Chapter 665. The Story That Should Not Have Existed (6)
**
การเตรียมการสำหรับการปฏิวัตินั้นดำเนินไปด้วยดี
แชนายอนมุ่งเน้นไปที่งานฮีโร่ของเธอและได้รับ ‘หลักฐาน’ จากจินเซยอนเกี่ยวกับการทุจริตของผู้บริหารสมาคมเกี่ยวกับการลอบสังหารและกิจกรรมที่ผิดกฎหมายอื่น ๆ
แชนายอนเก็บมันไว้อย่างปลอดภัย งานของเธอคือรวบรวมหลักฐานทั้งหมดและนำพวกมันไปให้แชจูชึล
อย่างไรก็ตาม…ท้ายที่สุดแชนายอนก็ได้ถูกจับได้
ไม่ใช่คนแปลกหน้า แต่เป็นเพื่อนสนิทและหัวหน้าสมาคมของเธอ ‘ยูยอนฮา’
แชนายอนไม่เเม้กระทั่งรับรู้ได้ว่าเธอถูกจับได้ได้อย่างไร มีเพียงยูยอนฮา เท่านั้นที่รู้
“ …นั่นคือเหตุผลที่ฉันมาที่นี่พร้อมกับยอนฮา”
ในห้องโดยสารของคณะคมีเลียน แชนายอนอธิบายว่าทำไมเธอถึงพายูยอนฮาไปที่นั่น แน่นอนคำอธิบายจริงๆคือ ‘ฉันไม่รู้ เธอเพิ่งรู้ ‘
เจนและจินเซยอนจ้องยูยอนฮาด้วยอาการประหลาดใจ
ยูยอนฮาพูดขึ้นพร้อมกับจิบกาแฟ
“ คุณไม่จำเป็นต้องปล้นบริษัทเภสัชกรรม จากทั้งหมดแล้ว ฉันอยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายกับพวกคุณทุกคน แต่มีเพียงปัญหาเดียว การคัดลอกวิธีกำจัดผลข้างเคียงนั้นยากเกินไป น่าเสียดายที่นักวิจัยของเราหลายคนสูญหายไปในช่วงสงครามครั้งก่อน”
สงครามใหญ่ครั้งล่าสุดส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 1.5 ล้านคนในเกาหลี คลื่นแห่งความเศร้าโศกได้พัดผ่านคาบสมุทรไป
“ถ้าอย่างนั้นแล้ว คุณไม่สามารถรักษาผลข้างเคียงได้หรือ?”
จินเซยอนถามขึ้น
“ เราไม่แน่ใจ เรากำลังมองหาบุคคลที่มีความสามารถ แต่ต้องใช้เวลาพอสมควร การทำให้แชจูชึลต้องเสียใจกับการกระทำที่ผิดของเขาอาจต้องใช้เวลาสักหน่อย ดังนั้นฉันขอแนะนำให้โค่นล้มคิมซุกโฮก่อน เขารู้กี่ยวกับแผนการโจมตีของเราแล้ว”
ยูยอนฮาใช้คำว่า ‘แผนการของเรา’ นี่หมายความว่าเธอเห็นตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของคณะคมีเลียนแล้ว เจนเอียงศีรษะของเธอ
“ แผนของเรา?”
“ใช่. คิมซุกโฮพยายามที่จะจัดการฉันลงไปพร้อมกับคุณ มีบางอย่างเกี่ยวกับ แกนช่องแคบใต้ดินที่ยุ่งยากเกินกว่าพวกเขาจะรับรู้ มันเป็นเรื่องดีที่เราแอบเก็บเอาไว้แบบลับๆ อย่างไรก็ตาม เขาจะโจมตีพวกเราในไม่ช้า “
ยูยอนฮายิ้มเยาะราวกับว่าความพยายามของคิมซุกโฮนั้นช่างน่าขัน
ชอคจุนกยองถามขึ้น
“ โจมตีที่คุณพูด มันเมื่อไหร่?”
“ ฉันไม่มั่นใจ แต่จะเร็ว ๆ นี้คิมซุกโฮจะมอบรางวัลที่ไม่อาจต้านทานได้ซึ่งจะดึงดูดกิลด์และแม้แต่นิวอีวิลส์เข้ามา”
ขณะนั้นเอง…. Sploosh – มีบางอย่างเปลี่ยนไปเหมือนสายน้ำ
ยูยอนฮาสะดุ้งตกใจแล้วหันหลังกลับไป ชายผู้แนะนำตัวเองในฐานะชอคจุนกยองกำลังยิ้มอย่างน่ากลัวเพราะกล้ามเนื้อของเขากระตุกต่อเนื่องอย่างบ้าคลั่ง
ยูยอนฮาไม่สามารถจิตนาการถึงฉากคนโรคจิตไปได้มากกว่านี้
เธอตกอยู่ในความงุนงงชั่วครู่ แต่ไม่นานเธอก็ตระหนักว่าความตื่นเต้นของเขาเกิดจากวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ตื่นตัวขึ้นมา
“ … แต่อย่าลืมสิ่งนี้ นายไม่สามารถฆ่าฮีโร่ได้ สำหรับนิวอีวิลส์จัดการได้ แต่นายไม่สามารถทำอะไรที่อาจทำให้นายดูเหมือนคนร้าย จากนั้นเราถึงจะสามารถจัดการคิมซุกโฮลงได้”
“ อ่า ทำไมทุกคนถึงบอกฉันไม่ให้ฆ่า พวกแกไม่รู้ถึงความสนุกในการต่อสู้คือ -”
จินเซยอนปิดปากของชอคจุนกยอง
ชอคจุนกยองแทบจับตัวเองไม่ให้กัดมือของจินเซยอนขณะที่จินเซยอนก้มศีรษะอย่างสุภาพ
“ เราคิดแบบเดียวกัน ไม่มีเหตุผลที่จะต้องฆ่าฮีโร่ที่หลงลืมความจริง”
ชอคจุนกยองดูไม่พอใจ แต่เมื่อจินเซยอนพูดเสริม”คุณสามารถต่อสู้กับนิวอีวิลส์ได้มากเท่าที่คุณต้องการ” ในที่สุดเขาก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ
**
เมืองหลวงของเกาหลี – โซล – บ้านของสมาคมที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกและศูนย์กลางธุรกิจของฮีโร่และวิศวกรรมเวทมนต์ที่ล้ำสมัย สถานที่แห่งนี้ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางสุดท้ายสำหรับคนที่รวยที่สุดและมีอำนาจมากที่สุดในโลกกำลังมุ่งเน้นที่การฟื้นฟูสิ่งต่างๆ
– เราซ่อมที่นี่เสร็จแล้ว
– มีการพัฒนาอย่างไรบ้าง?
– กระบวนการคืนค่าเป็นไปอย่างราบรื่น แต่ขาดสถาปัตยกรรม เราต้องการเวลาในการสร้างฟังก์ชั่นเวทย์มนตร์โครงสร้างใหม่
ปีศาจได้ทำลายตึกสูระฟ้าจำนวนมากในกรุงโซล แต่กระบวนการฟื้นฟูก็น่าพอใจและรวดเร็ว ต้องขอบคุณนักเวทย์และตัวแทนที่ร่วมมือกันใช้กิฟต์ที่เกี่ยวข้องกับการก่อสร้างและฟื้นฟู
“ …ผู้ชายคนนั้นอยู่ที่ไหน?”
ในทางกลับกัน จินซาฮยอคลอยอยู่บนท้องฟ้าของกรุงโซลมองลงไปที่เมือง เธอไม่ได้ดูกระบวนการฟื้นฟู แต่กำลังมองหาทั่วทั้งถนนเพื่อหาใครบางคน
สิ่งที่เธอกำลังค้นหาก็คือ ‘ชายคนนั้น’
เธอไม่เห็นเขาในไม่กี่วันที่ผ่านมา ราวกับว่าเขาหายตัวไปในอากาศ เธอไม่สามารถหาเส้นผมสักเส้นที่เป็นของเขาได้ แม้แต่ตอนที่เธอติดตามคนสนิทของเขาก็ตาม สิ่งที่แย่กว่านั้นคือพวกเขาทำตัวเหมือนพวกเขาไม่รู้จักชายคนนั้น ราวกับว่าชายคนนั้นไม่เคยมีตัวตนอยู่ตั้งแต่แรก
จินซาฮยอคพยายามค้นหาเขาโดยใช้นักสืบเอกชนและห้องจัดเลี้ยงสีม่วง แต่บันทึกทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเขาได้ถูกล้างอย่างลึกลับ ไม่มีอะไร ไม่มีร่องรอยใด ๆหลงเหลืออยู่ราวกับว่ามีคนโยนน้ำยาฆ่าเชื้อหลายร้อยตัวเพื่อล้างข้อมูลให้สะอาด
แม้ว่าจินซาฮยอคจะบังคับขู่เข็ญ ขอให้พวกเขาหาคนคนนั้น แต่ผู้เชี่ยวชาญในสาขานี้ปฏิเสธคำขอของเธอ
ความจริงแล้วมีปัญหาเกิดขึ้นกับจินซาฮยอค
เมื่อคิดถึงตอนนี้ เธอไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับตัวเขานอกเหนือจากชื่อของเขา เธอไม่เคยพยายามค้นหา เธอไม่รู้ว่าชีวิตแบบไหนที่เขาเป็นอยู่ เขาอาศัยอยู่ที่ไหนและมีภูมิหลังแบบใด
นั่นเป็นสาเหตุที่เธอทำอะไรไม่ได้เลย เพราะเธอพูดไม่ดีนัก เธอจึงไม่สามารถอธิบายให้ผู้ตรวจสอบวาดรูปเหมือนของเขาได้ มีคนที่ต้องการมองเข้าไปในหัวของเธอโดยใช้ไซโคเมทรี่หรืออะไรบางอย่าง แต่เธอปฏิเสธที่จะให้คนแบบนั้นเข้ามาในสมองของเธอ
“ ไอ้บ้าเอ้ย แกซ่อนตัวเพราะคิดว่าฉันกำลังจะลักพาตัวแล้วพาแกกลับมาอย่างนั้นหรอ? ช่างเป็นคนที่ขี้ขลาดจริงๆ”
“ …คุณกำลังค้นหาใครมากขนาดนี้?”
ในขณะนั้นนักเวทย์ที่มีผมสีแดงลอยอยู่ข้างๆเธอถามขึ้น
นั่นคือชิมูริน
แทนที่จะกลับไปบ้านเกิดของเธอ เจ้าแห่งเวทมนตร์มิติยังคงอยู่ในโลกนี้
จินซาฮยอคได้ว่าจ้างเธอ โดยคิดว่า “ความสมบูรณ์แบบ!” หลังจากนั้นความมหัศจรรย์การท่องเที่ยวมิติของ ชิมูริน จะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับอคทริน่า
จินซฮยอค ชำเลืองมอง ชิมูริน แล้วบิดมุมปากเธอ
“ ผู้ชายคนนั้น”
“ คุณต้องพบเขาหรือ?”
“ ฉันไม่จำเป็น แต่ฉันต้องการก่อนที่ฉันจะจากไป คุณเห็นไหมเขาสอนบทเรียนอันมีค่าที่ฉันไม่มีวันลืม”
ด้วยความอัปยศอดสูของความพ่ายแพ้ ชายคนนี้ได้ทำลาย ‘กำแพง’ ที่อยู่ในใจเธออย่างมั่นคง นี่เป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของจินซาฮยอค และเป็นสิ่งหนึ่งที่เธอไม่เคยเรียนรู้ หากไม่มีเขา
เช่นนี้จินซาฮยอคต้องการพูดอะไรบางอย่างก่อนที่เธอจะจากไป
การสนทนาที่ไม่มีแรงจูงใจแอบแฝง…จะไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง พูดตามตรงเธอต้องการได้ยินทุกอย่างเกี่ยวกับ ‘ราชาต่างฤดู’
หากราชาต่างฤดูอยู่ในใจของ คิมฮาจินเหมือนกับที่ปูฮาเรนอยู่ในโมแร็กซ์ เธอต้องการที่จะนำ ราชาต่างฤดูไปกับเธอและใช้ชีวิตที่เหลือร่วมกับเขา
“ ชายผู้สอนบทเรียนอันมีค่าแก่ทรราช…. ฉันก็อยากรู้เช่นกัน ถ้าอย่างนั้น คุณจะบอกว่าคุณจะรอจนกว่าคุณจะพบเขา”
“ ไม่ ฉันจะไม่เลื่อนแผนการเพียงเพราะเขา”
เวลาที่เธอจะกลับบ้านเกิดกำลังใกล้เข้ามา
ปูฮาเรนยังคงคันยุบยิบในหัวใจของเธอ และหินมิติที่Baaมอบให้เธอใกล้จะหมดพลัง
เมื่อเวลานั้นมาถึงจินซฮยอคจะกลับไปที่อคทริน่าด้วยอาหารและอาวุธที่เธอเคยเก็บไว้ด้วย จะไม่มีการลังเล เธอจะไม่หันกลับมามองที่นี่อีก
“ …อืม แต่ชิมูริน คุณไม่เกี่ยวข้องกับเขาด้วยเหรอ? คุณไม่ต้องคุยกับเขาหรอ?”
ในขณะนั้นจินซฮยอคก็นึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้
เธอเคยได้ยินเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของชิมูรินกับผู้ชายคนนั้น เธอได้ยินมาว่าคิมฮาจินมีบทบาทสำคัญในการทำให้เวทมนตร์มิติสมบูรณ์
“หืม?”
อย่างไรก็ตาม ชิมูรินคนนี้ดูเหมือนจะต้องการอ้างสิทธิ์ความสำเร็จเป็นของตัวเอง เนื่องจากเธอไม่ได้พูดถึงเรื่องของเขาเลย
“ คุณกำลังพูดถึงใคร?”
เธอเล่นกับผมและแสร้งทำเป็นไม่รู้
“ เกี่ยวกับคิมฮาจิน”
จินซฮยอคพึมพำชื่อของเขาราวกับว่าเธอประหลาดใจ แต่ชิมูรินยังดูสับสนอยู่
“ …คิมฮาจิน? ฉันเคยเจอใครบางคนที่มีชื่อนั้นเหรอ?”
“ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร? คิมฮาจินเป็นคนที่ทำให้เวทย์มิติของคุณเสร็จสมบูรณ์….”
ทันใดนั้นจินซฮยอคก็หยุดพูด
บอลสายฟ้าที่ดูเหมือนสายฟ้าฟาดเข้ามาในศีรษะของเธอ
จินซาฮยอคจ้องชิมูริน จากนั้นมองลงไปยังโซลจากท้องฟ้า
ในวินาทีต่อมาเธอก็เริ่มมั่นใจ สิ่งที่เคยคิดมากเหมือนหมอกกลายเป็นอิฐแข็งและเติมเต็มเข้าไปในหัวของเธอ
คิมฮาจินไม่ได้ซ่อนตัวจากเธอ ดังนั้นเพื่อนของคิมฮาจินก็ไม่ได้แสร้งทำเป็นไม่รู้เช่นกัน
โลกทั้งโลกลืมเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของคนที่รู้จักกันในนามของ “คิมฮาจิน” ไปแล้ว
เมื่อเธอตระหนักถึงสิ่งนี้ จินซาฮยอคจึงรู้ว่าทำไมเธอถึงไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้
มันเป็นเหตุผลง่ายๆ
เป็นเพราะความลับของคิมฮาจิน มีแต่เธอเท่านั้นที่รู้
อีกชาติหนึ่งที่เหมือนกัน แต่แตกต่างจากคิมฮาจิน
เธอเป็นคนเดียวที่รู้จักทั้ง ‘ราชาต่างฤดู’ และ ‘คิมฮาจิน’ …
