ตอนที่ 132 หาเรื่องใส่ตัวเอง
“ท่านประธานถือว่าฉันขอร้อง อย่าร้าย ขนาดนั้นสิ !
ฉันใจร้าย ? * ญาณินียิ้มแล้วมองไป ทางเธอไม่ว่าเธอจะร้องไห้เสียใจขนาด ไหนในสายตาของญาณินีนั้น เธอกำลัง แสดงละครเฉยๆ
ท่านประธานฉันก็แค่ไม่เข้าใจไม่ได้ หมายความว่าจะไปจริงๆ ! ” จงกล ระวัง ตัว อ้อนวอนและร้องขอตลอด
“ช้าเกินไปแล้ว ไม่งั้นจะอธิบายกับเขา เอง ว่าทําไมเธอถึงเขียนจดหมายลา ออกเองแล้วมาไว้ที่โต๊ะของฉัน ! ทั้งหมด นั้นเธอเป็นคนทําเอง โทษใครไม่ได้ “ฉันไม่กล้าแล้วจริงๆ ฉันยอมแพ้ ให้ โอกาสกับฉันอีกรอบเถอะ !
ญาณินีไม่อยากจะฟังเธอพูดต่อไป ใน สายตาของเธอนั้นเต็มไปด้วยความห่าง เห็น “ตั้งแต่ที่ ภพธร จะไปเธอกับคมสร เคยใช้ แผนร้ายทำอะไรมา ? ฉันให้ โอกาสพวกเธอนับไม่ถ้วนแต่พวกเธอทํา ยังไงล่ะ ? ”
“ใ จดหมายลาออกมาขู่ชื้น ! ใส่ร้ายจิดา ภา ขวางทางไม่ให้เธอเข้าโอเลและหลอก ฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอเป็นแค่ผู้ จัดการธรรมดาของโอเลฉันใช้เธอ เธอก็ จะนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้ได้อย่างสวยงามฉัน ไม่ใช่เธอ เธอไม่ใช่อะไรทั้งนั้น!
“เพื่อที่จะฟังทางจิดาภาเธอใช้แผนไป เท่าไหร่แล้วสุดท้ายล่ะ ? เธอก็ยังเป็นนัก แสดงของโอเลอยู่ดี ” “จงกล ต่อไปนี้พวกเราเดินทางใครทาง มัน วันนี้ฉันจะพูดอะไรตรงนี้ ว่าในโลก องค์การบันเทิงมีฉันไม่มีเธอ ! ”
จงกลก็ก้มหน้าลง ญาณินีไม่เคยพูดคำที่ ใจร้ายขนาดนี้กับเธอมาก่อน
เธอถูกดูหมิ่นแต่เธอนั้นกลับไม่มีอะไรต่อ เถียง
เธอจบแล้ว !
จงกล ก็เลยรีบจากไป อยู่ตรงหน้าของ ญาณินี เขาไม่เงยหน้าขึ้นมาเลย เธอเดิน ลงไปตามขั้นบันไดตามนั้นเหมือนไม่มี วี่แววอะไรเลย และมองเห็นคมสร ที่กำลัง รอเธออยู่ทางโค้ง
“ทําไม ? มาหัวเราะเยาะฉันหรอ ? ” นัยน์ตาของจงกล เต็มไปด้วยความเย็น ชาเธอไม่เข้าใจว่าทำไมญาณินีถึงใจร้าย กับเธอขนาดนี้ แต่ คมสรกลับไม่เป็นอะไร เลย
“เธอคิดว่าสถานการณ์ของฉันในตอนนี้ดี กว่าเธอหรือไง ? ” “คมสร กำหมัดแน่น ที่เธอนั้นกักตัวฉันไว้ก็เพื่อที่จะรั้ง ภพธร ไว้วางใจได้ฉันจะหาวิธีแก้แค้นให้เธอ”
คมสร ฉันนั่งอยู่เฉยๆแบบนี้ไม่ได้ ไม่ อย่างนั้นผลของเธอก็จะเป็นเหมือนตอนนี้
นัยน์ตาของ จงกล มีความหวังขึ้นมาอีก
ครั้ง
มองไปทาง คมสร ที่จะไป อยู่ดีๆเธอนึก ได้ถึงคนคนนึง sherry !
!
ภพธร ได้พูดถึงเวลาจิดาภาเข้ากองถ่าย (ฮองฮาวเขียว) เรื่องเวลาที่จะถ่ายการ แสดง แต่ยังเตรียมการกับงานอื่นๆ
“เป็นแค่ตัวละครที่ดึงผู้ลงทุน กับระยะ เวลาที่ถ่ายและติดต่อเสียงใช้เวลาแค่ 5 วันเธอกลับบ้านพักผ่อนดีๆวันมะรืนฉันจะ มารับเธอ”
“เข้าใจ “จิดาภาตั้งใจกับงานมาตลอด
เธอหยุดไปสักแป๊บแล้วพูดต่อว่า “พวกเราเจอกันที่กองถ่ายเถอะ ที่ฐาน ภาพยนตร์และโทรทัศน์ sith ถูกไหม ?”
* เธอ
“ภพธร รู้ว่าเธอกําลังคิดอะไร ไม่ค่อยอยากตกลงก็จะขมวดคิ้ว “ถ้าเธอ อยากจะพาใครไปพร้อมกัน ถึงเวลานั้น เขาถ่ายได้จะอธิบายยังไง ? ”
“เธอต้องมีความรับผิดชอบต่องานตัว เอง ! ”
ฉันรับรองว่าจะไม่มีทางที่จะกระทบกับ งานของฉัน” สิ่งนี้จิดาภารับรองมาก
ภพธร มองไปทางเธอด้วยสายตาอัน สงสัย “เธอขาดเขาไม่ได้ขนาดนั้นเลย หรอ ? ”
“อืม”จิดาภาตอบ ที่มุมปากนั้นก็มีรอยยิ้ม
อ่อน
เธอไม่อยากจะแสดงชีวิตความรักของ เธอมากแต่ถ้ามีโอกาสพวกเขาก็จะอยู่ เคียงข้างกัน เงียบไปสักพักนึง สงสารถึงจะยอม” โอ เคพวกเราเจอกันที่กองถ่ายแต่เธอต้อง ฟังที่ฉันพูดอย่างละเอียดไม่ว่าตอนนี้พวก เธอจะรักกันมากขนาดไหนในวงการนี้ไม่มี ความรักที่บริสุทธิ์มีแต่ต้องพึ่งพาซึ่งกัน และกันและโกหกกันอย่ารอถึงเกิดเรื่อง อะไรนถึงเสียใจ ”
คำพูดของเธอนั้นพูดมาจากความจริงใจ
จิดาภาพยักหน้า “ขอบคุณนายมาก
เพราะ ภพธร ไม่รู้ สถานะของจิรภาสถึง จะเป็นห่วงว่าจิดาภาจะโดนหลอก
พี่พรอยู่ข้างๆทําท่าเบะปาก จิรภาสนั้น คือ พระเอกในวงการบันเทิง ตำแหน่งนั้น สูงส่งมาก ! เธอกำลังรอใครวันที่ความ สัมพันธ์ภรรยาของพวกเขาประกาศ จะ ทําให้คนพวกนี้ตกใจไหม ภพธร เหมือนจะพูดอะไรต่อ แต่เห็นดา ภาลงจากรถก็เลยไม่ได้พูด
“วางใจเถอะ แค่ทําหน้าที่ของผู้จัดการ ให้ดี ฉันจะไม่มีวันเข้าไปก้าวก่ายให้เธอ เป็นห่วง ส่วนคนรักของฉันเขาคือผู้ชายที่ เต็มร้อยแน่นอน”
จิดาภารู้ว่าตอนที่ทำงานนั้นต้องเชื่อใจ. ฝ่ายตรงข้ามมีบางอย่างบางคำพูดเธอจะ ไม่พูดให้ละเอียดแต่เธอหวังว่า ภพธรจะ เข้าใจว่าสิ่งที่เธอต้องการคือ ผู้จัดการที่ เต็มไปด้วยความสามารถ ส่วนเรื่องชีวิต ส่วนตัวของเธอนั้นไม่อยากถูกคนอื่นมายุ่ง
เพราะโอเล ไล่จงกลออก มีเรื่องหลาย อย่างที่เขาต้องจัดการ
มองดู ภพธร จากไปพี่พรใส่หัว “เธอกะ ว่าจะบอกเขาเมื่อไหร่? “ ถ้าพูดคุยกันแบบนี้ตลอด พอรู้สึกว่าสัก วันหนึ่งเธอนั้นจะรู้สึกอึดอัดตาย
“รอให้ฉันเชื่อใจเขามากที่สุด” จิดาภา ตอบ
พี่พรส่งเธอกลับไปที่วิลล่าก็เห็นจิรภาส เตรียมอาหารที่โรแมนติกให้กับจิดาภา แล้วฉลองที่เธอเซ็นสัญญากับโอเลเธอ. นั้นรู้สึก อิจฉามากเลย
“ถ้าคนรู้ว่าท่านประธานที่สูงส่งรักเธอ ขนาดนี้คงจะต้องอิจฉาตาร้อนจนทนไม่ ไหวเป็นแน่ ”
บนโลกใบนี้ความอบอุ่นของเขานั้นจะให้ เพียงจิดาภาคนเดียว
จิดาภา มอ่อนหวาน เธอยังไม่ได้กินข้าว มาฉลองด้วยกัน พี่พรกําลังอยากจะตอบแต่ก็เห็นสายตา ของจิรภาสแล้วรีบเปลี่ยนคำพูด “ฉันมีนัด แล้วจะอยู่เป็นก้างขวางคอไม่ได้ ! เธอ พักผ่อนดีๆนะอีก 2 วันเจอกันที่กองถ่าย”
พี่พรพูดจบก็แอบยิ้มให้กับจิดาภา
เพราะเขายังเป็นสามีภรรยาคู่ใหม่ จะ ต้องใช้เวลาเพื่อให้อยู่ด้วยกัน
จิดาภาส่ง พรออกจากประตูหันหลัง แล้วคิดทำไมฉันรู้สึกว่ารอยยิ้มของพี่พร เมื่อกี้มัน ……
“พี่พรเป็นคนที่ฉลาด” จิรภาสยิ้มแล้วเดิน ไปกอดเธอ” คุณหญิงจิดาภาเชิญ ทานข้าวครับ ”
อาหารที่ใช้ความตั้งใจพร้อมกับไฟสว่าง และสามีที่รอเราคู่กับ ไวน์แดงที่หอม หวาน …….
บนใบหน้าของจิตาภาเริ่มมีรอยยิ้มที่อ่อน หวาน“ฉันรู้สึกว่าชีวิตของฉันนั้นมีความ สุขมากและยิ่ง จะมีความสุขมากกว่าเดิม ทั้งหมดนี้เพราะนายคนเดียว
“นี่คือของขวัญเล็กๆน้อยๆ” จิรภาสเอา กล่องที่ดูสวยงามออกมาในนั้นคือ สร้อย ข้อมือที่ทําจากเงินขาวส่วนด้านในนั้นมีชื่อ ย่อของพวกเขาสองคน เป็นภาษาอังกฤษ
“ตอนนี้ไม่สามารถที่จะใส่แหวนได้แต่ฉัน อยากใช้วิธีแบบนี้บอกเธอว่าไม่ว่าจะเกิด อะไรขึ้นจะอยู่เคียงข้างเธอ
เธอถอดนาฬิกาออกมา ในนั้นก็มีชื่อย่อ เหมือนกัน
จิดาภา งจนยื่นมือไป เสียงของเธอนั้น บอกว่า “ใสให้ฉันหน่อย
สั่งที่ งที่สุดไม่ใช่เพราะผู้ชายคนนี้ใช้ เงินเพื่อเธอไปเท่าไหร่แต่เป็นเพราะเธอมี ใจที่ไปเป็นห่วงและดูแลเธอ เขาสามารถ ใช้เงินมากมายมาจัดการเรื่องงานแต่จะใช้ ความรักและความจริงใจทำให้ จิดาภารู้สึก อบอุ่น
“ฉลองที่เธอเซ็นสัญญากับโอเล ”
“ขอบคุณ…….
จิดาภายื่นหน้าไปที่อยู่ที่หน้าอกของเขา และจับแก้วไวน์ขึ้นมาชนแก้วกับเขา
ความสุขของเธอไม่จําเป็นต้องให้คุณ เป็นพยานแค่เธอเข้าใจว่าทั้งสองนั้นรักซึ่ง กันและกันก็เพียงพอแล้ว ปัจจุบันนี้ไปเพราะเขาเป็นของกันและกัน
ส่วนข้อสงสัยของ ภพธร จิดาภาไม่ได้จำ ไว้หลังจากที่เกิดเหตุการณ์เพราะเขาเจอ หน้ากันเขาก็จะรู้ ว่า คนรักที่ลึกลับ ของจิดาภานั้นไม่ใช่คนที่ต้องพึ่งให้เธอ เลี้ยงดูในทุกมื้ออาหาร
