I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก – บทที่ 335 เหตุผล!

　　เป็นไปได้ว่าเลาฟางจะตกหลุมรักกับพี่หลิวหลินเฉิงเองก็เดาไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างนั้น แต่ผลก็คือพี่หลิวอยากที่จะได้รับคำมั่นสัญญากับเลาฟาง แต่เลาฟางก็คงไม่กล้าเหมือนกลับเต่าที่หดหัวเข้าไปในกระดองด้วยเหตุผลที่ว่าเขานั้น ‘ยากจน’ นั้นคงทำให้พี่หลิวหัวใจสลาย พวกเขาทั้งสองคงเลิกลากันตอนนั้น แต่ที่ยืนยันได้ดีเลยคือท่าทางของฉีเซี่ยวฮันในวันนี้ พี่หลิวคงยังไม่ตัดใจจากเลาฟางอย่างจริงจัง แต่ถ้าเธอมาเห็นเลาฟางในตอนนี้หละก็!
　　หลังจากที่เรียบเรียงทุกอย่างเข้าด้วยกันหลินเฉิงก็เริ่มปวดหัว สิ่งที่เขากำลังเจอมันเหมือนกับละครดราม่าเกรด C ซึ่งเนื้อเรื่องส่วนใหญ่จะสร้างปัญหาให้กับเขา ถ้าเป็นเรื่องของผู้หญิงคนอื่นเลาฟางคงไม่กล้าที่จะหนีออกไปจากงานปาร์ตี้ทั้งๆ อย่างนี้　　แต่เขาก็ไม่คิดว่าเลาฟางผู้ที่เป็นคนเฮฮาและมีความสุขกับชีวิตเสมอถึงได้มีอดีตแบบนี้ได้ แต่สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือ มันยังคงฟังดูไม่เข้าท่าอยู่ดี!
　　หลังจากที่หลินเฉิงถอนหายใจอย่างอดไม่ได้เขาก็ส่งสัญญาณให้ฉีเซียวฮันใจเย็นลง และตะโกนไปยังประตูทางออกนั้น “ผู้จัดการเฉิงครับ!”
　　ก่อนที่เสียงของหลินเฉิงจะดังก้องออกไปจากห้องหรูหรานี้ผู้จัดการเฉิงก็เปิดประตูเข้ามาก่อนแล้ว ก้มหัวให้และถามด้วยรอยยิ้ม “ผมก็ไม่รู้ว่ามันมายังไงแต่ว่ามาเลยครับคุณหลิน!”
　　เห็นการมาถึงที่ตรงเวลาเป๊ะของเฉิงเล้อหลินเฉิงก็อดมองหน้าเขาอย่างคาดไม่ถึงไม่ได้ ผู้ชายที่แข็งแกร่งพอที่จะไม่สนในสาวงามพวกนี้ได้ต้องแข็งแกร่งพอสมควร นั้นคงเป็นความชำนาญและเป็นมืออาชีพของชายคนนี้ เขาน่าจะเป็นคนที่มีอำนาจพอสมควรเลยหละ
　　หลังจากที่รู้สึกชื่นชมนิดหน่อยแล้วหลินเฉิงก็ส่ายหัวหยุดคิด มองไปยัง เฉินฉีที่ซ่อนอยู่ในมุมห้อง และบอกกับผู้จัดการว่า “รบกวนเปิดห้องแบบนี้อีกห้องให้ทีครับ และพาสาวงามกับชายหนุ่มคนนี้ไปอีกห้องก่อน พวกเราจะใช้ห้องนี้ทำอะไรต่ออีกนิดหน่อย!”
　　“รับทราบครับคุณหลิน!”
　　เมื่อได้รับคำสั่งผู้จัดการก็ไม่ลังเลที่จะตอบรับอย่างแข็งขัน เขารีบหันหลังเดินออกไปยังเคาท์เตอร์เพื่อหาห้องว่างทันที
　　แต่เฉินฉีลังเลอยุ่สักพักเขากะจะมาหาความสุขสุดเหวี่ยงในวันนี้ ไม่คิดว่าหลินเฉิงจะมาสาย 2 ช.ม. เขานั่งรอกับเลาฟางอยู่นาน จนหลินเฉิงกลับมาแต่ก็ดันมีฉีเซี่ยวฮันตามเข้ามาด้วย
　　หลังจากลำดับขั้นตอนอย่างต่อเนื่องตอนนี้เขาก็ไม่ค่อยสนุกด้วยแล้ว แต่ตอนนี้เขาก็ร่วมหัวจมท้ายกับหลินเฉิงมาขนาดนี้แล้ว ในห้องนี้ตอนนี้เต็มไปด้วยคนที่มีพลังและอำนาจ การที่เขาอยู่เงียบๆ ย่อมดีที่สุด แม้ว่าเขาอยากจะออกไปเหมือนกันแต่ก็ทำไม่ได้ เขาเลือกที่จะอยู่ในมุมเป็นมนุษย์ล่องหน
　　อย่างไรก็ตามหลินเฉิงตัดสินใจเปิดห้องใหม่ให้กับเขาเขาเองก็ไม่อยากที่จะยุ่งกับความบาดหมางของทั้งสองคนนี้ แถมยังยกสาวงามทั้งหมดให้กับเขาอีก เฉินฉีก็เลยตื่นเต้นขึ้นมานิดหน่อย ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์วันสิ้นโลกขึ้น เขาเองก็ไม่ได้มีตำแหน่งสำคัญอะไรเลย และคนไม่ได้เจอกับหลินเฉิงเหมือนทุกวันนี้ ตอนนั้นเขามีความสุขกับการใช้ชัวิตไม่ได้เลย!
　　แต่ปัญหาของฉีเซี่ยวฮันนั้นจัดได้ว่าไม่ธรรมดาเลยแม้แต่เลาฟางทหารผ่านศึกของฐานทัพทะเลน้ำเงิน ยังถึงขั้นหายใจไม่ทั่วท้องจากแรงกดดันของผุ้หญิงตัวเล็กคนนี้ ถ้าเขากล้าที่จะเล่นกับสาวๆ ต่อโดยไม่สนใจเธอผู้นี้ เขาอาจจะล้มลงไปกองกับพื้นได้ง่ายๆ เลยก็ว่าได้
　　เห็นท่าทีลังเลของเฉินฉีหลินเฉิงก็ยิ้มให้และส่งสัญญาณว่าไม่ต้องเป็นห่วงอะไรทั้งนั้น และเขาก็กดไหล่ของฉีเซี่ยวฮันและบอกกับเฉินฉีไปว่า “ยังไงวันนี้ก็เป็นวันว่าง ใครๆ ก็ออกมาหาความสุขกัน เงินก็ถูกหมุนเวียนไปตามธรรมชาติ เอามาใช้หาความนสุขแบบนี้ก็ไม่เกินไปหรอกมั้ง? นายก็เห็นว่าฉันไม่ได้กินเหล้าสูบบุหรี่คุยกันเล่นๆ กับเลาฟางมานานแล้ว นายไปหาไวน์กินแล้วพักผ่อนไปพลางๆ นะ หลังจากที่เสร็จจากตรงนี้ไปแล้ว พวกเราจะไปแจมด้วย!”
　　พูดกับเฉินฉีจบเขาก็ตบไหลฉีเซี่ยวฮันอีกครั้ง เห็นหน้าของเธอจ้องมองกลับมายังเขา เขาก็ยิ้มกลับไปด้วยรอยยิ้มอันมีเลห์นัย!
　　ตอนแรกที่เธอเห็นรอยยิ้มนั้นเธอก็รู้สึกโกรธแต่ก่อนที่มันจะปะทุออกมา เธอก็รู้สึกถึงไอเย็นจางๆ แผ่ไปทั่วร่างกาย มันหนาวมากจนเธอขยับตัวไม่ได้!
　　“ยังไงตอนนี้เราก็พูดคุยกันด้วยเหตุและผลแล้วงั้นพวกเราก็ทำตามกฏได้แล้วสินะ?”
　　หลังจากพยายามสุดชีวิตเพื่อไม่ให้ตัวเองถูกตรึงเอาไว้ฉีเซี่ยวฮันก็ได้ยินเสียงเบาๆ ดังขึ้นมาในหู! 　　เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฉิงที่ตั้งใจลดเสียงลงฉีเซี่ยวฮันก็เข้าใจว่าเขากำลังส่งคำเตือนให้กับเธอ ว่าสามารถพูดถึงปัญหากับเลาฟางได้ แต่ต้องทำให้มันไม่บานปลาย!
　　อีกครั้งที่เธอตะลึงในความสามารถของหลินเฉิงเธอไม่สามารถขยับไปไหนได้จริงๆ เธอกระพริบตาปริบๆ เป็นสัญญาณว่าเธอเข้าใจแล้ว หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงแกร็กเหมือนเสียงปลดล็อคการเคลื่อนไหวของเธอให้กลับมาอีกครั้ง!
　　เฉินฉีที่กำลังกังวลเรื่องการทะเลาะกันของทั้งสองคนเมื่อเห็นความมั่นใจของหลินเฉิงแล้ว และฉีเสี่ยวฮันเองก็ใจเย็นลงมากแล้ว เขาก็เข้าใจเลยว่าหลินเฉิงควบคุมสถานะะการณ์ได้แล้ว แม้ว่าแม่มดน้อยคนนี้จะเก่งทั้งด้านพลังและความสามารถ แต่ถูกหลินเฉิงควบคุมได้แล้ว!
　　เมื่อรู้ว่าจะไม่มีความรุนแรงเกิดขึ้นเฉินฉีก็เบาใจลงได้แล้ว เมื่อเขารู้ว่าแม่มดคนนี้จะไม่สร้างปัญหาเขาก็ดีใจจนตัวลอยแล้วไปถึงท้องฟ้ายามราตรีนี้แล้ว!
　　“งะ…งั้นฉันจะไปรอก่อนนะดูจากสถานะการณ์นี้แล้วฉันคงทำอะไรได้ไม่มาก…”
　　เห็นเฉินฉีไม่อยากจะอยู่ที่นี่แล้วบรรยกาศก็ดูดีขึ้นมาเยอะมาก เมื่อเขาออกมาแล้ว เขาก็ยังรู้สึกอับอายอยู่บ้าง
　　“ไปได้เลยเดี๋ยวฉันจะพาเลาฟางตามไปฉันสัญญาเลย!”
　　หลินเฉิงก็ยิ้มให้พร้อมกับพยักหน้า
　　ความกังวลทั้งหมดหายไปในทันทีที่หลินเฉิงให้คำมั่นสัญญาเขาเป็นห่วงว่าเลาฟางจะหงุดหงิดเพราะยัยแม่มดตัวน้อยนี่ แต่หลินเฉิงก็รับปากว่าจะพาเลาฟางกลับมาด้วยตัวของเขาเอง นั้นเป็นการรับประกันถึงความปลอดภัยและเรื่องนี้จะคลี่คลายลงอีกด้วย!
　　เฉินฉีก้มหัวให้กับเลาฟางและหลินเฉิงรวมถึงฉีเซี่ยวฮันแล้วรีบเปิดประตูออกไป ตามการนำทางของเฉิงเล้อที่รออยู่ข้างนอกนานแล้วไปยังห้องรับรองห้องใหม่　　หลังจากที่เฉินฉีจากไปหลินเฉิงก็โล่งอกขึ้น เขานั่งลงบนโซฟากลางห้องแล้วโน้มตัวลงไป หลังจากที่จุดบุหรี่ขึ้นมา เขาก็คุยกับชายหญิงคู่นี้ “โอเค คนที่ไม่เกียวข้องกับเรื่องนี้ก็ออกไปกันหมดแล้ว งันพวกนายทั้งสองบอกกับฉันทีสิว่าเกิดเรื่อง ร้อยแปดพันเก้า อะไรขึ้น?”
　　———————-SC: บทที่ 336 เธอเคยไปโรงเรียนบ้างรึปล่าว!?