บทที่ 574 การรับรอง
หยูนหลิงเซียวไม่เคยโดนใครดูถูกแบบนี้มาก่อน ไม่เคยเลย
นับจากวันแรกที่ก่อตั้งแก๊งเทพมารขึ้นมา หยูนหลิงเซียวก็มีชื่อเสียงโด่งดัง เป้าหมายที่ตายในมือเขามีมากมายนับไม่ถ้วน
จนต่อมาได้รับการสนับสนุนขาก “รัฐสภามืด”ในตำนานซึ่งเป็นอำนาจต่างประเทศ ทำให้แก๊งเทพมารพัฒนาไปได้อย่างรวดเร็วในเวลาสั้นๆไม่กี่ปี ขจัดคู่ต่อสู้ไปได้มากมาย เลือดมากมายไม่รู้เท่าไหร่ไหลนองอำนาจกลุ่มอื่น ถึงได้ฐานะแก๊งเทพมารในตอนนี้มา
และในโลกใต้ดินของเยี่ยนจิง ความสัมพันธ์ของหยูนหลิงเซียวหัวหน้าแก๊งเทพมารกับ “รัฐสภามืด”ที่เป็นอำนาจต่างประเทศนั่นก็มีวิธีพูดและข่าวลือมากมายออกมา
เคยมีข่าวลือว่า “รัฐสภามืด”ที่เป็นตัวการสร้างโลกมืดขึ้นมานั่นเคยประกาศรับหยูนหลิงเซียวเข้าเป็นสมาชิกหนึ่งของพวกเขา เพียงแต่ว่าต่อมาโดนปฏิเสธแล้ว
สรุปก็คือหลังจากก่อสร้างแก๊งเทพมารขึ้นมา จากนั้นตามการเติบโตของฐานะในโลกใต้ดินเยี่ยนจิงของแก๊งเทพมาร ร่องรอยของหัวหน้าแก๊งอย่างหยูนหลิงเซียว ก็ยิ่งลึกลับมากขึ้น
ในที่สุดปฏิบัติการสังหารราชาหลงในครั้งนี้ ทำให้ทีมย่อยนักฆ่าคนหนึ่งแทบจะตายหมดทีม ในที่สุดก็ดึงดูดความสนใจของหยูนหลิงเซียวสำเร็จ ทำให้หัวหน้าแก๊งในตำนานคนนี้ตัดสินใจลงมือด้วยตัวเอง
หยูนหลิงเซียวลงมือ ไม่เพียงแค่เพื่อให้จบสวยกับจิง และยิ่งอยากรู้จักราชาหลงในตำนานจริงๆว่า แกร่งแค่ไหนกันแน่ จะต่างกับผู้ชายคนนั้นที่ทุกคนพูดถึงกันมากแค่ไหน
แต่พอเขามาถึง ราชาหลงกลับไม่ได้ทำตามที่เขาคาดหวังคือสู้กับเขา แต่กลับเหยียดหยามเขาเข้าให้ พูดออกปากเลยว่า เขาไม่คู่ควรให้ราชาหลงประมือด้วย และยังให้ผู้หญิงคนหนึ่งมาสู้กับเขาอีก!
ทั่วทั้งโลกใต้ดินเยี่ยนจิง คนที่หาญกล้าโอหังกับเขาแบบนี้มีไม่กี่คน!
หลังจากเฉินเป่ยทิ้งคำพูดนี้ไว้ ก็หมุนตัวเดินไปทางเครื่องบินส่วนตัว
ซูเหลยเหมือนโดนแช่แข็ง เธอยังไม่ได้ทันได้สติกลับมา เฉินเป่ยก็ให้เธอรับมือแทนเขา ทำเอาเธอมึนงง มองไปทางเฉินเป่ยด้วยสายตาสงสัย ไม่รู้ว่าหมอนี่คิดจะทำอะไรกันแน่
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
ทันใดนั้น!หยูนหลิงเซียวตะคอกออกมาเรียกเฉินเป่ยไว้
แต่ย่างก้าวของเฉินเป่ยกลับไม่ได้ชะลอเลยแม้สักนิด ยังคงเดินไปทางเครื่องบิน
หยูนหลิงเซียวสีหน้าเย็นชาฉับพลัน มือที่ถือแก้วไวน์นั้นใช้แรงอีกครั้ง แก้วไวน์ที่เดิมปริแตกอยู่แล้วถึงคราวแตกกระจายเป็นเศษแก้วพร้อมเสียง “เพล๊ง” !
พูดน่ะช้า ทำน่ะเร็ว ทันใดนั้นหยูนหลิงเซียวยื่นมือออกมาจับเศษแกวที่แตกกระจายกลางอากาศไว้ทัน และสะบัดข้อมืออย่างรวดเร็ว!
“ฟิ้ว!”
เศษแก้วบินจากมือหยูนหลิงเซียวมุ่งไปด้านหลังเฉินเป่ยอย่างรวดเร็ว!
ความเร็วของเศษแก้วมันเร็วจริงๆ ถึงขนาดตัดผ่านอากาศเกิดเป็นเสียงขึ้นมา!
ซูเหลยตากระตุกอีกครั้ง!
เศษแก้วมันคมเกินไป สะบัดผ่านอากาศ ก่อเกิดเสียงตัดอากาศขึ้น!
พลังของเศษแก้วคมปลาบหนักหนากว่าลูกกระสุนมากนัก!
ไม่เพียงแค่นั้น ซูเหลยยังคิดไม่ถึงเลยว่า ความเร็วของเศษแก้วไวน์นี้จะเร็วปานสายฟ้าแลบ พริบตาเดียวก็ใกล้ไปถึงหลังเฉินเป่ยแล้ว!
“หาเรื่องตาย…”หยูนหลิงเซียวยืนอยู่ที่เดิม ค่อยๆหยิบผ้าสีขาวสะอาดออกมาอย่างน่ามอง และเช็ดคราบไวน์ที่หกลงเสื้อเขา ในเวลาเดียวกัน สองตาเขาจับจ้องมองเฉินเป่ยไม่ลดละ เขาต้องได้เห็นเฉินเป่ยล้มลงกับตา ถึงจะสาสมใจ!
“ชิ้ง!”
ความเร็วของเศษแก้วเร็วจนแทบมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น พริบตาเดียวก็มาถึงด้านหลังของเฉินเป่ย!
พอเห็นฉากนี้ หยูนหลิงเซียวยิ้มมุมปากอย่างมาดร้าย…เศษแก้วไวน์เล็กๆนี้เพียงพอจะเอาชีวิตราชาหลงได้!
ในตอนที่เศษแก้วกำลังจะเสียบเข้าไปที่หลังเฉินเป่ย…ทันใดนั้นเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น!
วินาทีต่อมา สองตาหยูนหลิงเซียวกระตุก ฉายแววไม่เชื่อสายตาตัวเองขึ้นมา!
“แกร๊ง!”
ได้ยินเสียงสะท้อนกลับมาหนึ่งเสียงเท่านั้น เงาร่างอรชรแทรกเข้ามากึ่งกลางระหว่างเศษแก้วกับเฉินเป่ย และสกัดกั้นการทำร้ายถึงชีวิตนี้แทนเฉินเป่ยไปได้!
“ไม่!”
หลีชิงเยียนที่ยืนอยู่หน้าประตูเครื่องบิน วินาทีที่เห็นเฉินเป่ยกำลังจะโดนเศษแก้วเอาชีวิต เธอรับไม่ไหวหวีดร้องออกมา
และวินาทีต่อมานี่เอง หลีชิงเยียนอึ้งทันที!
“นี่…เป็นไปได้ยังไง!” ต่อให้หลีชิงเยียนผ่านเรื่องราวร้อยพันมา เธอยังคงจับจ้องมองภาพเบื้องหน้าอย่างตะลึง!
เธอเห็นซูเหลยเข้ามากั้นเฉินเป่ยไว้ ในมือซูเหลยถือมีดสั้นทหารเล่มหนึ่ง ประกายคมของมันสกัดการโจมตีของเศษแก้วเอาไว้ได้ การปะทะกันที่รุนแรงทำให้เศษแก้วแตกเป็นละอองผงและกระจายลงพื้นทันที ซึ่งโดนซูเหลยสะบัดลงไป
“ฮู่…” ซูเหลยผ่อนลมหายใจหนึ่งที ถึงจะสกัดกั้นการโจมตีได้ แต่มีดสั้นทหารในมือซูเหลยยังคงสั่นไม่หยุด
พลังของหยูนหลิงเซียวช่างอหังการ์น่ากลัวจริงๆ แค่สะบัดมือทีเดียว ก็สามารถทำให้เศษแก้วมีอานุภาพรุนแรงขนาดนี้ ทำให้ถึงแม้ซูเหลยจะสกัดไว้ได้ แต่ก็โดนพลังรุนแรงนี้ปะทะจนมือสะท้านเอาเหมือนกัน
เป็นคนแข็งแกร่งจริงๆ ซูเหลยมองไปทางหยูนหลิงเซียวที่สีหน้าเย็นชาอย่างหวาดระแวง
หยูนหลิงเซียวมองผู้หญิงคนนี้ที่เข้ามาขวางหน้าราชาหลงไว้ สามารถสกัดกั้นการโจมตีของตนได้ สายตาหยูนหลิงเซียวฉายแววแปลกใจวูบหนึ่งขึ้นมา
“ในเมื่อเธออยากตาย งั้นฉันจะสนองให้เอง” ทันใดนั้น หยูนหลิงเซียวเอ่ยปากพูดขึ้นเสียงเย็น จากนั้นย่างเท้าพุ่งเข้าหาซูเหลยอย่างรวดเร็ว!
“ระวัง!” หลีชิงเยียนที่ยืนอยู่หน้าประตูเครื่องบินเห็นหยูนหลิงเซียวขยับตัวแล้ว รีบร้องเตือนซูเหลยเสียงดัง
จากนั้นหลีชิงเยียนยังช้าไปหนึ่งก้าว จังหวะที่หลีชิงเยียนร้องออกไป หยูนหลิงเซียวก็มาอยู่ตรงหน้าซูเหลยแล้ว เขาเร็วมากเกินไปแล้ว! จนเมื่อเขามาอยู่ตรงหน้าซูเหลย ทำซูเหลยตกใจแทบตาถลน!
“ไฮ่ย่าส์” หยูนหลิงเซียวตะคอกออกมา และยกแขนขวาขึ้น เสื้อสูทบนแขนขวาเขาดึงรั้งกล้ามเนื้อเขาขึ้น จนเป็นเส้นโครงที่ทำให้คนตกใจมากเลยทีเดียว!
ซูเหลยสายตาจริงจัง กัดฟันยกสองแขนขึ้นกั้น!
“ปึ้ง!”
เสียงหนึ่งดังขึ้น หยูนหลิงเซียวพุ่งหมัดออกมา!
มีเสียงแล่นผ่านอากาศ หมัดนี้ของหยูนหลิงเซียวแกร่งมากจริงๆ แกร่งจนทำอากาศสะท้าน!
ซูเหลยต้านทานไม่ไหวถอยหลังไป เธอถอยไปอย่างทุลักทุเลห้าหกก้าวถึงยืนอยู่กับที่ได้
“แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง รับหมัดฉันแล้วไม่ตาย เธอก็เก่งมากแล้ว แต่มาขวางทางฉัน เธอยังไม่คู่ควรหรอก” หยูนหลิงเซียวมองซูเหลย พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เต็มไปด้วยแรงกดดัน
ซูเหลยตัวชาไปทั้งตัว เธอเงยหน้าขึ้นมองหยูนหลิงเซียว น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเหยียดหยามและดูถูกอย่างแรงกล้า ทำให้เธอรู้สึกโมโหขึ้นมา!
นี่เป็นความอยากเอาชนะที่แรงกล้าที่สุดตั้งแต่ซูเหลยเกษียณมา
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องปกป้องหลีชิงเยียนกับเฉินเป่ยเท่านั้นแล้ว นี่คือการรับรองความสามารถของเธอ ไอ้บ้าโอหังตรงหน้าคนนี้ต้องให้มันได้รับผลตอบแทนอย่างสาสม!
ร่างอรชรของซูเหลยส่งพลังงานน่ากลัวออกมา เธอหลังตรง มองหยูนหลิงเซียวที่สีหน้าเย็นชา สองตาเธอมองเขาด้วยแววท้าทาย
“ใช่ คืนนี้ ถ้ามีฉันอยู่ แกไม่มีทางฆ่าพวกเขาสองคนได้หรอก” ซูเหลยกัดฟันพูดเน้นออกมาทีละคำ!
“โอหัง…” หยูนหลิงเซียวแค่นเสียงออกมา เขาย่อลงครึ่งหนึ่ง จากนั้นสองเท้าเหยียบกระแทกพื้น ลอยตัวขึ้นฟ้า!
จากนั้น หยูนหลิงเซียวก็พุ่งลงมาโจมตีซูเหลย ท่าทีดูใหญ่โตมาก!
ซูเหลยสองขาฉีกออก ใส่พลังทั้งหมดตั้งท่ารอรับ!
เสียงดังสนั่นขึ้น พื้นรอบข้างซูเหลยกลายเป็นหลุมใหญ่ ร่างของซูเหลยโดนแรงมหาศาลกระแทกจนตัวชา พื้นรอบข้างแตกเละไม่มีชิ้นดี!
จากนั้น ซูเหลยยังไม่ได้ตั้งตัว พอหยูนหลิงเซียวลงพื้น เขาสะบัดมือเร็วปานสายฟ้าแลบ จับหมับเข้าที่หมัดของซูเหลย!
ทันใดนั้น แขนซูเหลยสลัดอย่างแรง! ใส่พลังลงไปเต็มที่! หยูนหลิงเซียวกำหมัดซูเหลยแน่น และสะบัดขึ้นไปกลางฟ้าทันที!
ซูเหลยสีหน้าเปลี่ยน! ไม่มีทางหนีเลย! ร่างเธอโดนโยนขึ้นไปราวกับว่าวที่เชือกขาด! เธอได้สติทันใด สองขาแยกกลางอากาศ ขายาวเตะเข้าไปที่หยูนหลิงเซียว! อากาศสั่นสะเทือน!
หยูนหลิงเซียวสีหน้าเปลี่ยน ร่างไวปานสายฟ้าแลบ รับขายาวของซูเหลยไว้ได้แต่ก็โดนสะบัดไปอย่างแรง!
“พลั่ก!” หยูนหลิงเซียวเหมือนโดนฟ้าฟาด เขาโดนสะบัดลงไปกองที่พื้น! พื้นโดนกระแทกจนเป็นหลุม….กลายเป็นรูปร่างคนขึ้นมา ฝุ่นคลุ้งกระจาย!
บรรยากาศดูชะงักไป! หลีชิงเยียนเบิกตากว้างมองทุกอย่างนี้! นี่…มันเป็นการต่อสู้ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย! การต่อสู้ฉากนี้…อยู่เหนือขอบเขตที่เธอจะคาดคิดได้เลย! ! ฝีมือของคนสองคนที่สู้กันอยู่ในสนามบินมันน่ากลัวเกินไป! น่ากลัวจนทำให้คนตกตะลึง!
