SC:
หลังจากที่เข้าไปยังห้องนอนหลินเฉิง ปิดผ้าม่านและนั่งอยู่บนโต๊ะถัดจากเตียงจากนั้นหยิบยาเสริมความแข็งแกร่ง ระดับEออกมาจากระบบ 20 ขวด
จากนั้นเขานำอุปกรณ์ที่ได้มาจากฟางซิวเฉิง และเริ่มที่จะสกัดสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว ถึงแม้ว่าผลของสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งจะไม่มีผลต่อเขามากนัก แต่มันสามารถช่วยฟื้นฟูพลังกายของเขาได้ และภายภาคหน้า หลินเฉิง จะต้องเจอกับวิกฤตอีกมากมายดังนั้นเขาจำเป็นที่จะต้องผลิตสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งจำนวนมากเพื่อจะแก้ไขปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต
ในตอนแรกเขาคิดที่จะออกจากเขตกวนโจวให้เร็วที่สุดแต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะต้องเจอกับลูกน้องของ ท่านจิว ที่ส่งมา อีกทั้งตอนนี้เขายังฆ่าคนเหล่านั้นทั้งหมดซึ่งเป็นการกระตุกหนวดของ ท่านจิว แม้ว่าตอนนี้เขาคิดที่จะออกไปจากเมืองแต่ก็คงไม่สามารถออกไปอย่างง่ายดาย
ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่ต่อสู้กับลูกน้องของท่านจิว หลายครั้ง มันทำให้ หลินเฉิง ไม่ต้องการที่จะหลบหนีอีกต่อไป ท่านจิว คนนี้ต้องการชีวิตของ หลินเฉิง อย่างชัดเจน หลินเฉิง จะทำให้เขาต้องรู้สึกเสียใจที่ตั้งเป้าหมายมาที่ หลินเฉิง ถึงแม้ว่าเขาจะมีฐานะเป็นจักรพรรดิของเขตกวนโจวก็ตาม
แม้หลินเฉิง จะคิดถึงเรื่องนี้แต่มือของเขายังคงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพียงในเวลาไม่กี่ชั่วโมงเขาก็สามารถสกัดสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งได้ 20 ขวด
หลังจากเก็บสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งนี้ลงไปในแคปซูลจัดเก็บหลินเฉิง ถอนหายใจและตรวจสอบคะแนนที่ได้ในวันนี้
ค่าพลังงานที่มีอยู่:37,901คะแนน
คะแนนรวมทั้งหมด:62,159 คะแนน
เมื่อพบว่าค่าพลังงานของเขาได้เพิ่มมากขึ้นหลินเฉิง รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
เขาได้คะแนนถึง8000 คะแนนจากการฆ่าเหลียวฉี และจากนั้นได้คะแนนถึง 12,000 คะแนนจากการฆ่าหมีป่า ซึ่งภายในเวลาครึ่งวันเขาได้รับคะแนนรวมถึง 20,000 คะแนน!
เมื่อเห็นค่าพลังงานที่เพิ่มขึ้นอย่างมากหลินเฉิง แทบอยากตะโกนด้วยความดีใจ เขาแทบอยากออกไปเผชิญหน้ากับคนเหล่านั้นอีกครั้ง
หลินเฉิง สูดลมหายใจลึกและพยายามสงบสติอารมณ์ จากนั้นเปิดประตูออกไปด้านนอก หลังจากเดินออกมาจากห้องนอน หลินเฉิง พบอาหารหลายอย่างอยู่บนโต๊ะกาแฟ โคล่านอนหลับอยู่บนโต๊ะในขณะที่น้ำลายของมันไหลลงสู่พื้น
เมื่อเห็นดังนั้นหลินเฉิง ขมวดคิ้วและหันไปหา หยูซาน จากนั้นถามขึ้นว่า
“ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้กินก่อน?”
หยูซาน ยิ้มและเห็นถึงความขุ่นเคืองใจของ หลินเฉิง อย่างชัดเจนจากนั้นเธอพูดว่า
“อันที่จริงแล้ว…ฉันเพิ่งทำเสร็จฉันแค่อยากจะรอพี่หลิน..”
หลินเฉิง โบกมือยางไร้ประโยชน์และนั่งลงบนโซฟาหยิบตะเกียบ ที่ หยูซานส่งให้ หลังจากนั้นคีบชิ้นเนื้อและยัดใส่ปากทันที
“อย่ามัวแต่มองรีบกินเร็วเข้า มีอีกหลายอย่างที่ต้องทำหลังกินข้าว!”
หยูซาน พยักหน้าและไม่ถามอะไรมากมายเธอหยิบชามขึ้นมาและร่วมรับประทานกับ หลินเฉิง รวมทั้งแบ่งอาหารส่วนหนึ่งให้กับโคล่า
หลินเฉิง มองไปที่โคล่าด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นการกระทำของ หยูซาน หลังจากนั้นเขาพูดกับเธอว่า
“ไม่จำเป็นที่จะต้องให้อาหารแบบนี้กับเจ้าหมาโง่ มันแค่กินอาหารสุนัขก็เพียงพอแล้ว!”
“โฮ่งโฮ่ง!”
เมื่อได้ยินคำพูดที่“มีน้ำใจ”ของ หลินเฉิง โคล่า ที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารที่ หยูซาน มอบให้มันเห่า 2 ครั้งเพื่อแสดงความไม่พอใจ หลินเฉิง จึงยกมือขึ้นและตบลงไปที่หัวของมัน โคล่า จึงยกถ้วยของมันออกห่างจาก หลินเฉิง อย่างโศกเศร้า
เมื่อเห็นการ“ทะเลาะกัน”ระหว่าง หลินเฉิง กับโคล่า หยูซานทำได้เพียงยิ้มและลุกขึ้นเพื่อช่วยขยับชามของโคล่าไปใส่น้ำและนำไปวางไว้ข้างอาหารสุนัข.Aileen-novel.
เมื่อมองเห็นหยูซาน ที่เต็มไปด้วยความใจดีและขยันหมั่นเพียร หลินเฉิง รู้สึกลังเลเล็กน้อย เพราะสิ่งที่เขาจะต้องเผชิญต่อไปคือการต่อสู้ที่ดุเดือดเขารู้สึกลังเลที่จะให้เด็กผู้หญิงคนนี้เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องต่อสู้เร็วเกินไป
อย่างไรก็ตามตอนนี้มันเป็นวันอวสานโลกมีเรื่องไม่คาดคิดมากมายตลอดเวลาเขาไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะสามารถปกป้อง หยูซาน ได้ตลอด เพื่อให้เธอสามารถใช้ชีวิตรอดอยู่ในวันอวสานโลกได้เธอจำเป็นจะต้องประสบพบเจอกับประสบการณ์เช่นนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หลินเฉิง ก็ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ๆ ถ้าผู้หญิงตัวเล็กๆนี้สามารถรอดชีวิตจากบททดสอบนี้ไปได้เธอจะได้รับยาเสริมความแข็งแกร่งระดับ D และกลายเป็นสมาชิกในทีมของเขาอย่างเต็มตัว!
….
ตอนเย็น
บนถนนยังคงเต็มไปด้วยสายฝนที่ตกลงมาอย่างไม่มีสิ้นสุดซอมบี้ยังคงเคลื่อนไหวอยู่บนถนนราวกับฝูงมดที่เคลื่อนไหวอย่างช้าๆบนถนน 8 เลน
หลินเฉิง ยืนอยู่บนชั้น 10 ของอาคารสำนักงานพร้อมกับคาบบุหรี่อยู่ในปาก เขากำลังเฝ้ามองสถานการณ์ด้านนอกอย่างระมัดระวัง
ในพื้นที่ที่ซอมบี้ผ่านไปมานั้นมีป้ายเขียนคำโตๆสะดุดตาอยู่
“สวนสัตว์กวนโจว!”
หลังจากที่กำหนดเป้าหมายแล้ว หลินเฉิง เฝ้าสังเกตสถานการณ์อยู่สักพัก แต่พบว่าสถานการณ์ในสวนสัตว์นั้นไม่ชัดเจนเพราะฝนตกลงมาทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเฝ้ามองอยู่ตรงนี้
หลังจากทิ้งก้นบุหรี่หลินเฉิง ละสายตาจากหน้าต่างและเห็นว่าโคล่ายังคงนอนหลับอยู่บนพื้น เขาอดไม่ได้ที่จะตบหัวของมันเพื่อปลุกมันลุกขึ้น
“แกรู้จักแต่วิธีนอนหรือยังไง ถ้ามีศัตรูลอบเข้ามาฉันคงถูกโจมตี”
เมื่อหลินเฉิง ตำหนิ โคล่า เสร็จ เขาหันหน้าไปหาหยูซานและพูดว่า
“แล้วมันจะไม่สะดวกในการเคลื่อนไหวในตอนกลางคืนแต่เราก็ไม่มีทางเลือกอื่น..”
หลินเฉิง นำสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งออกมา 5 ขวดและใส่มือของ หยูซาน
“ผมจะเคลียร์ทางให้กับเธอ จากนั้นเธอแอบเข้าไปและต้องสังเกตอย่างระมัดระวัง หากเธอรู้สึกว่าพลังกายกำลังจะหมดให้ดื่มสารเหลวในขวดนี้ทันที เข้าใจไหม”
หยูซาน พยักหน้าอย่างจริงจัง
“ไม่ต้องห่วงพี่หลินฉันจะทำภารกิจให้สำเร็จครั้งนี้จะไม่ให้ถูกจับอย่างแน่นอน!”
“อืม..”
เมื่อเห็นใบหน้าที่มั่นใจของผู้หญิงตัวเล็กๆหลินเฉิง พยักหน้า และนึกถึงบางสิ่งบางอย่าง
“หลังจากที่ดื่มยาขวดแรกที่ผมให้ไปแล้วเธอรู้สึกยังไงบ้าง?”
หยูซาน แสดงสีหน้าตกใจและพูดอย่างอึดอัดว่า
“ฉัน…ฉันคิดว่าขวดแรกที่พี่ให้คือยาเสริมความงามดังนั้น..”
“ความงาม?!”
หลินเฉิง ได้ยินคำพูดของเธอเขาแทบอยากหัวเราะด้วยน้ำตา
“เด็กน้อยเธอเคยเห็นยาที่ทำให้เธอสวยขึ้นได้อย่างนั้นหรอ!ฉันอยากจะถามว่าเธอรู้สึกยังไงได้ตอนนี้หลังจากที่ใช้พลัง!”
ในเวลาเดียวกันหยูซาน รู้สึกเขินอายและไม่รู้ว่าควรทำยังไงเธอใช้พลังล่องหนอย่างรวดเร็วจากนั้นสักครู่ต่อมาเธอก็ปรากฏตัวขึ้น
“อืม…”
เมื่อเห็นใบหน้าของหยูซาน หลินเฉิง ถูคางของตัวเองอย่างใช้ความคิด จากนั้นเขาดึงดาบออกมาจากด้านหลังของเขาและมอบให้กับเธอ และพูดว่า
“ลองถือดาบนี้แล้วหายตัวอีกครั้ง!”
เมื่อได้รับคำสั่งของหลินเฉิง หยูซาน ไม่กล้าทำเรื่องไร้สาระอีกต่อไปเธอถือดาบและล่องหนอีกครั้ง จากนั้น หลินเฉิง ก็มองดาบหายไปอย่างไร้ร่องรอยพร้อมกับ หยูซาน!
——————————————————
