บทที่ 545 ไม่รู้กำลังตัวเอง!
….
ภายในโรงแรม หลีเซ่าเทียนนั่งลิฟท์ลงไปชั้นล่าง ด้านล่างมีรถมารอแล้ว เขาต้องรีบขึ้นรถหนี!
ทันใดนั้น หลีเซ่าเทียนได้ยินเสียงรถดังจากด้านนอก..เขาสีหน้าเปลี่ยนฉับพลัน รีบพุ่งไปที่หน้าต่างดู!
ชิ้ง! สีหน้าหลีเซ่าเทียนเปลี่ยนฉับพลัน! แค่มองไปที่หน้าต่าง เขาก็เห็นร่างที่เสมือนปีศาจร้ายนั่นเลย.. !
หลีเซ่าเทียนตัวกระตุก แทบล้มลงพื้น!
การ์ดด้านหลังรีบพยุงเขาขึ้นมา สีหน้าหลีเซ่าเทียนซีดเผือด..เหงื่อเต็มหน้า!
“มันมาแล้ว.. !มันมาแล้ว!” หลีเซ่าเทียนร้องออกมาด้วยเสียงสั่นเทา สภาพเขาในตอนนี้ไม่เหลือดีเลย “นั่งรถไม่ได้…เปลี่ยน! ไปเครื่องบินแทน!”
“คุณชายครับ! บนดาดฟ้าไ รงแรมมีเฮลิคอปเตอร์ของคุณอยู่ครับ!” การ์ดรีบบอก
“เปลี่ยนเป็นเครื่องบิน! เร็ว! หลีเซ่าเทียนสีหน้าดำสลับเขียว! ตอนนี้ยิ่งตกใจจนเดินไม่ไหวแล้ว! เขาถูกการ์ดหิ้วตัวไปทางดาดฟ้าอย่างรวดเร็ว!
ในเวลานี้คุณชายหลีคนนี้…คุณชายรองบ้านหลีแห่งเยี่ยนจิง..กลับต้องมาหนีตายแบบนี้! แถมนี่ยังอยู่ในเยี่ยนขิงนะ! หนีตายในถิ่นตระกูลเขาเอง! นี่…มันเป็นเรื่องที่หยามน้ำหน้าบ้านหลีมากที่สุดในประวัติศาสตร์เลย!
วันนี้ ต่อให้หลีเซ่าเทียนหนีพ้นไปได้..ในอนาคต..เขาก็ต้องเหลือบาดแผลในใจครั้งนี้ไว้แน่!
ในโรงแรม..เงาร่างดั่งปีศาจร้ายอเวจีกำลังเดินพล่านในโรงแรมกว้างใหญ่..หน้ากากเขี้ยวเหมือนกำลังสำแดงออร่าอำมหิตของเขา..เขามองหาร่างหลีเซ๋าเทียนไม่หยุด!
“หลีเซ่าเทียน..ของขวัญจากหู้ไห่..ได้เวลาคืนให้แกละ.. แกหนีไม่รอดหรอก..” เสียงเฉินเป่ยเหมือนปีศาจจากนรก สะท้อนในห้องโถงไม่หยุด!
ด้านหลัง..การ์ดมากมายพุ่งเข้ามาด้วยความโกรธ!
ทันใดนั้น..ภายใต้หน้ากาก เฉินเป่ยหรี่ตามองเขม็ง! เขายิ้มมุมปาก!
จู่ๆเฉินเป่ยก็ยกเท้าขึ้นเตะ!
“ปึ้ง!” ร่างเขาพุ่งขึ้นฟ้า! พื้นใต้ฝ่าเท้าเขาแตกออกเป็นเสี่ยง!
ลูกกระสุนนับไม่ถ้วนสาดมาในอากาศ! กะจะยิงเขาให้พรุน!
ร่างเฉินเป่ยพุ่งออกไปเร็ว! ค้างกลางอากาศ..และหมุนตัวอย่างรวดเร็วทั้งๆกลางอากาศ..จากนั้นพุ่งไปทางบันไดด้วยความเร็วสูง!
…
บนดาดฟ้าโรงแรม เฮลิคอปเตอร์เตรียมไว้พร้อมแล้ว คนขับรีบสตาร์ทเครื่องอย่างร้อนใจ ใบพัดมหึมาค่อยๆหมุน..จากนั้นหมุนเร็วมากขึ้น..เกิดเสียงดังสะท้านกลางอากาศ!
สีหน้าหลีเซ่าเทียนขาวซีด ภายใต้การหิ้วตัวของบรรดาการ์ด พุ่งไปที่ดาดฟ้า และวิ่งไปทางเฮลิคอปเตอร์!
ในโรงแรม พอได้ยินเสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์..เฉินเป่ยหรี่ตาทันที! เขาไม่คิดจะเสียเวลาประมือกับคนพวกนี้อีก..เขาผลุนผลัน..แปลงตัวเป็นประกายไฟ..พุ่งขึ้นไปบันไดไปด้วยความเร็วที่เร็วขึ้นหลายเท่า!
เฉินเป่ยกลายร่างเป็นประกายไฟ พุ่งทะลุประตูเหล็กดาดฟ้าเข้าไปเลย!
และตอนนี้เฮลิคอปเตอร์นั้นที่จอดบนดาดฟ้า กำลังเริ่มขึ้นบิน!
หลีเซ่าเทียนนั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ พอเห็นเฉินเป่ยจู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้น สีหน้าเขาเปลี่ยนทันที กลายเป็นเย็นชาถึงขีดสุด!
“เร็ว รีบขึ้นบิน!” หลี่เซ่าเทียนร้องตะคอกเสียงหลง!
คนขับเฮลิคอปเตอร์รีบบังคับคันเร่งขึ้นบิน!
เฮลิคอปเตอร์รีบบินขึ้นอย่างรวดเร็ว!
บนดาดฟ้าโรงแรม การ์ดของหลีเซ่าเทียนสีหน้าขมึงทึง ดึงอาวุธออกมา ยืนตั้งแถวกันหน้าเฉินเป่ยไว้! คิดจะสกัดเขาไว้!
“ยิงมันเลย! เอาให้เละเลย!” บนเฮลิคอปเตอร์ที่บินอยู่ น้ำเสียงหลีเซ่าเทียนพูดขึ้นมาอย่างคับแค้น!
ปืนของการ์ดทุกคนบนดาดฟ้าเล็งไกไปที่เฉินเป่ย…ระดมยิงรัวๆ!
“ปังปังปัง—!” ลูกกระสุนพุ่งไปทางเฉินเป่ยรัวๆ! เฉินเป่ยแปลงร่างจู่โจมกลับ!
“บึ้ม!” การ์ดด้านหน้าโดนปะทะลอยกระเด็นเอาดื้อๆ!
เฉินเป่ยสีหน้าเย็นชา เขาเพิ่มความเร็วมากขึ้น ใส่แรงลงที่สองเท้าพุ่งเร็วปานเสือชีตาร์!
เขาเหลือเงาร่างไว้บนดาดฟ้า…ทันใดนั้น…เขาถีบพื้นอย่างแรง! พุ่งขึ้นฟ้าอย่างแรง… ! บินขึ้นจากดาดฟ้า! ร่างเขาผลุดขึ้นราวกับนกอินทรี ขึ้นกลางอากาศ…พุ่งไปหาเฮลิคอปเตอร์ลำนั้น!
ซ้วบ! พอเห็นฉากน่ากลัวนี่! หลี่เซ่าเทียนหน้าถอดสี!
“บินขึ้น! บินขึ้นเร็ว!” หลีเซ่าเทียนหวาดกลัวลนลาน เขาเร่งคนขับเฮลิคอปเตอร์ไป และก็ดึงปืนออกมาระดมยิงใส่เฉินเป่ยที่อยู่กลางอากาศรัวๆ!
“ปั้งปั้งปั้ง—!” กระสุนสาดใส่ไม่ยั้ง พากันพุ่งตรงไปที่เฉินเป่ยที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศ!
มีดหลงหยาในมือเฉินเป่ยปรากฏขึ้นฉับพลัน..และพุ่งไปที่เฮลิคอปเตอร์.. !
ในเวลาเดียวกัน บนดาดฟ้า ยามรักษาความปลอดภัยหลายร้อยคนพุ่งเข้ามาเหมือนกัน! พอเห็นฉากนี้เข้า ตำรวจทั้งหมดพากันตะลึง!
ลูกกระสุนสาดไปยังร่างเฉินเป่ยที่ลอยอยู่กลางอากาศ!
เฉินเป่ยเริ่มปฏิบัติการกลางอากาศ..มีดหลงหยาสะบัดหมุนหลบกระสุน!
วินาทีนั้น มือเฉินเป่ยใกล้จะจับเฮลิคอปเตอร์ได้ในอีกไม่กี่ซม… แต่สุดท้ายก็ก็พลาด.. !
เฮลิคอปเตอร์บินขึ้นสูงเหนือหัวเฉินเป่ยอย่างรวดเร็ว! ร่างเฉินเป่ยก็โดนแรงโน้มถ่วงของโลกดึงไว้..เขาหล่นลงพื้นอย่างรวดเร็ว!
วินาทีนี้ ทุกคนต่างถอนหายใจโล่งอก! ในที่สุด..ก็กำจัดเขาได้แล้ว!
นี่มันบนดาดฟ้าที่สูงหลายสิบเมตรเลยนะ! คนเดียวตกลงมาจากที่สูงหลายสิบเมตรนี่..ตายแน่นอน!
สายตาหลีเซ่าเทียนฉายแววดีใจขึ้นมาวูบหนึ่ง..ไอ้เฉินเป่ยนี่..ในที่สุดก็กำจัดมันได้ซักที! มุมปากเขายิ้มขึ้นมาอย่างมาดร้าย!
บนเฮลิคอปเตอร์ สีหน้าหลีเซ่าเทียนแดงก่ำ เขาจ้องมองเฉินเป่ยที่ตกไปอย่างรวดเร็วเขม็ง..ใบหน้าของหลีเซ่าเทียน..ยิ้มบิดเบี้ยวอยู่! ยิ้มอย่างบ้าคลั่ง!
“ฮะฮะฮะ!ฮะฮะฮะฮะ! เฉินเป่ย… ! แกก็มีวันนี้จนได้! แกต้องตายใต้เท้าฉันเนี่ยแหละ! ไปตายซะเถอะ!” ปืนในมือหลีเซ่าเทียนเล็งยิงเฉินเป่ยที่กำลังตกด้วยความเร็ว..เขากดลั่นไก! ต่อให้ตาย เขาก็จะทำเฉินเป่ยเละเป็นโจ๊ก! หาศพไม่เจอเลย!
ลูกกระสุนนับไม่ถ้วนสาดใส่ราวกับฝนห่าใหญ่!
เฉินเป่ยร่วงลงอย่างรวดเร็ว…มีดหลงหยาในมือสะบัดเร็ว ปัดลูกกระสุนที่ยิงเข้ามาหาออกกระเด็น…
ในวินาทีที่เขาจะชนพื้นอย่างจังนั้น..ร่างเขาเด้งขึ้นมา..และพลิกตัวอย่างรวดเร็ว… !
“บึ้ม—!” เฉินเป่ยงอร่างตัวเองเข้าหากันจนเป็นลูกกลม..และกระแทกพื้นอย่างแรง!
พื้นที่แฉะชื้นสาดกระเซ็นในพริบตา..วินาทีนั้นร่างเฉินเป่ยพลิกตัวอย่างรวดเร็ว และสลัดแรงกระแทกออกไปได้หมด! บนพื้นโดนกระแทกจนเป็นหลุมใหญ่..ฝุ่นผงฟุ้งกระจาย!
บนดาดฟ้า การ์ดหลายคนพุ่งมาที่ขอบตึก ทุกคนต่างพากันจ้องมองไปที่ด้านล่างอย่างสงสัย..
บนพื้นท่ามกลางฝุ่นผงนับไม่ถ้วน..เขาค่อยๆคลานขึ้นมาจากหลุม..ทั้งตัวเขามีแต่ฝุ่น ดูสกปรกมาก..ร่างสั่นเทาเล็กน้อย..แต่..ร่างเขากลับกระแทกใจทุกคน น่ากลัวอะไรขนาดนี้!
บึ้ม! วินาที..คนหลายร้อยคนบนดาดฟ้า..ทุกคนพากันตะลึง!
ทุกคนเบิกตาโพลง จ้องมองเขม็งไปที่ภาพอันน่ากลัวด้านล่างบนพื้นนั่น..นี่..เป็นไปได้ยังไง? !
กลางอากาศ บนเฮลิคอปเตอร์..หลีเซ่าเทียนดวงตาเบิกกว้างแทบถลน..เขาหวาดกลัวมาก..จ้องมองฉากเบื้องล่างเขม็ง..นี่..เป็นไปได้ยังไง! มันรอดมาได้ไง? ! เป็นไปได้ยังไง!
เฉินเป่ยค่อยๆเดินขึ้นมาจากหลุมทีละก้าว ทั้งตัวเขาเต็มไปด้วยฝุ่นดิน แต่สายตากลับเย็นชาอย่างมาก
เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้น มองเฮลิคอปเตอร์เครื่องนั้นที่บินอยู่กลางอากาศ รังสีอำมหิตแผ่ซ่านอยู่ในดวงตาเขาอ
บนเฮลิคอปเตอร์ หลีเซ๋าเทียนสีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความกลัว เขาตะคอกดังใส่คนขับ “เร็ว! ไปเร็ว! ไปจากที่นี่!”
ในเวลานี้คุณชายรองบ้านหลีคิดอยู่แค่อย่างเดียว! หนี! หนีไปจากหู้ไห่ซะ! ขอเพียงเขาหนีกลับเยี่ยนจิงได้..ทั้งหมดก็จะอยู่ในการควบคุมของเขา! เยี่ยนจิงเป็นศูนย์กลางบ้านหลีของเขา กำลังหลักทั้งหมดใช้ในการรักษาเยี่ยนจิง! พอเขากลับเยี่ยนจิง ก็จะมีวิธีการนับไม่ถ้วน…ทำให้องค์กรนี้ล่มสลาย ทำให้เจ้าบ้าเอ๋อตงเฉินนี่ตายไม่เหลือซากเลย!
เฮลิคอปเตอร์บินอยู่กลางอากาศระยะหนึ่งและนำพาเสียงใบพัดมหึมาบินไปทางทิศเหนือ!
บนพื้น เฉินเป่ยจ้องเขม็ง ตะคอกใส่เฮลิคอปเตอร์ที่บินหนีไป “หลีเซ่าเทียน แกหนีไม่รอดหรอก!”
เสียงเฉินเป่ยเข้มแข็งหนักแน่น สะท้านสะเทือนอากาศ
เฉินเป่ยสีหน้านิ่งเฉย ค่อยๆเดินไปที่หน้าประตูโรงแรมที่มีรถคันหนึ่งจอดอยู่…