SC:บทที่512 หลี่เหมิงเตี๋ย
หลังจากที่ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับอนาคตแสนเยือกเย็นจากหลินเฉิงหลี่เหมิงเตี๋ยก็รู้สึกหนาวขึ้นมาจากข้างในเลย ถ้าหากเป็นคนอื่นมาบอกเธอเรื่องนี้ เธอคงจะไม่เชื่อประโยคเหล่านั้น แต่นี่เป็นหลินเฉิง พี่ชายของเธอรวมถึงยังเป็นผู้เหลือรอดจากการไล่ฆ่ากันในเมืองซงโจวด้วย พลังของเขานั้นแม้จะคาดการณ์ไม่ได้ แต่ถ้าคนแบบนี้พูดอะไรซักอย่างแล้วเธอคงอดไม่ได้ที่จะมองอย่างครุ่นคิด
แต่…แต่…
สีหน้าของหลี่เหมิงเตี๋ยนั้นดูสับสนมากๆใจหนึ่งเธอยังรู้สึกลังเลที่จะมาหาหลินเฉิงผู้ที่ไม่ได้คิดจะอยู่ที่ฐานแห่งนี้นานและเตรียมจะหนีเธอไปเร็วๆนี้ด้วย แต่อีกใจหนึ่งหลังจากที่ได้ฟังเรื่องที่หลินเฉิงเล่าแล้ว เธอก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องรั้งเขาไว้ ตอนนี้ในหัวเธอนั้นมีแต่เรื่องให้ยุ่งยากเต็มไปหมดและเธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับมันดี
ไม่ว่าเธอจะโอเคกับมันหรือไม่แต่ฉันก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะออกไปจากที่นี่ แต่การที่จะออกไปนี่ก็ยังติดเรื่องป้าฉินอยู่ ถ้าเธอยังอยากจะรู้อะไรเกี่ยวกับพี่ชายของเธออีกล่ะก็ โปรดช่วยฉันหาไอเดียเรื่องนี้เร็ว!
หลังจากเขย่ามือและหยุดหลี่เหมิงเตี๋ยผู้ที่เกือบจะเงียบอยู่แล้วหลินเฉิงใช้เวลาจุดบุหรี่นิดหน่อยก่อนจะสูดหายใจเข้าไปลึกๆและพูด แต่ก่อนหน้านั้น ฉันต้องบอกอะไรเธอนิดหน่อย หลังจากที่ฉันออกไปจากที่นี่แล้ว เธอต้องอยู่กับหยูซานดีๆนะ ประสบการณ์ชีวิตของหยูซานค่อนข้างจะน่าอนาถไม่น้อยเลย อีกทั้งเธอยังเด็กมากๆและมีทักษะที่ดี เธอดูแลตัวเองยังไง เธอต้องดูแลหยูซานให้มากกว่า…
ได้ยินหลินเฉิงแนะนำหลี่เหมิงเตี๋ยก็โบกมือและเอ่ยขึ้น ไม่ต้องห่วงพี่ชาย ฉันเองก็ชอบหยูซานอยู่แล้ว อีกทั้งฉันยังทั้งสวยแล้วก็นิสัยดี เพราะงั้นฉันดีกว่าพี่ที่เย็นชาเป็นไหนๆ เพราะงั้นไม่ต้องกังวล ฉันจะดูแลหยูซานเหมือนน้องสาวแท้ๆเอง แล้วก็จะไม่ยอมให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานกับความอยุติธรรมใดๆเลย!
ดีงั้นฉันจะยกให้เป็นหน้าที่ของเธอละกัน!
เห็นหลี่เหมิงเตี๋ยรับประกันอย่างแข็งขันเช่นนั้นหลินเฉิงก็พยักหน้าให้เธอถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของเธอจะไม่เท่าหยูซาน แต่หลี่เหมิงเตี๋ยก็อยู่ในฐานแห่งนี้มาหลายเดือนแล้ว ถ้าเทียบกับหยูซานที่เป็นพวกเก็บตัว ในเรื่องของอายุและมันสมอง หลี่เหมิงเตี๋ยนั้นมีมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด ภายใต้คำแนะนำของเธอผนวกกับการดูแลของชูฉิงและเหลียงเหล่า หนำซ้ำเธอยังอยู่ในช่วงที่เมืองนั้นสงบสุขอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นหยูซานหรือครอบครัวฉิน ตราบใดก็ตามที่พวกเขาไม่ต้องเจอกับพวกสัตว์ก่อนโบราณกาลอย่างอสูรยักษ์ มันก็จะไม่มีปัญหาอะไร
แต่… ถึงแม้ว่าเธอจะตกลงกับหลินเฉิงไปแล้วหลี่เหมิงเตี๋ยก็ยังคงงงๆอยู่ ถ้าฉันจำไม่ผิด พี่บอกว่าหยูซานนี่ พี่เก็บมาจากระหว่างทางสินะ? แล้วก็ฝึกฝนเธอ ฉันงานค่อนข้างจะเยอะ ถ้าพี่ไม่เอาผู้ช่วยมือขวาของพี่ไปด้วย ทำไมพี่ถึงอยากให้เธอมาอยู่กับพวกเราล่ะ?
งั้นเธอบอกฉันได้หรือเปล่าว่าทำไมเธอถึงไม่ออกจากที่นี่?
มองหลินเฉิงที่เหล่มองและไม่ตอบคำถามกลับกันเธอกลับเป็นฝ่ายถูกถามคำถามกลับมาด้วย
ฟังวาทกรรมของหลินเฉิงหลี่เหมิงเตี๋ยก็บุ้ยปาก ไร้สาระน่า ฉันรู้ว่าฉันน่ะอ่อนแอมากๆ พี่คงจะไม่รู้สินะ! เพราะงั้นแล้วถ้าพี่คิดจะพาฉันออกไปล่ะก็ ฉันจะไม่ไปเด็ดขาด! ฉันจะทำยังไงถ้าฉันไม่สามารถกลับมาหาครอบครัวได้…
ถูกแล้วล่ะฉันเองก็คิดว่าเธออ่อนแอเกินไป
เขาพยักหน้าช้าๆและเมื่อหลี่เหมิงเตี๋ยเห็นเช่นนั้นเธอก็โกรธขึ้นมาเลย หมัดเล็กๆถูกกำขึ้นมาพร้อมจะต่อยเขาได้ทุกเมื่อ หลินเฉิงเองก็ยกมือมากันมือเล็กๆนั้นไว้ก่อน แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เธอเป็นน้องสาวของฉัน! เธอไม่รู้หรอกว่าสถานการณ์ด้านนอกมันซับซ้อนขนาดไหน ถ้าเธอออกไป ฉันคงได้เป็นคนฝังศพเธอเองในไม่กี่วันแน่! เหตุผลที่ฉันไม่อยากจะพาหยูซานไปด้วยก็เพราะแบบนี้แหละ ถึงแม้ว่าเด็กคนนั้นจะเก่งกว่าเธอก็จริง แต่ก็ยังนับว่าอ่อนแอสำหรับพวกสัตว์ประหลาดที่กำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆพวกนั้น ต่อให้ฉันเก็บเด็กคนนั้นมาได้จากกลางทาง แต่ฉันก็อยู่กับเธอมานานแล้ว เพราะงั้นฉันเองก็ไม่อยากจะให้เกิดอุบัติเหตุใดๆขึ้น ไม่อยากจะให้หยูซาน…ต้องทุกข์ทรมานไปมากกว่านี้…
ฮึ่ม!แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วนะ!
เธอกำหมัดเล็กๆนั่นก่อนจะทุบหัวของหลินเฉิง2-3 ครั้ง ท้ายสุดเธอก็วางหมัดก่อนจะบ่นพึมพัมแบบภาคภูมิใจขึ้นมา พอก็พอ ถึงแม้ว่าภายนอกพี่จะเปลี่ยนไปบ้าง แต่เหมือนว่าหัวใจของพี่จะยังคงเย็นชาและอบอุ่นในเวลาเดียวกันอยู่สินะ!
อย่ามาพูดอะไรงี่เง่าน่า!
ได้ยินหลี่เหมิงเตี๋ยเยินยอหลินเฉิงก็เกิดขนลุกขึ้นมาเลย เขารีบโบกมือและหยุดเธอไว้ก่อน ยังไงก็ตาม ฉันถือว่าฉันบอกเธอล่วงหน้าแล้วนะเกี่ยวกับสองสิ่งนี้ ต่อไปถ้าฉันจะไปคุยเรื่องนี้กับหยูซานหรือบอกป้าฉินว่าฉันจะไป เธอต้องเป็นแม่สื่อที่ดีให้ฉัน อย่าทำตัวเป็นเตาติดสตันท์!
ห้ะ?แล้วทำไมฉันต้องเป็นแม่สื่ออ่ะ?
หลี่เหมิงเตี๋ยพูดไม่ออกเลยเมื่อเห็นว่าเธอโดนหลอกโดยหลินเฉิงอีกแล้วเธอไม่คิดเลยว่ายาเสริมสมรรถภาพที่เธอได้มานั้นจะเป็นเหมือนใบเบิกทางสำหรับเรื่องนี้ ถึงเธอจะไม่ได้แข็งแกร่งมาก แต่เธอก็เคยเรียนรู้กังฟูและระวังตัวมากๆ แต่ถึงกระนั้นเธอกลับโดนหลอกล่อโดยง่ายด้วยวิธีน่ารังเกียจเช่นนี้!
พี่คิดอะไรอยู่? หลังจากที่ถูกจ้องมองโดยเด็กสาวหลินเฉิงก็พูดโดยไม่ได้รู้สึกผิดอะไร แต่เดิมแล้วฉันก็เรียกเธอมาที่นี่เพื่อจะบอกเรื่องพวกนี้ให้ละเอียดๆแหละ ยกเว้นเรื่องยานั่น เพราะว่าฉันไม่สามารถหาใครซักคนที่จะมาช่วยเรื่องส่วนตัวของฉันได้ เพราะงั้นฉันจึงทำได้แค่ดึงเธอเข้ามาแบบกระทันหันเท่านั้น…
ไม่สิฉันชักชวนเธอมาต่างหาก!
ฟังหลินเฉิงอธิบายหลี่เหมิงเตี๋ยก็อดไม่ได้ที่จะกลอกตามองบน
พี่น่าจะแบกรับความโกรธของแม่ได้อยู่แล้วทำไมพี่ยังต้องลากฉันมาตายเป็นเพื่อนด้วย? พี่ไม่รู้หรือไงว่าเวลาแม่ฉันโกรธน่ะยิ่งพี่ดื้อพี่จะเลือดสาดได้เลยนะ!
พูดไม่ออกเลยหลินเฉิงอดไม่ได้ที่จะยิ้มแปลกๆ เพราะงั้นถึงให้เธอมาช่วยคิดหาทางออกไงเล่า! ไม่งั้นจะเรียกเธอมาทำไม?
เรียกฉันมาก็ไม่มีประโยชน์!
หลี่เหมิงเตี๋ยส่ายมือรัวๆ ฉันรู้จักแม่ฉันดีกว่าพี่นะ เพราะงั้นแล้วเรื่องแบบนี้น่ะทำเป็นเล่นไม่ได้หรอก ไม่มีวิธีไหนที่จะผ่านไปด้วยดีนอกจากจะอธิบายไปตรงๆ ฉันอาจจะช่วยอะไรไม่ได้ เพราะยังไงมันก็ขึ้นอยู่กับตัวพี่เองแล้ว…
มองหลี่เหมิงเตี๋ยที่ยื่นแขนออกมาเขาก็เข้าใจได้ว่าเขาคงทำมันไม่ได้ หลินเฉิงอดไม่ได้ที่จะเกาหัว จริงดิ? มันไม่มีทางอื่นเลยเหรอ? ถ้าจะให้บอกความจริงๆไป ตอนนี้แม้แต่หน้าป้าฉินฉันยังไม่กล้าเจอเลย ฉันรู้สึกเหมือนว่าเธอจะรู้อะไรบางอย่างตลอดเวลา…
แล้วนั่นไม่ดีเหรอ?
![ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]](https://i2.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/127752.jpg?resize=151,215 "ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]")
