ตอนที่ 440 ย้อนกลับ
“ถังโจวโจว เป็นฉันแล้วจะทำไม ตอนนี้เธอก็แค่นักโทษของฉัน ฉันมีเป็นร้อยวิธีที่จะทรมานเธอ และไม่มีทางที่จะมีใครหาเธอเจอได้” ในใจเมิ่งชิงซีมีความสุขมาก ตอนนี้ถึงแม้ถังโจวโจวจะขอร้องเธออย่างขมขื่น เธอก็จะไม่มีวันปล่อยอีกฝ่ายแน่
“อุบัติเหตุรถชนครั้งก่อนเธอก็เป็นคนทำใช่ไหม ที่ฉันเกิดเรื่องก็เกี่ยวข้องกับเธอด้วยใช่ไหม” ถังโจวโจวมองเห็นใบหน้าที่ยิ้มจนใกล้จะบิดเบี้ยวของเมิ่งชิงซี เกลียดเธอขนาดนี้เลยเหรอ เกลียดเสียจนเกือบทำลายตัวเองเลยเหรอ
“ถังโจวโจว เห็นว่าเธอจะมีชีวิตอยู่อีกไม่นานแล้ว ฉันก็จะสงเคราะห์บอกอะไรเธอให้นะ ใช่ เรื่องทั้งหมดฉันเป็นคนทำเอง ใครใช้ให้เธอแย่งพี่เซ่าเซินของฉันไปล่ะ เขาเดิมทีเป็นของฉัน เป็นของฉัน”
ถังโจวโจวเห็นเมิ่งชิงซีบ้าคลั่งปานนี้ก็ไม่กลัวเธอแล้ว เธอก็แค่เป็นบ้า บอกด้วยเสียงแข็งขนาดนั้นว่าลั่วเซ่าเชินเป็นของเธอ เรื่องนั้นมันก็เป็นแค่ความรู้สึกในใจของเธอเอง เดิมทีลั่วเซินเซินไม่เคยเป็นของใครแม้แต่คนเดียว เขาเป็นของตัวเขาเองเท่านั้น
“เมิ่งชิงซี เธอทำเรื่องผิดมากขนาดนั้น ไม่มีความสำนึกผิดสักนิดเลยเหรอ”
“สำนึกผิดเหรอ ถังโจวโจว นี่ฉันฟังผิดไปหรือสมองเธอมีปัญหา” ทำไมเธอต้องสำนึกผิดล่ะ เธอไม่ได้ทำอะไรผิด เพียงแค่ฟ้าไม่ยุติธรรมเอาของของเธอไป เมื่อถูกแย่งไปแล้ว เธอก็ต้องแย่งของของตัวเองกลับมา นี่ผิดตรงไหน
“คุณเมิ่ง คนก็ได้เจอแล้ว คุณไปได้แล้ว ฉากต่อไปอาจจะมีนองเลือดนะครับ” ผู้ชายคนที่อยู่ข้างๆ เตือนขึ้น
เมิ่งชิงซีหัวเราะออกมา “นองเลือดเหรอ ดี ฉันเองก็อยากจะสัมผัสดูสักหน่อย รออีกเดี๋ยวฉันจะลงมือเอง ฉันจ่ายเงินให้พวกแกแล้ว”
เมิ่งชิงซีไม่เคยคิดที่จะออกไป ครั้งนี้ที่เธอมาก็เพราะอยากจะจัดการถังโจวโจวด้วยมือตัวเองจนกว่าเธอจะตาย เธอถึงจะจากไปอย่างพอใจ
ผู้ชายอีกคนได้ยินคำของเมิ่งชิงซีก็ทำแววตาลึกลับ เดินไปข้างหน้า มีดเล่มหนึ่งหล่นลง เมิ่งชิงซีล้มลงบนพื้น
ถังโจวโจวที่เห็นเรื่องราวตรงหน้ากลับตาลปัตร ไม่เข้าใจว่าจริงๆ ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น นี่ไม่ใช่คนที่ลักพาตัวเธอมาเหรอ ไม่ใช่คนของเมิ่งชิงซีเหรอ ทำไมจู่ๆ ถึงลงมีกับเมิ่งชิงซีอย่างนี้
“พวกคุณจะทำอะไร” ถังโจวโจวเห็นผู้ชายคนที่ก่อนหน้านี้พูดคุยกับเมิ่งชิงซีปลดเชือกให้เธอ หลังจากนั้นผู้ชายอีกคนก็พยุงเมิ่งชิงซีมาที่เก้าอี้ของเธอ เอาเชือกที่มัดเธอก่อนหน้านี้มามัดเมิ่งชิงซีไว้
ทั้งหมดนี้ราวกับเป็นเรื่องที่กลับกันไปหมด ถังโจวโจวที่ก่อนหน้านี้ที่ถูกจับก็เปลี่ยนเป็นมีอิสระ และเมิ่งชิงซีเปลี่ยนเป็นหมดสติ ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้เลย
“คุณถัง เชิญคุณรอทางด้านนี้สักครู่ รออีกเดี๋ยวก็จะมีคนมารับคุณ” น้ำเสียงของทั้งสองคนดูเคารพนบนอบมาก ถังโจวโจวทำได้แค่รออย่างเงียบๆ หลังจากนั้นก็มีคนปรากฏตัว
ถังโจวโจวพบว่า สองคนที่ลักพาตัวเธอมานั้นตอนที่เมิ่งชิงซีใกล้จะล้มลงแล้วแต่พวกเขาก็ยังไม่ยอมพยุงเธอจนถึงตอนที่เมิ่งชิงซีล้มลงบนพื้น ผู้ชายคนหนึ่งถึงจะเอื้อมมือออกไปดึงเธอขึ้นมานั่งลงบนเก้าอี้
นั่นคือผลลัพธ์ที่แตกต่างกันกับคนที่แตกต่างกัน ถังโจวโจวรออย่างเงียบๆ เมิ่งชิงซีก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมา ไม่รู้ว่าฟื้นขึ้นมาแล้วเธอจะมีท่าทีอย่างไร จะโกรธจนอยากกระโดดน้ำตายไหม แต่น่าเสียดายที่ที่นี่ไม่มีน้ำ เมื่อคิดถึงเหตุการณ์อย่างนั้นถังโจวโจวก็คิดอยากจะหัวเราะ
“โจวโจว คุณไม่เป็นไรใช่ไหม” เมื่อได้ยินเสียงของลั่วเซ่าเชิน ถังโจวโจวถึงเข้าใจเรื่องทั้งหมด เห็นว่าด้านหลังคือโอวหยางหงที่มากับเขาด้วย และเห็นอีกว่าสองคนด้านนั้นโค้งคำนับให้กับโอวหยางหง ที่แท้เรื่องทั้งหมดก็เป็นแผนของพวกเขา
“พวกคุณทั้งสองรู้เรื่องทั้งหมดนานแล้วเหรอ” ปิดบังเธอ ไม่บอกเธอ ปล่อยให้เธอกลัว ถ้าใจเธอไม่แข็งพอ ไม่ต้องร้องไห้จนหายใจไม่ทันเลยเหรอ พวกเขาสองคนปิดบังได้มิดจริงๆ
“อืม” คนหนึ่งแค่รับคำคำเดียว อีกคนแค่พยักหน้า ทั้งสองคนไม่มองตาถังโจวโจว เพราะกลัวว่าจะมีปัญหา
ก่อนหน้านี้โอวหยางหงตัดสินใจดีแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังไม่กล้ามองตาถังโจวโจว ไม่รู้ว่าครั้งนี้พี่สาวจะโกรธเขามากขนาดไหน จู่ๆ เขาก็เกิดกลัวขึ้นมากะทันหัน
ตอนที่ 441 ผู้บงการเบื้องหลัง
“พวกนายสองคนนี่ดีจริงนะ ทั้งหมดเป็นแผนของพวกนายทั้งหมดเลยเหรอ” ถังโจวโจวเดินเข้าไปหาเขาทีละก้าวทีละก้าว ลั่วเซ่าเซินถอยหลังอย่างไม่รู้สึกตัว
“โจวโจว เรื่องนี้ผมไม่ได้เป็นคนต้นคิดนะ ตัวบงการอยู่นี่ต่างหาก” ลั่วเซ่าเซินหลบให้โอว หยางหงที่เบียดตัวอยู่ออกมา ตกลงกันแต่แรกแล้วนี่ว่าจะยอมรับโทสะของถังโจวโจวร่วมกัน แล้วทำไมเขาถึงเป็นคนที่ซวยล่ะ
“พี่ครับ ตอนนี้พี่ไม่เป็นไรแล้ว พวกเราก็จับเมิ่งชิงซีได้แล้ว นี่ไม่ดีเหรอ” โอวหยางหงลูบจมูกไปมา สายตามองไปรอบๆ แต่ไม่ยอมมองไปทางถังโจวโจว นี่เรียกว่าการพูดไร้สาระแบบซึ่งหน้า
“ใช่ ทำไมจะไม่ดีล่ะ ฉันเกือบถูกพวกนายทำให้ตกใจจนตายแล้ว พวกนายสองคนนี่จริงๆ เลย” ถังโจวโจวทำท่าเหมือนจะฟาดมือไปที่ร่างของโอวหยางหง แต่ไม่ได้ฟาดลงไปจริงๆ ตอนนี้เธอยังมีสติ รู้ว่าพวกเขาทำเพื่อเธอ เพียงแต่วิธีนี้ทำให้เธอโมโหจริงๆ
“เอาล่ะ โจวโจว อย่าโกรธเลยนะ ควรจะคิดก่อนดีกว่าว่าจะทำยังไงกับเมิ่งชิงซีดี” ลั่วเซ่าเชินเข้ามาแทรกกลางวง เขาดูออกว่าถังโจวโจวไม่ได้จะตีน้องชายจริงๆ เมื่อกี้เขากับโอวหยางหงเป็นพันธมิตรกัน ตอนนี้อย่างไรก็ไม่อาจทำให้เขาตกอยู่ในอันตรายได้
ตอนนี้ถังโจวโจวเพียงแค่ขุ่นเคือง เพื่อไม่ให้เธอโมโหขึ้นมาอีกจึงไม่ควรจะพูดประเด็นนี้ต่อ
“ควรทำยังไงพวกคุณไม่ได้คิดมาเหรอ” เห็นท่าทางพวกเขาเฉื่อยชาอย่างนี้แสดงว่าต้องคิดแผนเอาไว้หมดแล้วแน่นอน
“ทำให้เธอฟื้นก่อน” โอวหยางหงพูดขึ้น ชายใส่ชุดสีดำทั้งสองคนหยิบน้ำจากบนโต๊ะมาขวดหนึ่งแล้วสาดใส่ใบหน้าของเมิ่งชิงซี
“อื้อ” เมิ่งชิงซีถูกทำให้ตื่น พอพบว่าตัวเองขยับตัวไม่ได้ก็เงยหน้าขึ้นมองคนสามคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าตนอีกครั้ง
“พี่เซ่าเชิน นี่มันเรื่องอะไรกันคะ” พอเห็นลั่วเซ่าเชินปรากฏกายขึ้นตรงหน้า เมิ่งชิงซีไม่สนใจคนอื่นอีก
“ดูเหมือนคุณเมิ่งจะไม่กังวลใจอะไรเลยนะ เวลานี้ยังอยากจะได้รับความห่วงใยจากเซ่าเซินอีก”
ลั่วเซ่าเชินหันไปมองโอวหยางหง ตอนนี้เขาไม่ควรพูดอะไรให้มากจนเกินไป เพราะอีกเดี๋ยวโจวโจวโกรธแล้วจะไม่ดี
“ถังโจวโจว ทำไมเธอไปยืนอยู่ตรงนั้น แก…แกเป็นคนที่แย่งที่ดินกับฉันเมื่อคราวก่อนนั้นนี่” เมิ่งชิงซีเริ่มจะเข้าใจอะไรขึ้นบ้างแล้ว ที่แท้ที่ตอนนี้ตระกูลเมิ่งประสบกับสถานการณ์คับขันอย่างนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นกับดักของพวกเขา
“ลั่วเซ่าเซิน ทำไมคุณทำกับฉันอย่างนี้ ฉันเคยเป็นคู่หมั้นคุณนะ ถ้าคุณปู่ท่านรู้เข้า จะปวดใจมากแค่ไหนกัน” เมิ่งชิงซียังคิดจะได้รับความเห็นอกเห็นใจจากลั่วเซ่าเซิน ถึงแม้ตอนนี้เธอจะเป็นนักโทษของพวกเขา แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้
เธอไม่เชื่อว่าถ้าพูดถึงเมิ่งซงอวิ๋นแล้วลั่วเซ่าเซินจะไม่รู้สึกอะไร
“เมิ่งชิงซี ไม่ต้องพูดให้ดูดี พวกเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันมานานแล้ว อย่าพูดเรื่องนี้อีก เมื่อกี้คุณสารภาพออกมาหมดแล้ว อุบัติเหตุทางรถยนต์ของโจวโจวเป็นคุณที่เป็นคนบงการ คุณก็รอเข้าไปอยู่ในคุกเถอะ”
ลั่วเซ่าเชินมีท่าทางจริงจังไม่เหมือนพูดเล่น เมิ่งชิงซีรู้ว่าเขาพูดจริง เธออายุยังน้อยขนาดนี้ จะไปติดคุกได้ยังไง ใช่ ยังมีพ่อกับแม่ พวกท่านต้องไม่ยอมให้เธอไปอยู่ในคุกแน่
“พี่เซ่าเซิน พี่เห็นแก่ความสัมพันธ์ของพวกเราทั้งสองบ้านหน่อยเถอะ อย่าให้ฉันติดคุกได้ไหม ฉันไม่ได้ทำอะไร นะไม่ใช่ว่าถังโจวโจวก็ยังยืนอยู่ตรงนี้อย่างปลอดภัยเหรอ พี่ไม่มีหลักฐานซะหน่อย”
เมิ่งชิงซียังพูดอย่างดื้อรั้น ถังโจวโจวยังยืนอยู่ตรงนี้อย่างปลอดภัย ทำไมเธอจะต้องเข้าคุกด้วย หรือครึ่งชีวิตที่เหลือของเธอจะต้องไปอยู่ในคุกงั้นเหรอ เธอยังไม่ยากใช้ชีวิตแบบนั้น
“ยืนอยู่ตรงนี้อย่างปลอดภัยเหรอ ถ้าไม่ใช่ว่าโจวโจวดวงดี เธอคิดว่ามันจะเป็นยังไง เมิ่งชิงซี ดูแล้วถึงตายก็คงยังไม่สำนึกสินะ งั้นก็รอรับกรรมไปเถอะ” อย่างไรพวกเขาก็ได้บันทึกเสียงคำรับสารภาพของเธอไว้แล้ว เพียงแค่ส่งมันให้กับตำรวจ เธอก็จะไม่มีทางพ้นผิดไปได้
ถึงแม้ว่าเมิ่งซงอวิ๋นจะยื่นมือเข้ามาช่วยแล้วยังไง ลั่วเซ่าเชินเชื่อว่า ถ้าเมิ่งซงอวิ๋นรู้ว่าหลานสาวของตัวเองทำเรื่องที่ไม่เหมาะสมอย่างนี้คงจะไม่ปล่อยเธอไปแน่ และบางทีอาจให้ลั่วเซ่าเชินเพิ่มโทษที่เธอควรได้รับอีกด้วย
