ตอนที่ 518 ผลวินิจฉัยการตั้งครรภ์
ฟังหยวนพาหลินเหยาไปตรวจที่โรงพยาบาล หมอบอกพวกเธอว่าหลินเหยาท้องได้สองเดือนแล้ว นี่ทำให้หลินเหยาดีใจมาก แบบนี้ก็จะสามารถดองกับถังโจวโจวได้แล้ว
“เหยาเหยา ตอนนี้พวกเรามีลูกแล้ว ถึงเวลาแล้วที่จะพูดถึงเรื่องแต่งงาน ไม่อย่างนั้นถ้าท้องใหญ่ขึ้นมาจะใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวยเอา”
เพียงแต่ไม่คิดว่าจู่ๆ หลินเหยาก็เกิดท้องขึ้นมา นี่ทำให้เขาประหลาดใจ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่สาย แค่ต้องฉวยโอกาสตอนที่ท้องเหยาเหยายังไม่โตขึ้นมา ทุกอย่างจึงยังสามารถปกปิดได้อย่างสมบูรณ์แบบ
นี่ทำให้หลินเหยาภูมิใจขึ้นมา เดิมทีเธอคาดฝันถึงเรื่องแต่งงานกับฟังหยวนมาก แต่ตอนนี้เมื่อได้ยินเขาพูดออกมา เธอกลับรู้สึกว่าเรื่องแต่งงานนี่ไม่รีบร้อน
นี่มันเกิดอะไรขึ้นหลินเหยาเองก็ไม่แน่ใจ เพียงแต่ตอนนี้เมื่อพูดเรื่องแต่งงาน ฟังหยวนกลับเห็นสีหน้าของหลินเหยาไร้ความรู้สึก ทำไม หรือเหยาเหยาไม่มั่นใจเรื่องการแต่งงานครั้งนี้เหรอ
“เหยาเหยา คุณเป็นอะไร ไม่ดีใจเหรอ คุณไม่อยากแต่งงานกับผมเหรอ” ฟังหยวนพยายามคิด ทั้งสองคนก็เคยไปเจอพ่อแม่ของเขามาแล้ว เพียงแต่ญาติพี่น้องของหลินเหยาฟังหยวนยังไม่ได้ไปเจอ
ทุกครั้งที่ถามขึ้น หลินเหยาก็จะบอกว่าตัวเองไม่มีญาติ และทุกครั้งที่ถามถึงเธอก็จะดูตกใจเป็นพิเศษ นี่ทำให้ฟังหยวนไม่อยากจะสืบสาวต่อ
เขาเองก็ไม่กล้าถามต่อ หลินเหยาก็ไม่อยากพูดมา ฟังหยวนจึงไม่อยากบังคับเธออีก ดังนั้นจนถึงตอนนี้แม้ฟังหยวนจะคิดถึงเรื่องแต่งงานแต่ก็ไม่เคยพูดขึ้นมา
“ไม่ใช่ ฉันอยากแต่งงานกับคุณแน่นอนอยู่แล้ว” ทำไมเธอถึงจะไม่คิดถึงเรื่องแต่งงานล่ะ นี่คือเรื่องที่เธอใฝ่ฝันมาโดยตลอด เห็นได้ชัดว่าเมื่อวาน เธอยังเป็นทุกข์อยู่กับเรื่องนี้อยู่เลย วันนี้ก็ได้คำตอบแล้ว
“แล้วทำไมคุณเหมือนไม่ดีใจเลยล่ะ”
“เปล่า ฉันแค่ยังคิดไม่ทันเฉยๆ” หลินเหยาเงยหน้ามองฟังหยวน จู่ๆ เธอก็จูบหน้าเขา ฟังหยวนตะลึงไปครู่หนึ่ง ต่อมาเขาก็ยิ้มและลูบหัวเธอ “เป็นอะไรไป”
“ฉันแค่อยากจะแน่ใจว่ามันเป็นเรื่องจริง”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของฟังหยวนก็เผยรอยยิ้มออกมา การแสดงออกของหลินเหยาทำให้เขายิ้มออกมา ทำไมถึงได้น่ารักอย่างนี้นะ “นี่ไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเหรอ”
เขาเห็นหลินเหยามองเขาอย่างตะลึง เขาก้มตัวลง กดเธอลงบนผนังทางเดินของโรงพยาบาล กอดเธอไว้ทั้งตัวและจูบเธออย่างลึกซึ้ง
“เป็นยังไง แบบนี้แปลว่าจริงแล้วไหม” หลินเหยาถูกเขาจูบจนหอบ แต่ฟังหยวนกลับไม่หอบเลยสักนิด แค่หน้าแดงเล็กน้อยเท่านั้น
“ไม่จริง” เธอพูดด้วยความโกรธ
ที่ไหนได้เมื่อเธอพูดออกไป ฟังหยวนก็จุมพิตลงมาอีก ตอนนี้เธอไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลยแค่โอนอ่อนตามฟังหยวนไปเท่านั้น
“งั้นนี่เป็นเรื่องจริงรึยัง”
“จริแล้ว จริงแล้ว” หลินเหยากลัวว่าจะมีครั้งที่สาม ผู้ชายคนนี้ ในที่สาธารณะอย่างนี้ยังจะกล้าทำอีก ถ้าคนอื่นมาเห็นเข้าคงน่าอายมาก
“เอาล่ะ พวกเรากลับกันเถอะ” ฟังหยวนโอบเอวหลินเหยา สองคนยิ้มให้กันและกัน
วันนี้ฟังหยวนต้องเอาข่าวที่หลินเหยาท้องไปบอกกับพ่อแม่ของเขา คุณแม่ฟังเองก็อยากมาเห็นด้วยตาตัวเอง ต้องรู้ว่านี่เป็นหลานคนแรกของตระกูล ปู่ย่าก็ต้องดีใจมากเป็นธรรมดา
วันที่สอง คุณแม่ฟังก็มาถึงประตูแล้ว ตอนนั้นฟังหยวนกับหลินเหยายังไม่ตื่น รอจนฟังหยวนเปิดประตูออกก็พบว่าแม่เขามาถึงหน้าบ้านแล้ว จากที่ง่วงงุนก็ตาสว่างทันที “แม่ ทำไมมาตั้งแต่เช้าละครับ”
“เหยาเหยาล่ะ เธอยังหลับอยู่เหรอ” คุณแม่ฟังเดินเข้าในห้อง ภายในห้องยังเงียบสงัด คิดว่าหลินเหยาคงยังไม่ตื่น
“ยังนอนอยู่ครับ ตอนนี้เธอท้อง ต้องให้เธอนอนมากหน่อย”
ตอนที่ 519 นอนให้เยอะหน่อย
“ใช่ เป็นแบบนี้แหละ นอนเยอะๆ หน่อยก็ดี หลานจะได้แข็งแรง”
“แม่ครับ ทำไมมาแต่เช้าเลยล่ะ แล้วพ่อรู้ไหมครับ” ฟังหยวนรินน้ำมาแก้วหนึ่ง ให้คุณแม่ฟังนั่งลงบนโซฟา
“แม่ยังไม่ได้บอกพ่อของลูกหรอก รอให้เขาโทรมาแล้วค่อยบอก”
หลินเหยาถูกเสียงจากด้านนอกปลุกให้ตื่น เธอเดินออกไปดูก็พบว่าคุณแม่ฟังมา เธอใส่ชุดนอนคู่รักสีขาว ทำให้รู้สึกอายอยู่บ้างที่จะต้องทักทายคุณแม่ฟัง
เห็นได้ชัดว่าหลินเหยายังไม่ได้เตรียมตัว เธอไม่คิดว่าคุณแม่ฟังจะมาเร็วขนาดนี้ โชคดีที่คุณแม่ฟังคิดคำนึงถึงเธอ นอกจากนี้คุณแม่ฟังก็ยังพูดดีๆ กับเธอ คุณแม่ฟังหยวนเองก็ไม่รู้สึกว่าหลินเหยาไม่ดีตรงไหน
ถังโจวโจวได้ยินหลินเหยาเล่าว่าตอนที่ได้เจอกับคุณแม่ฟังนั้นเธอตกใจแค่ไหน เธอหัวเราะออกมา “เป็นยังไง รู้สึกดีที่โดนจู่โจมไหม”
“ดี ดีแน่นอน ครั้งหน้าเธอก็ลองดูสิ” หลินเหยาเห็นถังโจวโจวหัวเราะตนก็อดไม่ได้ที่จะหยิกเธอไปสองครั้ง แต่เธอก็ยังหัวเราะต่อ เมื่อก่อนเธอยังไม่เคยหัวเราะเยาะถังโจวโจวเลยนะ
หลินเหยาไม่สนใจสิ่งที่ถังโจวโจวพูดกับตน เพราะบางครั้งเธอเองก็หัวเราะถังโจวโจวเช่นกัน แต่ทั้งสองคนนั้นมีนิสัยเหมือนกันนั่นคือไม่ใส่ใจในเรื่องเล็กแบบนี้
“เฮ้อ ฉันพูดจริงๆ นะ ฉันต้องแต่งงานแล้ว ตัวฉันเองยังแทบจะไม่เชื่อเลย”
หลังจากคุณแม่ฟังมาวันนั้น ฤกษ์วันแต่งงานของหลินเหยากับฟังหยวนก็ถูกกำหนดขึ้น ตอนนี้หัวใจหลินค่อนข้างสับสน ความปรารถนาที่ยาวนานเป็นจริงแล้ว เธอยังสงสัยว่าเธออยู่ในโลกแห่งความจริงรึเปล่า
“มีอะไรให้ไม่น่าเชื่อ เธอกับฟังหยวนก็ถึงเวลาที่สมควรแล้ว หรือว่าในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้เธออยากจะหดหัวหนีงั้นเหรอ”
“ก็ไม่ใช่อย่างนั้น ก่อนเธอจะแต่งงานเธอไม่รู้สึกอย่างนี้เหรอ”
“รู้สึกอะไรเหรอ” ถังโจวโจวคิดถึงตอนที่เธอแต่งงาน รู้สึกว่าความสามารถในการยอมรับในเรื่องราวของตนนั้นพอใช้ได้เลยทีเดียว
“ตื่นเต้นไง ตื่นตระหนก” ที่จริงแล้วก็มีความรู้สึกอื่นด้วย เพียงแต่ตอนนี้หลินเหยาพูดออกมาไม่ได้
“ก็มีนะ นิดหน่อย แต่ไม่ได้เร็วเหมือนเธอเท่านั้น ตอนฉันจะแต่งงานก็น่าจะคิดอยู่บ้างแหละ เธอเองก็น่าจะเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ตอนนั้นเธอตื่นเต้นยิ่งกว่าฉันเสียอีก จนฉันเข้าใจไปว่าเธอคือคนที่กำลังจะแต่งงานด้วยซ้ำ” ถังโจวโจวเอ่ยแซวขึ้น
หลังจากเหตุการณ์ผ่านพ้นไป ถังโจวโจวจึงไม่ถือสาที่จะหัวเราะเรื่องของหลินเหยามากหน่อย
“เธอยังจะหัวเราะฉันอีก รีบช่วยฉันคิดหาวิธีเร็วเข้า ฉันคิดว่าก่อนที่ฉันจะแต่งงานฉันต้องนอนไม่หลับแน่”
เหลือเวลาอีกเดือนกว่าก็ต้องแต่งงานแล้ว หลินเหยาจะไม่ร้อนรนได้ยังไง มีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่จัดการ และคงจะทำให้เธอยุ่งมาก
“ฉันคงไม่มีทางช่วยเธอได้หรอกนะ แต่ฉันมีความคิดดีๆ อยู่ เธอสามารถเบี่ยงเบนความสนใจได้”
“ความคิดอะไร เธอรีบพูดมา”
“ไปหาฟังหยวนไง เพียงแค่มีเขาอยู่ เธอจะต้องไม่ตื่นเต้นแน่” ถังโจวโจวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมหลินเหยาถึงเป็นแบบนี้ แต่เรื่องนี้ก็มีแต่ฟังหยวนที่สามารถตัดสินใจ ตอนนี้มีเพียงฟังหยวนที่จะช่วยเธอได้
“เธอล่อเล่นรึเปล่า ฉันไม่ไปหาเขาหรอกนะ”
“ดี เธอไม่ไปหาเขา ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่มีวิธีแล้ว เธอก็ตื่นเต้นไปเถอะ นี่ยังอีกตั้งเดือนกว่า เธอก็เริ่มตื่นเต้นแล้ว ถึงเวลาก่อนหน้าหนึ่งวัน ฉันจะรอดูว่าอาการเธอจะเป็นยังไง”
เมื่อเสิ่นหลานอีมาถึงสนามบิน ถังโจวโจวยังหลับฝันหวานอยู่ ช่วงนี้เธอง่วงบ่อยขึ้น การมาของเสิ่นหลานอีก็ไม่ได้บอกให้เธอรู้ก่อนล่วงหน้า
รอจนเมื่อเสิ่นหลานอีและโอวหยางเลี่ยไปถึงคฤหาสน์ก็กดกริ่ง ป้าหลิวออกมาดูพบว่าเป็นคุณแม่ของคุณผู้หญิงก็รีบเรียนเชิญทันที “คุณผู้หญิงทำไมถึงมาได้ล่ะคะ รีบเข้ามาเถอะค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะรีบไปเรียกคุณผู้หญิงให้”
“อ้าว โจวโจวยังไม่ตื่นเหรอ ไม่ต้องรีบหรอก ให้เธอนอนเถอะ ตอนนี้เธอกำลังท้องอยู่ ให้นอนเยอะๆ ถึงจะดี”
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ พวกคุณนั่งก่อนเถอะ ฉันจะไปยกชามาให้” เพราะโอวหยางเลี่ยไม่อยากให้คนอื่นคุยกับเขา ดังนั้นป้าหลิวจึงแค่พยักหน้าให้เขาเท่านั้น
เมื่อลั่วเซ่าเชินลงมาชั้นล่างก็พบว่าเสิ่นหลานอีนั่งอยู่ในบ้านเขาแล้ว แต่ป้าหลิวกลับไม่ไปเรียกพวกเขาซึ่งเป็นสิ่งที่ควรทำทันที
