ตอนที่ 25 เริ่มถ่ายทำ
คุณณัฏฐ์ถอนหายใจด้วยความรำคาญ แล้วจะเข้าไปห้าม คนเหล่านั้นให้หยุดพูด
“นี่เป็นปัญหาของฉัน ให้ฉันจัดการเองค่ะคุณณัฏฐ์”
จิดาภายิ้มอ่อน แล้วเดินกลับหลังไปหานักแสดงพวกนั้น “เหตุที่เกิดจากตัวฉัน แล้วมันกระทบต่อการทำงานของทุก คน ฉันต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะ ใน ณ ที่นี้ ฉันต้องขอโทษ ทุกคนด้วยจริงๆ”
เธอหลุดพันจากความผิดนี้ไม่ได้จริงๆ ทุกคนเห็นข่าว นั้น ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้รับความชัดเจน และชื่อเสียงของ จิดาภานั้นก็เสียหายอย่างโดยไม่ชอบธรรม เธอก็มีความ สามารถมากพอที่จะลุกขึ้นมารับผิดชอบในหน้าที่ที่จะ พิสูจน์ในตัวละครของเธอได้
นักแสดงเหล่านั้นต่างรับเงินมาจากชนิศา เพื่อมาสร้าง
ความลำบากให้แก่จิดาภา
ฟังเธอพูด ก็ถอนหายใจอย่างเย้ยหยัน “แค่พูดขอโทษก็จบแล้วหรือ คุณรู้หรือไม่ว่าเพราะข่าวไม่ดีพวกนั้น มัน ทำให้สปอนเซอร์ถอนตัวไปแล้วกี่ราย ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ชนิศา สปอนเซอร์ก็คงไม่ลงทุนกับละครนี้อีก”
คุณณัฏฐ์และผู้ช่วยจ่างหน้าเสีย เพราะที่เขาพูดนั้นคือ เรื่องจริงทั้งสิ้น
ตอนนี้กองถ่ายพึ่งพาผู้สนับสนุนจากชนิศาทั้งนั้น ถ้าไม่ ได้การสนับสนุนเหล่านั้น เป็นไปได้ที่จะต้องตัดฉากออก แบบนั้นความสนุกของละครคงจะหายไป
“นั่นสิ ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันคงถอนตัวแล้ว ไม่อยู่สร้างความ รำคาญให้กับผู้กำกับหรอก เป็นตัวซวยจริงๆ”
จิดาภาไม่มีทางถอยอีกแล้ว เรื่องแบบนี้ ยิ่งเธอดิ้นไปกับ มันมากเท่าไหร่ มันยิ่งแต่จะทำให้เธอโดดลงเหวไป ดัง นั้นเธอเลยเลือกที่จะใช้วิธีการอื่นแทน เธอยิ้มอย่างอบอุ่น และจับจ้องไปที่คนพูดคนนั้น” คุณหมายถึง ถ้าฉันสามารถ หาเงินลงทุนได้ก็มีคุณสมบัติมากพอที่จะร่วมแสดงได้ อย่างนั้นสินะคะ”
“ใช่… ถ้าคุณ…
“ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ ค่ะ ว่านักแสดงมืออาชีพอย่างพวกคุณ จะพูดแบบนี้ออกมา ฉันยอมรับค่ะว่าสปอนเซอร์นั้นสำคัญ จริงๆ แต่มันใช่การรับผิดชอบของแต่ละคนหรือคะ แค่มีเงิน ก็สามารถเป็นนักแสดงได้แล้วหรือคะ พูดอะไร ช่วยรับผิด ชอบคำพูดด้วยค่ะ
ในขณะนั้น ทั้งกองถ่ายต่างเงียบสนิท
นักแสดงคนหน้าเปลี่ยนสี เขาไม่สามารถแย้งคำได้เลย
เธอได้รับเสียงปรบมือจากทางหนึ่ง นอกจากนักแสดง เหล่านั้น ทุกคนต่างเห็นด้วยกับคำพูดของจิดาภา
“ทุกคนคงจะสงสัยในตัวฉัน ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ที่เริ่มถ่าย ทำ ฉันจะใช้ความสามารถแสดงให้เห็นเอง ว่าฉันมีความ สามารถพอที่จะยืนตรงนี้” จิดาภามองทุกคนด้วยความ มั่นใจ
“ถ้าพวกฉันบอกว่าการแสดงของเธอมันห่วย คุณจะออก ไปจากกองถ่ายนี้ไหม” นักแสดงคนนั้นรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ถ้าจิดาภายังคงอยู่ที่กองถ่ายนี้ เธอต้องเอาคืนพวกเขาเป็น แน่
“ได้” จิดาภาเสียงเปลี่ยนทันที” แต่ถ้าความสามารถของ ฉันไม่มีที่ติ คุณต้องขอโทษฉันต่อหน้าทุกคน”
นี่คือเสน่ห์ของจิดาภาอย่างหนึ่ง เธอมีความมั่นใจที่จะ เผชิญหน้ากับทุกข้อสงสัย
“ได้ตกลงตามนี้” นักแสดงกลุ่มนั้นต่างหันหน้าไปทางอื่น แล้วรีบเดินออกไปทันที
จิดาภาเดินตรงไปหาคุณณัฏฐ์ “เมื่อครู่ฉันใจร้อนไป หน่อย…”
ไม่ คุณต่างจากสามปีก่อน ตอนที่ผมพบคุณ คุณดูโตขึ้น มาก ผมรอคอยที่จะได้เห็นการแสดงของคุณ วันนี้เวลาไม่ พอแล้ว พรุ่งนี้เริ่มถ่ายแปดโมงเช้านะ”
จิดาภาและพี่นัฏลอบสบสายตา คว้าบทละครและตรง กลับโรงแรมทันที เธอจริงจังกับทุกฉาก เธอจะไม่นำความ สงสัยของทุกคนมาเร่งตัวเองเช้าวันที่สอง พี่นัฏอย่างไรก็ หาชุดกระโปรงของเธอไม่เจอ “เมื่อวานฉันวางไว้ตรงนี้นี่”
จิดาภาเข้าไปในห้องแต่งหน้า พร้อมยิ้มน้อยๆ “โดนขโมยหรือเปล่า”
พี่นัฏคิ้วขมวด รีบวิ่งออกไป ถังขยะในชั้นนั้นมีชุด กระโปรงของJUDIนอนอยู่
“พวกสารเลวนั่น ฉันจะไปหาพวกมัน!”
“พี่นัฏ” จิดาภารีบยืดตัวเธอไว้ “ช่างมันเถอะ เมื่อก่อนก็ใช่ ว่าจะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ แค่เสียดายความตั้งใจของเขา เท่านั้นเอง”
ในสายตาของเธอ เสื้อตัวนี้คือความรักของจิรภาสที่มีต่อ เธอ ไม่ได้เกี่ยวกับมูลค่าของมันเลย
“ฉันหาคนรับผิดชอบก่อน ดูก่อนว่ามันจะกลับมาเป็น เหมือนเดิมได้หรือไม่”
พี่นัฎเดินจากไป จิดาภามองหน้าจอที่สว่างขึ้นมา นั่นคือ คุณจิรภาส
“งานราบรื่นดีไหม วันนี้พยากรณ์บอกอากาศจะเย็นลง ดูแลตัวเองด้วย”
จิดาภากัดปากกลั้นยิ้ม ตอบกลับไป ไม่ค่อยราบรื่นค่ะ แต่ เดี๋ยวฉันจะปี้มันเอง”
เธอเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า และออกไปทางสตูดิโอ
อีกด้านหนึ่ง ชายที่มีสายตาเย็นชา เคาะนิ้วลงกับโต๊ะ “เรียกรถไปส่งอาหารเที่ยงที่กองถ่าย มาในนามของจิดา ภา”
“รับทราบครับ คุณจิรภาส”
เขาไม่สามารถแทรกแซงแผนของเธอได้ แต่ก็ไม่ สามารถไม่สนใจได้ แค่ไม่ต้องให้คนรู้เท่านั้น จิดาภาไม่ ได้ลงสนามรบอยู่เพียงลำพัง ข้างกายเธอ ยังคงมีเขาค่อย ปกป้องอยู่
