I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก – บทที่ 270 ใบรับรองระดับ 5

“เอาหละยิ้มสวยๆเลยน๊า~”
หลังจากนั้นไม่นานบูลบูลก็โบกมือให้สัญญาณกับหลินเฉิงก่อนที่เธอจะก้มลงไปหลังกล้องเพื่อเตรียมถ่ายภาพ
แต่เขาก็ไม่ได้ยิ้มออกมาบูลบูลก็ทำอะไรไม่ได้และถ่ายรูปนั้นออกมา
ชูฉิงหยิบรูปที่ถ่ายออกมาตรวจดูอย่างละเอียดเมื่อเธอเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วเธอก็หันกลับไปขอบคุณหลานหลาน เธอเดินนำหลินเฉิงออกไป ไปยังห้องที่เต็มไปด้วยแบบฟอร์มที่ต้องกรอกเพื่อรับใบรับรอง
แม้จะถึงเที่ยงแล้วแต่พนักงานส่วนใหญ่ก็ยังไม่ไปไหนพวกเขารับประทานอาหารเที่ยงกันที่โต๊ะอย่างสบายใจ ชูฉิงนำหลินเฉิงเข้าออกออฟฟิสนึ่งไปอีกออฟฟิสนึ่งอยู่สองสามครั้ง ทุกครั้งเขาได้รับการต้อนรับอย่างดีจากพนักงานเหล่านั้น
“โฮ่….”
กว่าหนึ่งชั่วโมงที่วิ่งขึ้นลงบันไดใบรับรองระดับ 5 ใหม่เอี่ยมก็ปรากฎอยู่ในมือของเขาจนได้ มองไปยังใบรับรองที่ถูกทำขึ้นอย่างประณีต หลินเฉิงก็ประหลาดใจ
“ฉันจำได้ว่าเสี่ยวเดียบอกกับฉันการได้รับใบรับรองระดับเท่ากับหรือสูงกว่า 3 เป็นเรื่องที่ยากมาก ทำไมอยู่ๆ เธอถึงให้ฉันตั้งระดับ 5 หละเนี่ย?” ชูฉิงที่กำลังมุ่งหน้ากลับไปยังออฟฟิสถูกหลินเฉิงถาม
ได้ยินแบบนั้นเธอก็อธิบายให้เขาฟัง“ตามนั้นแหละ มันไม่ง่ายที่จะได้ระดับสูงกว่า 3 ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม มันต้องการชั่วโมงทำงานที่เยอะมากและเงื่อนไขอีกมากมาย แต่พลังและไหวพริบของนาย ด้วยใบรับรองระดับ 3 ฉันมั่นใจเลยว่าไม่นานนายต้องเจอกับปัญหาแน่ๆ! เพื่อที่จะลดปัญหาฉันจึงช่วยให้นายได้รับใบรับรองระดับสูงสุดได้อย่างง่ายดาย มันควรจะเป็นอย่างนั้นแหละ…” 　　“จะดีหรอ!”
หลินเฉิงได้ยินคำอธิบายแบบนั้นก็อดอุทานออกมาไม่ได้เขาก็เข้าใจทันที่ว่า ถ้าเขาใช้ใบรับรองระดับต่ำมันไม่เป็นผลดีต่อเขาแน่ๆ ยิ่งมีข่าวแบบนั้นออกไปด้วยต้องมีคนมายุ่งกับเขามากมายแน่นอน…
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็กลับมาถึงออฟฟิสของชูฉิงหลีเหมิงเดียที่กำลังนั่งแคะเล็บอยู่ ก็ลุกขึ้นดีใจที่พวกเขากลับมาแล้ว!
“เกิดอะไรขึ้นกับพวกพี่?พี่ไปทำใบรับรองกันเป็นชั่วโมงเลย น้องจะขาดอากาศหายใจตายอยู่ในนี้แล้วเนี้ย!”
เธอบ่นพอเป็นพิธีเธอหันไปเห็นใบรับรองในมือของหลินเฉิงเธอก็รีบเข้าไปฉกขึ้นมาดูใกล้ๆ
“หลินเฉิง…..สำนักเลขาธิการฐานทัพทะเลน้ำเงิน…..ใบรับรองระดับ5 !?”
หลังจากที่เธออ่านอักษรบนใบรับรองนั้นเธอก็หันไปมองชูฉิงอย่างไม่เชื่อในสายตาตัวเอง เธอไม่เข้าใจว่าทำไมพี่สาวของเธอ ที่จริงจังเรื่องงานตลอดเวลา อยู่ๆ ก็ออ้าขาให้พี่ชายหลินเฉิงกว้างขนาดนี้!
เห็นสีหน้าของหลีเหมิงเดียชูฉิงก็ได้แต่ถอนหายใจ ก่อนที่จะอธิบายให้น้องฟัง
“เหมือนที่ฉันอธิบายให้พี่ชายของเธอฟังแหละเขามีความมุ่งมั่น และมีปัจจัยที่ไม่แน่นอนหลายอย่าง ถ้าใบรับรองนั้นระดับต่ำเกินไปมันจะเกิดปัญหาเอา…แม้ว่าเขาจะไม่น่ารักขนาดไหน แต่เขาก็ช่วยศาตราจาร์ฟางเอาไว้ ฉันเองก็อาจจะมีโอกาศได้ใช้ยาเสริมพลังด้วย ก่อนที่จะถึงตอนนั้น ฉันต้องปกป้องเขาและศาสตราจารย์อย่างสุดความสามารถ….”
“ใช่ๆพี่ชายของน้องค่อนข้างจะซน พี่ฉิง พี่ต้องมีโอกาศได้ช่วยเขาอีกแน่! พี่ไม่ว่าอะไรใช่ไหมพี่หลิน?”
ครั้งแรกที่หลีเหมิงเดียได้ยินคำตอบของชูฉิงเธอก็ตกตะลึงและเธอประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ เธอรีบดึงตัวหลินเฉิงมาและพูดให้เขา　　เธอรัดแขนของเขาไว้แน่นมากหลินเฉิงก็ทำอะไรไม่ได้ จนถึงตอนนี้เธออยากเป็นกามเทพอยู่ เขาเลยรู้สึกอยากจะสั่งสอนเธออย่างช่วยไม่ได้ และที่สำคัญที่สุดชูฉิงเองก็ไม่ได้ว่าอะไร เธอไม่รู้ว่าในหัวของหลีเหมิงเดียกำลังคิดอะไรอยู่
“อะแฮ่ม…ขอบคุณมากเลยคุณเลขาชูที่อุส่าช่วยเหลืออย่างเต็มที่ขนาดนี้!”
เขารู้สึกรางๆว่าท่ายังอยู่ที่นี้ต่อไปอาจจะเกิดเรื่องขึ้น หลินเฉิงจึงกระแอ่มสองครั้ง ก่อนที่จะขอบคุณชูฉิง “อีกไม่นานป้าฉินเองก้คงใกล้จะทำอาหารเสร็จแล้วรอพวกเรากลับไปอยู่ ฉันคงต้องกลับไปพร้อมกับเสี่ยวเดียก่อนนะ!”
พูดจบเขาก็ดึงแขนเสื้อของน้องสาวเตรียมตัวที่จะออกไป ไอลีนโนเวล
“รอก่อนสิพี่!”
หลีเหมิงเดียกลับสบัดมือเขาออก“เช้านี้พี่ไม่ได้บอกแม่ว่าจะกลับไปกินข้าวเที่ยงหนิ? กลับไปก็ไม่มีอะไรกินนะ!” 　　“ห๊ะ!อะ..ไอเด็กไม่ดี นี้จะลองดีกับพี่หรอ!”
หลินเฉิงมองไปยังน้องตัวดีในที่สุดเขาก็เข้าใจ น้องสาวของเขาวางแผนไว้ทั้งหมดแล้วตั้งแต่ตอนเช้า!
หลินเฉิงหมดซึ่งคำพูดแต่หลีเหมิงเดียก็ยังคงทำหน้าไร้เดียงสาอยู่ ชูฉิงก็ได้แต่หัวเราะอยู่ข้างๆ เธอคิดว่าสองพี่น้องคู่นี้ดูหน้าสนใจจริงๆ
“ดีงั้นอย่างไงก็ไม่มีอะไรกินอยู่แล้ว งั้นเราไปหาอะไรกินกัน ไปที่ ฮองเหมาซวน ดีไหมไปหาผักชุบแป้งทอดกินกัน~”
ชูฉิงงัดข้อมือขึ้นมาดูเวลาและพูดถามกับหลินเฉิง “ไหนๆ นายก็มาจากแผ่นดินใหญ่ ฉันว่านายต้องเจอปัญหาระหว่างทางมาเยอะ ฉันเป็นพี่สาวของหลีเหมิงเดียจะพาพวกนายไปเที่ยวเอง!”
หลังจากที่พวกเราทำความสะอาดห้องทำงานเสร็จก็ลงไปหยิบกระเป๋า　　“นายพึ่งมาถึงแค่สองวันนายควรจะรู้ถึงสถานการณ์ปัจจุบันของฐานทัพแแห่งนี้ เท่าที่นายเห็น วิถีชีวิตก่อนโลกาวินาศ ถูกคงระดับเอาไว้เท่าที่เป็นได้จนถึงตอนนี้ ก็ยังมีซุปเปอร์มาเก็ต โรงพยาบาล โรงเรียน ทำงานได้ตามปกติ แถมยังมีโรงแรมอยู่บ้างนิดหน่อย รวมถึง ฮอง เหมาชวน ที่เรากำลังจะไปกันด้วย เป็นโรงแรมเก่าที่มีราคาและค่าใช้จ่ายสูง…”
“ถ้านายอยากจะเด่นอยากดังนายสามารถไปที่สมาคมพลังความสามารถเพื่อลองดูได้ ผู้ที่มีพลังและความสามารถจะรวมตัวอยู่ที่นั้น นายจะสู้กับพวกไม่เก่งแล้วค่อยๆ ไต่เต้าขึ้นไปได้! แต่มันก็อันตรายอยู่นะ ถ้าแข็งแกร่งไม่พอก็ถึงขั้นเป็นอัมพาตได้เลยหละ นายต้องคิดถึงผลที่ตามมาด้วยก่อนที่จะไปหละ….”
“อ่าแต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ระบบรักษาความปลอดภัยบนเขตสาธารณะของที่นี่นั้นดีมาก ถ้ามีใครทำอะไรไม่ดีเข้าหละก็ อาจจะถูกขับไล่ออกไปและไม่ได้รับอนุญาติให้กลับเข้ามาอีกเลย! ถ้านายฆ่าใครสักคนไป หน่วยเพชรฆาตจะดำเนินการกับนายอย่างรวดเร็ว! นั้นก็เป็นหนึ่งในสาเหตุว่าทำไมฉันถึงให้ระดับ 5 กับนาย ปัญหาด้านประชากรของฐานทัพก็กำลังแก้ด้วยวิธีแบบนี้แหละจัดการกับพวกที่มีปัญหา….”
————————