บทที่ 560 ร่างทดลอง?
SC:บทที่560 ร่างทดลอง?
หือ?
เมื่อเห็นว่าวิกฤตมันผ่านพ้นไปแล้วหลินเฉิงก็หยิบเอาบุหรี่ออกมาและพร้อมที่จะจุดมัน สายตาของเขามันเหลือบมองต่ำลงโดยไม่ได้ตั้งใจ และนั่นทำให้เขาต้องตะลึง!
เขากลัวว่าภาพที่เห็นนั้นอาจจะเป็นภาพลวงตาดังนั้นเขาจึงยกน้ำแข็งที่ห่อหุ้มตัวของอีกฝ่ายขึ้น ตอนนี้เขาลืมเรื่องที่จะจุดบุหรี่สูบไปแล้ว เขาย่อตัวลงไปและมองดูร่างนั้นอย่างระมัดระวัง
ก่อนหน้านี้เพราะว่าเจ้าตัวอยู่ในสภาพที่ล่องหนมาตลอด เขารู้เพียงแค่ว่าเจ้านี่แข็งแกร่ง แต่ไม่รู้เลยว่าหน้าตาเป็นแบบไหน ตอนนี้หลังจากที่มันเหนื่อยจนหมดแรงแล้วและเปิดเผยร่างที่แท้จริงออกมา หลินเฉิงจึงได้เห็นว่าหน้าตามันเป็นยังไงกันแน่ มันอดไม่ได้ที่จะช็อคเลย! นั่นก็เพราะว่าเขาคิดมาตลอดว่าอีกฝ่ายนั้นมีพละกำลังที่เยอะกว่านักล่าตัวอื่นนิดหน่อย แต่รูปลักษณะนั้นคงไม่ได้ต่างกันมาก แต่จากสถานการณ์ปัจจุบัน มันบอกได้ว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นไม่ใช่เพียงแค่ผิด หากแต่ไม่มีความใกล้เคียงกับเจ้านี่เลยซักนิด!
เมื่อมองดีๆแล้วส่วนที่เหนือจากคอขึ้นมายังคงเป็นหน้าตาของนักล่าที่โดดเด่นอยู่ เขี้ยวสีดำนั้นดูน่าเกลียดเอาเสียมากๆ มันมีผมเล็กน้อยอยู่บนหัวแต่ตั้งแต่คอลงไปนั้น มันคือร่างกายของมนุษย์เลย!
ถึงแม้ว่าผิวหนังของมันนั้นจะเปลี่ยนเป็นสีเทาแล้วก็ตามแต่ไม่ว่ายังไง ความแข็งแกร่งของลำตัว หรือแม้แต่แขนและขา ไม่ว่าจะส่วนไหนมันก็แทบจะเหมือนกับมนุษย์หมดเลย! ถ้าลองเอาหัวตัวเองไปใส่แทนหัวมัน ไม่ว่าใครก็จะคิดว่านี่เป็นร่างของชายหนุ่มรูปงามอย่างพร้อมเพรียงกัน
เชี่ยตั้งใจจะไม่เข้ามายุ่งกับการทดลองกับร่างกายมนุษย์อีกแล้วแท้ๆ ให้ตายเถอะ… หลังจากที่ได้เห็นร่างที่แท้จริงของมันหลินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าไปลึกๆ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากจะยอมรับ แต่ความจริงตรงหน้าก็บอกเขาว่า นักล่าล่องหนที่ทำให้เขาประหลาดใจตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันนั้น เป็น ร่างทดลอง ที่ผสมกันระหว่างมนุษย์และนักล่าอย่างแท้จริง!
หลินเฉิงที่พบความจริงนี้แล้วถึงกับหมดคำพูดไปเลยเขาพบว่า ไม่ว่าที่ไหนที่เขาไป เขาก็มักจะพบกับเรื่องที่อธิบายไม่ได้หรือเหตุการณ์ที่ทำให้สมองแทบระเบิดแบบไม่ได้ตั้งใจได้เสมอ หากที่แห่งนั้นอยู่ใกล้โรงพยาบาลหรือเป็นแล็บทดลองต่างๆ
สิ่งที่เขากำลังคิดอยู่ตอนนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพร่างกายหรืออย่างอื่นแล้ว หากแต่เป็น ทำไมพวกนักวิจัยหรือพนักงาน ถึงได้ไม่ยอมเก็บร่างทดลองที่ดูมีมูลค่าสูงเช่นนี้ไปด้วยระหว่างการขนย้าย พวกนั้นเลือกทิ้งไว้ที่นี่
ตัดสินจากการต่อสู้เมื่อครู่หากความแข็งแกร่งของนักล่าล่องหนนี่ถูกนำไปใช้ในช่วงก่อนที่วันสิ้นโลกจะมาถึง ชัดเจนเลยว่าไม่มีอะไรทำอันตรายมันได้แน่ มันไม่ใช่เพียงแค่เข้าและออกโดยที่ไม่ทิ้งร่องรอย แต่ด้วยความแข็งแกร่งของมันที่จัดว่าสูงมากๆ ไม่ว่าเจ้านี่จะเป็นใคร แต่ด้วยความที่เป็นอาวุธชีวภาพระดับร้ายแรงเช่นนี้ มันไม่น่าจะเอามาทิ้งง่ายๆแบบนี้!
เว้นซะแต่
เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้หลินเฉิงก็แสยะยิ้มออกมาทันที จากนั้นก็มองลงไปยังนักล่าตนดังกล่าวที่ซึ่งมีเงื่อนไขมากมายที่จะทำให้เขารู้สึกท้อแท้ ทันใดนั้นเขาก็ยกแขนขวาออกไปและยกมันขึ้นมา
*เปร๊าะ*
ด้วยเสียงดีดนิ้วกำแพงน้ำแข็งที่กั้นกลางห้องเก็บศพนี้ไว้ก็หายไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นหลินหยงเจี่ยนผู้ที่เปี่ยมไปด้วยความกังวลก็วิ่งเข้ามาพร้อมๆกับโคล่า
มันจบแล้วเหรอ?มันจบแล้วเหรอ!? ก่อนที่เขาจะวิ่งมาถึงหลินเฉิงหลินหยงเจี่ยนก็เห็นร่างของชายตัวใหญ่อยู่ในมือของอีกฝ่าย เขาอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นและถาม
อืมผ่านไปด้วยดี รอตรงนี้แปปนึง ฉันจะไปจัดการกับเจ้านี่
เขาพยักหน้าหลินเฉิงนั้นไม่มีเวลามาพูดมากนักในตอนนี้ หลังจากที่อธิบายไป 2-3 ประโยคแบบเรียบง่าย เขาก็นำร่างของนักล่านี้ไปยังเตียงเหล็ก หลังจากที่วางมันลงบนเตียงแล้ว ด้วยแหวนที่อยู่ที่นิ้ว เขาสร้างน้ำแข็งขึ้นมาอย่างรวดเร็วตั้งแต่ขาเตียง เพียงแค่พริบตาเดียว ร่างของนักล่านั้นก็ถูกน้ำแข็งหนาผนึกรวมไว้กับเตียงบรรทุกศพไปเสียแล้ว!
