ตอนที่ 53 คนลึกลับ
“พี่พิมพ์ลดา คุณยังไม่รู้หรือ?” บุปผายิ้ม ตอบว่า “ประธานคนใหม่ก่อนจะไล่ออกผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์ งานโฆษณา คุณชุดา บุตรสาวของภรรยาน้อยผู้ไร้ความ สามารถออก ไม่ใช่ได้ปล่อยข่าวออกมาว่าจะเชิญคนเด่นคน ดังในวงการโฆษณาซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีทั้งในประเทศและ ต่างประเทศมาเป็นผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์งานโฆษณา ของบริษัทโฆษณายี่เซงแฟชั่นจำกัดของเรา ไม่ใช่หรือ! นี่ ได้ยินว่าผู้อำนวยการคนใหม่จะมาอาทิตย์หน้า และอ่า…” บุปผากล่าว พลางขยับไปกระซิบอย่างลึกลับที่ข้างหูของ พิมพ์ลดาว่า “บางคนได้เห็นข้อมูลส่วนบุคคลของผู้อำนวย การใหม่และได้ยินว่าแม้แต่รูปถ่ายในเอกสารก็หล่อมากจน
น้ำลายหก!”
หลังจากได้ยินคำซุบซิบลึกลับประโยคสุดท้ายของบุปผา พิมพ์ลดามุมปากกระตุกแล้วกระตุกเล่า!
เกี่ยวกับคำว่า “น้ำลายหก” ที่ใช้พรรณนาชายหล่อคน หนึ่ง ปัญหาข้อนี้ พิมพ์ลดารู้สึกว่าไม่เหมาะสมทั้งสิ้นเสมอ อะไรคือน้ำลายหก? ไม่ใช่ขยะที่ถูกบัวนคายทิ้งร้างหรือ? ดัง นั้นชายที่สามารถคายกากเดนทิ้งขยะน้ำลายหกออกมา ยัง นับว่าหล่อได้หรือ?
หลังจากได้ยินเรื่องซุบซิบแล้ว พิมพ์ลดาสงบใจ ลงเริ่มทำงาน เมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอเร่งงานวางแผนโฆษณา อสังหาริมทรัพย์ชิ้นหนึ่งมาตลอด นั่นคือบริษัททีเจกรู๊ป จำกัดเพิ่งพัฒนาอสังหาริมทรัพย์แบบประหยัดออกมาบริษัททีเจกรุ๊ปจำกัดมีชื่อเสียงด้านพัฒนาชุมชนคุณภาพสูง และห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ ที่พักอาศัยแบบประหยัดนี้ เป็นครั้งแรกที่บริษัทของพวกเขาได้ทดลอง ด้วยเหตุผลนี้ ดังนั้นการโฆษณาทำได้ดีหรือไม่ จึงสำคัญอย่างยิ่งยวด
เพื่อโครงการนี้ พิมพ์ลดาปวดสมองไปหมดแล้วเมื่อ เร็ว ๆ นี้ เธอจะนำโครงการแผนงานของเธอไปแข่งขันกับ บริษัทอื่นๆในวันจันทร์หน้าแล้ว
ยามยุ่ง เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเป็นพิเศษ ชั่วพริบตา วัน หนึ่งผ่านไปแล้ว เพื่อนร่วมงานต่างทยอยกันเลิกงาน แต่ พิมพ์ลดายังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน นิ้วมือเคาะแป้นพิมพ์ “แป๊ก ๆ” เขียนแผนงาน
“พี่พิมพ์ลดา ฉันเลิกงานก่อนแล้วนะ!” บุปผารับผิดชอบ งานที่เธอได้รับมอบหมายเสร็จ เดินมาข้างหน้ากล่าวกับ พิมพ์ลดา
เมื่อพิมพ์ลดาเงยหน้าขึ้นมองเวลา เธอพบว่าเกือบจะหก โมงเย็นแล้ว ดวงอาทิตย์ตกเร็วในฤดูหนาวและกลางคืนก็มา เร็ว ยังไม่ถึงหกโมงเย็น ข้างนอกก็มีดไปหมดแล้ว
เก็บของบนโต๊ะเสร็จ พิมพ์ลดาหยิบกระเป๋าขึ้นมา เลิกงาน
แผนกวางแผนโฆษณาอยู่บนอาคารบริษัทโฆษณายี่เซงก รูปจำกัดชั้นที่ 12 รอลิฟต์ต้องใช้เวลาเล็กน้อย แต่เดิมเวลา นี้ไม่ควรมีใครในบริษัทอีก แต่เมื่อพิมพ์ลดากดลิฟต์ กลับพบ ว่ามันลงมาจากชั้นบนสุด
ประตูลิฟต์เปต ภายในลิฟต์ดนผ่าหนึ่งคงไร้สายเลือด แฟขึ้น ส่วนบนเป็นเสื้อขนสัตว์ รองเท้าบูทกคอ หมวกเด็ก ฝ่ายชนิดมีปีกสองข้างกันหิมะ ยามค่ำคัน ยั่งส่วa ) ต่า…ผู้ชาย!
พิมพ์ลดาไม่เคยเห็นชายคนนี้ในบริษัทนาศอน เธอยง เข้าใจได้ยากว่าทำไมชายคนนี้ลงมาจากชิ้นบนสุด พึ่งรู้ไว้ ว่าขึ้นบนสุดเป็นห้องทำงานของคุณปรดา นักแสดงที่ได้รับ รางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมประธานคนใหม่ของบริษัท โฆษณาย่เซงกรุ๊ปจำกัด!
แม้ว่าปกติพิมพ์ลดามักจะไม่ชอบอ่านนิตยสารชบชิบ แต่ ข่าวของประธานคนใหม่นักแสดงที่ได้รับรางวัลนัดที่แสดง หญิงยอดเยี่ยมคนนี้ของพวกเขา เธอยังได้ยินข่าวร่าลือกัน ในสำนักงานทุกๆวัน ฟังว่า คุณปรตานี้กับคุณปยุด ประธาน บริษัทไฮไฮกรุ๊ปจำกัดเหนียวติดกันเหมือนแลคเกอร์ พิมพ์ ลดาเคยเห็นคุณปยุดนี้ในข่าว ไม่ใช่ลักษณะของผู้ชายคนนี้ ที่อยู่เบื้องหน้าทั้งมวล
นักแสดงที่ได้รับรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมแอบเสพ สุขในสำนักงาน?
เมื่อเกิดความคิดนี้ขึ้น พิมพ์ลดารีบตบให้มันกระเด็น กระเซ็นออกไปจากสมองทันที
“คุณผู้หญิง คุณไม่เข้ามาเหรอ?” เห็นพิมพ์ลดาอยู่นอก ลิฟต์ จ้องเขานิ่งงั้น ไม่ได้เข้ามาในสิฟต์เป็นเวลานาน ผู้ชาย ในลิฟต์จึงเดือนเธอประโยคหนึ่ง ก่อนที่ประตูลิฟต์จะปิดอีกครั้ง
“โอ๊ะ?โอ๊ะ! เข้า” พิมพ์ลดาถอนความคิดกลับมา เข้าไปในลิฟต์
รีบ
“ชายคนนี้เป็นใคร ไม่ใช่ธุระอะไรของฉันนี่!” ในใจ แอบโต้ตอบครั้งหนึ่ง พิมพ์ลดาไม่ไปคิดคำนึงถึงตัวตน สถานภาพของชายคนนี้ที่อยู่ข้างหลังอีก
