ตอนที่ 111 ผู้อยู่เบื้องหลัง
ผ.อ.บรรพตไอออกมา ไม่รู้ว่าจะอธิบายต่ออย่างไร
เป็นเพราะพวกเขาที่พูดกลับไปกลับมาจริงๆ จิดาภาจะโมโห
ก็พอจะเข้าใจได้
เพียงแต่ไม่ได้เกิดเรื่องขึ้นอย่างที่เขาคิดไว้ จิดาภากลับรักษา ความใจกว้างอ่อนโยนเช่นนั้นไว้ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ เขา เพียงส่งสายตาตำหนิพี่นัฏไป แล้วเอ่ยพูดกับผู้กำกับด้วยความ สงบนิ่งของเธอ ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ฉันยอมรับได้ค่ะ แต่ฉัน ขออยู่ที่นี่เพื่อดูการถ่ายทำได้ไหมคะ?”
“อยู่ต่อ?” ผ.อ.บรรพตสงสัยว่าตัวเขาฟังผิดไปหรือเปล่า
หากข่าวที่ว่าเปลี่ยนตัวศิลปินนี้ออกไปแล้ว คนที่อยู่ในสถาน ที่นี้คงจะรอหัวเราะเยาะเธอเป็นแน่ ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอ ไม่เพียงแต่จะยอมรับได้ด้วยความนิ่งเฉยเช่นนั้น แต่นี่ยังจะอยู่ ต่ออีกอย่างนั้นหรือ!
แต่ในเมื่อเธอยอมรับแล้ว ผ.อ.บรรพตก็สามารถจะดำเนินการ ต่อไปได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น เพียงแต่
ด้านนอก จงกลได้ยินเรื่องนี้จากผู้ช่วยของผู้กำกับแล้ว เธอ ยกกับมุมปาก “คนเราก็ไม่ควรจะหลงระเริงมากเกินไป ศิลปิน ที่ไม่มีแม้แต่สังกัดของตัวเองแบบนี้ จะกระโดดโลดเด้นได้ชัก กี่วันกันเขียว”
เธอยั่งรู้สึกดีใจที่ตัวเองสามารถขัดขวางการเข้ามาอยู่ในโอ เลของจิดาภาได้
ไม่มีใครเดาความคิดของจิดาภาได้ แต่ในเมื่อเธอยอมถอย แล้ว ยังจะอยู่ดูต่ออย่างนั้นหรือ?
หรือว่าเธอสมองกลับกัน?
ขณะที่จิดาภากำลังคุยกับผู้กำกับอยู่นั้น พี่นัฏได้ส่งข่าวไป บอกกับตฤณเรียบร้อยแล้ว เมื่อตฤณรู้ก็เท่ากับจิรภาสรู้ด้วย เช่นกัน
ฉากในการถ่ายทำเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว เพื่อเป็นการ ลดความยากของการแสดง ผู้กำกับจึงมีการเปลี่ยนบทเล็ก น้อย ชุดก็เป็นอีกชุดหนึ่ง
พบพรส่องกระจกอย่างพอใจ ถ้าเธออยากถ่าย ไม่มีอะไรที่ จะไม่ได้ถ่ายหรอก!
จิดาภา แล้วอย่างไรกัน?
ศิลปินคนอื่นก็พากันซุบซิบนินทา รอจะหัวเราะเยาะจิดาภา
กันเสียยกใหญ่
“เตรียมตัวนะ…”
ขณะที่ผู้กำกับกำลังเตรียมตัวถ่ายทำอยู่นั้น มีกลุ่มคนเดินเข้า มายังสถานที่ถ่ายทำ โดยคนที่เดินนำหน้าสุดนั้นคือผู้กำกับ ศิลป์ของบริษัทเค.เอฟ
เมื่อเขาปรากฏตัว ผ.อ.บรรพตและทีมงานต่างก็พากันหยุด
งานที่กำลังทำกันอยู่
“หัวหน้าปฎก มาได้อย่างไรครับ!”
ศิลปินคนอื่นๆต่างก็พากันรู้จักเขา รีบจัดเสื้อผ้าและแต่งหน้า กันทันที อยากจะให้ตัวเองเป็นที่รู้จักคุ้นหน้าคุ้นตาแก่เขา
“นั่นคุณปฎกเชียวนะ! บุคคลสำคัญของคุณจิรภาสแห่ง
เค.เอฟ!”
“มีคนตั้งมากมายขนาดไหนที่รอต่อแถวกันเพื่ออยากจะรู้จัก
กับเขา”
รู้จักเขา นั่นก็เท่ากับว่าได้สัมผัสกับประตูทางเข้าเค.เอฟแล้ว นี่เป็นโอกาสที่บรรดาศิลปินดั้งหน้าตั้งตารอคอย
เพียงแต่ปฎกไม่ได้สนใจพวกคนประจบประแจงเหล่านั้น แต่ กลับเดินตรงมายังจิดาภา แล้วกล่าวกับจิดาภาอย่างดูมีความ เคารพ “คุณจิดาภาครับ ไม่ทราบว่าเรื่องความร่วมมือครั้งที่ แล้วคุณว่าอย่างไรบ้างครับ เค.เอฟได้จัดการทุกอย่างไว้แล้ว รอเพียงแค่คุณพยักหน้าตอบรับเท่านั้น”
จิดาภาเป็นใครกันแน่ ถึงทำให้ปฏกดูเกรงอกเกรงใจเธอเช่น
นี้!
เพียงแค่มองพวกเขาคุยกัน ก็รู้แล้วว่าเค.เอฟกำลังตามติดจิ
ดาภาอยู่
แน่นอนว่า เบื้องหลังของปฏิกก็คือจิรภาส หรือจิดาภาจะมี ความสัมพันธ์สนิทสนมกันกับจิรภาสจริงๆ!
จิดาภารู้ว่าจิรภาสตั้งใจจะทำเช่นนี้ เธอจึงมองไปทางพี่นัฏที่ดู ไม่เหมือนไม่มีร่องรอยอะไรเกิดขึ้น หลังจากนั้นจึงยิ้มออกมา
แล้วกล่าวกับปฎก “ฉันจะรับไว้พิจารณาค่ะ ฝากขอบคุณคุณจิรภาสด้วยนะคะ”
ปฎกพยักหน้ารับ แล้วหันกลับไปทางผ.อ.บรรพต ส่งยิ้มแล้ว พูดกับเขา “คุณจิดาภามาถ่ายโฆษณานี้ให้พวกคุณ โชคดีจริงๆ เลยนะครับ”
เมื่อพูดจบ ก็พาคนของเค.เอฟเดินออกไป
เสียงฝีเท้าค่อยๆหายไปในที่สุด และที่ถ่ายทำก็เริ่มมีเสียง วิพากษ์วิจารณ์ต่างๆนานาดังขึ้น
“บ้าหรือเปล่า? เขามาที่นี่เพื่อจิดาภาเพียงเท่านี้เองหรือ?”
“ดูจากท่าทางที่พวกเขาคุยกัน จิดาภาจะเก่งเกินไปแล้วนะ!”
พบพรกำหมดแน่น จ้องไปยังจิดาภา
ในใจเธอรู้สึกโมโห แต่กลับทำอะไรไม่ได้ ผู้จัดการส่วนตัว ของเธอจึงดึงเธอไว้ก่อน “ตอนนี้คืนบทให้กับจิดาภายังทันนะ!”
จิดาภาคงจะต้องมีการไปมาหาสู่กันกับเค.เอฟจริงๆสินะ พวก เขาสามารถจะกลั่นแกล้งจิดาภาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่จะตั้งตัวเป็นศัตรูกับเค.เอฟไม่ได้ มิเช่นนั้นเท่ากับว่าจะเป็นการขุด หลุดฝังตัวเอง
ศิลปินที่ถูกเค.เอฟจับตามองเช่นนั้น ไม่มีใครที่สามารถอยู่ใน วงการนี้ได้อีกเลย
พบพรกระทืบเท้าอย่างไม่สบอารมณ์ “ฉันไม่อยาก…”
แต่วินาทีต่อไป เธอก็ถูกผู้จัดการส่วนตัวดันไปเผชิญหน้ากับ จิดาภา ผู้จัดการส่วนตัวของเธอใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มก่อน จะเอ่ยกับจิดาภา “คุณจิดาภาคะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ เป็นการเข้าใจผิดกันนะคะ พวกเราถอนตัว ขอคืนงานนี้ให้กับ คุณนะคะ”
เมื่อครู่ยังวางอำนาจทำตัวหยิ่งแย่งงานจิดาภาไปอยู่เลย พอ เห็นคนของเค.เอฟปรากฏตัว ถึงกับตกใจจนต้องยอมถอยไป เช่นนี้เลยหรือ
พบพรเป็นผู้ที่ได้รับรางวัลนักแสดงหน้าใหม่ในปีนี้ มีเบื้อง หลังเป็นบริษัทRoyal อนาคตไม่มีข้อจำกัด
แต่เธอยังต้องมาก้มหัวต่อหน้าจิดาภา
พบพรอดกลั้นความโมโหนี้ไว้ ก็เพียงแค่นักแสดงหญิงคนนึ่ง ไม่นึกเลยว่าจะมีความสัมพันธ์กับเค.เอฟด้วย หน้าไม่อาย
เสียจริงๆ
ผู้จัดการส่วนตัวดันเธอเล็กน้อย พบพร รีบขอโทษคุณจิดา ภาสิ เมื่อครู่เธอยังชื่นชมเขาอยู่ไม่ใช่หรือ? ต่อไปไม่แน่ว่าจะ ได้เจอกันตามกองถ่ายก็ได้นะ”
จิดาภาเหลือบตาขึ้นมองพวกเขา
“ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ พวกคุณไม่ได้ทำอะไรผิด….ใน วงการนี้ การเปลี่ยนตัวกะทันหันแบบนี้เจอกันบ่อย”
จิดาภานั่งอยู่ตรงที่เดิม ไม่ได้รับคำพูดของพวกเขา
เธออยากจะแย่งก็แย่ง แย่งไม่ได้ก็กลัวแล้ว นี่ยังจะคืนอีก
อย่างนั้นหรือ?
ในโลกนี้มีเรื่องที่เป็นอิสระอยากจะทำอะไรก็ทำได้ขนาดนี้
เลยหรือ!
จิดาภาต้องการให้พวกเขารู้ว่า เธอไม่ใช่คนที่ใครจะมาทั้ง
ขว้างได้แบบนี้
จิรภาสตั้งใจส่งคนมาช่วยกู้หน้าให้กับเธอ เธอจะไม่ใช้ความ หวังดีและความใส่ใจของเขามาเสียเวลากับเรื่องพวกนี้ จะต้อง ให้คนที่ใช้เส้นสายพวกนี้ได้รู้ถึงความร้ายกาจนี้!
เมื่อทั้งสองคนเห็นท่าทางที่แข็งกร้าวเช่นนี้แล้ว จึงไม่ สามารถยืนทำตัวไม่ถูกอยู่ตรงนั้นได้ จึงถอยกลับไป
ตอนแรกจงกลคิดว่าจิดาภาจะอาศัยความได้เปรียบนี้เข้าถ่าย ทำฉากนี้อีกครั้ง ไม่คิดเลยว่าเธอจะมีปฏิกิริยาที่นิ่งเฉยเช่นนี้ สิ่งที่จงกลไม่รู้ก็คือ สาเหตุที่จิดาภาเป็นจิตาภาเช่นนี้ นั่นก็เป็น เพราะ ความสามารถอย่างเธอไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน ก็ไม่มีใคร สามารถอยู่เหนือเธอได้
ในเมื่อพบพรอยากจะถ่าย ก็ให้เขาถ่ายไป เพียงแต่ผลจะ ออกมาเป็นอย่างไรนั้น ก็คงต้องอาศัยการควบคุมจากผู้อยู่ เบื้องหลังแล้ว!
เนื่องจากเรื่องที่ผู้อำนวยการของเค.เอฟมาปรากฏตัวเมื่อครู่ นี้ สายตาที่มองจิดาภานั้นแตกต่างไปจากเดิม บรรยากาศใน การถ่ายทำก็มีการเปลี่ยนแปลงเป็นแบบ180องศาด้วยเช่นกัน
จิดาภานั่งอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ได้สะดุดตามากนัก มองดูการ ถ่ายทำอย่างเงียบๆ จริงๆแล้วเพียงแค่ผู้อำนวยการของเค.เอฟก็ทำให้ทุกคนกลัวได้ขนาดนี้เชียวหรือ เธอจะสามารถมี อิทธิพลเช่นนี้ได้เมื่อไหร่กัน
ไม่ต้องพึ่งใคร แต่พึ่งแค่ตัวจิดาภาคนนี้
ทางด้านหนึ่งพบพรที่กำลังเตรียมตัวถ่ายอยู่นั้นฮีดฮัดด้วย ความหงุดหงิด “เขาถ่ายออกมาดีอย่างนั้นหรือ? ฉันไม่เชื่อ หรอก ว่าพวกเรามีกันเยอะขนาดนี้จะไม่มีใครเทียบเขาได้!”
ผู้จัดการส่วนตัวของพบพรถอนหายใจ เมื่อสักครู่เธอได้เห็น บางตอนจากทางผู้กำกับแล้ว จิดาภาถ่ายไปเพียงแค่เทคเดียว เท่านั้นก็บรรลุถึงระดับความพอใจของผู้กำกับแล้ว ทักษะการ แสดงและภาพที่ปรากฏอยู่ในหน้าจอนั้นสร้างความตกตะลึง เป็นอย่างมาก แต่สำหรับคนอื่นๆพอเห็นแล้วดูด้อยกว่าไม่น้อย
เลย
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เธอคงทำได้เพียงพยายามปลอบใจพบพร
ได้เพียงเท่านั้น
“ความสามารถของเธอก็ไม่ได้แย่เสียหน่อย ตั้งใจถ่ายแล้ว
กัน..
“โทรหาคุณอาฉันเดี๋ยวนี้เลย! ฉันต้องการให้ท่านรู้เรื่องที่ฉัน
โดนจิดาภากลั่นแกลังวันนี้ ดูซิว่าต่อไปเขาจะอยู่ในวงการนี้ต่อไปได้อย่างไร!”
พบพรโมโหพร้อมกับเหวี่ยงคำพูดเหล่านี้มาแล้วเดินเหยียบ รองเท้าส้นสูงเข้าไปด้านใน
