ตู้ม!
เมื่อฉางเหวินฉวนคำรามหลินเฉิงก็รู้สึกเหมือนเรือรบทั้งลำกำลังสั่นเบาๆ และเขาก็ยังเห็นเหล็กที่แตกหักกระเด็นเฉี่ยวหัวของเขาไปนิดเดียวด้วย!
ก็อง!
หลังจากที่ปัดเศษเหล็กชิ้นนั้นออกไปหลินเฉิงก็ขมวดคิ้วแน่น ตอนนี้เมื่อโลหะชิ้นนี้กำลังจะบินใส่หน้าเขา เขาก็เห็นรอยแตกขรุขระบนขอบของชิ้นโลหะ เห็นได้ชัดว่าชิ้นส่วนของโลหะชิ้นนี้ควรจะเป็นส่วนหนึ่งของตัวเรือนั้นถูกฉีกโดยพวกเขาคนใดคนหนึ่ง!
หลินเฉิงรู้จักพลังของหยูซานดีถ้าพูดถึงเรื่องการลอบสังหารหละก็ไร้ที่ติอยู่แล้ว แม้ว่าจะด้อยกว่าเขาเล็กน้อย แต่ถ้าต่อสู้อย่างแบบเผชิญหน้า ความแข็งแกร่งและความทนทานของเธอ ก็อาจจะไม่เพียงพอที่จะทำอะไรแบบนั้นก็ได้
ถ้าคนที่ฉีกเหล็กออกมาไม่ใช่หยูซานงั้นก็มีแค่คำตอบเดียว ฉางเหวินฉวนยังไงหละ!
เมื่อคิดได้แบบนี้หลินเฉิงก็เพิ่มความระวังตัวมากขึ้นอย่างช่วยไม่ได้คนที่สุภาพต่อหน้าผู้คนแบบนี้ ควรจะเป็นผู้รอบรู้ที่อ่อนแอ ไม่คิดเลยว่าพลังของเขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้!
เมื่อคิดได้ว่าหยูซานอาจจะได้รับบาดเจ็บในการต่อสู้หลินเฉิงก็ไล่ความคิดไร้สาระออกแล้ววิ่งเข้าไปยังสนามต่อสู้ทันที!
ก่อนที่จะได้เข้าไปหาฉางเหวินฉวนหลินเฉิงก็ตะลึงกับลานตกปลาที่เคยเป็นหลังจากการต่อสู้!
มันจะเป็นลานแคบๆจุดคนได้แค่ 4-5 คน แต่ตอนนี้รั้วกันทั้งแถบถูกทำลายรวามถึงกำแพงก็ถูกฉีกจนมองทะลุไปได้ ตอนนี้เสาเหล็กที่ค้ำยันก็พังไปแล้ว มันอาจจะถล่มลงมาก็ได้! สีหน้าของฉางเหวินฉวนระหว่างการต่อสู้นั้นดูแย่มากๆเขากำหมัดไว้แน่น หน้าผากของเขามีเส้นเลือดเขียวๆ ปูดขึ้นมา สายตาดูดุร้ายราวกับสัตว์ป่า หลินเฉิงที่พึ่งมาถึงก็ถามขึ้นทันที
เกิดอะไรขึ้น!?
เห็นว่าตัวเองอยู่ในสภาพที่ขายหน้าสีหน้าของฉางเหวินฉวนก็ดูมืดมนลง หลินเฉิงแกล้งทำเปนตกใจแม้ว่าเขาจะรู้ถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้น
มีมือรอบสังหารอยู่ที่นี่!
เขากัดฟันพูดสามคำนี้ออกมาก่อนที่จะหันไปรอบๆ ตัวอีกครั้ง กระแสลมแปลกๆ ก็พัดมาหาเขาอีกครั้ง!
บ้าจริง!
เมื่อถูกโจมตีอยู่ฝ่ายเดียวและฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมเผยตัวออกมา เขาก็โกรธมาขึ้นเรื่อยๆ
เขาไม่สามารถโจมตีโดยไม่เห็นเป้าหมายได้เขาจึงต้องทนหลบอยู่ฝ่ายเดียว เขายังคงกำหมัดแน่น หลังจากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเหล็กกำลังงอ นั้นหมายความว่าเพดานนี้รับน้ำหนักไม่ไหวแล้ว!
ตรงนี่มันอันตรายมากถอยออกไป!
ก่อนที่เพดานจะถล่มลงมาฉางเหวินฉวนที่กำลังโกรธจนตาแดงก็ยังอุส่าแบ่งพลังออกมาตะโกนบอกให้หลินเฉิงระวัง เหล็กบริเวณนั้นแตกกระจายเป็นเศษๆ
ฟิ้ว!
ก้อง!
ก้อง!
เมื่อโลหะที่เหมือนกระสุนพุ่งไปทั่วหลินเฉิงที่ไม่มีเวลาหลบแล้ว ก็สร้างกำแพงน้ำแข็งออกมากัน และแอบกวักมือเรียกหยูซานที่อยู่ท่ามกลางการระเบิดหให้เข้ามาหลบด้วย!
การระเบิดที่แทบจะล้างบางนั้นส่งให้เหล็กกระเด็นไปทั่วทิศทำลายลานตกปลานี้ไปอย่างสิ้นเชิง ยังดีที่ลานตกปลาแห่งนี้อยู่เยื่้องมาทางซ้ายของท้ายเรือไมงั้นเครื่องยนต์น่าจะพังเอาได้ง่ายๆ!
ฟิ้ว!
หลังจากที่สิ้นสุดการระเบิดแล้วฉางเหวินฉวนก็หายใจไม่ทัน เขารีบมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นรอยเลือดแม้แต่น้อย นั้นทำให้เขาโมโหอีกครั้ง
หลินเฉิงนายจะไปไหนก็ได้ นี้เป็นสถานะการฉุกเฉิน ฉันจะใช้พลังที่รุนแรงกว่านี้แล้ว!
ด้วยสีหน้าที่มืดมนฉางเหวินฉวนก็พูดอย่างชัดเจน เขาไม่พูดอ้อมค้อมแล้วตอนนี้ บอกให้หลินเฉิงหลบไป แต่เจ้าหน้าที่หลายคนก็ออกมาดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ!
กะ…เกิดอะไรขึ้น!?
พระเจ้าช่วย!
มีมือสังหารอย่างงั้นหรอ!?
ท่านรองผบ.เป็นอย่างไรบ้างครับ!?
มือสังหารคนนี้ต้องเป็นคนยังไงถึงกล้าหมายหัวท่านรองผบ.ได้เนี่ย!
เห็นสภาพลานตกปลาที่เละเทะข้างหลังฉางเหวินฉวนพนักงานระดับสูงและนายทหารเสนาธิการแต่ละคนก็เริ่มเกรงกลัว แทบจะทันทีทันใด ลานแห่งนี้ก็เต็มไปด้วยผู้คน แม้ว่าตอนนี้ฟิวของเขากำลังจะขาด เขาก็พยายามอธิบายเท่าที่ทำได้
ฉันไม่เป็นไรปลอดภัยดี!
และเขาก็โบกมือเรียกกับตันเรือและถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา นี้เป็นความเร็วที่นายตอบรับต่อสถานการณ์หรอ? เกือบจะ 20 นาทีแล้วนะที่ฉันต้องสู้ ยังดีไงที่เป้าหมายมันเป็นฉัน ถ้าเป็นคงอื่นคงจะตายสัก 100 รอบ ได้แล้วมั้ง!
ต้องขออภัยจริงๆครับท่านรองผบ.!
ฉางเหวินฉวนกำลังติเตียนอยู่นั้นเขาก็มองไปยังหน้าของทีมฝ่ายจัดการอย่างโมโห พวกเขาต่างก็ก้มหัวอย่างรู้สึกผิด
ฉางเหวินฉวนไม่แคร์ว่าพวกเขาจะตอบรับอย่างไงเขาโบกมือและออกคำสั่งอีกครั้ง นี้ไม่ใช่เวลามาคุยเรื่องพวกนี้ ส่งทีมค้นหาออกไป ตรวจสอบทุกบริเวณของเรือลำนี้ ทุกซอกทุกมุม! ไม่ว่ามันจะเข้าไปยากขนาดไหน เข้าไปยากเหมือนช่องแคปทิเบตก็ต้องเข้าไป! ต่อให้พลิกแผ่นดินหาก็ต้องเอาตัวมันมาให้ได้! และ…
ฉางเหวินฉวนมองไปยังสนามต่อสู้รอบตัวและพูดออกมา ส่วนลานตกปลานี้ เราจะปิดล้อมเอาไว้ ห้ามให้มีใครเข้ามาโดยไม่ได้รับการอนุญาติจากฉันเป็นอันขาด!
รับทราบครับ!
ทีมบริหารรับคำสั่งหัวหน้าทีมรักษาการเองก็พยักหน้ารับอย่างแข็งขัน ก่อนที่จะแยกไปปฏิบัติการอย่างเข้มงวด
ฉางเหวินฉวนพูดกับเจ้าหน้าที่ทุกคน นี้ไม่ใช้สถานที่สำหรับการพูดคุย ไปรายงานตัวกับกองบัญชาการทุกคน!
หลังจากที่ดึงแขนเสื้อกลับมาอย่างหงุดหงิดเขาก็เดินเข้าไปยังกองบัญชาการ มองไปยังแผนหลังของฉางเหวินฉวนผู้โกรธกริ้วหลินเฉิงก็ขวมดคิ้วแน่นให้กับความแข็งแกร่งของฉางเหวินฉวน!
เขาไม่คิดว่าจะเห็นฉากการต่อสู้ที่รุนแรงแบบนี้เขารู้ทันทีว่าหยูซานต้องรับมือกับสถานการณ์อันเลวร้ายนี้อย่างยากลำบากขนาดไหน !
เมื่อพนักงานเดินออกไปกันหมดแล้วหลินเฉิงก็รีบหันไปหาหยูซานทีซ่อนตัวอยู่ข้างๆ รีบตามฉันมาเร็ว!
————————SC: บทที่ 370 ผิดคน!?
