I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก – บทที่ 573 E001

บทที่ 573 E001

　　SC:บทที่573 E001

　　 มันเป็นแบบนี้… 

　　ได้ยินผอ.เหม็งเอ่ยถามชายวัยกลางคนก็หยิบเอาผ้าขึ้นมาปาดเหงื่อบนหน้าผาก จากนั้นก็ยิ่มออกมาแบบแปลกๆ   E001 นั้นกำลังคลั่งมากๆเลยครับ พวกเรากำลังจะย้ายมันไปยังแล็บที่ 3 เพื่อตรวจสอบและวิเคราะห์ แต่ตอนนี้ด้วยจำนวนคนที่น้อยนิดของเรานั้นไม่สามารถควบคุมได้ ก็เลยต้องละทิ้งการเคลื่อนย้ายมาก่อน… 

　　 เป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? 

　　ฟังคำพูดของชายคนนั้นผอ.เหม็งก็ขมวดคิ้วแล้วพูด  ไม่ใช่ว่าฉันบอกไปแล้วเหรอว่าห้ามฉีดยาอะไรก็ตามเข้าไปภายใน E001 ตั้งแต่เริ่มน่ะ? 

　　 ต..แต่พวกเราไม่ได้ฉีดยาอะไรเข้าไปเลยนะครับ!  　　พอโดนผอ.เหม็งตำหนิ ชายวัยกลางคนนั้นก็หน้าเสียและอธิบายความยากลำบากออกมา  ตั้งแต่คุณออกจากแล็บไป พวกเราก็ไม่ได้ทำอะไรกับเจ้านี่เป็นพิเศษเว้นแต่เก็บตัวอย่างเลือดไปทดลอง เพราะงั้นไม่มีใครรู้เลยว่าทำไมเจ้านี่จู่ๆถึงบ้าคลั่งได้! เครื่องกักกันตัวก็มีแค่ในแล็บชีวภาพ ถ้ายังไงคุณพอจะเรียกการ์ดที่ไว้ใจได้มาช่วยได้ไหม? มันยากมากๆที่จะขนย้ายมันไปยังแล็บที่ 3 ถ้ามีเพียงพวกเรา… 

　　 ไม่มีทาง! 

　　ก่อนที่เขาจะพูดจบผอ.เหม็งก็ปัดข้อเสนอนั้นทิ้งทันที  มันเป็นคำสั่งตายตัวมานานแล้ว ว่านอกจากนักวิจัย ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่อนุญาตให้เข้าไปในแล็บชีวภาพแม้แต่ก้าวเดียว! เพราะต่อให้เป็นฉัน ฉันก็น่าจะโดนเด้งออกในเวลาไม่กี่ชั่วโมงเหมือนกัน! 

　　 แต่…แต่… 

　　ฟังคำปฏิเสธอย่างเลือดเย็นของเธอชายวัยกลางคนก็ดูหมดหนทางไปเลย  ถ้าคุณปล่อยให้มันไป ผมกลัวว่า… 

　　 ขอถามก่อนอาการของ E001 หนักขนาดไหน? 

　　เธอขมวดคิ้วและคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามชายคนนั้นไป

　　เมื่อได้ยินผอ.เหม็งถาม เขาก็รู้สึกงงขึ้นมาแล้วก็รีบตอบไป  นี่ ถึงแม้ว่าจะยังไม่ใช่สถานการณ์เลวร้าย แต่… 

　　ก่อนที่เขาจะได้พูดจบอีกครั้งเธอก็ถามอีก  แล้วประสิทธิภาพของตัวรักษาสเถียรภาพล่ะ? มันจะทนได้อีกนานแค่ไหน? 

　　 ตัวรักษาสเถียรภาพยังไม่พังครับมันเพิ่งถูกนำเข้าไปเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน 

　　ถึงแม้เขาจะไม่เข้าใจว่าผอ.เหม็งจะถามไปทำไม แต่ชายวัยกลางคนนี้ก็ตอบอย่างซื่อสัตย์

　　 อืม… 

　　หลังจากฟังคำตอบของเขาแล้วผอ.เหม็งก็ขมวดคิ้วและคิดอยู่นาน　　ทันใดนั้นเธอก็ปรบมือขึ้นมาและพูด ด้วยการควบคุมตัวปรับสเถียรภาพ แม้แต่ร่างทดลองเกิดคุ้มคลั่ง มันก็ทำได้แค่ทุบโต๊ะ มันไม่สามารถทำอะไรได้ทั้งนั้น! ถ้ายังไง ฉันจะไปกับนายด้วย ใช่ นายด้วย! 

　　พูดถึงสิ่งนี้ผอ.เหม็งก็ยื่นนิ้วมาและชี้มายังหลินเฉิงที่กำลังตั้งอกตั้งใจฟังเรื่องนี้อยู่ด้วย!

　　 เอ๋ฉันเหรอ? 

　　เมื่อเห็นผอ.เหม้งและชายวัยกลางคนนั้นต่างมองมาที่เขาเป็นตาเดียวกันในตอนนี้ หลินเฉิงก็งงไปหมดและถามด้วยความไม่น่าเชื่อเลย

　　 ใช่แล้วถ้านายต้องการที่จะช่วยใครซักคนนึงให้จบสิ้น เพราะงั้นก็ช่วยฉันย้ายร่างทดลองนี่ด้วยละกัน 

　　หลังจากที่เห็นสีหน้าที่ดูงุนงงของหลินเฉิงผอ.เหม็งที่เอาแต่ทำหน้าเย็นชาใส่เขาก็ยิ้มออกมา ยิ้มที่หาชมได้ยาก  นายสามารถวางใจได้เลย เพราะร่างนั้นได้รับการรักษาสเถียรภาพไว้แล้ว ดังนั้นชีวิตนายจะปลอดภัย!แล้วก็ที่นายพูดเมื่อครู่ว่านายเป็นนักวิจัยอยู่กลุ่ม 3 ใช่มั้ย? ตราบใดก็ตามที่นายช่วยพวกเราทำเรื่องยากๆนี้ ฉันสามารถนำเรื่องนี้ไปบอกยังพวกคณะผู้บริหารให้ย้ายนายเข้ามาในกลุ่มรวมไปถึงถ้านายทำงานออกมาได้ดี ฉันสามารถให้นายเข้าไปทำงานในแผนกทดลองได้เลย! 

　　 จริงเหรอจริงใช่มั้ย!? 

　　ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเขาจะได้ประโยชน์อะไรจากการสัญญากับผอ.เหม็งนี้ หลินเฉิงเองก็ยังแสดงท่าทีดีใจออกมา ก่อนจะเปลี่ยนกลับไปเป็นแบบเดิมและถามแบบเขินอาย  แต่…แต่…คนๆนี้เพิ่งบอกว่า E001 นั้นบ้าคลั่งมากๆ… 

　　 ไม่..ไม่… 

　　เมื่อเห็นหลินเฉิงมองไปยังเขาชายวัยกลางคนก็อดไม่ได้ที่จะงง จากนั้นก็รีบหันหน้าไปมอง ผอ.เหม็ง เขารีบจูนสมองก่อนจะปลอบหลินเฉิง  ฉันแค่จะบอกว่า อาการคุ้มคลั่งนั้นก็เป็นอะไรที่เกิดขึ้นกับร่างทดลองได้อยู่แล้วตามปกติ ขณะที่ร่างทดลองมันเกิดคลั่งขึ้นมานี่ มันก็เหมือนกับทารกที่หิวนมนั่นแหละ… 

　　 อ่าใช่แล้ว! 

　　ขณะที่ฟังชายวัยกลางคนพูดหลินเฉิงก็อดที่จะเยาะเย้ยไม่ได้ แต่กระนั้นปากเขาก็พูดออกไปว่าเข้าใจ

　　แม้เขาจะรู้แล้วว่าร่างทะลองนั้นถูกติดตั้งตัวควบคุมสเถียรภาพไว้ซึ่งพวกมันไม่สามารถทำอันตรายถึงชีวิตได้ก็จริง แต่เขาก็ไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดที่จะคิดว่าร่างทดลองนั้นจะเป็นเหมือนทารกที่ไม่มีพิษภัยหรอก แต่อย่างไรก็ตาม ยึดเอาตามความแข็งแกร่ง ต่อให้ร่างทดลองนั้นจะดุร้ายเหมือนคิงคอง เขาก็มันใจว่าจะสามารถออกมาได้อย่างปลอดภภัย เพราะงั้นมันจะดีกว่าถ้าไปกับพวกนี้เพื่อไปดูหน้าตาของ E001 ร่างทดลองที่เป็นความลับตัวนี้!

　　คำสัญญาของผอ.เหม็งที่ให้แก่หลินเฉิงนั้นดูน่ารังเกียจยิ่งกว่า เพราะถ้ายึดตามคำที่เธอเพิ่งจะพูดไป ในเมื่อเบื้องบนมีคำสั่งตายตัวแล้วว่าห้ามไม่ให้ใครก็ตามนอกเหนือจากนักวิจัย เข้าใกล้แล็บชีวภาพได้ จากนั้นก็เอาบุกคลิกก่อนหน้าของเธอมาคิดต่อ เธอคนนี้น่าจะไม่เคยละเมิดกฏพวกนี้มาก่อน แต่อย่างไรก็ตาม เพราะว่าตอนนี้มันกำลังขาดกำลังคน เธอนั้นทำได้เพียงนำคนที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเธอที่ซึ่งขัดแย้งอะไรเธอไม่ได้นั้นไปช่วย และจากนั้นคำสัญญานี้จะกลายเป็นเครื่องที่คอยจับตาดูเขาหลังจบงานนี้ แต่ยังไงซะนี่ก็เพื่อเพิ่มความไว้ใจให้เขาเองนั่นแหละ

　　เมื่อเห็นหลินเฉิงยอมรับแล้วผอ.เหม็งก็ไม่เสียเวลาเปล่า เธอโบกมือเป็นสัญญาณให้หลินเฉิงและชายวัยกลางคนรีบตามเธอให้ทัน

　　หลังจากที่ผอ.เหม็งและหลินเฉิงเดินออกไปจากประตูที่ชายวัยกลางคนเดินเข้ามาแล้ว เขาก็เห็นกระจกที่กำลังเรืองแสงสว่างมากๆอยู่ตรงหน้าห่างไปอีกราวๆ 1 ร้อยเมตรได้!

　　สองฝั่งทางเดินนั้นเป็นแล็บที่ถูกแบ่งไว้ด้วยกระจกแต่ด้วยบางเหตุผล แล็บหลายๆห้องนั้นกลับว่างเปล่า มีเพียงนักวิจัยไม่กี่คนนั่งอยู่บนโต๊ะและเขียนผลการวิจัยอย่างขยันขันแข็ง

　　ถึงแม้ว่านักวิจัยเหล่านั้นจะสวมชุดเหมือนกับกับพวกเขาที่อยู่ด้านนอกแต่พวกนั้นดูๆแล้วจะแก่กว่าเขา

　　สันนิษฐานว่าประสิทธิภาพและประสบการของนักวิจัยเหล่านี้น่าจะมากกว่าคนที่อยู่ด้านนอกนี่แบบสุดๆเพราะงั้นพวกเขาจึงมีคุณสมบัติมากพอที่จะได้ทำงานอยู่ในห้องวิจัยจริงๆเช่นนี้ ที่ซึ่งมีอุปกรณ์และพื้นที่ส่วนตัวดีกว่าข้างนอกอีกเป็นร้อยเท่าเลย

　　 ไม่ว่าอะไรก็ตามที่นายได้ดูและได้ฟังวันนี้ฉันหวังว่านายจะไม่พูดถึงมันอีกตอนออกไปด้านนอก นายต้องรออย่างอดทนและปล่อยให้กลุ่มที่ทำเอกสารปล่อยข้อมูลออกมาเอง เข้าใจไหม? 

　　เมื่อเห็นหลินเฉิงเป็นพวกที่มีจรรยาบรรณและเหมือนพวกบ้านนอกเข้ากรุงในตอนนี้ผอ.เหม็งก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอีกครั้ง จากนั้นก็เตือนเขาอย่างเคร่งขรึม

　　 เข้าใจแล้วเข้าใจแล้ว! 

　　ฟังคำเตือนของผอ.เหม็ง หลินเฉิงก็พยักหน้าตอบ เขาคิดว่าเขาต้องเจอกับการต่อสู้สุดหินแน่นอนหากเข้ามาภายในสถาบันวิจัยใต้ดินแห่งนี้ แต่เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะได้เข้ามายังส่วนกลางของสถาบันวิจัยแห่งนี้ได้แบบงงๆ ใครจะเชื่อเรื่องนี้กัน!