SB:ตอนที่ 181 สำเร็จแล้ว
ขณะที่ลู่หยางกำลังจะรับการล้างบาปด้วยพลังวิญญาณ แขกที่ไม่ได้รับเชิญไม่กี่คนก็มาที่เมืองเซียงหยางของเขา
“หลอหยุนชาน ท่านกำลังทำเรื่องให้พวกเรายุ่งยาก” คนที่พูดคือผู้อาวุโสของเมืองตงไหล ซึ่งมีนามว่าคุนเฟิง แม้ว่าพลังของคุนเฟิงจะไม่แข็งแกร่งนัก แต่เขาก็ยังถือได้ว่าอยู่ในระดับชั้นยอดในบรรดาผู้คุมอสูรระดับสูง และยังมีผู้คุมอสูรระดับสูงอีกสองถึงสามคนที่มีความแข็งแกร่งเพียงพอตามหลังเขามา
ประเด็นสำคัญคือคนไม่กี่คนเหล่านี้หยิ่งผยองเกินไป พวกเขานำราชาราชสีห์ขนสีทองระดับสูงมาด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวที่คุนเฟิงนำมาคือราชาราชสีห์ขนทอง เป็นที่น่าประทับใจอย่างแท้จริง ราชาราชสีห์ขนทองทั้งห้าตัวนี้ยืนอยู่ในห้องประชุมของตระกูลหลอซึ่งได้สยบผู้ชมทั้งหมดที่นั่นทำให้หลอหยุนซานแทบไม่สามารถขยับขเยื้อนได้
“ ผู้อาวุโสคุนเฟิง เรื่องนี้ ข้าไม่อาจตัดสินใจได้” ท่านก็รู้ด้วยว่าข้า หลอหยุนชาน มีลูกสาวคนนี้เท่านั้น แม้ว่าเธอจะตกลงแต่งงานกับนายน้อยของท่าน ข้าก็ไม่ยินดีที่จะเข้าร่วมตระกูลคุนของท่านหรอก ดังนั้น ข้าเสียใจ “หลอหยุนชานไม่เคยเป็นคนอ่อนน้อม ก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้พูดอะไรที่แข็งกร้าวเกินไปก็เพราะอยากจะไว้หน้าอีกฝ่ายหนึ่งบ้าง แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายไม่ได้ซาบซึ้งใจในความเมตตาของเขา และต้องการบังคับให้เขาจนตรอก
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น หลอหยุนชานก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก
“ฮ่า ฮ่า หลอหยุนซาน ข้าคิดว่าท่านแค่ปฏิเสธขนมปังชิ้นหนึ่ง! คุนหยาน ไปประลองกับไอ้เฒ่าหลอหยุนชานซิ “ คุนเฟิงไม่ได้เป็นหนุ่ม เขาอายุมากกว่าหลอหยุนชานเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หากความสัมพันธ์ของเขากับหลอหยุนชานดีอยู่ รูปแบบของการเรียกแบบนี้ก็เป็นที่ยอมรับได้ แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ได้กลมเกลียวกัน รูปแบบที่เรียกนี้ถือเป็นการดูถูกผู้อื่นแน่นอน
ด้วยคำสั่งนั้น ราชาราชสีห์ขนทองก็กลายเป็นลำแสงสีทอง วิ่งเข้าสู่ร่างกายของคุนหยาน
หลังจากนั้นไม่นาน ราวกับว่าเขาสวมชุดเกราะสีทอง คุนหยานผู้ซึ่งแข็งแกร่งและกำยำอยู่แล้วก็ดูเย่อหยิ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขามองไปที่หลอหยุนชานอย่างยั่วยุ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เห็น หลอหยุนชานอยู่ในสายตา ซึ่งทำให้หลอหยุนชานโกรธมาก
“ดี ดี เป็นคนจากตระกูลคุนของท่านที่มาเคาะประตูบ้านของข้าเอง อย่ามาหาว่าข้าป่าเถื่อนก็แล้วกัน!” หลอหยุนชานรู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ แล้วเขาก็หัวเราะอย่างเย็นชาทันที
หลังจากนั้น อสรพิษตัวใหญ่ก็กลายเป็นแสงสีเขียววิ่งเข้าไปในร่างของหลอหยุนชาน แล้วทันใดนั้นเอง ร่างของหลอหยุนชานก็มีความสูงขึ้นกว่าสองเท่า
“ ไม่จำเป็นต้องออกไป มาตัดสินกันตรงนี้เลย ว่าใครจะแข็งแกร่งกว่ากัน! ” เมื่อเห็นว่าคุนหยานกำลังเตรียมตัวที่จะต่อสู้กันในลานสนาม หลอหยุนชานไม่แม้แต่จะให้โอกาสเขา แถมยังพุ่งตรงไปข้างหน้าและชกหน้าอกของคุนหยาน
หมัดของหลอหยุนชานทั้งโหดเหี้ยม และแม่นยำจนเกือบจะถึงจุดที่คุนหยานไม่มีทางต่อสู้กลับ
แต่หลอหยุนชานจะรู้ได้อย่างไรว่าตอนที่เขาโจมตีนั้น คุนเฟิงเตรียมพร้อมที่จะตอบโต้แล้ว แต่คุนเฟิงไม่ได้ทำเพื่อปกป้องหลอหยุนชาน แต่ต้องการใช้ประโยชน์จากการโจมตีของหลอหยุนชาน ดังนั้น ก่อนที่หมัดของหลอหยุนชานจะไปถึงร่างของคุนหยาน คุนเฟิงก็คว้าเอาไว้
“เจ้า.!”.. หลอหยุนชานยังกำลังจะพูดอยู่เมื่อคุนหยานซึ่งเพิ่งมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อยเขาเข้าที่หน้าท้องส่วนล่าง
“พลั่กก” หลอหยุนชานถูกหมัดของคุนหยานซัดลอยไป หลังจากกระแทกลงกับโต๊ะและเก้าอี้แล้ว เขาก็ล้มลงกับพื้นต่อหน้าพวกเขาอย่างไร้ความปรานี แล้วก็หยุด
“ท่านพ่อ!” เมื่อได้ยินเสียงข้างนอก หลออู๋ฮวงก็รีบวิ่งออกไปทันที ขณะนี้ อวัยวะภายในของหลอหยุนชานได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากหมัดของคุนหยาน และเขาก็อาเจียนออกมาเป็นเลือด
“ อู่ฮวง ไม่ต้องห่วง ตราบใดที่พ่ออยู่ที่นี่ ข้าจะไม่ส่งเจ้าไปที่ตระกูลคุนนั่น” แม้ว่าหลอหยุนชานจะบอกเสมอว่าเขาต้องพึ่งพาลู่หยาง แต่เมื่อถึงเวลาฉุกเฉินจริงๆ เขาก็ห่วงใยลูกสาวของเขามากกว่าคนอื่น ๆ
แต่เธอเป็นลูกสาวของหลอหยุนชาน เธอจะทนได้อย่างไรเมื่อเห็นพ่อของเธอถูกทำร้ายจนตาย!
“แม่นางอู๋ฮวง ดูเหมือนพ่อของท่านอยากให้เราประลองกัน และเราหวังว่าท่านจะหลีกทางให้” คุนเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าขณะที่เขามองไปที่หลอหยุนชานซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสภายใน
“ พอได้แล้ว ข้าไปตระกูลคุนกับพวกท่านก็ได้? แต่ ตระกูลคุนของท่านต้องให้ยารักษาอาการบาดเจ็บของพ่อข้าก่อน ” หลออู๋ฮวงรู้ดีว่าในฐานะนายน้อยผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลคุน แม้ว่าดูภายนอกแล้วจะเหมือนว่าเธอกำลังจะหมั้นกับเขา แต่ในความเป็นจริงนั้น เขามีภรรยาถึงสามคนแล้วและนางสนมอีกสี่คน
ดังนั้น หลออู๋ฮวงจึงวางแผนไว้แล้วว่า หลังจากแต่งงานเข้าตระกูลคุน ถ้าคุนเผิงกล้าที่จะข่มเหงเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ได้ฆ่าคุนเผิง เธอก็จะฆ่าตัวตาย
แน่นอน การฆ่าตัวตายเป็นเพียงเรื่องจำเป็นเท่านั้น
“ลูกพ่อ!” หัวใจของหลอหยุนชานรู้สึกขมขื่น เขารู้ว่าความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาไม่เพียงพอที่จะต่อกรกับตระกูลคุน ดังนั้นเขาจึงนึกถึงลู่หยางขึ้นมาทันที
แม้ว่าเขาจะไม่ได้คาดหวังมากนักที่จะให้ลู่หยางแข่งขันกับตระกูลคุน แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าลู่หยางจะทำให้เขาประหลาดใจแกมพอใจได้ ดังนั้น เขาจึงถือว่าลู่หยางเป็นญาติสนิทที่สุดของเขามานานแล้ว
หลังจากที่คุนเฟิงพาหลออู๋ฮวงไป หลอหยุนชานก็รีบไปที่เมืองตงไหลทันที
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ มันไม่ใช่ช่วงเวลาสบาย ๆ สำหรับลู่หยาง ทุกครั้งที่ลำแสงวิญญาณที่ทรงพลังนี้พุ่งลงมาใส่ร่างของเขา มันจะทำให้เขาเจ็บปวดยิ่งกว่าความตาย
โชคดีที่เมื่อเขารู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังจะล้มทรุดลง มีกระแสอุ่นๆที่ส่งมาจากระบบควบคุมอสูรที่ช่วยฟื้นฟูร่างกายของเขา มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่เขาสามารถอยู่รอดจนถึงปลายลำแสงทั้งสามได้
อาจกล่าวได้ว่าในช่วงไม่กี่ชั่วโมงนี้ ความแข็งแกร่งของเขาที่ถึงจุดสูงสุดแล้วได้เพิ่มขึ้นหลายหมื่นจินซึ่งทำให้ความแข็งแกร่งพุ่งขึ้นไปมากถึงสามแสนจิน สิ่งนี้เกินกำลังของผู้คุมอสูรระดับสูงไปมาก แต่นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น
ตามที่คาดไว้ หลังจากร่างกายของลู่หยางดีขึ้นเล็กน้อย เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น
“ติ๊ง!” ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านประสบความสำเร็จในการก้าวขึ้นสู่ระดับผู้คุมอสูรระดับเหลือง! “
นอกจากนี้ หลังจากที่ลู่หยางก้าวขึ้นสู่ระดับผู้คุมอสูรระดับเหลือง ความสามารถที่เขาต้องฝึกฝนคือการใช้ช่องว่างในอากาศเพื่อสร้างกระเป๋าเก็บของ ถ้าพรสวรรค์ของเขาเพียงพอ เขายังสามารถเข้าใจมิติอากาศได้ลึกขึ้นและสร้างกระเป๋าเก็บของในช่องว่างอากาศได้ นี่เป็นงานที่ทำกำไรได้แน่นอน
ในขณะที่ลู่หยางจมอยู่กับความสุขในการเลื่อนระดับ ลำแสงแสงสีทองก็ลอยออกมาจากระบบควบคุมอสูรและตกลงบนร่างของลู่หยาง
แม้ว่าลำแสงนี้จะไม่แรงเท่าพลังงานก่อนหน้านี้ แต่มันอ่อนโยนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแสงนั้นเข้าไปในเนื้อและกระดูกของ ลู่หยาง เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าการบาดเจ็บที่เขาได้รับในระหว่างกระบวนการเลื่อนระดับนั้นกำลังได้รับการเยียวยาอย่างรวดเร็วด้วยลำแสงสีทองนี้ ตามมาด้วยการเพิ่มขึ้นของความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขา
“เพิ่มความแข็งแกร่ง: 310,000 จิน!”
“เพิ่มความแข็งแกร่ง: 315,000 จิน!”
“เพิ่มความแข็งแกร่ง: 320,000 จิน”
เสียงแจ้งเตือนของระบบดังก้องอยู่ในใจของลู่หยาง แม้ว่าจะเพิ่มขึ้นเพียงห้าพันจิน เขาก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เพียงไม่กี่อึดใจ ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นมากกว่าสองหมื่นจิน
ไม่เพียงแค่นั้น หลังจากที่ร่างกายของลู่หยางได้รับการเยียวยาด้วยพลังงานนั้น ร่างกายที่อ่อนเปลี้ยและแข็งแรงแต่เดิมของเขาก็เริ่มบวมขึ้น
ในที่สุด ความแข็งแกร่งทางกายภาพของลู่หยางก็ขึ้นมาหยุดอยู่ที่สามแสนห้าหมื่นจิน ในแง่ของความแข็งแกร่งทางกายภาพเพียงอย่างเดียว เขาก็ยังแข็งแกร่งกว่าผู้คุมอสูรระดับเหลืองทั่วๆไปเสียอีก
