แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
บทที่ 543 มังกรเก้าสังหาร！
“เงินรางวัลที่คุณชายหลีให้สำหรับแกนะ มากถึงพันล้านแล้ว อีกคนก็ห้าร้อยล้าน พวกแกสองคนต้องตายแน่” ชายคนนั้นพูดอย่างเย็นชา
พอได้ยินผู้ชายคนนั้นพูดถึงเงินรางวัลของหลีชิงเยียน เฉินเป่ยใจกระตุกวูบเลย!
เขาตากระตุก สีหน้าเย็นชาฉับพลัน “แกต้องตาย!”
ทันใดนั้นเส้นเลือดบนแขนเฉินเป่ยปูดโปน! ราวกับมังกรเลือดเดือด! กล้ามเนื้อแขนเกร็งแข็งขึ้นมา!
“ไฮ่ย่า–!” เฉินเป่ยตะคอกเสียงดังออกมา! ข้อมือกวาดออกเป็นเส้นน่ากลัว ส่งพลังน่ากลัวสะท้านฟ้าออกมา!
“แกร๊ง!” ดาบยาวที่หน้าอกโดนเขาใช้พลังอันน่ากลัวนั่นบังคับดึงออกมา!
ทันใดนั้น.. ! เฉินเป่ยกระตุกไปทั้งร่าง! มือที่จับดาบยาวยกขึ้น.. ! กวาดดาบผ่านไหล่ออกไปในท่าเดียว!
“โครม—!” ร่างผู้ชายคนนั้นโดนพลังที่สะท้อนออกมาจากดาบยาว..จนกระเด็นไปหลายสิบเมตร!พื้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ! ร่างผู้ชายคนนั้นกระแทกเข้ากับพื้นอย่างแรง สภาพดูไม่ได้เลย!
สถานการณ์ในตอนนี้เงียบกริบสนิท!
วินาทีนี้..ทุกคนแทบกลั้นหายใจกัน! จ้องมองฉากนี้กันตาเขม็ง!
ราชาหลงคนนี้..น่ากลัวเกินไปแล้ว! ได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้..ยังสามารถทำให้อีกฝ่ายล่าถอยได้? !
ลี่ฉื่อเปลี่ยนสีหน้าทันที! จับจ้องเขม็งไปที่ราชาหลง! ท่าเมื่อกี้…เขารู้จักมันดี! นั่นคือ…วิชาโจมตีพิเศษ–ทุ่มข้ามไหล่!
แถมมันยังเป็นท่าทุ่มข้ามไหล่ที่ผ่านการโมดิฟายน์เฉพาะทางของกองทัพเยี่ยนจิงด้วย!
ราชาหลง เป็นคนกองทัพเยี่ยนจิงหรอ? เป็นไปได้ยังไงกัน? !
“ราชาหลง—! แกรู้จักท่าทุ่มข้ามไหล่ของกองทัพเยี่ยนจิงได้ยังไง? !” น้ำเสียงลี่ฉื่อสะท้านด้วยความตะลึงและไม่กล้าเชื่อ!
ลี่ฉื่อเข้าใจในที่สุดแล้วว่า..มิน่าเขารู้สึกมาตลอดว่าราชาหลงเหมือนกำลังปกปิดอะไรอยู่..ราชาหลงคนนี้..กำลังปกปิดความสามารถที่แท้จริงของตัวเองไว้! ราชาหลงคนนี้…กลับมีวิชาการโจมตีที่น่ากลัวขนาดนี้? !
วินาทีนี้ทุกคนในที่นั้นต่างตะลึงไปตามๆกัน
ชายชุดเทาปิดหน้าตากระตุก เขาตัดสินในทันที…ร่างพุ่งเข้าโจมตีทันควัน! เขาระดมยิงปืนกลเข้าใส่เฉินเป่ยอย่างบ้าคลั่ง!
วินาทีนี้มีแต่ลงมือก่อน ถึงจะได้เปรียบ! นี่เป็นภารกิจของเขา!ต้องจับตัวราชาหลงคนนี้ไปเอาเงินรางวัลให้ได้!
ห่างไกลออกไป คนชุดดำกลุ่มหนึ่งยังคงระดมโจมตีไม่หยุด!
ลี่ฉื่อสีหน้าเปลี่ยน ไม่ยอมแพ้! เขาพุ่งเข้าโจมตีเหมือนกัน!
“รีบลงมือซะ! จับให้ได้!” ลี่ฉื่อออกคำสั่งเสียงดัง! สายลับหลายสิบคนพากันล้อมวงเข้ามา! เฉินเป่ยสีหน้าเคร่งเครียด! ตอนนี้เขารับศึกรอบด้านจริงๆ!
“เหอะๆ—! เงินรางวัล ฉันต้องได้แน่ คำสั่งของคุณชายหลีฉันต้องทำให้สำเร็จให้ได้!” ด้านหลังผู้ชายคนนั้นตะคอกดังด้วยความโกรธ! ร่างเขาผลันเข้ามา ดาบยาวตวัดฟันอากาศ! ส่อประกายเย็นยะเยือกออกมาท่ามกลางแสงอาทิตย์!
รายล้อมเฉินเป่ย..คนมากมายรายล้อมเข้ามา! ดูน่ากลัวสะท้านฟ้านัก!
ภายใต้หน้ากากของราชาหลง สีหน้าเฉินเป่ยเคร่งเครียดหนัก! วันนี้…คงต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!
ทันใดนั้นร่างเฉินเป่ยขยับอีกครั้ง!กลายเป็นเงาร่างน่ากลัว! ในเมื่อต้องสู้—-งั้นสู้!
จากนั้นเสียงร้องดั่งมังกรกู่ร้องก้องเทียนดังขึ้น! มีดหลงหยาแปลงเป็นรังสีฆ่า น่ากลัวดุจดาวตกสะบัดใส่รอบทิศ!
ขอเพียงร่างราชาหลงพาดผ่าน เลือดสดสาดกระเซ็น!
ด้านหน้า…ลี่ฉื่อรังสีอำมหิตพุ่งปรี๊ด บรรยากาศน่ากลัวขึ้นทันที!
ห่างไปไม่ไกล ชายชุดเทาปิดหน้ายังคงระดมยิงปืนกลรัวๆ!
ด้านข้าง..ผู้ชายคนนั้นตวัดดาบยาวไปมา ประกายทองวาบไหว!
เฉินเป่ยรับศึกรอบด้าน…ร่างเขาพลิ้วไหวเป็นประกายไฟ ต่อสู้กับศัตรูรอบด้าน! ทุกการโจมตี บาดแผลบนตัวเขาก็จะฉีกขาดออก เลือดสดไหลเลอะเปรอะเปื้อนเสื้อผ้าเขาไปหมด สภาพดูแย่มาก!
เฉินเป่ยในตอนนี้ในที่สุดก็แสดงฝีมืออกมาหมด..เผยรังสีอำมหิตอย่างไม่ปิดบัง! ดั่งนี้เกิดเป็นทางที่เต็มไปด้วยเลือด!
นั่นเป็นฝีมือการฆ่าเฉพาะตัวของราชาหลง!
“ไฮ่ย่า—! “ ดาบยาวของชายคนนั้น ประกายดาบสะท้อน ราวกับสาบานจะฟันเฉินเป่ยเป็นผุยผงก็ไม่ปาน!
เฉินเป่ยหลบหลีกไม่หยุด! มีดหลงหยาปะทะกับดาบยาวอย่างแรง..มีดหลงหยาโดนปะทะอย่างแรงร้อนผ่าวเต็มมือ!
ชายคนนั้นสีหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ เขายกดาบยาวขึ้นตวัดฟาดฟันลงไป!
“ตาย—!” เขาสีหน้าบิดเบี้ยว ดาบยาวในมือสะบัดไป!
ดาบยาวเป็นอิสระ..เร็วปานฟ้าฟาด..เร็วทะลุแซงอากาศ พุ่งไปทางหัวของเฉินเป่ย!
วินาทีนี้ร่างเฉินเป่ยหลบหลีก..หลบทันพอดี!
วินาทีนี้เฉินเป่ยพลิกร่างอีกครั้ง! ร่างเขากลายเป็นเงา! เขาปราดเข้าไปหาดาบยาวทันที!
“แกร๊ง–!” ดาบยาวสะท้านกลางอากาศ! เฉินเป่ยพุ่งไปที่หน้าดาบยาว มีดหลงหยาตวัดมาสกัดกั้นไว้!
“ปิ้ว!” ทันใดนั้นกระสุนปืนพุ่งมาที่แขนเฉินเป่ย! ชายชุดเทาปิดหน้าระดมยิงปืนกลรัวๆใส่เฉินเป่ย กะอาศัยโอกาสนี่จัดการเฉินเป่ยซะ!
ทันใดนั้น ผู้ชายคนนั้นพุ่งทะยานเข้ามา…ดาบยาวในมือยกขึ้น ฟันไปที่เฉินเป่ยอย่างแรงอีกครั้ง!
เฉินเป่ยโดนแรงดาบยาวซัดกระเด็น…รอยแผลยาวพาดผ่านท้องของเขา! มองไปที่บาดแผล…เลือดสดไหลกระจาย!
ดาบยาวเล่มนั้นคมไม่มีใครเทียม…ตอนนี้บนดาบเปื้อนเลือดสดของราชาหลง สะท้อนแสงอาทิตย์ดูน่าหวาดเสียวนัก!
ร่างเฉินเป่ยกระแทกลงพื้นอย่างแรง..ดาบยาวฟาดฟันลงมา…ลงมาที่หัวเฉินเป่ย!
“แกร๊ง!” ดาบยาวฟาดฟัน เฉินเป่ยรับไว้ทัน! ค้างกลางอากาศ!
เฉินเป่ยหรี่ตามอง..จ้องผู้ชายคนนั้นเขม็ง!
“หลีเซ่าเทียนทำกันเกินไป ดังนั้นฉันจะฆ่ามันแน่! คนแรกแกโดนก่อนเลย!” น้ำเสียงเฉินเป่ยเย็นเยือกผิดธรรมชาติ! วินาทีนี้เขาเดือดจัดแล้ว!
“ฝันกลางวันแล้ว!” ผู้ชายคนนั้นสบถคำ ดาบยาวอานุภาพรุนแรง เกือบจะทะลุหน้ากากเฉินเป่ยแล้ว! รังสีอำมหิตระเบิดออกมาจากตัวเฉินเป่ย!
เขาตวัดมือปัดดาบยาว กระเด็นออกไป!
ผู้ชายคนนั้นก็โดนสะบัดกระเด็นเหมือนกัน.. !
“ไม่มีใครพิพากษา งั้นฉันจะพิพากษาแทนสวรรค์เอง!” เฉินเป่ยพุ่งร่างขึ้นสูง มีดหลงหยาตวัดบิน พุ่งไปทางผู้ชายคนนั้น!
ในเวลาเดียวกัน ลี่ฉื่อและชายชุดเทาปิดหน้าด้านหลังต่างตามติดไม่ลดละ! เวลานี้ราชาหลงกำลังเสียเลือดมาก อาศัยจังหวะนี้จับเขาให้ได้ซะเลย!
นี่…เป็นสงครามที่ไม่มีผิดถูก! เงาร่างสี่ร่างพัวพันเข้าหากัน!
ภายใต้หน้ากากราชาหลง รังสีอำมหิตเฉินเป่ยทะลุฟ้า ในที่สุดก็ไม่ต้องปกปิดอีกต่อไป! เขาที่เจอศึกรอบด้านตอนนี้รู้สึกมีลางสังหรณ์ไม่ดี! บางทีวันนี้..เขาอาจจะจบชีวิตลงที่นี่… !
“คนแรกที่จะตายคือแก!” เฉินเป่ยสองตามีประกายเย็นเยียบดุจน้ำแข็ง น่ากลัวมาก!
“ฮะฮะฮะ! แกสิตาย!” คนนั้นหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง! ตอนนี้เขาเหมือนปีศาจร้ายน่ากลัว ดูอึมครึมมาก!
“บึ้ม!” ดาบยาวตวัดมา ส่อประกายแวบวาบ พุ่งไปหาเฉินเป่ยอย่างรุนแรง! เฉินเป่ยตากระตุก หลบหลีกทันควัน!
“ย๊ากซ์—!” จังหวะนั้นเฉินเป่ยหรี่ตาลง! พุ่งเข้าโจมตี!
วินาทีนั้น..ทุกคน..เหมือนได้ยินเสียงมังกรกู่ร้อง.. ! เสียงคำรามของมังกร!
ท้องฟ้า..โดนรังสีอำมหิตหลอนบรรยากาศไปหมดแล้ว! เหมือนโดนแช่แข็งอยู่ในวินาทีนั้น!
ดาวตกสองดวงพุ่งเข้าหากัน..จากนั้นปะทะกันอย่างแรง!
“บึ้ม–!” อาวุธนับไม่ถ้วนปะทะกันจนสั่นสะเทือน..กลายเป็นเสียงคำรามสะท้านฟ้า! เพราะ..เร็วมากเกินไปจริงๆ! เสียงทั้งหมดหลอมรวมกันเป็นจุดเดียว สะท้านก้องในอากาศ!
กระสุนปืนนับไม่ถ้วนสาดกระเซ็น… ! สะท้านฟ้าสะเทือนดิน!
ทุกคนในที่นั่น..ต่างได้ยินเสียงอันเลือนสั่นสะเทือนฟ้า..แต่ละคนหน้าเคร่งเครียด..ตัวสั่นเทา!
“บึ้ม—!” ผู้ชายคนนั้นทนไม่ไหวในที่สุด..ร่างกระตุกอย่างแรง..โดนพลังน่ากลัวบางอย่างทำลอยกระเด็น!
“แกร๊ง!” ดาบยาวหลุดมือ…ลอยไปเสียบทะลุพื้น!
ผู้ชายคนนั้นล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรง..พื้นแตกเป็นเสี่ยงๆ!
เขาล้มลุกคลุกคลานตัวสั่นเทา “พรีด!” กระอักเลือดออกมาคำโต!
เฉินเป่ยผลุนผลัน กลายร่างเป็นประกายไฟพุ่งเข้าหา.. !
“ฉันบอกแล้ว แกตายแน่!” เฉินเป่ยพูดด้วยน้ำเสียงอำมหิต สะท้อนไปมาในอากาศ!
“มังกร!” เฉินเป่ยพูดเย็นๆออกมาหนึ่งคำ..เขาก้าวเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าว..ทั้งร่างราวกับเคลื่อนย้ายฉับพลัน..เลื่อนไปข้างหน้าด้วยความเร็ว..เร็วจนถึงขีดสูงสุดของมนุษย์!
“พรืด!” เฉินเป่ยเลื่อนไปข้างหน้าผู้ชายคนนั้นฉับพลัน มีดหลงหยาปรากฎ! แทงเข้าที่หน้าอกด้านขวาผู้ชายคนนั้นอย่างแรง!
ผู้ชายคนนั้นร่างกระตุกแรง! เขาเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว! ตอนนี้เขาถึงค้นพบความน่ากลัวของผู้ชายตรงหน้า!
มันเป็นอะไรที่เขาไม่สามารถต่อต้านได้เลย!
ตัวเขาในตอนนี้ ต้องหนี!
ผู้ชายคนนั้นอดกลั้นเลือดที่ไหลจากหน้าอกด้านขวา มือถือดาบยาวถอยหลังหนี! เขาหนีอย่างเร็ว จนร่างแทบกลายเป็นเงา! มันเป็นสิ่งที่กระทำออกมาอย่างอัตโนมัติเมื่อต้องการหนีตาย!
“ตัด.. !” ด้านหลัง เสียงน่ากลัวราวปีศาจร้ายของเฉินเป่ยดังขึ้นอีกครั้ง! เฉินเป่ยก้าวเท้าเข้าหา ทั่วทั้งร่างสาดออร่าน่ากลัวสะท้านฟ้า!
มีดหลงหยาพุ่งอย่างเร็ว เข้าแทงทะลุท้องของผู้ชายคนนั้น.. !
เลือดสดไหลรินตามเสื้อผ้าของผู้ชายคนนั้นฉับพลัน! งวดนี้แทงทะลุตับเขาเลยทีเดียว!
ผู้ชายคนนั้นสีหน้าบิดเบี้ยว และถอยหลังอย่างแรงในเวลาเดียวกันด้วย!
