไปที่เฉินเป่ยด้วยสีหน้าซับซ้อน เขาในตอนนี้ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
“เกิดอะไรขึ้น?” เฉินเป่ยขมวดคิ้วและมองไปที่จางเป่าเฉิง
จางเป่าเฉิงใบหน้าแดงก่ำ เขาจำคำพูดเยาะเย้ยที่เขาพูดกับเฉินเป่ยก่อนหน้านี้ได้อย่างชัดเจน
แต่ตอนนี้เขาเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองไม่ต่างอะไรกับตัวตลกเลย
เฉินเป่ยนั้นเป็นคนที่เขาไม่สามารถเอาชนะได้และยังเป็นที่พึ่งของเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
“เปล่าครับ” จางเป่าเฉิงส่ายหัวด้วยใบหน้าแดงก่ำ เขาอดไม่ได้ที่จะมุดรูหนีไป
“ยินดีด้วย คุณคือผู้ชนะของสุดยอดดาบสามเล่ม” เฉินเป่ยมองไปที่จางเป่าเฉิงด้วยสายตาติดตลก
จางเป่าเฉิงรู้สึกอึ้งไปสักพัก เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาได้ยินเลย จากนั้นเขาหันหน้าไปหาตาสีทองแล้วขมวดคิ้วถาม “เป็นผมได้ไง?”
“ไม่ใช่คุณ แล้วจะเป็นใครได้?” เฉินเป่ยถามกลับ
จากนั้นสักพัก จางเป่าเฉิงถึงค่อยๆ ตั้งสติได้ เขาจึงพูดอย่างลังเลว่า “คณะผู้ตัดสินยังไม่ได้ประกาศเลยนะ”
เฉินเป่ยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “นี่คุณยังเป็นหัวหน้าสมาคมการพนันเพชรพลอยอยู่เหรอเนี่ย ซิลเวอร์พันปี คุณคือที่หนึ่ง ยังสงสัยอะไรอีก ขนาดชายชราทั้งสองยังยอมแพ้ด้วยความสมัครใจเลย”
เฉินเป่ยหันหน้ามองไปที่ในทิศทางหนึ่งและจางเป่าเฉิงก็หันมองไปด้วย พวกเขาเห็นร่างคนสองร่างค่อยๆ เดินจากไปด้วยความเศร้าหมอง
“ผมคือแชมป์?” จางเป่าเฉิงรู้สึกเหมือนฝันไปชั่วขณะและเขาไม่อยากจะเชื่อเลย
เขาจะได้แชมป์โดยเหตุบังเอิญแบบนี้
จางเป่าเฉิงมองไปที่เฉินเป่ย แต่เฉินเป่ยในขณะนี้หันหลังให้กับเขา สายตาของเฉินเป่ยกวาดมองไปที่ผู้ชมด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
จางเป่าเฉิงมองไปในทิศทางเดียวกับเฉินเป่ย เขาเห็นร่างผู้หญิงที่งดงามแต่งตัวชุดเดรสยาวสีม่วงยืนพิงอยู่หน้าราวบันได ใบหน้าของเธอบอบบางไม่อาจพบร่องรอยตำหนิและสีหน้าการแสดงออกของเธอในขณะนี้ดูซับซ้อนมาก
เธอคือหลีชิงเยียน ท่านประธานเทพธิดาในขณะนี้ไม่อาจยอมรับความจริงที่แปลกประหลาดนี้ได้
หลีชิงเยียนไม่สามารถยอมรับได้ว่าชายที่ขี้เล่นต่อหน้าเธอคนนี้จะกลายเป็นตำนานไร้พ่ายที่ทำให้โลกแห่งการพนันเพชรพลอยต้องสั่นสะเทือน!
เขาเหมือนหรือ? มันแตกต่างจากตำนานผู้ไร้พ่ายในจินตนาการของหลีชิงเยียนอย่างสิ้นเชิง ยิ่งก่อนที่เขาจะถอดหน้ากากมันก็ยิ่งแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว
“ทำไมต้องเป็นคุณ……” หลีชิงเยียนบ่นพึมพำในปาก หน้าอกที่สูงตระหง่านกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง จนถึงตอนนี้เธอยังไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้
ทันใดนั้น หลีชิงเยียนถึงกับสะดุด เมื่อดวงตาของเธอสบเข้ากับดวงตาของเฉินเป่ย หัวใจของเธอในตอนนี้สั่นระรัวอย่างอธิบายไม่ได้
