เฉินเยี่ยนได้ยินคำพูดหวางนิว เธอไม่แปลกใจ ทำไมเธอไม่ให้เงินหวางนิว ก็เพราะเธอรู้ว่าเธอให้เงินหวางนิวไป หวางนิวจะต้องแอบเอาเงินไปให้เฉินกุ้ยและเฉินเวย
ทำไมเฉินเยี่ยนไม่ให้เฉินจงคุมเงิน เพราะเฉินกุ้ยและเฉินเวยเป็นลูกบ้านเฉิน ถึงแม้เฉินจงจะมีใจลำเอียงแต่เขาก็รักลูกชายและลูกสาวเขาเหมือนกัน ดังนั้นถ้าเฉินกุ้ยและเฉินเวยมาขอเงินกับเขา เขาก็จะใจอ่อน ไม่แน่อาจจะให้ เขาเป็นคนรู้เรื่องมีเหตุผล หลังเฉินเยี่ยนบอกว่าเธอจะคุมเงินเอง เฉินจงคิดตรึกตรองอยู่ทั้งคืน วันรุ่งขึ้นก็เอาเงินและตั๋วให้เฉินเยี่ยน หลังจากวันนั้นถึงแม้เฉินจงจะมีหน้าที่เก็บเงิน แต่กลับมาเขาก็เอาให้เฉินเยี่ยนหมด แบนี้จะได้ไม่ต้องยุ่งยาก
เฉินเยี่ยนป้องกันช่างเหลียนและเฉินเวย ตัวเองลำบากหาเงินขนาดนี้จะเอาให้พวกนั้นไปใช้ได้ยังไง สมองเธอไม่ได้เสียสักหน่อย
“อ้อ”
เฉินเยี่ยนลากเสียงอ้อยาว หวางนิวยังยิ้มอยู่ ตอนที่กำลังจะพูดอีกครั้ง เฉินเยี่ยนพูดขึ้นมา “ไม่มี หนูไม่มีเงิน”
คำพูดนี้ของเฉินเยี่ยนทำเอาใบหน้ายิ้มของหวางนิวแข็งทื่อไป แววตาเฉินเวยขยับ เธอรู้ว่าเฉินเยี่ยนไม่ให้เงินเธอ ดังนั้นเธอเลยพูดกับหวางนิว เธอรู้ว่าเฉินเยี่ยนคนนี้ให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ เฉินเยี่ยนไม่มีทางไม่ไว้หน้าหวางนิว ดังนั้นเธอเลยทำแบบนี้ คิดดูแล้ว เฉินเยี่ยนหาเงิน เธอเป็นคนใช้ เป็นเรื่องดีขนาดนี้ ขอแค่ตัวเองมาเอาเงินที่เฉินเยี่ยนหรือไม่ก็หวางนิวได้ ไม่ว่าจะเอาเท่าไร เฉินเยี่ยนก็จะอึดอัดมาก จะโกรธมาก ตัวเองต้องการให้เฉินเยี่ยนโกรธ เพียงแต่เฉินเวยคิดไม่ถึงว่าเงินไม่ถึงหวางนิวเลยสักนิด นี่หมายความว่าเฉินเยี่ยนป้องกันเธออยู่
“แม่ แม่ไม่ต้องขอแล้วค่ะ หนู หนูไม่ใส่เสื้อผ้าใหม่ก็ไม่เป็นไร แม่อย่าโกรธพี่เพราะหนูอีกเลย ตอนนี้พี่บ้านต้องหวังพึ่งพี่อยู่นะ พี่ใหญ่เป็นคนมีความสามารถ เธอหาเงินให้ที่บ้านได้ หนู หนูทำอะไรก็ไม่เป็น”
ฝั่งเฉินเวยพูดอย่างหวดกลัว เธอแค่นัยน์ตาแดงแสดงออกว่าเธอโดนรังแก
หวางนิวโกรธขึ้นมา สำหรับเธอ ลูกเหมือนกันทุกคน คนที่เก่งไม่ยิ่งต้องช่วยเหลือคนไม่เก่งหรือ? เธอยังไม่ได้พูดอะไรเลย ก็แค่ให้เฉินเยี่ยนแบ่งเงินให้เฉินเวยหน่อย ถ้าเฉินเยี่ยนไม่ให้เลย อีกหน่อยจะหวังให้เฉินเยี่ยนช่วยเหลือคนที่เหลืออยู่ได้ยังไง
“แม่ เมื่อก่อนบ้านเราหาเงินได้ก็ให้พ่อดูแลหมดไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ให้พี่ถือเงินเอาไว้ให้เป็นสินสอดของพี่เหรอคะ? หนูไม่ต้องหารเงินของพี่หรอก หนูไม่ได้ออกแรงอะไรเลย แต่พ่อแม่ยังมีพี่จวนเอ๋อร์ หู่จื่อก็ช่วยงานมาตั้งนาน เงินนี่ไม่ควรแบ่งให้ทุกคนเหรอคะ?”
เฉินเวยทำเป็นถามด้วยความสงสัย คำพูดเธอเต็มไปด้วยคำยุยง ทุกคนทำงานกันหมดเฉินเยี่ยนเธออาศัยอะไรมาถือเงินคนเดียว เธอจะเก็บไว้เป็นสินสอดทองหมั้นของเธอหรือ? งั้นทุกคนก็ไม่ได้ส่วนแบ่งแล้ว? แบบนี้ทุกคนก็จะมีความเห็นกับเฉินเยี่ยน
“ฉันเก็บเป็นเงินสินสอดของฉันเองล่ะ”
เฉินเยี่ยนพูดจบก็มองเฉินเวยแวบหนึ่ง เธอต้องการยุยงไม่ใช่หรือ? ฉันจะให้เธอยุยง เธอจะทำอะไรได้?
เฉินเวยไม่พูดอะไร ก้มหน้าลงเล็กน้อย ทำสีหน้าน่าสงสาร
“พอแล้ว พวกเธอสองคนเป็นพี่น้องกัน นี่อะไรกัน จะปีใหม่แล้ว พูดออกไปมีแต่จะให้คนอื่นหัวเราะ เมื่อก่อนพวกเธอไม่ได้เป็นแบบนี้นี่ เยี่ยนจื่อ เสี่ยวเวยเป็นน้องสาวลูก เธอเด็กกว่า ลูกยอมเสี่ยวเวยหน่อย นี่จะปีใหม่แล้ว ถ้าเสี่ยวเวยไม่มีชุดใหม่ใส่ คนอื่นจะนินทาเอา ลูกเอาเงินให้เสี่ยวเวยหน่อย ถือว่าให้แม่แล้วกัน”
หวางนิวว่าเฉินเยี่ยน สำหรับเธอ เธอคิดว่าเฉินเยี่ยนและเฉินเวยสองพี่น้องควรจะรักใคร่สามัคคีกัน ถึงแม้ครั้งที่แล้วเฉินเยี่ยนจะเกิดเรื่อง มีเฉินเวยเกี่ยวข้องด้วย แต่เธอเชื่อว่าลูกสาวคนเล็กไม่ได้ตั้งใจ ต้องโดนวี๋เหวยหมินหลอกแน่นอน อีกอย่างลูกสาวคนเล็กโดนแยกไปอยู่บ้านโน้น ลำบากไม่น้อย มือสากกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย เธอก็สงสารเหมือนกัน ในเมื่อที่บ้านมีเงินแล้ว ก็ควรให้ลูกสาวคนเล็กใช้บ้างก็สมควรอยู่
“หนูยอมน้องจะตาย นี่เธอมา น้ำตาลแท่งที่ซื้อมา เธอกินไปตั้งสองสามแท่งไม่ใช่หรือ? หนูกินไปคำเดียวเอง นี่ยังไม่ยอมเธออีกเหรอ ส่วนเรื่องเงิน หนูไม่มีเงิน ตัวหนูเองก็ยังไม่ได้ซื้อผ้ามาตัดชุดใหม่เลย ถ้ามีเงินหนูไม่ตัดชุดให้ตัวเองดีกว่าหรือ”
เฉินเยี่ยนพูดเสียงเรียบ เธอไปคุมหวางนิวเอ็นดูเฉินเวยไม่ได้ แต่เธอคุมเงินตัวเองไม่ให้ออกไปได้
“งั้นลูกไม่ไปตัดชุดใหม่ล่ะ? นี่ปีใหม่แล้ว แม่กับพ่อไม่จำเป็นแล้ว ลูกตัดชุดหนึ่ง ให้เสี่ยวเวยชุดหนึ่ง หู่จื่อชุดหนึ่ง แล้วมีหวางจวนอีก ตัดให้หวางจวนชุดหนึ่งด้วย แล้วยังมีพี่ใหญ่ลูกอีก ชุดพี่ลูกก็คงดูไม่ได้แล้ว แม่ไม่ได้อยู่ฝั่งนั้น เสื้อผ้าขาดก็ไม่มีใครช่วยเย็บ ครั้งที่แล้วคนอื่นยังหัวเราะเยาะแม่อยู่เลย บอกว่าเสื้อพี่ชายลูกขาดตั้งหลายรู เห็นทะลุเนื้อหมดแล้ว ตัดให้พี่ชายลูกชุดหนึ่ง แล้วยังมีพี่สะใภ้…”
ตอนที่พูดถึงช่างเหลียนหวางนิวลังเลหน่อย เธอไม่ชอบช่างเหลียนลูกสะใภ้คนนี้เลยจริงๆ ขี้เกียจเกินไป แต่ถ้าที่บ้านตัดชุดใหม่ทุกคน ไม่ให้ช่างเหลียน ก็ดูไม่ดี ช่างเหลียนต้องโวยวายแน่นอน จะปีใหม่แล้ว ไม่อยากทะเลาะให้อารมณ์เสีย
นัยน์ตาเฉินเวยเป็นประกาย แบบนี้ก็ดี แบบนี้เฉินเยี่ยนเลือดออกแน่ ยังไงเฉินเยี่ยนก็ไม่ให้เงินเธอใช้ ขอแค่เฉินเยี่ยนควักเงินออกมา ขอแค่มีคนมาใช้เงินเฉินเยี่ยน เธอก็ดีใจแล้ว
“แม่ บอกคนโน้นชุดหนึ่ง คนนี้ชุดหนึ่ง ไม่ต้องพูดเรื่องเงิน บ้านเรามีตั๋วผ้าเยอะขนาดนั้นหรือ? แม่อยากจะขายลูกสาวแลกกับตั๋วผ้าหรือ?”
เฉินเยี่ยนทนไม่ไหวมองบนใส่ นี่ไม่รู้ราคาข้าวของว่าแพงขนาดไหนหรือ?
ได้ยินเฉินเยี่ยนพูดแบบนี้ หวางนิวอึดอัดเล็กน้อย เธอพูดด้วยความสบายใจ แต่ที่บ้านก็ไม่มีตั๋วผ้ามากมายขนาดนั้นจริง
“ถ้าอย่างนั้นก็ลูกชุดหนึ่ง เสี่ยวเวยชุดหนึ่ง หู่จื่อให้เสื้อก็พอแล้ว เขายังเล็กอยู่ ทั้งวันเอาแต่เล่นปีนป่าย เสียดายค่าชุดส่วนจวนเอ๋อร์ จวนเอ๋อร์ไม่มีชุดอะไรเลย เธอก็ช่วยงานไม่น้อยเหมือนกัน ตัดให้จวนเอ๋อร์อีกชุดแล้วกัน คนอื่นยังไม่ต้องทำ”
เดิมทีหวางนิวคิดจะให้เฉินเยี่ยนขุดหนึ่ง เฉินเวยชุดหนึ่ง หู่จื่อชุดหนึ่ง แต่คิดว่าไม่มีจวนเอ๋อร์ไม่ได้ แบบนี้ไม่ดี
“ไม่มี ที่ตัวหนูไม่มีตั๋วผ้าสักใบเลย เงินก็ไม่มีแล้ว”
เฉินเยี่ยนแบมือ ไม่ว่าใครจะพูดยังไง ยังไงเธอก็ไม่มีเงิน
“ลูกคนนี้นี่…..”
หวางนิวว่าเฉินเยี่ยนอย่างไม่เต็มใจ ทำงานยุ่งมาหลายเดือนนี้ ได้เงินแล้ว เอาเงินให้น้องสาวหน่อยจะเป็นไรไป? นั่นเป็นน้องสาวแท้ๆ
“แม่ เงินนั้นเป็นไว้ให้หู่จื่อสร้างบ้านสู่ขอภรรยา ถ้าวันนี้แม่ขอให้หน่อย พรุ่งนี้ขออีกหน่อย ถึงตอนนั้นไม่มีเงิน ใครจะหาให้พวกเราได้? แม่หวังจะไปขอจากพี่สะใภ้งั้นหรือ? แม่จะเอาอะไรมาสร้างบ้าน หาภรรยาให้หู่จื่อ?
เฉินเยี่ยนถามหวางนิว เธอเข้าใจจิตใจแม่ แต่ให้เธอเอาเงินให้ เธอไม่ยอม
“หู่จื่อยังเด็กอยู่ไม่ใช่เหรอ? เรื่องสร้างบ้านหาภรรยายังเร็วไป ผ่านไปอีกหลายปีก็ยังไม่สาย”
พอได้ยินว่าจะให้ลูกชายไปสู่ขอภรรยาไว้ใช้ หวางนิวพูดเสียงเบา
“ไม่เร็วไป แม่ดูบ้านที่พวกเราอยู่ ในหมู่บ้านนี้ไม่มีบ้านไหนที่มีบ้านผุพังยิ่งหว่าพวกเราอีกแล้วหรือเปล่า? ไม่รีบเก็บเงินสร้างบ้านหรือ? อีกอย่างถ้าวันนี้มาขอเงิน ขอไปนิดหน่อย แม่ก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้นิสัยของพี่สะใภ้ แม่คิดว่าจะให้หนูให้พี่สะใภ้เท่าไร? ไม่มีเงินแล้ว อีกหน่อยจะไปสู่ขอภรรยาได้ยังไง? อีกหน่อยแม่อยากจะสู่ขอผู้หญิงอย่างพี่สะใภ้มาหรือ? แม่ถามว่าหู่จื่อยอมหรือไม่? ถ้าบ้านของเราดีแล้ว วางแผนเร็ว แม่ก็สามารถเลือกคนที่ดีได้ เลือกลูกสะใภ้ที่พอใจ แม่ไม่อยากเหรอ?
เฉินเยี่ยนรู้ว่าหวางนิวให้ความสำคัญกับอะไร
———–
