I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก – บทที่ 558 แปลก

บทที่ 558 แปลก

　　SC:บทที่558 แปลก

　　 ทำดี… 

　　ยืนอยู่ตรงมุมของกำแพงหลินเฉิงมองไปยังหลุมที่กว้างกว่า 2 เมตรไม่ไกลจากเขาก่อนจะพูดแล้วถอนหายใจ

　　หลังจากที่ได้ต่อสู้จนถึงตอนนี้เขาก็เริ่มรู้สึกหนักข้อกับนักล่าตัวนี้มากขึ้นเรื่อยๆ แต่เพราะเขาไม่สามารถบังคับให้อีกฝั่งแสดงร่างที่แท้จริงได้ ดังนั้นเขาจึงยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายหน้าตาเป็นอย่างไรจนถึงตอนนี้

　　อย่างไรก็ตามหลินเฉองก็รู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาลจากความสามารถในการล่องหนที่เกือบจะสมบูรณ์แบบของอีกฝ่ายรวมถึงยกให้เป็นความแข็งแกร่งที่น่ากลัวด้วยสำหรับเขา ยกเว้นผู้หญิงลึกลับที่เจอภายในถ้ำของหุบเขาฟินิกส์เมื่อนานมาแล้ว นอกจากนั้นเขาก็ยังไม่เจอศัตรูตนไหนที่จะทำให้เขารู้สึกกดดันแบบนี้มานานมาแล้ว! 　　ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรในเมื่อเขาเจอมันแล้ววันนี้ เขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะยอมแพ้ ใครจะยอมปล่อยให้ถ่านไฟแบบนี้หลุดมือไปได้กันเล่า!

　　*ซูม!*

　　ด้วยเสียงลมที่ปะทะหลินเฉิงเปลี่ยนท่าทีและเริ่มย้ายไปอีกจุดหนึ่งอย่างรวดเร็วเพื่อกันไม่ให้นักล่าล่องหนนั้นสามารถโจมตีเขาได้อีก

　　ในขณะเดียวกันหลินเฉิงก็รู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของอากาศที่ลอยอยู่รอบๆตัวเขา ด้วยหมัดขวาที่กำแน่นนี้ เขาได้ยินเสียงคลิกจากโซ่ที่ตกอยู่บนพื้น ซึ่งมันกลายเป็นระเบิด และในจังหวะนั้น พวกมันก็แตกสลายกลายเป็นหมอกน้ำแข็ง!

　　 เยือกแข็ง! 

　　เกือบจะทันทีหลินเฉิงรู้สึกได้เลยว่านักล่าตัวนั้นโจมตีเขาอีกครั้ง เขาโบกมือขวาไปตรงหน้า หมอกน้ำแข็งที่อยู่รอบๆตัวก็เริ่มหมุนด้วยความเร็วสูง วงรอบการหมุนนั้นค่อนข้างจัดว่าเร็วมากๆตามการสะบัดมือของเขา และระยะมันอยู่ห่างจากหลินเฉิงไปตรงหน้าเพียงครึ่งเมตรเท่านั้นเอง!

　　*แกร๊กแกร๊ก*

　　เพียงแค่พริบตาเดียวนักล่าล่องหนที่ซึ่งย่องมาเกือบจะถึงตัวหลินเฉิงก็ถูกแช่แข็งไว้ในทันทีด้วยระยะที่ห่างจากเขาไปเพียง 10 เซนติเมตรเท่านั้น นอกเหนือจากเสียงของน้ำแข็งที่กำลังจับตัว อีกฝ่ายก็ไม่สามารถเข้าใกล้หลินเฉิงได้อีกแล้ว!

　　ไม่เพียงเท่านั้นด้วยการเยือกแข็งของหมอกนี่ นักล่าตรงหน้าผู้ที่ซึ่งจัดการกับแป้งสีดำบนตัวหมดแล้ว ในครานี้ก็เผยร่างที่แท้จริงของมันออกมาให้หลินเฉิงเห็นอีกด้วย!

　　เขาถอยกลับไป2 ก้าวและมองไปยังมันก่อนที่มันจะแตกสลายไปเพราะน้ำแข็ง ซึ่งนั่นทำให้เขาพบว่า ความสูงของนักล่าตัวนี้นั้นมันเกือบๆจะถึงสองเมตรเลยทีเดียว! ซึ่งนั่นเกือบจะเป็น 2 เท่าของนักล่าตัวอื่นๆเลย!

　　ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ทำให้เขางุนงงก็คือรูปร่างของเจ้านี่มันดูใหญ่กว่าคนปกติเล็กน้อยเท่านั้น หากไม่ใช่ว่าส่วนหัวเป็นเหมือนกับนักล่า หลินเฉิงคงคิดว่าเจ้านี่เป็นผู้ชายที่ขี่ม้าตัวใหญ่เสียด้วยซ้ำ

　　 ดูเหมือนเจ้านี่จะมีเบาะแสที่ฉันต้องการแฮะ… 

　　หลังจากที่สำรวจส่วนที่ไม่เหมือนทั่วๆไปของนักล่าล่องหนนี่แล้วหลินเฉิงก็หรี่ตามองและคิดกับตัวเขาเอง

　　จริงๆตั้งแต่ตอนที่เริมต่อสู้เขาก็มีสัญชาติญาณอะไรบางอย่างอยู่แล้ว เขากลัวว่าความลับหลายๆอย่างที่เจ้านี่ซ่อนไว้ อาจจะเป็นเรื่องที่มันพัฒนามาความสามารถรวมถึงความแข็งแกร่งของตัวมันเองมาไกลเกินไป โดยเฉพาะในที่แบบนี้ ที่ๆเหล่านักวิจัยใช้ทำงาน และรูปลักษณ์ประหลาดของเจ้านี่ ทุกสิ่งทุกอย่างมันแสดงให้เห็นแล้วว่านักล่าตนนี้สามารถทำได้ ส่วนเหตุผลเกี่ยวกับเรื่องความแข็งแกร่งนั้นแน่นอนว่าต้องเกี่ยวข้องกันกับพนักงานลึกลับเหล่านั้นแน่ๆ!

　　*แกร๊ก!* 　　 อ่อก!!! 

　　ขณะที่หลินเฉิงกำลังคิดเกีียวกับปัญหานี้อยู่นักล่าล่องหนนั้นก็พยายามที่จะทำลายน้ำแข็งที่เกาะบนตัวเขาอยู่อีกครั้ง จากนั้นเขาก็เข้ามาหาหลินเฉิงอีกครั้งแม้จะไม่มีลมหายใจแล้วพร้อมๆกับแผ่นน้ำแข็งที่เกาะตามตัวเขาอยู่!

　　 ชิท!ถึงจะรู้ว่าเจ้านี่ไม่ปกติก็เถอะ แต่รู้แล้วจะทำอะไรได้เล่า! เพราะงั้นคงต้องจับมันก่อน… 

　　มองไปยังอีกฝ่ายที่เริ่มโจมตีหลินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะบ่นอีกฝ่ายด้วยความเกลียดชัง จากนั้นเขาก็ไม่ได้ถอย ดาบน้ำแข็งเคลื่อนมาตรงหน้าเขาควบคู่กับเศษน้ำแข็งที่แตกกระจายก่อนที่มันจะเข้าปะทะกับนักล่าที่เข้ามาโจมตีนั้นเลย