หวังว่าพวกนายจะอยู่กันอย่างมีความสุขนะ เห็นหลินเฉิงที่อยู่ห่างออกไปกว่า 10 เมตร หยุดและหันกลับมา เธอก็หัวเราะ
นาย!ฉันไม่ได้บอกกับพ่อของฉัน! รอบนี้ที่ฉันจะมาชวนนาย ถ้านายสัญญาว่าจะเข้าร่วม ฉันจะบอกข้อมูลลับมากๆ ให้ฟัง! ข้อมูลนี้อาจจะไม่สำคัญสำหรับคนอื่นๆ แต่ก็เป็นเรื่องสำคัญที่ผู้ใช้พลังควรรู้เอาไว้!
เมื่อเขาได้ยินว่าเธอมีข้อแม้แบบเดิมอีกครั้งเขาก็ลองถามกลับไปบ้างด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไป
ข้อมูลสำคัญอย่างไงรึ?อย่างเช่น?
เธอเห็นท่าทีของหลินเฉิงเธอก็กวักมือเรียกอีกฝ่ายให้เดินเข้ามา
อย่างเช่น…น้องสาวของนายไง!
หลินเฉิงหยุดเดินเมื่อก้าวเข้ามาระดับนึงแล้วฉีเซี่ยวฮันรู้สึกโล่งอกขึ้นทันที หลินเฉิงทำตามที่เธอพูดไปบ้างแล้ว แต่เขาก็ยังไม่รับปากกับเธอว่าจะเข้าร่วม เธอจึงขึ้นเสียงกลับไป!
ก็พูดมาสิฮัลโหล เป็นใบ้รึไงฮะ?
หลังจากที่รู้ว่ากำลังถูกเซี่ยวฮันแกล้งหลินเฉิงไม่ได้รู้สึกอายอะไรเลยสักนิด เขาอยากจะด่าเธอกลับไปด้วยซ้ำ!
หลังจากได้ยินคำวิจารณ์ของหลินเฉิงเซี่ยวฮันก็รู้สึกเหมือนไฟกำลังครุกกรุ่นอยู่ในใจของเธอ เธอไมเคยคิดว่าจะมีหน้าไม่อายขนาดนี้จะมากไปด้วยความสามารถ แน่นอนว่าเขาจะไม่ทำตามที่เธอพูดทุกอย่างแน่
โฮ่….
หลังจากที่มีโอกาสไล่ตามหลินเฉิงฉีเซี่ยวฮันก็ซูดหายใจเข้าไปเต็มปอด ไม่ต้องมาระวังอะไรฉันให้มากนัก! ตราบใดที่นายรับปากว่าจะเข้าร่วม ฉันก็สัญญาว่าจะบอกทุกอย่าง แต่ก่อนหน้านั้นฉันจะไม่ปริปากพูดอะไรทั้งนั้น! ได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้สึกผิดหวังอีกครั้งแล้วก็โกรธด้วยในเวลาเดียวกันข่าวรอบตัวไม่สำคัญเลยเมื่อเทียบกับคำพูดของเด็กคนนี้ แต่ถ้าเธอไม่บอกอะไรฉันมาก่อนเลย ฉันจะไปร่วมมือกับเธอได้ยังไง? แม้ว่าเธอจะไม่โง่ แต่ ฉันก็ไม่โง่เหมือนกัน!
ฮึ่ม!
หลังจากที่หลินเฉิงพูดอย่างกังวลฉีเซี่ยวฮันก็คิดอยู่แล้วว่ามันจะเกิดขึ้น เธอจึงเอ่ยปากขึ้นมาว่า งั้นก็ถามมาเลย แม้ฉันจะมีข้อด้อยอยู่บ้าง แต่ชื่อเสียงและความน่าเชื่อถือของฉันวางใจได้อย่างแน่นอนยิ่งเป็นในฐานทัพแห่งนี้แล้ว! ฉันเอาชื่อเสียงและความน่าเชื่อถือของฉันกับปู่มายืนยันได้เลย ถ้านายเข้าร่วมกับพวกเรา ข้อมูลความลับทุกอย่างจะปรากฏต่อหน้านาย!
อย่างงั้นหรอ?
มองไปยังใบหน้าของฉีเสี่ยวฮันหลินเฉิงก็คิดอยู่สักพักและพูดออกมา ดีเลย แต่ตอนนี้ฉันยุ่งมาก ถ้ารอจนฉันจัดการธุระเสร็จ ฉันจะติดต่อกลับไปทันทีเลย!
นายคิดว่าฉันเป็นเด็ก3 ขวบรึไง?
เห็นสีหน้าจริงจังของหลินเฉิงฉีเซียวฮันก็พูดดูถูก เรื่องนี้มันทำให้ฉันรำคาญใจอยู่นาน ฉันยืนยันได้เลยว่าถ้าฉันปล่อยนายไปตอนนี้ ฉันจะติดต่อนายไม่ได้อีกเลย!
ทำไมคิดงั้นหละ?
เห็นฉีเซี่ยวฮันมองแผนของเขาออกจนหมดหลินเฉิงก็ไม่เปลี่ยนท่าที่แต่อย่างใด แม้ว่าเขาจะคิดแบบนั้นจริง เป็นเพราะความคิดเห็นของเขา แม้ข้อมูลลับสุดยอดจะเป็นอะไรที่ดึงดูเขาได้มาก แต่มันก็น่าจะไม่ตรงกับสิ่งที่เขาต้องเข้าไปยุ่ง อย่างไรเมื่อเสร็จธุระกับฉางเหวินฉวนเขาก็จะออกไปจากฐานทัพแห่งนี้อยู่ดี
ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่รู้สิ่งที่เขาจะทำแม้ว่าเธอจะหาร่องรอยทั้งฐานทัพแล้วก็ตามการทำอะไรมุทะลุจะทำให้ เขาเองลำบากไปด้วย ฉันว่านายอยากจะรู้นะ!
แม้หลินเฉิงจะไม่แสดงท่าทีใดๆออกมา ฉีเซี่ยวฮันก็มองความคิดของเขาออก อย่างไรก็ตามเธอคิอผู้ใช้พลังระดับ 4 อยู่ดี
ไม่ว่าจิตใจของพวกเขาจะเป็นอย่างไรพวกเขาก็ยังเป็นแต่วัยรุ่นธรรมดา แต่เธอคนนี้กลับมองแผนของเขาออกได้เพียงแวปเดียวเท่านั้น!
แปลกจริงๆเด็กผู้หญิงคนนี้เริ่มเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาแล้ว…
มองไปยังฉีเซี่ยวฮันหลินเฉิงก็ได้แต่บ่นพึมพัมออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่อยากปิดบังอะไรแล้วจึงเลือกที่จะถามตรงๆ แล้วไง? ฉันบอกเป็น 100 รอบแล้ว ฉันไม่สนงานบริหารอะไรทั้งนั้น ทำไมเรื่องง่ายๆ แบบนี้ถึงไม่มีใครเข้าใจ? แล้วฉันก็ไม่สนเรื่องความลับสุดยอดอะไรนั้นด้วย จะทำอะไรก็รีบทำ ฉันต้องรีบไปแล้ว!
เมื่อพูดจบเขาก็ทำท่าจะเดินออกไปอีกครั้งฉีเซี่ยวฮันยังไม่ยอมแพ้เธอกัดฟัน และรีบวิ่งตามไปพร้อมกับถามคำถาม จะรีบไปไหนดึกดื่นป่านนี้? มีนัดกับสาวรึยังไง?
ทำไมถึงชอบนินทาชาวบ้านนักฮะ?ฉันจะไปเดทกับใครก็ไม่ใช่เรื่องของเธอป๊ะ? ไปให้พ้น!
ได้ยินหลินเฉิงตะโกนอย่างไร้ความอดทนและไล่เธอเหมือนกับแมลงวัน แต่เธอก็ยังไม่อยากไป บอกหน่อยสิ บอกหน่อย! ให้ฉันพูดความจริงหละก็ แม้ว่าฉันจะเป็นผู้หญฺิงแต่ฉันก็ยังสนใจสาวสวยเหมือนกันนะ
ใช่หรอ?
เห็นสาวน้อยพูดถึงรสนิยมแปลกๆของตัวเอง เพื่อที่จะคุยกับเขาต่อ หลินเฉิงก็ขมวดคิ้วแน่นอีกครั้ง จะบังเอิญอะไรขนาดนั้น ฉันมีนัดที่โรงแรมอันดับ 1 อยู่ เธอคงรู้สินะว่าที่นั้นมีสาวงามเยอะขนาดไหน เธอคงเคยได้ยินมาบ้างใช้ไหมหละ!
อ….อะไรนะ!?
เห็นหลินเฉิงกำลังจะไปที่โรงแรมอันดับ1 ฉีเซี่ยวฮันก็ช็อคและมองไปยังหลินเฉิงอย่างผิดหวัง ทำไมนาถึงบ้ากามขนาดนี้?
ให้ตายเถอะ!มันจะไปลามกอะไรขนาดนั้น? เธอเป็นบ้าหรอ
เขาดุฉีเซี่ยวฮันที่หาว่าเขาเป็นชายโรคจิตหลินเฉิงไม่พอใจ มันเป็นที่เปิดไว้ต้อนรับแขกคนอื่นไปได้ทำไมฉันจะไปไม่ได้ฮะ?
พูดมาถึงตรงนี้เขาก็นึกอะไรบางอย่างออกเขาใจเย็นลงทันที ตอนนี้เขาหาวิธีไล่เด็กคนนี้ไปได้แล้ว!
แต่ฉีเซี่ยวฮันยังไม่อยากจะยอมรับว่าหลินเฮงจะไปยังโรงแรมอันดับ1 เพราะเบื้องหลังของครอบครัวของเธอ แม้ว่าเธอจะรู้ถึงการมีอยู่ของที่แห่งนี้ แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปเลยสักครั้ง เพราะมันเป็นที่ ที่มีแต่ความสกปรก กับ สกปรก สำหรับพวกโง่ๆ ที่รู้จักแต่เรื่องใต้กางเกงของตัวเอง!
อะแฮ่ม… มองไปยังใบหน้าที่ยังไม่ยอมรับความจริงของฉีเซี่ยวฮันหลินเฉิงก็ไอสองครั้ง เมือเธอหันมามองหน้าเขา เขาก็บอกกลับไป โอเค แม้ว่าเธอจะฉลาดและมากความสามารถ แต่เธอก็ยังเป็นเด็ก! ฉันไม่พาเธอไปยังทีที่เขาจำกัดอายุดีกว่า ยังไงฉันก็เป็นผู้ชายฉันต้อง…แค๊กๆ..เธอเข้าใจใช่ไหม? เธอกลับไปก่อนเถอะ หรือจะรอจนฉัน ’เสร็จ’ หละ? ฮะ!!!
————————SC: บทที่ 332 เขตที่อยู่อาศัยหมายเลข 1