ทันทีที่หลินเฉิงจะง้างดาบฟันสวนเสียง ซู่ ซุ่ ก็ดังเข้ามาในหูของเขาอย่างแรง แล้วเขาก็เห็นไอน้ำสีขาวกระจากออกมาจากดาบของเขา ตอนนี้มันแตกเป็นเสี่ยงๆ แล้วภายใต้กลุ่มควันพวกนั้น!
“ชิบหายแล้ว!”
เมื่อเห็นว่าอาวุธของตัวเองหายไปแล้วหลินเฉิงก็สบถออกมาอย่างโกรธกริ้ว แล้วเขาก็รีบกระพรือปีน้ำแข็งถอยหลังออกไป เพื่อหลบการโจมตีครั้งที่สองของชายในชุดม่วง
“ไอเด็กไม่เอาไหนฉันไม่รุ้หรอกว่านายฝึกเลื่อนระดับมาถึงขนาดนี้ได้ยังไง แต่ก็แย่หน่อยนะเพราะแกจะต้องตายในวันนี้!”
หลังจากที่ทำลายดาบยาวคู่กายของหลินเฉิงไปแต่การโจมตีครั้งที่สองก็ยังไม่โดนตัวของหลินเฉิง ชายชุดม่วงก็รู้สุกว่าชัยชนะอยู่ในมือของเขาแล้ว เขาจึงไม่รุกตามต่อ และพูดอย่างได้ใจ
ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก็ส่ายหน้าเขาไม่อยากจะพูดจากไร้สาระแล้วตอนนี้ แม้ว่าเขาจะต้องเสียอาวุธไป แต่หลังจากที่เขารับยาเสริมกำลังชนิด C เข้าไปเขาก็ไม่จำเป็นต้องใช้มัน!
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
เมื่อเสียงแหลมๆบินผ่านอากาศไป ดาบยาวผลึกน้ำแข็งก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา ดาบยาวทั้งสองเล่นดูแตกต่างไปจากเดิม แต่มันยังคงแปร่งแสงสีครามออกมา แก่นพลังพิฆาตเชอฮันที่ไม่เคยมีบนดาบพวกนี้กลับส่งพลังออกมา!
“รูปแบบต่อสู้!”
หลังจากที่เรียกดาบน้ำแข็งออกมาสองเล่มเขาก็ยังไม่เปิดฉากโจมตี เขาพึมพัมอะไรบางอย่างออกมา พายุหิมะก็หยุดลงไปแป๊ปนึงก่อนที่จะกลับมาหมุ่นใหม่และพุ่งตรงมายังร่างของหลินเฉิง!
เมื่อเหตุการณ์ตรงหน้ามีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้องชายชุดม่วงก็ขมวดคิ้วแน่น ในขณะที่ดาบเพลิงโลกัลของเขายังร้อนระอุอยู่ เขาตัดสินใจที่จะเปิดฉากการโจมตี มังกรไฟพุ่งออกมาจากดาบวิ่งเข้าใส่หลินเฉิงหวังจะให้ไอร้อนหลอมละลายร่างนั้น!
“ปั้ง!”
ซู่-
กลุ่มเพลิงยักษ์จากร่างของมังกรเหมือนจะระเบิดพื้นพสุธาและท้องนภาได้
แต่มันกลับถูกพายุหิมะรอบตัวหลินเฉิงหยุดไว้ได้ ผ่านไปสักพัก ร่างของชายที่ถูกน้ำแข็งปกคลุมก็ไม่ได้ยินเสียงอื่นใดนอกจากเสียงระเบิดที่ฟังดูรุนแรงและต่อเนื่องไม่หยุด
“ตู้ม!”
เมื่อมังกรเพลิงและพายุน้ำแข็งเข้าปะทะกันแรงระเบิดที่รุนแรงก็ปะทุออกจากใจกลางของการต่อสู้ ก่อนที่พายุที่พัดมากว่าครึ่งวันจะหายไป ในขณะที่หลินเฉิงลอยอยุ่บนฟ้า เขามองกลับลงไปยังชายชุดม่วงที่กำลังอับอายเพราะถูกแรงประทะซัดกระเด็นออกไป!
หลังจากที่พายุน้ำแข็งแห่งการล้างบาปหายไปรูปร่างของหลินเฉิงก็เปลี่ยนไปไม่มากจากเดิมนัก มีแต่ผมที่ตอนนี้มีสีขาวแซมออกมาบ้างแล้ว มองไปรอบๆ อย่างละเอียดจะเห็นก้อนไอศกรีมก่อนใหญ่ตั้งอยู่ข้างหน้า แล้วร่างอันหนาวสั่นก็ก้าวออกมาจากกองหิมะ
ถ้ามองไม่ผิดดวงตาสีดำของชายชุดมั่วตอนนี้กลายเป็นสีน้ำเงินแล้ว
“ฉันขอถามหน่อยมีคนที่มีพลังแบบเดียวกับนายอยู่เยอะไหม”
หลังจากที่ปรับเปลียนเป็นรูปแบบรองรับการต่อสู้จิตใจของหลินเฉิงก็นิ่งไม่ไหวติง เป็นครั้งแรกที่เขาถามคำถามกับ ชายในชุดม่วงที่ตอนนี้ยังไม่ตะบี้ตะบันจู่โจมเขาอีกรอบ
หลินเฉิงที่เตรียมตัวตั้งรับตลอดเวลาเมื่อชายชุดม่วงถูกถามคำถามเขาก็ตะลึงอยู่สักพัก ก่อนที่จะตอบกลับไป “จะอยากรู้ไปทำไม? เดี๋ยวฉันก็จะขุดหลุมฝังศพนายแล้ว! พลังแห่งเสน่ห์รัตติการของตระกูลของเรา เป็นแค่หนึ่งในพลังระดับท็อปคลาสเท่านั้น ยังมีคนที่แข็งแกร่งกว่าพวกเราอีกมาก ที่ตอนนี้เก็บตัวฝึกซ้อมกันอยู่ กำลังเฝ้ารอเวลาที่วันหนึ่งจะขึ้นมาแทนทีไอพวกมนุษย์อย่างแกให้ได้!”
“อย่างงั้นรึ?”
ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก็เลิกคิ้วสงสัยแต่เหมือนว่าเขาเองก็ไม่ได้แปลกใจอะไรนัก“แต่ที่ได้ยินจากปากขององค์หญิงของพวกนาย เหมือนจำนวนของพวกเสน่ห์รัตติการจะน้อยมากนะ? รู้ไหมถ้ามีมดอยู่มากพอมันก็ล้มช้างได้นะ ไม่ว่าพวกนายจะบ้าบิ้นแค่ไหน ก็ไม่มีวันมาแทนที่มนุษย์ได้หรอก!”
“ฮึ่ม!”
ได้ยินคำพูดของหลินเฉิงชายชุดม่วงก็พุ่นลมหายใจออกมาและพูดดูถูกกลับไป“คำพูดพวกนั้นก็แค่แผนเพื่อชีวิตองค์หญิงเอง! พวกเราคือปีศาจรัตติการ เกิดมาพร้อมกับพลังแห่งการเรียนรู้ขั้นสูง มีพลังสองอย่างในร่างเดียว แม้เราจะมีน้อยกว่า แต่ก็ไม่ใช่อะไรที่มนุษย์อย่างแกจะมายุ่งได้!”
“เป็นแบบนี้นี่เอง…”
หลังจากที่รู้ถึงพลังที่อท้จริงของปีศาจรัตติการหลินเฉิงก็พยักหน้าทันทีที่ได้ยิน เขายิ้มและพูดออกมา “ของคุณที่บอกเรื่องใหม่ๆ ที่ฉันยังไม่รู้…”
เสียงของหลินเฉิงก็ดุดันขึ้น“ฉันจะตอบแทนนายโดยให้นายตายอย่างง่ายดายเอง!”
ทันใดนั้นปีกน้ำแข็งบนหลังของหลินเฉิงก็เคลื่อนไหวเร็วขึ้นความเร็วของเจ้าของปีกก็เร็วขึ้นจนมองแทบไม่ทัน ยังไม่ทันได้ตั้งตัวร่างของเขาก็หายไปจากระยะสายตาของชายชุดม่วง!
“ก็อง!…” เห็นร่างของหลินเฉิงอยู่ดีๆก็หายไป เขาก็เริ่มระวังตัวขึ้นมาหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น เขาแค่ต้องการมอบความอบอุ่นให้กับหลิงเหมิง ที่นอนอยู่ห่างออกไป แต่ก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างผ่าอากาศมาหาเขาอย่างรวดเร็ว!
ฉั่ว!
“อ๊าก!!”
เวลาเดียวกันกับที่ได้ยินเสียงแหลมๆผ่านอากาศ เขาพยายามหลบการโจมตีอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่ความเร็วของหลินเฉิงนั้นรวดเร็วกว่ามาก เมื่อเขาขยับเท้าซ้าย แขนขวางของเขาก็ถูกดาบน้ำแข็งเสียบทันที!
“ตู้ม!”
หลังจากที่ถูกแทงชายชุดม่วงก็กลิ้งตัวหลบออกไปแม้จะรู้สึกอับอาย แต่เขาก็หลบการโจมตีครั้งที่สองของหลินเฉิงได้ ก่อนที่จะทำให้ตัวเองเขาสู่สถานะของลาวาอีกครั้ง เพื่อป้องกันการโจมตีครั้งต่อๆ ไป โดยไม่คาดคิด ก่อนที่จะเข้าสถานะของลาวาอย่างสมบรูณ์ คมมีดนับล้านก็พุ่งเข้ามาหาเขาจากทุกทิศทาง!
‘ซู่-’
‘ซู่-’
‘ซู่-’
ทันทีที่มันพุ่งเข้าไปหาร่างสีม่วงมีดพวกนั้นก็เริ่มละลาย แต่หลินเฉิงก็ไม่ได้ตกใจอะไร แม้พลังของชายชุดม่วงจะยับยั้งทุกอย่างได้แต่ตอนนี้ร่างสีม่วงก็เริ่มหมดแรงแล้วสูญเสียกำลังและความเร็ว!
ชายชุดม่วงคิดถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคนที่จะตายก็ต้องเป็นเขาแทนแน่ เขายกแขนขึ้นปล่อยลมร้อนออกมาละลายดาบน้ำแข็งอีกครั้ง!
———————SC: บทที่ 326 คมดาบน้ำแข็งเรียงตัว!
“ชิบหายแล้ว!”
เมื่อเห็นว่าอาวุธของตัวเองหายไปแล้วหลินเฉิงก็สบถออกมาอย่างโกรธกริ้ว แล้วเขาก็รีบกระพรือปีน้ำแข็งถอยหลังออกไป เพื่อหลบการโจมตีครั้งที่สองของชายในชุดม่วง
“ไอเด็กไม่เอาไหนฉันไม่รุ้หรอกว่านายฝึกเลื่อนระดับมาถึงขนาดนี้ได้ยังไง แต่ก็แย่หน่อยนะเพราะแกจะต้องตายในวันนี้!”
หลังจากที่ทำลายดาบยาวคู่กายของหลินเฉิงไปแต่การโจมตีครั้งที่สองก็ยังไม่โดนตัวของหลินเฉิง ชายชุดม่วงก็รู้สุกว่าชัยชนะอยู่ในมือของเขาแล้ว เขาจึงไม่รุกตามต่อ และพูดอย่างได้ใจ
ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก็ส่ายหน้าเขาไม่อยากจะพูดจากไร้สาระแล้วตอนนี้ แม้ว่าเขาจะต้องเสียอาวุธไป แต่หลังจากที่เขารับยาเสริมกำลังชนิด C เข้าไปเขาก็ไม่จำเป็นต้องใช้มัน!
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
เมื่อเสียงแหลมๆบินผ่านอากาศไป ดาบยาวผลึกน้ำแข็งก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา ดาบยาวทั้งสองเล่นดูแตกต่างไปจากเดิม แต่มันยังคงแปร่งแสงสีครามออกมา แก่นพลังพิฆาตเชอฮันที่ไม่เคยมีบนดาบพวกนี้กลับส่งพลังออกมา!
“รูปแบบต่อสู้!”
หลังจากที่เรียกดาบน้ำแข็งออกมาสองเล่มเขาก็ยังไม่เปิดฉากโจมตี เขาพึมพัมอะไรบางอย่างออกมา พายุหิมะก็หยุดลงไปแป๊ปนึงก่อนที่จะกลับมาหมุ่นใหม่และพุ่งตรงมายังร่างของหลินเฉิง!
เมื่อเหตุการณ์ตรงหน้ามีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้องชายชุดม่วงก็ขมวดคิ้วแน่น ในขณะที่ดาบเพลิงโลกัลของเขายังร้อนระอุอยู่ เขาตัดสินใจที่จะเปิดฉากการโจมตี มังกรไฟพุ่งออกมาจากดาบวิ่งเข้าใส่หลินเฉิงหวังจะให้ไอร้อนหลอมละลายร่างนั้น!
“ปั้ง!”
ซู่-
กลุ่มเพลิงยักษ์จากร่างของมังกรเหมือนจะระเบิดพื้นพสุธาและท้องนภาได้
แต่มันกลับถูกพายุหิมะรอบตัวหลินเฉิงหยุดไว้ได้ ผ่านไปสักพัก ร่างของชายที่ถูกน้ำแข็งปกคลุมก็ไม่ได้ยินเสียงอื่นใดนอกจากเสียงระเบิดที่ฟังดูรุนแรงและต่อเนื่องไม่หยุด
“ตู้ม!”
เมื่อมังกรเพลิงและพายุน้ำแข็งเข้าปะทะกันแรงระเบิดที่รุนแรงก็ปะทุออกจากใจกลางของการต่อสู้ ก่อนที่พายุที่พัดมากว่าครึ่งวันจะหายไป ในขณะที่หลินเฉิงลอยอยุ่บนฟ้า เขามองกลับลงไปยังชายชุดม่วงที่กำลังอับอายเพราะถูกแรงประทะซัดกระเด็นออกไป!
หลังจากที่พายุน้ำแข็งแห่งการล้างบาปหายไปรูปร่างของหลินเฉิงก็เปลี่ยนไปไม่มากจากเดิมนัก มีแต่ผมที่ตอนนี้มีสีขาวแซมออกมาบ้างแล้ว มองไปรอบๆ อย่างละเอียดจะเห็นก้อนไอศกรีมก่อนใหญ่ตั้งอยู่ข้างหน้า แล้วร่างอันหนาวสั่นก็ก้าวออกมาจากกองหิมะ
ถ้ามองไม่ผิดดวงตาสีดำของชายชุดมั่วตอนนี้กลายเป็นสีน้ำเงินแล้ว
“ฉันขอถามหน่อยมีคนที่มีพลังแบบเดียวกับนายอยู่เยอะไหม”
หลังจากที่ปรับเปลียนเป็นรูปแบบรองรับการต่อสู้จิตใจของหลินเฉิงก็นิ่งไม่ไหวติง เป็นครั้งแรกที่เขาถามคำถามกับ ชายในชุดม่วงที่ตอนนี้ยังไม่ตะบี้ตะบันจู่โจมเขาอีกรอบ
หลินเฉิงที่เตรียมตัวตั้งรับตลอดเวลาเมื่อชายชุดม่วงถูกถามคำถามเขาก็ตะลึงอยู่สักพัก ก่อนที่จะตอบกลับไป “จะอยากรู้ไปทำไม? เดี๋ยวฉันก็จะขุดหลุมฝังศพนายแล้ว! พลังแห่งเสน่ห์รัตติการของตระกูลของเรา เป็นแค่หนึ่งในพลังระดับท็อปคลาสเท่านั้น ยังมีคนที่แข็งแกร่งกว่าพวกเราอีกมาก ที่ตอนนี้เก็บตัวฝึกซ้อมกันอยู่ กำลังเฝ้ารอเวลาที่วันหนึ่งจะขึ้นมาแทนทีไอพวกมนุษย์อย่างแกให้ได้!”
“อย่างงั้นรึ?”
ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก็เลิกคิ้วสงสัยแต่เหมือนว่าเขาเองก็ไม่ได้แปลกใจอะไรนัก“แต่ที่ได้ยินจากปากขององค์หญิงของพวกนาย เหมือนจำนวนของพวกเสน่ห์รัตติการจะน้อยมากนะ? รู้ไหมถ้ามีมดอยู่มากพอมันก็ล้มช้างได้นะ ไม่ว่าพวกนายจะบ้าบิ้นแค่ไหน ก็ไม่มีวันมาแทนที่มนุษย์ได้หรอก!”
“ฮึ่ม!”
ได้ยินคำพูดของหลินเฉิงชายชุดม่วงก็พุ่นลมหายใจออกมาและพูดดูถูกกลับไป“คำพูดพวกนั้นก็แค่แผนเพื่อชีวิตองค์หญิงเอง! พวกเราคือปีศาจรัตติการ เกิดมาพร้อมกับพลังแห่งการเรียนรู้ขั้นสูง มีพลังสองอย่างในร่างเดียว แม้เราจะมีน้อยกว่า แต่ก็ไม่ใช่อะไรที่มนุษย์อย่างแกจะมายุ่งได้!”
“เป็นแบบนี้นี่เอง…”
หลังจากที่รู้ถึงพลังที่อท้จริงของปีศาจรัตติการหลินเฉิงก็พยักหน้าทันทีที่ได้ยิน เขายิ้มและพูดออกมา “ของคุณที่บอกเรื่องใหม่ๆ ที่ฉันยังไม่รู้…”
เสียงของหลินเฉิงก็ดุดันขึ้น“ฉันจะตอบแทนนายโดยให้นายตายอย่างง่ายดายเอง!”
ทันใดนั้นปีกน้ำแข็งบนหลังของหลินเฉิงก็เคลื่อนไหวเร็วขึ้นความเร็วของเจ้าของปีกก็เร็วขึ้นจนมองแทบไม่ทัน ยังไม่ทันได้ตั้งตัวร่างของเขาก็หายไปจากระยะสายตาของชายชุดม่วง!
“ก็อง!…” เห็นร่างของหลินเฉิงอยู่ดีๆก็หายไป เขาก็เริ่มระวังตัวขึ้นมาหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น เขาแค่ต้องการมอบความอบอุ่นให้กับหลิงเหมิง ที่นอนอยู่ห่างออกไป แต่ก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างผ่าอากาศมาหาเขาอย่างรวดเร็ว!
ฉั่ว!
“อ๊าก!!”
เวลาเดียวกันกับที่ได้ยินเสียงแหลมๆผ่านอากาศ เขาพยายามหลบการโจมตีอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่ความเร็วของหลินเฉิงนั้นรวดเร็วกว่ามาก เมื่อเขาขยับเท้าซ้าย แขนขวางของเขาก็ถูกดาบน้ำแข็งเสียบทันที!
“ตู้ม!”
หลังจากที่ถูกแทงชายชุดม่วงก็กลิ้งตัวหลบออกไปแม้จะรู้สึกอับอาย แต่เขาก็หลบการโจมตีครั้งที่สองของหลินเฉิงได้ ก่อนที่จะทำให้ตัวเองเขาสู่สถานะของลาวาอีกครั้ง เพื่อป้องกันการโจมตีครั้งต่อๆ ไป โดยไม่คาดคิด ก่อนที่จะเข้าสถานะของลาวาอย่างสมบรูณ์ คมมีดนับล้านก็พุ่งเข้ามาหาเขาจากทุกทิศทาง!
‘ซู่-’
‘ซู่-’
‘ซู่-’
ทันทีที่มันพุ่งเข้าไปหาร่างสีม่วงมีดพวกนั้นก็เริ่มละลาย แต่หลินเฉิงก็ไม่ได้ตกใจอะไร แม้พลังของชายชุดม่วงจะยับยั้งทุกอย่างได้แต่ตอนนี้ร่างสีม่วงก็เริ่มหมดแรงแล้วสูญเสียกำลังและความเร็ว!
ชายชุดม่วงคิดถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคนที่จะตายก็ต้องเป็นเขาแทนแน่ เขายกแขนขึ้นปล่อยลมร้อนออกมาละลายดาบน้ำแข็งอีกครั้ง!
———————SC: บทที่ 326 คมดาบน้ำแข็งเรียงตัว!
