I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก – บทที่ 169 หนังหนา

“หนังหนา!”
มันคงจะยากสำหรับคนธรรมดาที่จะรองรับกระสุนปืนด้วยหลังของเขาแต่ดูเหมือนว่าหมีป่าจะไม่ใช่แบบนั้นเขาไม่ได้มีความรู้สึกเจ็บปวดใดๆหลังจากที่เขาบิดกล้ามเนื้อด้านหลังทำให้กระสุนที่พึ่งยิงเข้าไปด้านหลังของเขากระเด็นออกมาจากหลังของเขา
หลังจากที่กระสุนถูกบังคับออกจากร่างกายเสื้อผ้าของเขาก็ฉีกขาดเห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดๆรูปสามเหลี่ยมร่างกายของเขาขยายใหญ่ขึ้นราวกับยักษ์ ความสูงของเขาเพิ่มขึ้นถึง 3 เมตร
“ไอ้เด็กเวรนอกจาก ท่านจิว แล้วก็มีแกนี่แหละที่สามารถทำให้ฉันใช้ร่างนี้!”
หลังจากที่หมีป่าได้กลายร่างเสร็จ เขาหยิบมีดยาวที่ตกอยู่ข้างพื้นขึ้นและพุ่งตรงมาหา หลินเฉิง
ปัง!
ด้วยพลังมีดยาวที่ฟันลงมา หลินเฉิง รีบหลบหลีกทันที เกิดเป็นรอยฟันขนาดยาวระหว่างเขากับ หลินเฉิง หลินเฉิง รู้สึกประหลาดใจดูราวกับว่า หมีป่ากินไวอากร้าเข้าไป
“อา-”
หลินเฉิง ยังไม่ทันฟื้นกลับอาการตกใจหมีป่าก็เริ่มโจมตีอีกครั้งโดยการใช้มีดสับไปที่คอของ หลินเฉิง
“แกร็ง!”
หลินเฉิงรีบใช้ดาบของเขาปิดกั้นช่องว่างตรงคอของเขาทันทีด้วยพละกำลังทั้งหมด จากนั้นเขารู้สึกชามือ และสิ่งที่เขารู้สึกประหลาดใจก็คือ ดูเหมือนว่าดาบของหมีป่าบิ่นเล็กน้อยเท่านั้นเมื่อปะทะกับดาบของเขา
หลังจากเหตุการณ์นี้หลินเฉิง ใช้กำลังทั้งหมดของตัวเองเตะไปที่หมีป่าทันทีในเวลาเดียวกันเขาก็ยกปืนกลขึ้นอีกครั้งและกวาดยิง!
ปังปังปัง!!.ไอลีนโนเวล.
หลังจากที่ยิงปืนจนหมดแม็กหลินเฉิง ก็เห็นเพียงว่าหมีป่ายังคงยืนหยัดอยู่ที่เดิม มีเสียงกระสุนหล่นออกมาบนพื้นจำนวนมาก
“เจ้าโง่!ตอนนี้ฉันไม่ต้องกลัวกระสุนปืนอีกต่อไปแม้กระทั่งระเบิดก็ไม่สามารถทำอะไรฉันได้!”
หลินเฉิง รู้สึกตกตะลึงในขณะที่หมีป่าหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ จากนั้นเขาสะบัดปลายมีดเพื่อเตรียมสับคอของ หลินเฉิง อีกครั้ง
หลินเฉิง รู้สึกตกตะลึงดูเหมือนชายคนนี้จะอยู่ยงคงกระพัน แม้แต่กระสุนปืนก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ แต่ หลินเฉิง ไม่ได้รู้สึกกังวลมากนักเพราะหากชายคนนี้ต้องการคงรูปร่างแบบนี้ต่อไปเขาเองก็ต้องใช้พลังงานทางกายภาพจำนวนมากเช่นกัน
เมื่อลองคิดถึงเรื่องนี้หลินเฉิง ยืนตัวตรงและหลบใบมีดที่กำลังพุ่งมาของหมีป่า
“พี่ชาย มันค่อนข้างหน้าอึดอัดใจที่จะต่อสู้กันเอางี้ไหมมาพักสูบบุหรี่สักหน่อย แล้วค่อยคุยกัน!”
หลังจากรักษาระยะห่างในระยะปลอดภัยหลินเฉิงหยิบบุหรี่ขึ้นมา 1 ซองและยัดใส่ปากตัวเองในขณะที่ถือบุหรี่ที่เหลือทำท่าส่งให้กับ หมีป่า
“ฉันเคยเห็นคนโง่มานับไม่ถ้วนแต่ก็ต้องยอมรับว่าแกเป็นคนพิเศษสุดเท่าที่เคยเห็นมา!”
เมื่อเห็นว่าหลินเฉิง ยืนสูบบุหรี่อยู่อย่างสบายใจ หมีป่าหัวเราะ
“เฮ้อ-”
หลินเฉิงโบกมือ
“คุณจะพูดยังไงก็ได้ผมเพียงแค่อยากแบ่งปันช่วงเวลาดีๆกับคุณ แต่คุณกลับทำร้ายผมด้วยคำพูด?”
“ฮืม..แบ่งปันช่วงเวลาดีๆอย่างนั้นหรอ อย่าทำอะไรโง่ๆเลยทำไมฉันจะไม่รู้?ฉันจะบอกอะไรให้การเปลี่ยนแปลงรูปร่างของฉันสามารถอยู่ได้นานถึง 1 ชั่วโมง ถ้าแกคิดว่าจะรอให้ฉันหมดพลังก่อนก็บอกได้เลยว่าเสียใจด้วย!”
หลังจากพูดจบหมีป่าก็พุ่งตรงไปหาหลินเฉิง อีกครั้ง
เมื่อเห็นว่าชายคนนี้มีเพียงกล้ามเนื้อแต่ไม่มีสมองหลินเฉิง ส่ายหัวแล้วเหวี่ยงก้นบุหรี่ทิ้ง จากนั้นเขาเตรียมยกดาบขึ้นเพื่อจัดการกับหมีป่า
เนื่องจากพบว่าเป็นไปไม่ได้ที่ที่จะฆ่า“หมีป่า”โดยการรอให้เขาหมดกำลัง หลินเฉิง จึงคิดหาวิธีที่จะตอบโต้แบบอื่น ใบหน้าของ หลินเฉิง เปลี่ยนเป็นจริงจังมากขึ้น เขาใช้ดาบของเขาฟันลงไปที่ไหล่ของหมีป่า
“อ้าก!!”
ได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้นเมื่อทั้งสองคนแยกออกจากกันจึงพบว่าหลินเฉิง ค่อยๆสะบัดปลายมีดเพื่อรีดคราบเลือดออกจากใบมีดของเขาและหันไปมองหมีป่าที่แขนซ้ายถูกตัดขาดด้วยดาบของเขา
“ผมบอกแล้วว่าคุณควรที่จะพักสูบบุหรี่ก่อนแต่คุณยังรีบร้อนที่จะตาย ช่างดื้อจริงๆ!”
หมีป่ามองดูแขนตัวเองและจับจ้องไปที่ดาบของหลินเฉิง ใบหน้าของเขาตกตะลึงและพูดอะไรไม่ออก
“ไม่…เป็นไปไม่ได้!นี่..นี่คือดาบอะไร?!” แม้แต่อาวุธที่เสริมความแข็งแกร่งโดยน้อง 3 ก็ไม่สามารถแทงฉันที่อยู่ในร่างนี้ได้!”
เมื่อมองไปที่ใบมีดสีดำในมือของหลินเฉิง ใบหน้าของหมีป่าเต็มไปด้วยเหงื่อ เขามีความมั่นใจก่อนหน้านี้ว่าจะสามารถรับมือกับอาวุธของ หลินเฉิง ได้ แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะมีอาวุธเย็นที่สามารถทำลายการป้องกันของเขาได้เป็นผลให้เขาสูญเสียแขนไป
“ดาบอะไรอย่างนั้นหรอ?มันจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ในเวลานี้นายไม่ควรมาสนใจเรื่องนี้!”
เมื่อพูดจบร่างของหลินเฉิง หายไป ประสิทธิภาพในการต่อสู้ของหมีป่าเนื่องจากการสูญเสียแขนซ้ายของเขาไปทำให้ความเร็วของเขาลดลง ในเวลานี้เขาแทบจะไม่สามารถต่อต้านการโจมตีอย่างรวดเร็วดังพายุของ หลินเฉิง ได้ และสุดท้ายดาบในมือของเขาก็ไม่สามารถต้านทานดาบของ หลินเฉิง ได้ มันถูกดาบของ หลินเฉิง ฟันออกเป็น 2 ส่วน
“มันแข็งแกร่งมาก!”
หลังจากทำลายดาบยาวของหมีป่าหลินเฉิง ถอนหายใจ และยังคงโจมตีต่อไปในที่สุดเขาก็สามารถตัดแขนอีกข้างนึงของหมีป่าได้
ด้วยการสูญเสียแขนทั้งสองข้างทำให้ร่างกายของเขาเริ่มกลับกลายเป็นสภาพเดิมและล้มลงกับพื้นอย่างหมดกำลัง
แกร็ก!
ในขณะเดียวกันหลินเฉิง ก็เก็บดาบของเขาและดีดนิ้วเรียกน้ำแข็งขึ้นมาเกาะที่บาดแผลทั้งสองข้างของหมีป่าเพื่อหยุดเลือด!
—————————————————