ตอนที่ 27 ประหลาดใจ
เพราะข่าววิดีโอที่หลุดออกมา ทำให้การถ่ายทำต้องพัก กองไว้ก่อน
จิดาภากำลังพักผ่อนอยู่ที่โรงแรม มีสายเข้าจากของจิร
ภาส
ไม่มากความใดๆ เธอแสดงท่าทีออกมาแบบตรงเรียบง่าย น้ำเสียงคล้ายดั่งไวน์แดงที่ชวนให้ผู้คนลุ่มหลง “ผมคิดถึง คุณแล้ว คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
“อ่านบทอยู่ในห้องในโรงแรมค่ะ พี่นัฏไปสั่งอาหารเย็นให้ แล้ว” จิดาภาตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล กะพริบตาหรี่ๆ “อ่อ ใช่สิ ข้าวกล่องที่คุณส่งมาที่กองถ่ายครั้งก่อน อร่อยมาก เลย คุณต้องมาสิ้นเปลืองเพราะฉันจริงๆ เลย”
จิรภาสวางกระเป๋าเสื้อผ้าไว้บนพรมหน้าห้อง คิ้วเข้มขรึม ขมวดขึ้นเล็กน้อย “เพื่อคุณแล้ว ผมไม่สนใจเรื่องพวกนี้ หรอก”
“ขอบคุณค่ะ คุณสามี…” สามีสองคำนี้ที่ริมฝีปากสีแดงเอ่ยออกมา แก้มทั้งสองข้างแดงระเรื่อ ดีที่จิรภาสมองไม่
เห็นท่าทางของเธอ
“แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย แล้วคุณคิดถึงผมบ้างไหม?” รสชาติรอยจูบที่เต็มไปด้วยความน่าลุ่มหลง ราวดังกินริม รสของจิดาภาอย่างนั้น
“คิดถึงสิคะเพราะอีกสองวันยังมีถ่ายละครอีกสองเรื่อง ไม่งั้นฉันก็คงกลับไปอยู่กับคุณแล้วสิ “จิดาภาจับไปที่ปก ของบทละคร ถามขึ้นอย่างเขินอายว่า “ถ้าสมมติว่าต่อไป งานฉันจะยุ่งมากขึ้นคุณจะไม่ว่าอะไรฉันใช่ไหม?”
ผู้ชายที่มีตำแหน่งหน้าที่การงานอย่างจิรภาสต้องหวัง อย่างแน่นอนว่าจะมี ผู้หญิงที่เพียบพร้อมทุกด้าน มาคอย ดูแลชีวิตประจำวันทุกเรื่องในบ้าน แต่เมื่อจิดาภากลับเข้าสู่ วงการนักแสดง จะไม่มีช่วงเวลาอันอบอุ่นแบบนั้นได้
ไม่หรอก”
“จริงนะ?” เมื่อได้ฟังคำตอบของเขา จิตใจของเธอก็พอง โต จิรภาส ไม่มีทางที่จะโกหกเธอแน่นอน
“อ็ม เพราะว่าไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนถ้าผมอยากพบคุณ ผม ก็จะไปหาคุณ”
เขาเอ่ยขึ้นขณะที่ขยิบตาเป็นนัยให้กับพี่นัฏที่อยู่ข้างๆ พี่ นัฐยิ้มกรุ้มกริ่มพร้อมสอดบัตรปิดประตูเข้ามาจิรภาสเดิน ก้าวเข้ามา หญิงสาวที่ทำให้เขาคิดถึงคะนึงหาได้ทุกเวลา
“คุณทำไม…จิดาภามองตาโตเอามือปิดหน้าตัวเอง “ฉัน พึ่งจะเช็ดเครื่องสำอางออก เมื่อวานก็ไม่ได้นอน ขอบตาก็ ดำเป็นหมีแพนด้า!”
เธอไม่อยากให้จิรภาสมองเห็นตอนที่เธอดูไม่ดี
เสียงหัวเราที่ดังอยู่ข้างหูสัมผัสอันอ่อนโยนบนข้อมือ ประทับรอยจูบเบาๆ ที่ต้นคอ” แบบไหนของคุณที่ผมยังไม่ เคยเห็น ฮี?”
พี่นัฏที่อยู่หน้าประตูพอได้ยิน ก็เกิดอาการเขินจนหูแดง ยิ้มอย่างมีความสุขอยู่หน้าประตู เดิมทีแอบเป็นห่วงว่าจ ดาภาเครียดเพราะต้องหยุดถ่ายชั่วคราวจนนอนไม่หลับ แต่ตอนนี้คุณจิรภาสมาหาด้วยตัวเองคุณเป็นผู้จัดการส่วน ตัวอย่างเธอก็วางใจสักที
“คุณมาได้ไงคะ? งานที่บริษัทไม่ยุ่งหรอ? จิดาภาชะเง้อ ถามอย่างน่ารัก
“ยุ่งสิ” จิรภาสตอบเสียงหนักแน่น พร้อมจ้องหน้าเธอ “แต่ คุณสำคัญกว่า”
เขายกเลิกการประชุมไปสองงานเอาเอกสารต่างๆ มาเซ็น ด้วยบนรถ ทั้งหมดเพื่อที่จะมาอยู่เป็นเพื่อนเธอในคืนนี้ ต่อ ให้ไม่ได้ทำอะไร เพียงแค่ได้นอนกอดเฉยๆ
“ฉันซาบซึ้งใจเหลือเกินค่ะ”
จิดาภาเป็นคนที่เข้าใจอะไรได้ง่าย แม้ว่าเธอกับจิรภาสจะ พึ่งคบกัน แต่เธอเชื่อในความจริงใจของผู้ชายคนนี้ และ เชื่อว่าในตอนจบของทั้งคู่จะสวยงาม
“คุณเดินทางมาลำบากแล้วค่ะ ไปอาบน้ำ แล้วเราออกไป ทานข้าวกัน” จิดาภาลูบไหล่ ยิ้มอย่างอ่อนโยน
“เอาอย่างนี้หรอ?” จิรภาสเลิกคิ้วสูง แสร้งทำว่าเป็นโกรธ “ผมอุตส่าห์ตั้งใจมาหาคุณ คุณจะไม่ให้รางวัลผมหน่อย หรอ?”
“ตอนเย็นฉัน…” พูดยังไม่จบประโยค ก็โดนคว้าเอว ไป แนบชิดตัวของจิรภาส
“ก็ผมต้องการ..ตอนนี้” จิรภาสไม่รอช้า อุ้มเธอเข้าไปใน ห้องน้ำ มอบจูบอันยากที่จะขัดคืนได้ให้กับหญิงสาว
อ้อมกอดที่ยังไม่ทันตั้งตัว บวกกับรอยจูบอันร้อนรุนแรง ทำให้ทั่วทั้งตัวหญิงสาวร้อนรุ่มไปหมด เธอพิงแนบอยู่บน หน้าอกของจิรภาส ปล่อยตัวไปตามการกระทำของเขา แต่ เพียงแค่อาบน้ำกันเท่านั้นไม่มีการพัฒนาต่อไปใดๆ
“จิรภาส…ฉัน…” จิดาภายังมีสติอยู่น้อยนิด
มือของจิรภาสกลับไม่ล่ะห่างจากกายสาว น้ำเสียงยั่วยวน ชวนลุ่มหลง ความอันตรายกรายย่างเข้าใกล้เธอ “คุณรู้สึก อย่างไรบ้าง?
จิดาภาปิดเปลือกตาลงขนตากะพริบสั่นไหวปริบๆ อย่าง เฝ้ารอ
จิรภาสเข้าใจไม่รอให้เธอตอบ หลังจากช่วยอาบน้ำให้เธอ
อย่างละเอียดแล้ว ก็วางมือ
จิดาภาค่อยๆ ลืมตาขึ้น กายพิงแนบอยู่หน้าอกเขา
และก่อนที่จิรภาสและจิดาภาจะร่วมดินเนอร์กัน พี่นัฏที่อยู่
โรงแรมรับโทรศัพท์ของชเยศ
“มีอะไร?” พี่นัฏรับสายด้วยอารมณ์ไม่สู้ดีนัก หากไม่ใช่ ช่วงที่จิดาภายังไม่หมดสัญญากับค่าย JSเธอคงจะแบล็ค ลิตเบอร์โทรนี้ไปแล้ว
“คุณ..” พยายามความคุมความโมโห “จิดาภายังอยู่ที่ กองถ่ายไหม?”
“ก็ต้องอยู่สิจิดาภาเป็นคนมีความเคารพรับผิดชอบในงาน ไม่เหมือนดาราบางคน ไม่ตั้งใจถ่ายละคร มัวแต่วุ่นอยู่กับ อาศัยหน้าตา หาเที่ยวเล่นไปทั่วหรือว่าบางทีก็ไม่ใช่แค่ หน้าตา”
“ผมไม่ได้มีเวลามากพอที่จะมาฟังเรื่องพรรคนี้ ให้จิดาภา คุยสาย”
พี่น้ฏเบะปากยกใหญ่ อยากจะบอกเรื่องของคุณจิรภาส ออกมาจริงๆ แต่จิรภายังไม่อยากให้ทำอย่างนั้น เธอจึงกระ แอ่มคอ แล้วตอบกลับว่า “จิรภาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว อีกสักครู่จะต้องไปถ่ายละครกับผู้กำกับ คืนนี้ทั้งคืนคง
ไม่ว่างมารับสายคุณ”
พูดจบ พี่นัฏก็ตัดสาย
“ต้องเป็นเพราะเรื่องคลิปวิดีโอแน่เลยจะไม่ให้คุณมา ทำลายบรรยากาศในการออกเดตของจิดาภาหรอก”
ชเยศติดต่อจิดาภาไม่ได้ นั่งอยู่ในที่ทำงานจนดึก เขา เหมือนกับมดที่อยู่ในหม้อน้ำร้อน นั่งไม่ติดเก้าอี้ มองดู ข้อความแสดงความคิดเห็นที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่ขาด แต่ข่าว ของเขากับชนิศายังถูกตราว่าเป็นชู้รักกันอยู่
“สมควรตาย คนพวกนี้กำลังทำอะไรกัน?” เขากวาด เอกสารที่โต๊ะอย่างแรงจนหล่นลงพื้น
หน้าจอมือถือยังคงสว่างค้างอยู่ชนิศากระหนำส่งข้อความ หากับเขาแต่เขากับไม่ได้เปิดดูแม้แต่ข้อความเดียว
หยิบสูทคลุมตัว รุดออกไปยังโรงแรม
หายใจแรงๆ เพื่อต้องการผ่อนคลาย
ในขณะที่ชเยศกำลังกระวนรีบร้อนใจอยู่นั้น จิดาภากลับ กำลังโรแมนติกหวานชื่น เธอนั่งอยู่บนโซฟาอันอุ่นนุ่ม อุทานด้วยความซาบซึ้ง “อยู่ที่นี่ดีจริงๆ ฉันจับมือคุณได้ กอดคุณได้”
ไม่ต้องกลัวว่าจะมีพวกสุนัขจมูกดีปาปารัซซี่แอบถ่าย และ ไม่ต้องกลัวสื่อนักข่าวจะเขียนข่าวไม่ดี
“กลับไปก็ยังจะเป็นแบบนี้” จิรภาสกระชับกอดให้แน่น ขึ้น ขยับเข้าใกล้ชิดเรื่อยๆ เขาหวังว่าจะให้เธอได้ยินเสียง หัวใจที่เต้นเพราะเธอของเขา เสียงแหบชวนหลงใหล “ถ้า คุณตอบต้องการ ผมก็จะเปิดเผยเรื่องงานแต่งงานของเรา”
เขามอบอำนาจการตัดสินใจทั้งหมดให้กับหญิงสาวมี ผู้ชายแบบเขาแบบนี้ สามารถทำได้ขนาดนี้ ไม่ธรรมดาเลย จริงๆ
“คุณทำแบบนี้จะทำให้ฉันหลงคุณจนเสียคนแล้ว ” จิดาภา เอ่ยขึ้น “ถึงตอนนี้ฉันพึ่งรู้ ว่า ความรู้สึกซาบซึ้งใจจริงๆ มัน เป็นยังไง ความรักจริงๆ มันเป็นยังไง”
แม้ว่าเธอจะไม่ได้อ่อนไหวกับอะไรง่ายๆ เหมือนเมื่อก่อน แต่กับผู้ชายคนนี้หลงเธอ ดูแลเธอราวกับเป็นเจ้าหญิง
“ไม่หลงเธอ แล้วจะให้หลงใครล่ะ”
จิรภาสตั้งใจกุมมือเธอไว้ “ผมอยากเปิดเผยเรื่องราวของ เรามากกว่าคุณเสียอีก แต่เข้าใจดี มีเพียงแค่เราที่ถนอม รักษากันและกัน จึงจะทำให้ชีวิตคู่เราเดินต่อได้อย่าง สมบูรณ์
จิดาภาเงยหน้ามองเขา “คิดไม่ถึงเลยว่าผู้ชายที่สูงศักดิ์ เพียบพร้อมอย่างคุณก็ยังวาดฝันเรื่องแต่งงาน ฉันนึกว่า คุณจะ..”
“จะอะไรครับ?” จิรภาสหรี่ตาลง บรรจงจูบไปที่ริมฝีปาก เธออีกครั้ง “ผมเป็นของคุณอยู่แล้ว ข้อนี้คุณไม่ต้องสงสัย”
จิดาภาหลับตาหลงอย่างมีความสุขมีเขาอยู่ข้างกายก็
เพียงพอแล้ว
