ตอนที่ 187 อยากจะทำ เป็นเจ้าแห่งวงการด้านหนึ่ง
เกี่ยวกับสภาพความเป็นจริงภายใน จำเป็นต้องสืบต้นอย่าง แท้จริง
หลงเชียวนำแอนน่ามาไว้ข้างๆเหมือนกับเด็กเล็ก หากว่า เธอเป็นแค่หมอประจำตัวเท่านั้น แต่เกาหยิ่งจือไม่เชื่อ เธอจะ เชื่อซะมากกว่าว่า เขามีความสัมพันธ์ที่พิเศษต่อเธอ เป็น เพราะว่าน้ำเสียงของเธอคล้ายคลึงกับฉู่ลั่วหานซะเหลือเกิน!
ข้างห้องโถงงานเลี้ยง ที่นี่ห่างไกลเสียงจอแจของคนใน ห้องโถง เงียบเป็นพิเศษ แอนน่าได้ยินถึงเสียงลมหายใจของ เกาหยิ่งจือกับซุนเจียลี่ที่ผิดปกติไปเล็กน้อย
ดูเหมือนว่า ที่เรียกว่าให้คำปรึกษาปัญหาระดับมืออาชีพ แค่ข้ออ้างเท่านั้น
คนตรงไปตรงมาไม่พูดคำพูดเลอะเทอะ แอนน่าตัดเข้า ประเด็นหลักเลย “คุณเกา คุณอยากถามอะไร ก็ถามเถอะ
ลักษณะท่าทางของเธอ ก็เหมือนเป็นการบอกเกาหยิ่งจือ ฉันไม่ได้มีอารมณ์ที่จะเล่นกับคุณ คุณควรตรงไปตรงมาดี ที่สุด อย่าให้ทุกคนเสียเวลา
มือเกาหยิ่งจือจับพนักพิง โซฟา มองแอนน่าตั้งแต่หัวจรด เท้า พิจารณาอยู่ในใจ เธอกับฉู่ลั่วหานนอกจากน้ำเสียงที่ เหมือนยังมีอะไรที่เหมือนกันอีก แต่ก็ไม่พบอะไร
รูปร่างหน้าตาของเธอ งดงามเกินไป เปล่งประกายเกินไป ลักษณะท่าทางแตกต่างจากคู่ลั่วหานสิ้นเชิง อีกทั้งนิสัยที่ เยือกเย็นของเธอ ปฏิเสธที่จะเข้าใกล้ทุกคน ไม่เหมือนกันกับ คู่ลั่วหานที่มีน้ำใจอย่างแท้จริง
“ก่อนหน้าก็เคยได้ยินมานานแล้วว่าคุณแอนน่าเป็นหมอที่ มีชื่อเสียง คาดไม่ถึงว่าคุณยังสวยดูดีมีเสน่ห์อีกด้วย ไม่ แปลกใจที่ทุกคนจะแห่ชิงกันมาหาคุณ”
แอนน่าขมวดคิ้วทันที เลือกที่จะพูดว่า “คุณเกาเรียกฉันมา เกรงว่าไม่เพียงแต่ชื่นชมฉันเท่านั้น ท้ายที่สุดคุณอยากถาม อะไร?”
ซุนเจียลี่เดินไปข้างหน้า เธอทนไม่ไหวแล้วทุกๆครั้งที่ได้ยินคำพูดของแอนน่า เธอก็อกสั้นขวัญหาย เหมือนกับตกนรก เธอจึงถามออกไปตรงๆว่า “คุณรู้จักฉู่ลั่ วหานไหม? คุณกับเธอ.เกี่ยวข้องอะไรกัน?”
ฉู่ลั่วหาน? ชื่อนี้อีกแล้วหรอ
แอนน่าสายหัว “ฉันไม่รู้จักฉู่ลั่วหานที่คุณพูดนั่น แล้วก็ไม่ ได้สนใจที่จะรู้จักเธอ คำตอบนี้ คุณพอใจแล้วใช่ไหม”
เธอก็ไม่ได้อยากถูกคิดว่าเป็นคนอื่นเลยสักนิด แบบนี้รู้สึก เหมือนได้เป็นตัวแทนของใครบางคน รสชาติอย่างนี้ ตัวเธอ รู้สึกไม่สบายใจ
เกาหยิ่งจือถามอย่างเจาะลึกว่า “อย่างนั้น คุณเคยมา
ประเทศจีนใช่ไหม?
“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาประเทศจีน ส่วนท่านเชียวที่พวก คุณเรียก ฉันก็เพิ่งจะรู้จัก ฉันเป็นหมอประจำตัวของเขาก็ เท่านั้น ฉันมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ถ้าไม่มีข้อสงสัยอื่นๆแล้ว ทั้งสอง ท่าน ต้องขอตัวก่อน”
แอนน่าอธิบายที่ไปที่มาของเธออย่างกระชับชัดเจนตรง ประเด็น ไม่ได้เต็มใจที่จะอยู่นาน
เกาหยิ่งจือกับซุนเจียลี่สบตากับแป๊บนึง จากนั้นก็ถามหยั่ง เชิง “อย่างนั้น คุณน่าจะรู้ว่าท่านเขียวที่พวกเราเรียกมี บทบาทอะไร? เป็นคนแบบไหน?”
แอนน่ามองไปที่ซุนเจียลี่ เครื่องแต่งกายงดงาม แต่งหน้า อย่างละเอียดอ่อน “หมอพิจารณาแต่โรค ไม่ใช่คน บทบาท เขาคืออะไร ฉันไม่ได้สนใจ”
เกาหยิ่งจือกอดอก “เจตนาดี” แนะนำ “ในตำแหน่งทาง ธุรกิจของท่านเชียวฉันก็ไม่ต้องพูดแล้ว วันนี้คุณก็เห็นแล้ว ฉันเพียงแค่อยากจะเตือนคุณไว้ ท่านเซียวเป็นคนที่มีคู่หมั้น แล้ว คุณน่าจะต้องรู้ฐานะตนเองดี”
“คุณเกาคิดมากไปแล้ว ฉันไม่ได้สนใจท่านเียวท่านี้เลย แม้แต่น้อย”
แอนน่าพูดจบก็เดินออกไปจากจุดพักผ่อน ภาพเงารูปร่าง
อ่อนข้อยสง่างามเดินออกไป ทิ้งสองคนให้มองหน้ากันไปมา ซุนเจียลี่พูดว่า “ดูเหมือนว่า เธอจะไม่รู้จักจู่ลั่วหานจริงๆ” เกาหยิ่งจือกำหมัดแน่น “จะดีมากๆถ้าที่เธอพูดเป็นความจริง ไม่อย่างนั้น…” หรี่ตามอง ความดุร้ายก็ เอ่อล้นออกมาจากดวงตา
หลงจื้อเห็นแอนน่าเดินกลับมา ก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้เธอ “คุณแอนน่า กลับไปคุณยังต้องขับรถให้พี่ใหญ่ของฉัน ทาน อาหารสักนิดน่าจะดีกว่าไหม?”
ทานอาหาร?
แอนน่ามองดูจานบนโต๊ะอาหาร อาหารทุกอย่างถูกพวก เขากินไปหมดแล้ว นึกไม่ถึงว่าจะให้เธอทานอะไร?
“ฉันไม่กินอาหารเหลือ ไม่จำเป็นต้องทานแล้ว” หลงเสี่ยวยิ้มมุมปากนิดๆ จนเกือบจะหลุดยิ้มออกมา
แอนน่าตรงไปตรงมา ไม่พูดจาอ้อมค้อม เธอคงไม่รู้เกี่ยว กับความน่ากลัวของความใจดำอำมหิตกับประเทศจีน
ใบหน้าของหลงจื่อร้อนผ่าว “อันนี้ ….ถ้าคุณแอนน่าไม่ ถือสา ฉันจะขอเลี้ยงข้าวคุณเป็นการส่วนตัวสักนิดได้ไหม?”
แอนน่ากล่าว “คุณชายรองหลงไม่จำเป็นต้องเกรงใจ ขนาดนี้หรอก โรคของพี่ใหญ่คุณ ฉันจะทำให้ดีที่สุด”
หรอ?
แต่เขาไม่ชวนเธอไปเลี้ยงข้าวเพียงเพื่อให้เธอตรวจโรค
ให้ดีๆ
แอนน่ารู้อยู่แล้ว เธอพูดไปแบบนี้ ก็แค่อยากให้ทุกคนคิด ว่า ที่หลงจื้อปฏิบัติเอาใจใส่ต่อเธอทุกๆอย่าง ทั้งหมดก็เพื่อ โรคของหลงเชียว
เกาจิงอานยิ้มแล้วกล่าวว่า “คุณชายหลง หมอแอนน่า รับปากว่าจะรักษาพี่ใหญ่ของคุณให้ดีที่สุด คุณก็ไม่ต้องทุ่ม เยอะขนาดนี้หรอก”
ซุนปิงเหวินมองๆ แอนน่าโดยไม่ได้พูดอะไรมาตลอด ไม่ ต้องสงสัย ผู้หญิงที่เย็นชาและงดงามคนนี้ โดดเด่นกว่าคน ทั้งหมด ผิวเธอขาวราวกับหิมะ แก้มงดงามดั่งน้ำแข็งแกะ สลัก ไม่ว่าจะเป็นฮอร์โมนบริสุทธิ์ที่หลั่งออกมาช่างน่า หลงใหลเสียจริง ง่ายเหลือเกินที่ผู้ชายใจสั่น
แต่การประกาศเป็นเจ้าของของท่านเชียวนั้นตรงไปตรง มาเสียจริง จุดยืนของตัวเธอชัดเจนเหลือเกิน คนข้างๆก็จนปัญญาที่จะลงมือ
“คุณแอนน่า คุณพ่อสุขภาพไม่ดี เป็นโรคหัวใจมาหลายปี แล้ว ไม่รู้ว่าจะเชิญคุณไปดูหน่อยได้ไหม?”ประเด็นของซุนปิง เหวินนับว่าจริงจัง ค่าพูดที่จริงใจ ไม่เห็นความเหลวใหล
แอนน่าไม่เคยให้ความสนใจซุนปิงเหวิน นี่เพิ่งจะเห็นเขา ชายตรงหน้าหน้าตาสุขุมเยือกเย็น หน้าตาหล่อเหลา รูปร่าง หน้าตาของเขาดูดี คิ้วตกในตาดำ เวลาพูดตาก็ยิ้มไปด้วย
แอนน่าพูด “ขอโทษด้วย ตอนนี้ฉันเป็นหมอประจำตัวของ คุณหลง ไม่ได้รับตรวจด้านนอก”
ซุนปิงเหวินก็ยิ้มอย่างอ่อนน้อมมองไปที่หลงเชียว “ท่าน เชียว คุณพ่อฉันเป็นโรคหัวใจมาหลายปีแล้ว ตลอดมาก็ไม่ เคยรักษาหาย ในเมื่อมีวาสนาได้รู้จักหมอเทวดาที่เขาร่ำลือ กัน ไม่รู้ว่าคุณจะยินยอมให้เธอไปดูอาการพ่อของฉันไหม?”
ท่านเชียววางตะเกียบลง จิบน้ำชาหนึ่งที่
ท่าทีนั้นเหมือนเตรียมออกจากงานเลี้ยง “คุณแอนน่า คุณ
คิดว่าอย่างไรล่ะ?”
หลงเชียวหน้าไม่อาย! โยนปัญหาที่น่ารังเกียจแบบนี้มา ให้เธอเสมอ!
แอนน่าตอบตามหน้าที่ว่า “ไว้ครั้งหน้าเถอะ คุณซุนช่วย ติดต่อผู้ช่วยของฉัน ฉันจะได้จัดเวลาได้”
ซุนปิงเหวินเหมือนได้สมบัติล้ำค่า รีบยืนขึ้นขอบคุณ “ครับ! อย่างนั้นก็รบกวนคุณแอนน่าด้วย แต่ว่า ไม่ทราบว่า ฉันจะติดต่อผู้ช่วยของคุณได้อย่างไร?”
หลงจื่อมองออก เขาจะติดต่อผู้ช่วยได้ที่ไหน ชัดเจนว่า ความหมายนี้ก็คือปฏิเสธ “ประธานซุน ในเมื่อคุณเป็นห่วง อาการของลุงซุนขนาดนี้ คิดไปตามหาคุณแอนน่าด้วย ตนเองน่าจะดีกว่า ถ้าเธอพูดหมดทุกอย่างแล้วไม่ใช่ปรากฏ ว่าคุณจริงใจไม่พออย่างนั้นหรอ อีกทั้ง ความสามารถเล็กๆ น้อยๆ ..ยังขาดอีกหรอ?”
“ทีทีใช่ ที่คุณชายรองเตือนก็ถูก”
ท่านเซียวลุกขึ้น วางผ้าเช็ดปากลง “ประธานเกา ขอให้ คุณทำกิจการดียิ่งๆขึ้นไป ลาตรงนี้เลย”
เกาจิงอานรีบยืนขึ้นแสดงความเคารพ “ขอบคุณท่านเชียว มาก หลังจากนี้ก็พัฒนาบริษัทอื่นเคอหวังว่าจะชนะร่วมกับMBK สร้างความสำเร็จร่วมกัน
ท่านเซียวแตะคางเบาเบา “จะร่วมมือเป็นอย่างดี”
ร่วมมือเป็นอย่างดี เรื่องอื่น ก็น่าจะพูดลำบาก
คุณเกาจะเข้าใจไหม?
บนทางกลับบ้าน ในรถ Rolls-Royce
แอนน่าถือพวงมาลัย มองจากในกระจกก็เห็นหน้าตาหล่อ เหลาน่าหมั่นไส้ของท่านเชียวหลับตาอยู่ เห็นก็กัดฟัน “คุณ หลง วันนี้คุณให้ฉันมาร่วมงานเลี้ยง ในที่สุดมีเจตนาอะไร?”
เสือสิงห์กระทิงแรดเต็มบ้าน ผู้หญิงทั่วไป กลัวว่าลี่ลี่จะแพ้ ทางไปก่อนก็เท่านั้น หญิงชายเหล่านี้ หาเรื่องวุ่นวายให้ ตลอด ในที่สุดแล้วหลงเซียวมีเจตนาอะไร?
ท่านเชียวกล่าว “มีค่าโบราณจีนคำหนึ่งกล่าวว่า นกทำ ให้เลือกดูที่ร่มไม้ วันนี้คุณแอนน่าเข้าใจแล้วใช่ไหม?”
ถึงแม้ว่าคำนี้เธอจะไม่เคยได้ยิน แต่ความ
รังหมายตามตัวอักษรนั้นเข้าใจง่ายมาก “คุณอยากจะพูดว่า อะไร?”
ท่านเซียวยกขาขึ้นทั้งสองข้าง ไปพิงพนักพิงเก้าอี้ด้านหลัง “วันนี้คุณได้พบกับทายาทสี่ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมือง หลวงแล้ว ด้วยความเฉลียวฉลาดของคุณแอนน่า คุณรู้สึกว่า คนไหนเป็นไม้ที่ดี?”
หะ? นี่เขาหมายความว่า ให้เธอเลือกเจ้านายหรอ?
น่าตลกจริงๆเลย!
“คุณหลงพลาดแล้ว ไม่ว่าทั้งสี่ตระกูลใหญ่จะเป็นไม้ที่ดี หรือไม่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉันก็ไม่ใช่นกที่ดี ไม่ต้องล่าบาก คุณหาบ้านให้ฉันอยู่หรอก”
ผู้หญิงคนนี้หัวแข็งเหลือเกิน ตอนนี้ทำนเซียวเพียงแค่ มั่นใจว่าชัยชนะจะอยู่ในกำมือ
ท่านเซียวหรี่ตา ถามเธอ “เรื่องคืนนี้ผ่านไปแล้ว คุณแอน น่าพูดว่า คุณสร้างศัตรูในงานเลี้ยงไปกี่คนแล้วล่ะ? มีกี่คนที่ อยากได้รูปลักษณ์สวยงามของคุณ มีกี่คนที่มองเห็นในความ สามารถพิเศษของคุณ? ที่คนที่ยกย่องสรรเสริญที่เปลือกนอก กี่ครั้งแล้วที่ในใจไม่อยากให้คุณกวัก มือเรียกหาความตาย?”
ฉับพลันแอนน่าเย็นสันหลังวาบ หลังจากหลงเชียวเตือน เธอเธอก็เข้าใจทันที มองดูแล้วงานเลี้ยงคืนนี้ที่จืดซีดจอม ปลอมน่าเบื่อ แต่ดูเหมือนเธอจะประสบความสำเร็จในการ เป็นจุดสนใจ แม่งเอ้ย!
“คุณบอกสิ่งเหล่านี้กับฉัน? ท้ายที่สุดหมายความว่าอะไร!”
กระวนกระวายเบาๆ แอนน่ามองตั้งแต่หัวจรดเท้า บทบาท หลงเชียวไม่ใช่ง่ายๆขนาดนั้น เขาต้องคิดแผนไว้อย่าง แน่นอน
มือขวาของท่านเซียววางอยู่บนต้นขา “ถ้าฉันคาดไม่ผิด พรุ่งนี้ชื่อของคุณจะถูกเผยแพร่ในเมืองหลวง ถึงเวลานั้น เกรงว่าไม่อาจเก็บความลับของตัวตนของคุณไว้ได้แล้ว”
“คุณพูดอะไร!”
ฝ่ามือของแอนน่าก็ลื่นหลุด เกือบจะขับรถชนต้นไม้
ท่านเซียวยังคงสงบนิ่งเหมือนเดิม ในเวลาเดียวกันคุณก็จะถูกตระกูลเกา ตระกูลซุนและแขกสุภาพสตรี ที่มีชื่อเสียงจ้องมองอยู่นับไม่ถ้วน หากคุณไม่มีที่พึ่งพิงที่ แข็งแกร่งเพียงพอที่จะปกป้องคุณ ฉันกล้ารับประกันเลย คุณ จะก้าวอยู่ในเมืองหลวงอย่างยากล่ำบาก”
“ฉันจะได้กลับอเมริกาทันที ฉันจะไม่ไปเหยียบเมืองหลวง สถานที่พังหลายอันนี้อีกตลอดกาล”
“คุณไม่คิดว่ามันสายเกินไปแล้วหรอ? ตอนนี้ฉันกลายเป็น มีดและเขียง คุณกลายเป็นเนื้อปลา คุณสามารถที่จะถูกเลือก โอนสังกัดไปอยู่ที่MBKได้ แน่นอนว่า คุณจะไม่เห็นด้วยฉันก็ มีวิธีที่จะทำให้คุณตอบตกลง”
แม่งเอ้ยยย!
วนกลับมาที่จุดเดิม ก็คือหลงเชียวต้องการกำหนดเธอ ให้ เธอเป็นเบี้ยของเขาโดยสิ้นเชิง! ถึงแม้เธอจะไม่รู้ว่าหลงเชียว กำลังเดินหมากอะไรอยู่ แต่การวางเครือข่ายของเขาตอนนี้ แน่ใจได้ว่ายิ่งใหญ่อย่างมาก
“ทำไมต้องเป็นฉัน?” แอนน่ากำพวงมาลัยแน่นอย่างไม่ สบายใจ ในใจเธอกลัว หน้าผากมีเหงื่อซีมเล็กน้อย ถ้าหาก หลงเชียวต้องการจะใช้ประโยชน์เธอ อย่างนั้นเธอก็ไม่มีทางที่จะกลับตัวได้อีกแล้ว
“ชัดเจนมาก คุณฉลาด มีเหตุผล เย็นชา อีกทั้ง จากงาน เลี้ยงวันนี้ ก็แสดงว่าคุณมีความเด็ดขาด คุณมีความตรงไป ตรงมา แล้วก็ใจอำมหิตพอ ฉันจำเป็นต้องการผู้ช่วยเช่น คุณ”
ห้ะ!
“คุณหลง ฉันเป็นแค่หมอ!”
แม่งเอ้ย! คุณคิดมากไปแล้วนะ!
“มีดผ่าตัดของหมอ ช่วยคนได้ ก็ฆ่าคนได้ บางทีคือช่วย คน แต่บางที ฆ่าคน ก็คือช่วยชีวิตคนอีกด้วย”
แอนน่าเย็นสันหลังเล็กน้อย กระวนกระวายอย่างมาก ประหนึ่งงูพิษเลื้อยขึ้นมาที่สันหลัง “คุณคิดจะให้ฉันฆ่าคน แทนคุณหรอ?”
“อย่าพูดค่าที่ไม่น่าฟังแบบนี้ซิ การฆ่าคนมีวิธีต้อง มากมาย ไม่จำเป็นต้องใช้มีดจริงปืนจริงเพื่อให้เห็นความ ตายหรอก” ตาของท่านเซียวเหล่มองโดยตลอด กลอุบาย และแผนการของเขา ทั้งหมดถูกซ่อนไว้ภายได้สายตา และ เธอมองไม่Dan
ผู้ชายคนนี้ ลึกลับซับข้อนเหลือเกิน ราวกับทะเลราวกับ
มหาสมุทร
เธอก็เป็นกระบวยตักน้ำทะเล จะไปต่อกรได้อย่างไร?
“คุณหลง คุณเป็นโรคหัวใจอย่างนี้แล้ว หยุดสักนิดน่าจะดี
กว่า อาจจะใช้ชีวิตสบายขึ้นหน่อยนะ”
“คิดอยากจะมีชีวิตที่สุขสบาย ก็ต้องรับประกันความมั่นคง ปลอดภัยได้รอบด้าน”
แอนน่าสับสนเล็กน้อย “ตกลงคุณคิดจะทำอะไร? คุณ ทำให้ฉันตกเป็นเป้าที่จะถูกโจมตี ตัดขาดทางหนีของฉัน ให้ ฉันจำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยคุณเป็นเบี้ยของคุณ จุดประสงค์ ของทั้งหมดนี้คืออะไร?”
ท่านเซียวคิดว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่จะบอกเธอ เพียงแค่ รู้สึกว่า แอนน่าเป็นคนที่เชื่อถือได้ “คุณน่าจะรู้ว่า เสือสองตัว จะไม่ยอมอยู่ถ้ำเดียวกัน?”
แอนน่าขมวดคิ้ว “คุณหมายถึง หลงจื้อน้องชายของคุณ?
ทานเขียวสายหัว “ฉันไม่สามารถเอาจริงเอาจังกับเด็กใต้ แต่เมืองหลวงที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้ จริงๆแล้วมันแออัดเกินไป แล้วก็ดีกคักมากเกินไป ฉันชอบความสงบ”
แอนน่าเข้าใจในไม่กี่วินาที!
เขาพาเธอไปงานเลี้ยงวันนี้ เพื่อให้เธอเข้าใจสถานการณ์ ในขณะนั้น ทำให้เธอกระจ่าง สี่ตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงนั้น มากเกินไป และเขาต้องการเป็นหนึ่งเดียว ใช้กำลังยึดแบ่ง แยกดินแดนด้านหนึ่ง ให้กลายเป็นเจ้าผู้ปกครองอย่าง แท้จริง!
