ตอนที่ 73 กำไลมรกต
“ถ้างั้น ผมจะหาเสื้อเชิ้ตของผมให้คุณไหม?” ทันทีที่จิรฐา พูดจบ เสียงเคาะประตูก็ดังมา ปล่อยพิมพ์ลดาออก เขาลุก ขึ้นไปเปิดประตูก่อน พิมพ์ลดาก็รีบตามเขาขึ้นมา
นอกประตู คุณพฤกษามองลูกชาย รอยยิ้มเต็มหน้า ถามว่า “พิมพ์ลดายังไม่นอนล่ะ?”
“แม่คะ” ได้ยินเสียงของแม่สามี พิมพ์ลดาก็ตามมาถึงที่ ประตู
ทันทีที่เห็นพิมพ์ลดา คุณพฤกษารีบจับมือเธอเข้าไปใน ห้องแล้วหันไปบอกกับจิรฐาว่า “ลูกชาย ไป เดินหมากรุกกับ พ่อเธอที่ห้องสมุด
“เอ๊ะ?” เมื่อแม่แก่เข้ามาในห้องก็รีบต้อนเขาเองออกไป จิร ฐาอดที่จะงงงันไม่ได้ “แม่ เวลานี้ พ่อผมท่านฝึกตัวอักษรน่ะ เดินหมากรุกอะไรอ่า?”
“ไอ้เด็กบ้า ให้เจ้าไปเจ้าก็ไป” ไม่รอให้จิรฐาตอบตกลง คุณพฤกษาก็ผลักเขาออกไปจากห้องนอนแล้วปิดประตู
ครั้งแรกที่เห็นจิรฐาถูกบังคับให้ยอมแพ้ พิมพ์ลดานี่ต้อง ทนกลั้นหัวเราะจนท้องแทบจะปวดแล้ว
“พิมพ์ลดาอา” คุณพฤกษาจูงพิมพ์ลดาให้นั่งลงที่ข้าง เตียง “แม่มีบางอย่างจะให้เจ้า” กล่าวพลาง พิมพ์ลดาเห็นคุณพฤกษาเอากำไลมรกตจากมือซ้ายของตนเองออกมา แล้วดึงมือของเธอไปจะช่วยเธอใส่
“แม่” พิมพ์ลดาเก็บมือไว้ “สิ่งนี้หนูรับไว้ไม่ได้ค่ะ รับไว้ไม่ ได้ค่ะ”
เห็นพิมพ์ลดาไม่รับ คุณพฤกษาปั้นหน้าเคร่งขรึม ดุร้าย “นังหนูโง่ กำไลนี้ถูกส่งผ่านจากคุณย่าของจิรฐามาให้ฉัน ตอนนี้เจ้าเป็นภรรยาของจิรฐา แน่นอนฉันต้องส่งมันต่อให้ เจ้า มีอะไรที่รับไว้ไม่ได้หรือ? ”
ได้ยินคำพูดของแม่สามีและเห็นกำไลที่เธอช่วยใส่ให้ ตนเอง ในใจพิมพ์ลดารู้สึกไม่ค่อยดี ดูเหมือนว่าครอบครัว ทางจิรฐาไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดไว้ว่าเห็นเรื่องสกุลรุณ ชาติทางครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญ ตรงข้ามกลับปฏิบัติต่อเธอ มาก
“ขอบคุณค่ะ แม่” เนื่องจากปฏิเสธไม่ได้ จึงต้องเก็บไว้ อย่างน้อยตอนนี้เธอเป็นภรรยาของจิรฐา แม้ว่าการแต่งงาน ของพวกเขาไม่ได้มีความรักกันมาก่อน
มองดูพิมพ์ลดา คุณพฤกษาก็รู้สึกชอบ ลูกชายของเธอนี้ ไม่เคยมีความสัมพันธ์ไปมาหาสู่กับหญิงสาวใดมาก่อน จู่ๆ ก็บอกว่าเขาเองแต่งงานแล้ว ในตอนแรกเธอตกใจจริง ๆ แต่ เมื่อเห็นพิมพ์ลดาเธอรู้สึกว่าสายตาของลูกชายของเธอก็ยัง นับว่าดี “พิมพ์ลดา จิรฐาเจ้าเด็กนั่นไม่ได้มีประสบการณ์ด้าน ความรักมากนัก เจ้าต้องอดทนกับเขาให้มากขึ้นในอนาคต ตกลงไหม? แม่รู้ว่าความอดทนสิ่งนี้ จริง ๆ ควรพูดกับเขาให้เขาอดทนต่อเจ้า แต่ฉันก็กลัวว่าเด็กโง่นั่นไม่เข้าใจอะไร เลย ไม่ทันระวังก็ผิดพลาดอะไรไป ปล่อยปละละเลยความ รู้สึกของเจ้า”
“แม่คะ” เกี่ยวกับเรื่องที่คุณพฤกษากล่าวว่าจิรฐาไม่ได้มี ประสบการณ์ในด้านความรัก พิมพ์ลดาไม่กล้าเห็นด้วยจริง ๆ ตรงข้ามตามที่เธอได้เห็น เขาควรมีประสบการณ์ช่ำชอง มากจึงจะถูก “จิรฐาเขาดีกับหนูมากค่ะ”
ได้ยินคําตอบของพิมพ์ลดาแฝงความเขินอายเล็กน้อย คุณพฤกษายิ้มอย่างพอใจ “โอเค ถ้างั้นแม่ไปนอนก่อนแล้ว เจ้ากับจิรฐาก็รีบเข้านอนแต่หัวค่ำ ใช่แล้ว” เธอส่งถุงใบหนึ่ง ที่เธอเพิ่งหิ้วมาให้พิมพ์ลดา “แม่คิดว่าพวกเจ้าควรจะกลับมา อยู่ จึงเตรียมชุดนอนให้เจ้าไว้ก่อน
ชุดนอน? พระเจ้า ท่านดูแลฉันมากเกินไปแล้ว! รับถุง ในมือของแม่สามีมา พิมพ์ลดารีบตอบ “ขอบคุณค่ะแม่
เมื่อคุณพฤกษาเดินออกไป พอเปิดประตูก็เห็นจิรฐาพิง ผนังข้างประตู มองไปที่ลูกชายของเธอ เธอทั้งโกรธทั้งตลก “ ทำไม ยังกลัวแม่เจ้าฉันรังแกสะใภ้ของเจ้าล่ะ?”
“ที่ไหนกัน เป็นพ่อได้ไปพักผ่อนแล้ว ผมก็ไม่กล้าไป รบกวนแล้วครับ! ” จิรฐายิ้ม โกหกตอแหลได้อย่างราบรื่น
เมื่อจิรฐาเข้ามาในห้อง พิมพ์ลดากำลังถือชุดนอนที่แม่ สามีเพิ่งส่งมาให้เตรียมจะไปอาบน้ำ เห็นเขา เธอหยุดฝีเท้า ลง ถามว่า “คุณจะอาบก่อนไหม?
จิรฐาเดินเข้าไปกอดเธอ ถามว่า “เมื่อครู่ แม่พูดอะไรกับ คุณ?” เขาคิดอยากจะแอบฟังอยู่ข้างนอกประตู แต่บ้านใน เขตทหารมีฉนวนกันเสียงที่ดีมากเกินไป
