SC:บทที่523 แคปซูลเครื่องบิน
โอเค…
ได้ยินคำของหลินเฉิงหยูซานก็ไม่ได้ยอมรับนักหรอกหากแต่ก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร เธอแค่พยักหน้ารับช้าๆและถาม พี่ยังจะกลับมากินมื้อเที่ยงมั้ย? ฉันซื้อผักสดกับเนื้อไว้เยอะแยะไปหมดเลยเมื่อตอนออกไปซื้อของตอนเช้า ให้ฉันทำต้มเนื้อปลาที่พี่ชอบให้กินตอนเที่ยงก็ได้นะ…
ฟังหยูซานพูดว่าเธอจะทำต้มเนื้อปลาให้เขากินความอยากสุดๆของหลินเฉิงก็ทะลักออกมาราวกับชายผู้น่าสงสาร หลินเฉิงนั้นมีโอกาสได้กินเนื้อน้อยมากก่อนจะถึงวันสิ้นโลก แต่เมื่อหลังจากที่เขาได้กินต้มปลาของหยูซาน เขาก็เปลี่ยนจากพวกกินมังสวิรัติกลายเป็นผู้บริโภคเนื้อในทันที
มันหดหู่มากๆที่จะต้องส่ายหัวและคิดถึงสิ่งที่ต้องทำในวันนี้ หลินเฉิงทำได้แค่แบกรับความคิดที่อยากจะกินต้มปลานั่นไว้และพูด ไม่จำเป็น ฉันจะไปศูนย์บัญชาการวันนี้ เพราะงั้นถ้าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ฉันไม่คิดว่าจะสามารถกลับมาทันมื้อเที่ยงได้ เพราะงั้นเธอควรจะกินมันซะ ไม่ต้องรอฉัน!
ดีล่ะถ้างั้น…
พอหลินเฉิงบอกว่าอาจจะไม่กลับมามื้อเที่ยงนี้หยูซานก็ผิดหวังเล็กน้อย นั่นก็เพราะเธออยู่กับเขามาเป็นเวลานาน เธอรู้จักนิสัยของหลินเฉิงดีมากๆ ตั้งแต่ที่เขาตัดสินใจจะไปจากที่นี่ เขาคงจะแก้ปัญหาต่างๆภายในฐานแห่งนี้ด้วยเวลาอันสั้น เพื่อที่จะได้รีบไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะงั้นเธอจึงมีเวลาไม่มากนักที่จะอยู่กับเขา แต่เดิมเธอเองก็หวังจะอยู่กับหลินเฉิงจนเวลามันหมดไปอยู่แล้วแหละ
เมื่อรับรู้ได้ว่าหยูซานกำลังผิดหวังหลินเฉิงเองก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี ในความเป็นจริง เขาเองก็ยังอยากจะอยู่กับหยูซานและป้าฉินให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาไม่อยากที่จะวิ่งออกไปราวกับต้องทำงานทุกวันเช่นนี้ แต่เพราะเรื่องทั้งหมด มันทำให้เขาจำเป็นต้องออกไปจากที่นี่ และก่อนจะไป เขาต้องแก้ปัญหาทุกอย่างให้ได้ก่อน
ดีถ้าฉันกลับมาจะให้ทำอะไรดีนะ? อืมมมม จำไว้ว่าฉันนั้นอาจจะกลับมาไม่ทันมื้อเที่ยง แต่ว่าฉันค่อนข้างมั่นใจเลยว่าจะกลับมาทันมื้อเย็น เพราะงั้นมื้อเย็นของฉันต้องได้กินต้มปลา!
ไม่คิดเรื่องนี้ให้เสียเวลาเมื่อหลินเฉิงมองไปที่นาฬิกา เขาก็พบว่านี่มันเกือบจะ 10 โมงแล้ว เขาจะอู้มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว หลังจากอธิบายทุกอย่างให้หยูซานฟังด้วยความรีบ เขาก็หันหน้ากลับไปและขี่จักรยานของหลี่เหมิงเตี๋ยตรงไปยังศูนย์บัญชาการทันทีเลย
…
ขณะที่ขี่จักรยานอยู่หลินเฉิงก็คาบบุหรี่ไว้ในปากด้วย เขาคิดเกี่ยวกับการขอให้เหลียงเหล่าช่วยเขาเลือกนักบินเมื่อเขาไปถึงศูนย์บัญชาการแล้วอยู่พักใหญ่ๆ แต่ทันใดนั้นเขาก็พบว่าเขามองข้ามอะไรบางอย่างไป!
เขารีบหยุดจักรยานและพบว่าเขานั้นอยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกลจากคนหมู่มากเพราะงั้นเขาไม่จำเป็นต้องไปต่ออีกต่อไป หลังจากที่ล็อคจักรยานไว้กับโคมไฟข้างถนนแล้ว เขาก็กระโดดข้ามรั้วที่อยู่ข้างทางแล้วเดินเข้าไปในป่า
หลังจากที่มองหาอะไรบางอย่างอยู่ในป่าเป็นเวลานานหลินเฉิงก็คิดว่าเขาอาจจะมองหาผิดที่ แต่ทันใดนั้นเขาก็พบพื้นที่กว้างใหญ่อยู่ตรงหน้า!
เขาวัดขนาดพื้นที่นั้นด้วยสายตาเล็กน้อยและคิดว่ามันน่าจะพอดี หลินเฉิงนั่งลงไปบนสนามหญ้ากว้างนั้นและพูดกับตัวเอง ออกมา เมนูแคปซูล!
*ชู่ว–*
ทันทีที่เขาเอ่ยเรียกระบบเมนูที่ซึ่งไม่ได้ถูกเรียกโดนหลินเฉิงเป็นเวลานานก็ปรากฏออกมา หน้าต่างมากมายลอยอยู่ตรงหน้าพร้อมกับข้อมูลต่างๆ พลังงานที่มีอยู่: 396982 พ้อยท์
พลังงานทั้งหมด: 921240 พ้อยท์
มองไปยังค่าพลังงานที่แท้จริงบนหน้าเมนูระบบหลินเฉิงก็พบว่าระบบแคปซูลนี้อัพเกรดอีกครั้งโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลย?
และค่าพลังงานที่ใกล้จะ400000 พ้อยท์นั้น หลินเฉิงเองก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก ตั้งแต่ที่เขาเหยียบเข้ามาบนเกาะแห่งนี้ มันมีผู้คนที่แข็งแกร่งและสัตว์ประหลาดมากมายจนนับไม่ถ้วนที่ตายด้วยน้ำมือเขา รวมไปถึงสัตว์ประหลาดยักษ์ที่เขาพบเจอที่ทะเลด้วยตัวคนเดียวนั่นอีก มันให้พลังงานมากถึง 100000 พ้อยท์เลย! ยิ่งเต่ายักษ์ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เขาคิดว่าหลังจากช่วงนี้ เขาน่าจะเก็บพลังงานได้อย่างน้อย 5.6 ล้านพ้อยท์เพื่อไว้ใช้ในการต่อสู้ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะประเมินค่าของใครก็ตามที่เขาเก็บเอาพลังงานได้จากบนฐานแห่งนี้สูงเกินไป
และเมื่อเขาใช้500000 พ้อยท์เพื่อแลกกับยาเพิ่มสมรรถนะประเภท C ไปแล้ว เขาก็ไม่ได้ห่วงอะไรเกี่ยวกับค่าความสามารถของเขาอีก นั่นเพราะว่าหากยึดตามกฏการเปลี่ยนถ่ายของระบบ เขาจำเป็นต้องเตรียมค่าพลังงานอย่างน้อย 5 ล้านพ้อยท์ไว้เพื่อที่จะได้แลกเปลี่ยนมันเป็นยาเพิ่มสมรรถนะประเภท B แหล่งฟาร์มพลังงานขนาดมหึมานี่จะทำให้เขาได้สิ่งที่ต้องการนี้ในเวลาไม่นาน
กดเข้าไปในหมดคมนาคมของระบบแคปซูลหลินเฉิงไม่ได้มองที่อะไรทั้งนั้นและเลื่อนมันลงมาจนหมด ท้ายสุดเขาก็ได้พบ แคปซูล VX-1C เครื่องบินใบพัดระบบลูกสูบ ที่ถูกแปลงเก็บไว้เป็นเวลานาน!
แลกเปลี่ยน!
เขาค่อยๆลดอารมณ์ตื่นเต้นลงจิตใจที่นิ่งสงบของเขาตัดสินใจที่จะแลกเปลี่ยนมัน!
*คลิก*
ด้วยเสียงอันเบาแคปซูลสีดำสนิทก็ปรากฏขึ้นในมือของหลินเฉิง
มองไปยังแคปซูลนั้นหลินเฉิงก็ไม่ได้กดมันในทันที แต่เขานั้นสังเกตการณ์สถานการณ์รอบๆตัวก่อน และเมื่อมั่นใจแล้วว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ เขาก็ค่อยๆกดที่หัวท้ายของแคปซูลนั้น!
โดยไม่มีเสียงอันใดหลังจากที่เขากดสวิตซ์แคปซูลนั้นแล้วเครื่องบินสีขาวและสีดำลำเล็กก็ปรากฏขึ้นมาตรงพื้นที่ว่างตรงหน้าเขา!
เยี่ยมไปเลย…
มองไปยังเครื่องบินลำเล็กที่มีขนาดเล็กหลินเฉิงก็เปี่ยมไปด้วยความชื่นชม ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใหญ่แต่รูปร่างของมันก็ดูจะถูกสร้างมาอย่างประณีตมากๆ ใบพัดขนาดใหญ่นั้นถูกติดตั้งไว้ด้านหน้าของเครื่องบิน และเกียร์ที่ใช้สำหรับแลนดิ้งทั้งสองยกสูงและติดตั้งไว้ด้านหน้าของเครื่องบิน มันทำให้เครื่องบินลำนั้น ด้านหน้าจะดูสูงกว่าด้านท้ายเล็กน้อย แต่นั่นก็ดูเข้ากันมากๆและดูดีสุดๆ ลายโฉบเฉี่ยวที่ดูแล้วรู้สึกว่ามันคล่องตัวพาดยาวตั้งแต่หัวจรดท้าย เหนือขึ้นไปบนตัวถัง จุดที่ปีกเหล็กขนาดใหญ่ถูกติดตั้งไว้ ซึ่งเป็นจุดที่ห้องคนขับถูกสร้างไว้ภายใต้ปีกนั้นด้วย แต่ถ้ามองดูจากตรงนี้ก็ดูแคบอยู่นิดหน่อยนะ
หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ๆหลินเฉิงก็คิดถึงจุดประสงค์ของเขาและเอาความคิดนี้มาคิดต่อ เขาเปิดประตูห้องเครื่องที่อยู่ด้านขวาของตัวถังและเข้าไปด้านใน
ฉันต้องทำยังไงต่อนะ?!
ทันทีที่เขาเข้าไปภายในห้องคนขับหลินเฉิงก็ชะงักไปเพียงแค่ได้มอง!
มองไปยังรอบๆตัวห้องนักบินเล็กๆนี้หากมองด้วยการเหลือบๆ มันแทบจะทำให้เขาหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกันเลย
เขาคิดว่าห้องนักบินของเครื่องบินลำนี้ต้องซับซ้อนและละเอียดอ่อนมากๆแน่ๆด้วยปุ่มฟังก์ชั่นมากมายนับไม่ถ้วนและเครื่องมือมากมายเต็มไปหมดจนน่าปวดหัว แต่ห้องนักบินของเครื่องบินลำนี้นั้นทำให้เขาต้องเปลี่ยนมุมมองใหม่เลย! มันดูง่ายเหมือนเขาแกะถั่วผนังภายในของห้องนั้นถูกติดไว้ด้วยหนังนุ่มๆ ตรงกลางมีพวกมาลัยเหล็กติดไว้อยู่ มันแทบจะเหมือนกับ G65 ไม่มีผิดเลย
ด้านข้างพวงมาลัยนั้นมีทุกอย่างแทบจะเหมือนกับG65 ไม่มีผิด มันมีปุ่มเพียงเล็กน้อย และแผงควบคุมของมันก็อยู่ด้านหน้าอีกที เกียร์ของมันตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวที่ด้านขวาของที่นั่ง ถ้าไม่ติดว่ามันมีแผงวงจรที่ดูซับซ้อน 2 แถวอยู่บนหัวเขาล่ะก็ ห้องนักบินของเครื่องบินลำนี้ มันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เขาได้กลับไปขับเจ้า G65 อีกครั้งเลย!
![ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌]](https://i3.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/154043.jpg?resize=151,215 "ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌]")
